Alweer......de hoed voor de vrouw!

[Tiberius]

Precies, het gaat om bidden en profeteren, ik lees nergens dat het over samenkomsten gaat.

Tot mijn verbazing zie ik vandaag een grote foto in het RD staan van een dag van de vrouwen van de Ger. Gem. in Veenendaal en niet één heeft een hoed op.
Is daar niet gebeden? Of hebben ze dan een hoed op gedaan?
Wie kan hier een verklaring voor geven?

Het was geen godsdienstoefening, en bovendien mag ik aannemen dat als je voorgaat in gebed thuis bij het eten je vrouw ook opeens geen hoed opdoet.

Waarom niet? De Bijbel leert dit immers?

Christus is het hoofd van de man, de man het hoofd van de vrouw en God het hoofd van Christus. 4 Iedere man die met bedekt hoofd bidt of profeteert, maakt zijn hoofd te schande. 5 Maar een vrouw maakt haar hoofd te schande wanneer ze met onbedekt hoofd bidt of profeteert, want ze is in dat geval precies hetzelfde als een kaalgeschoren vrouw.


Als je dan consequent bent zet je hem ook thuis bij het bidden op.

ja...daar zit ik op t ogenblik best mee.

Dan zou ik hem gewoon opzetten, als ik jou was.

[Marnix]

Overigens spreekt ook vers 3 over de inzettingen of overleveringen:
Gr. overgevingen, of: overleveringen, waardoor dan verstaan worden, gelijk hij zelf daarna verklaart, enige zijner ordinantiën, niet die artikelen des geloofs zijn, maar die aangingen de uiterlijke wijze, die in de vergaderingen en het plegen van den godsdienst behoorden gehouden te worden.

In de vergaderingen EN het plegen van den godsdienst. Kortom, niet alleen in de samenkomsten. De kanttekeningen van vers 10 wijzen ook op de samenkomsten maar niet enkel op de samenkomsten. Uit de rest van het stuk valt duidelijk op de maken dat het gaat om het bidden en niet om de samenkomsten an sich. Ik vind de kanttekeningen sowieso wat vergezocht hier.

ja...daar zit ik op t ogenblik best mee.

Succes met er over nadenken. Hier hebben we die gewoonte sowieso niet dus is dit ook geen issue, maar ik kan me voorstellen dat het lastig is.

Ik meen dat het in de Ger.Gem. de gewoonte is wanneer het om eredienst gaat(waar dus de zegen word uitgesproken), dat vrouwen dan een hoedje dragen. Dat is op zo'n bondsdag niet het geval. Er zijn kerken(niet alleen zwaardere) waar ze tijdens alle bijeenkomsten waar het Woord van God open gaat een hoedje dragen. Daar zie je zelfs op zendingsdagen mee lopen(zelfs in de pauzes bij de kraampjes). Kijk volgende week vrijdag maar eens krant. Zal vast wel een foto van de Mbuma-zendingsdag in staan, waar dat ook de gewoonte is. Ik snap het nooit zo erg goed om wat voor reden men het precies wel/niet doet en of dat juist. Het gaat mij m.n. nu juist om boven beschreven verschil en niet of een over het algemeen of vrouwen in de kerk een hoedje moeten dragen. Verder zijn er gemeente(ook Ger.Gem.) waar meisjes tijdens de catechisatie een hoedje dragen. Die gewoonte hebben ze hier voor zover ik weet nooit gekend. Ook daarin vraag ik me af waarom doen ze het bij de 1 wel en bij de andere niet.

Volgens mij heet dan gewoon cultuur.

[JolandaOudshoorn]

Als de "engelen" de opzichters van de gemeente zijn, zou het dan niet kunnen betekenen dat het bedeksel (hoofddoek) niet bedoeld was om deze mannen niet af te leiden? Een vrouw zonder bedekking was in die tijd zoiets als nu een vrouw met een te diepe decollete.

[memento]

Als de "engelen" de opzichters van de gemeente zijn, zou het dan niet kunnen betekenen dat het bedeksel (hoofddoek) niet bedoeld was om deze mannen niet af te leiden? Een vrouw zonder bedekking was in die tijd zoiets als nu een vrouw met een te diepe decollete.

De vraag is: doe je de tekst recht, als je deze redenering toepast. Want de redenering is nu:

Stelling:
1. Alle nieuw-testamentische geboden gelden ook ons
2. Paulus schrijft dat vrouwen een hoofddeksel (lees: sluier) moeten dragen
3. Met "de engelen" worden de opzichters der gemeente bedoeld

Aanname:
4. Ongesluierde vrouwen was in die tijd ongebruikelijk, en kon daarom de opzichters der gemeente afleiden
5. Nu leidt het ongesluierd zijn van een vrouw de opzichters der gemeente niet meer af

Conclusie:
6. Hoedjes zijn nu niet meer nodig, omdat het doel waartoe Paulus het gebod uitvaardigde, niet meer van toepassing is.


Het grote probleem wat ik met deze redenatie heb, is:
* Stelling 3 is (nog) niet exegetisch onderbouwd
* Aanname 4 is (gedeeltelijk) onjuist. Op sommige plaatsen waaraan Paulus brieven schreef was het dragen van een hoofddoek normaal, op andere plaatsen helemaal niet.
* De conclusie (6) gaat er van uit, dat als het doel van een gebod niet meer van toepassing is (en wie bepaald dat trouwens), dat dan het gebod niet meer van toepassing is. Dit levert een groot probleem op, als we dit toepassen op andere nieuw-testamentische teksten (bv over homo-sexualiteit). Wat blijft er van de nieuw-testamentische leefregels over, als we deze manier van redeneren strikt hanteren?

------------
PS> Ik zie hoedjes als iets middelmatigs, waarvan een ieder in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd moet zijn. Wel pleit ik sterk voor een zuivere manier van tekstgebruik, want anders zet onze exegese van die hoedjes-tekst de deur wijdt open om de overige NT-regels niet serieus te nemen.

[Marnix]

Precies. En wie dat dan niet deed kon zich beter laten kaalscheren... zoals men toen bij hoeren gewoon was.

In Nederland ligt dat heel anders. Daar kunnen bepaalde dingen wel afleiden of verleiden, denk inderdaad aan die diepe decolleté enzo... maar door een onbedekt hoofd worden mensen niet verleid / afgeleid. Ik ben ervan overtuigd dat het een cultuurgebonden regel is die aansluit bij de gewoonten daar om vrouwen te sluieren. Maar goed, het hoofdstuk blijft op bepaalde vlakken wat vaag, vol van symboliek die ik niet begrijp. "macht op het hoofd, zoals Christus het hoofd is, om der engelen wil. En over wat de natuur zou leren. Natuur? Of cultuur?

13 Oordeelt gij onder uzelven: is het betamelijk, dat de vrouw ongedekt God bidde?
14 Of leert u ook de natuur zelve niet, dat zo een man lang haar draagt, het hem een oneer is?

Vers 13: Toen blijkbaar niet? Wie die vraag nu beantwoord kan zeggen: Waarom niet? Iedere vrouw doet het blijkbaar, aan tafel of voor het slapen gaan...
Vers 14: Was het Simson tot oneer? En waarschijnlijk hadden er in die tijd en later ook nog veel meer mensen lang haar. Blijkbaar was het in Korinthe zo, was het in die tijd zo.

* Stelling 3 is (nog) niet exegetisch onderbouwd

Ik ben ook niet overtuigd inderdaad, maar ik denk niet dat dit van belang is voor de aannames en conclusie.

* Aanname 4 is (gedeeltelijk) onjuist. Op sommige plaatsen waaraan Paulus brieven schreef was het dragen van een hoofddoek normaal, op andere plaatsen helemaal niet.

Het staat slechts in 1 brief, namelijk die aan die Korinthiers. We kunnen ons dus beperken tot de vraag of het in die plaats normaal was om je te sluieren als vrouw.

* De conclusie (6) gaat er van uit, dat als het doel van een gebod niet meer van toepassing is (en wie bepaald dat trouwens), dat dan het gebod niet meer van toepassing is. Dit levert een groot probleem op, als we dit toepassen op andere nieuw-testamentische teksten (bv over homo-sexualiteit). Wat blijft er van de nieuw-testamentische leefregels over, als we deze manier van redeneren strikt hanteren?

Kan je dat concreter maken? Ik vind bijvoorbeeld homoseksualiteit geen goed voorbeeld. Als we stellen dat God een relatie bedoeld heeft tussen man en vrouw is het doel van wat er gezegd wordt over homoseksualiteit dat er geen homoseksuele relaties zijn omdat het niet zo bedoeld is. Daarvan kan je niet zeggen dat het doel niet meer van toepassing is.

Paulus schrijft dat je vanalles mag en er vrij in bent, maar je elkaar geen aanstoot moet geven. Dat kan dus inhouden dat jij bepaalde dingen niet moet doen die iemand anders wel gerust kan doen, omdat jij er aanstoot door geeft aan mensen terwijl die ander er de mensen om zich geen helemaal geen aanstoot door geeft. Een Papoeavrouw kan prima topless rondlopen zonder er aanstoot mee te geven in zijn omgeving, maar Nederlandse vrouwen kunnen het beter niet doen. Regels kunnen dus best cultuurgebonden zijn en dat heeft toch weer met dat doel te maken. Ik vraag me sterk af welke regels we allemaal zouden kunnen laten zitten als we naar het doel gaan kijken. Volgens mij zijn dat er niet zoveel, op zelfverzonnen regels na. En de hoedjes dan

[memento]

Kan je dat concreter maken? Ik vind bijvoorbeeld homoseksualiteit geen goed voorbeeld.

De redenatie die werd gegeven, gaat ervan uit dat Paulus de regel voor het dragen van een hoofddoek gaf, om de "opzichters der gemeente" niet tot aanstoot te wezen. Omdat vrouwen zonder hoofddoek geen aanstoot meer geven, geldt de regel niet meer.

Toegepast op homo-sexualiteit, zou kunnen stellen: De regels in het NT over homo-sexualiteit staan er, omdat dat toen als aanstootgevend werd gezien. Nu zien we dat niet meer als aanstootgevend, dus is die regel niet meer van toepassing.

-----------------------
M.i. is de juiste exegese van dat "hoedjes-hoofdstuk", om het gebod een hoofddoek te dragen, te zien in de context van het hele hoofdstuk ([bijbel]1 Kor 11[/bijbel]). Het hoofdstuk gaat erover dat God het hoofd is van Christus, Christus het hoofd van de man, en de man het hoofd van de vrouw ([bijbel]1 Kor 11:3[/bijbel]). De hoofddoek die gedragen moet worden, is dus een teken van onderworpenheid aan de man ([bijbel]1 Kor 11:7-10[/bijbel]).

[Marnix]

Kan je dat concreter maken? Ik vind bijvoorbeeld homoseksualiteit geen goed voorbeeld.

De redenatie die werd gegeven, gaat ervan uit dat Paulus de regel voor het dragen van een hoofddoek gaf, om de "opzichters der gemeente" niet tot aanstoot te wezen. Omdat vrouwen zonder hoofddoek geen aanstoot meer geven, geldt de regel niet meer.

Toegepast op homo-sexualiteit, zou kunnen stellen: De regels in het NT over homo-sexualiteit staan er, omdat dat toen als aanstootgevend werd gezien. Nu zien we dat niet meer als aanstootgevend, dus is die regel niet meer van toepassing.

-----------------------
M.i. is de juiste exegese van dat "hoedjes-hoofdstuk", om het gebod een hoofddoek te dragen, te zien in de context van het hele hoofdstuk ([bijbel]1 Kor 11[/bijbel]). Het hoofdstuk gaat erover dat God het hoofd is van Christus, Christus het hoofd van de man, en de man het hoofd van de vrouw ([bijbel]1 Kor 11:3[/bijbel]). De hoofddoek die gedragen moet worden, is dus een teken van onderworpenheid aan de man ([bijbel]1 Kor 11:7-10[/bijbel]).

Hm wat die opzichters betreft, ik vraag me dat sowieso af inderdaad. Het lijkt me overigens vreemd dat er een regel zou staan om de opzichters geen aanstoot te geven alsof die op dit punt een speciale behandeling nodig hebben. Normaal wordt het wel of niet geven van aanstoot toch niet specifiek op opzichters betrokken.

Wat aanstootgevend zijn betreft, dat moet je betrekken op de kerk. Zo wordt dat altijd gebruikt in de Bijbel. Ben je aanstootgevend voor je broeder of zuster, of niet. Het wordt niet op de wereld toegepast, of je daar aanstootgevend zou zijn. Dat zet het verhaal over homoseksualiteit al wel in een ander daglicht. Daarnaast moet je onderscheid maken tussen cultuurgebonden zaken die aanstootgevend kunnen zijn en dat later niet meer zijn, en regels van God, wat Hij aanstootgevend vindt. Dan kan je vaststellen dat gemeenschap tussen twee mensen van hetzelfde geslacht voor God een gruwel is. Dan kan je toch moeilijk zeggen: Ach als mijn medegelovigen het niet erg vinden hebben we daar niks mee te maken?

Wat die exegese betreft, toen was het dragen van een hoofddoek ook gekoppeld aan onderworpenheid en gebondenheid aan de man. Wie dat niet deed was hoerig want ze trok zo de aandacht van andere mannen dan de hare. De vraag is dus nu: Geldt een symbool nog, als de symboliek ervan verloren is gegaan?

[freek]

Dit doen de kanttekeningen voor je:
Dit verstaan sommigen van de leraars der gemeente, die in de Schrift ook engelen, dat is, boden of gezanten Gods genaamd worden, Mal. 2:7. Openb. 1:20. Doch kan bekwamelijker verstaan worden van de dienstbare geesten, die vanwege hun ambt eigenlijk engelen doorgaans genaamd worden. Want dewijl dezelve in de vergaderingen der gelovigen tegenwoordig zijn, Ps. 34:8. Matth. 18:10, en door alle onordentelijkheid of ongeschiktheid, die daar zou mogen gepleegd worden, bedroefd worden, zo vermaant de apostel de vrouwen, dat zij deze heilige geesten ook behoren te ontzien, om hen hierin niet te bedroeven.

Maar goed, het kan ook 'geestelijke machten' betekenen toch? In beide uitleggen blijft de vraag staan: waarom moeten vrouwen 'om der engelen wil' het hoofd dekken?



Ik vind dit zo'n tekst waar we wel een beetje uit zijn gaan halen wat we zelf van toepassing achten. Strikt genomen staat er dat vrouwen het hoofd moeten dekken als ze bidden of profeteren. Bij ons bidden of profeteren vrouwen nooit in de gemeentelijke samenkomsten, maar ze moeten wel hoofddeksels dragen. Als ze thuis wél bidden of profeteren (onderwijzen?), dan dragen ze geen hoofddeksel. Althans, mijn moeder niet
Mogelijke conclusie: vrouwen mogen in de gemeentelijke samenkomst, hoewel ze geen opziener mogen zijn, wel bidden of profeteren (in elk geval: iets zeggen), als ze maar het hoofd dekken 'om der engelen wil'. Zo laten ze zien dat ze onderdanig zijn aan de voorgangers (er vanuit gaande dat 'engelen' voorgangers betekent.

De uitleg dat zo'n voorschrift context-gebonden is, vind ik wel wat gewaagd. Voor je het weet, acht je alleen nog van toepassing wat je zelf fijn of prettig vindt. Anderzijds, hoe zit het met het 'opheffen van de handen' door mannen? Net zo goed een concreet voorschrift. We doen het niet. Kortom, het is allemaal niet zo eenvoudig.

[Tiberius]

Anderzijds, hoe zit het met het 'opheffen van de handen' door mannen? Net zo goed een concreet voorschrift. We doen het niet. Kortom, het is allemaal niet zo eenvoudig.

Ik denk dat je die tekst overvraagt als je dat als een concreet voorschrift wilt lezen.
Het voorschrift is: bidden in alle plaatsen. Dus niet alleen in Jeruzalem, maar overal. Voorheen dacht men, dat ze alleen in Jeruzalem of op de berg Gerizim mochten bidden. Dat is dus niet zo; het mag overal. Wel moet het hart en de handen vrij zijn van toorn en twist.
Het opheffen hoef je niet noodzakelijk als optillen te lezen of zo. Maar meer vergelijkbaar met je hart verheffen.

[Tiberius]

Maar goed, het kan ook 'geestelijke machten' betekenen toch? In beide uitleggen blijft de vraag staan: waarom moeten vrouwen 'om der engelen wil' het hoofd dekken?

Dat weet ik niet precies. Feit is wel, dat het voorgeschreven wordt aan de gemeente m.b.t. de samenkomst.

[Tiberius]

Hier een column van ds. J.M.J. Kieviet over dit onderwerp
-----------------------------------------

Hoedje wip

„De ”macht op het hoofd om der engelen wil” is/ gewoon een hoedje, sjaal, muts of alpientje.

Vaak van vilt, maar ook van bont, zijde of wol,/ met of zonder veren, pluim, linten of strik. (...)

Paulus wist van de hoed en de rand; met de mode/ speelt het vrome vrouwvolk onder menig hoedje.

Ach, de aanblik van een onbedekte die eredienst/ en engelenwil onteert, doorboort hun ziel als een

Hoedepen, dwars door hoed en haar gestoken / de Heere ziet het hart aan, en niet het hoedje.”

”Hoedje wip”, zo betitelde Anne Schipper zijn gedicht. Hij publiceerde het in 1995 in Maatstaf. Klaas de Jong Ozn. en Hans Werkman rekenen het zelfs tot „de beste gedichten uit de christelijke traditie van de twintigste eeuw”, getuige hun bundel ”Symbolen & Cimbalen” (2000). Naast voorbeelden uit het oeuvre van Geerten Gossaert, Ida Gerhardt, Rien van den Berg en anderen.

Spelletje
”Hoedje wip” is een oud gezelschapsspel, zo liet ik me vertellen. Vanaf een springplankje werden papieren hoedjes de lucht in geschoten. Dat lot moet ook de hoedjes in de kerk beschoren zijn, lijkt de dichter te zeggen. Want over die hoedjes gaat het natuurlijk: de macht op het hoofd om der engelen wil... Ik zou Anne Schipper niet graag dichterlijke vaardigheid ontzeggen. Hij weet met goedgekozen woorden het beeld op te roepen dat hem voor ogen staat. Niet alleen het beeld, ook de gevoelswaarde die daar voor hem bij hoort.

Het lijkt allemaal uit een voorbije tijd: mensen die zich druk maken over het hoedje. Die, als door een hoedenpen gestoken, reageren als ze een ’onbedekte’ in de eredienst ontwaren. Maar die ondertussen zo modieus zijn als het maar kan en zich met een hoofddeksel naar de laatste mode tooien. Gelukkig weet de dichter beter: „de Heere ziet niet de hoed maar het hart aan...”

Wat beweegt de mensen die aan deze archaïsche dingen vasthouden? Is het niet louter traditie en een keurmerk van de eigen beperkte kring? Wordt het niet hoog tijd dat het hoedje gewipt wordt en dat we ons met andere, belangrijker zaken bezighouden?

Het zou zo zijn als niet de man Paulus erover had geschreven aan de gemeente van de Korintiërs. Vrij uitvoerig zelfs en vrij stevig en hevig. Voor geen tweeërlei uitleg vatbaar. Temeer niet omdat het de Heilige Geest heeft goed gedacht deze woorden een plaats te geven in de Schriften die de woorden van God Zelf weergeven. De apostel acht het niet een te gering thema om er een aanmerkelijk deel van zijn brief aan te wijden. Hij is de pen van zijn Zender.

Onderscheid
Eerlijk gezegd heb ook ikzelf lange tijd deze materie als iets van de tweede of nog mindere rang beschouwd. Er waren toch waarlijk wel gewichtiger thema’s om voor warm te lopen. Totdat mijn gang door de kerken me deed ontdekken dat het bij veel zusters der gemeente een trend wordt zich van hun hoedje te ontdoen. Sindsdien zijn ze zonder hoofdtooi ter kerke gegaan. Wat is toch de oorzaak daarvan? Kan het gelden in het licht van de Heilige Schrift?

Het bracht me tot een ijverige bestudering van 1 Korinthe 11. En daar doemde wel een heel ander beeld op. De apostel legt er de grootst mogelijke klem op dat het hier om een gewichtig ding gaat. „Doch ik wil, dat gij weet...!” Wat weet? Dat Christus het Hoofd van de man is en de man het hoofd van de vrouw. De man is niet een vrouw en de vrouw is niet een man. Ieder heeft een eigen taak en plaats. En dat moet in de samenkomst van de gemeente zichtbaar zijn. De man moet tonen man te zijn door zijn hoofd niet te bedekken. De vrouw moet tonen vrouw te zijn door haar hoofd te bedekken. Zo zegt door Paulus onze God het.

In juli 2006 hield wijlen dr. C. A. Tukker -toch niet een bekrompen mens- over deze dingen een lezing op Urk. Hij wees op het verschil met de joden. De man draagt in de synagoge een kalotje. Omdat hij voor God niet kan bestaan. Er is een bedekking nodig. De vrouw doet in de synagoge niet mee. In de bedeling van Christus is het alles anders geworden. Die bedekking van de man is niet meer nodig. De Middelaar is gekomen. De christenman, hij is niet onder de wet maar onder de genade. En de vrouw? Door het Evangelie is ook zij gaan meetellen in de samenkomsten der gemeente. Ook voor haar is er Gods genade. Maar het onderscheid met de man moet zichtbaar zijn. Vandaar bij haar de bedekking van het hoofd.

Dr. Tukker zei: „Het feit dat de christinnen van Korinthe met onbedekt hoofd in de erediensten verschenen, wordt door Paulus sterk afgekeurd. Haar emancipatiegeest is in strijd met haar onderworpenheid aan de man.”

Engelen
En dan is er nog het motief van vers 10: „om der engelen wil.” De engelen, zij zijn de bewakers, de ordebewakers van de Heere. Ze rapporteren trouw aan de Heere in de hemel. Zijn ze niet de boodschappers van God? Alle berichten komen aan in het hemelhof.

„God heeft de engelen willen belasten met de zorg voor onze zaligheid. Daarom komen ze in de heilige vergaderingen. De kerk is hun een schouwplaats...”, zegt Calvijn.

De Heere ziet het hart aan en ook het hoedje. Hij oordeelt overigens niet naar de maatstaf van de modieuze trend.


bron: http://www.refdag.nl

[memento]

Dr. Tukker zei: „Het feit dat de christinnen van Korinthe met onbedekt hoofd in de erediensten verschenen, wordt door Paulus sterk afgekeurd. Haar emancipatiegeest is in strijd met haar onderworpenheid aan de man.”

Het grote probleem is, dat Paulus denken over de positie van de vrouw (staande onder het gezag van haar man), niet meer gevolgd wordt. Dit kan je m.i. heel nuchter concluderen, zelfs in de meest rechtse gezinnen worden man en vrouw als elkaars gelijken gezien. Maarja: Een teken (hoedje) heeft slechts toegevoegde waarde, als de betekende zaak (onderworpenheid) ook betracht wordt...

[JolandaOudshoorn]

Dr. Tukker zei: „Het feit dat de christinnen van Korinthe met onbedekt hoofd in de erediensten verschenen, wordt door Paulus sterk afgekeurd. Haar emancipatiegeest is in strijd met haar onderworpenheid aan de man.”

Het grote probleem is, dat Paulus denken over de positie van de vrouw (staande onder het gezag van haar man), niet meer gevolgd wordt. Het teken (hoedje) heeft slechts toegevoegde waarde, als de betekende zaak ook betracht wordt...

Zou dat echt zo zijn??

[freek]

Dr. Tukker zei: „Het feit dat de christinnen van Korinthe met onbedekt hoofd in de erediensten verschenen, wordt door Paulus sterk afgekeurd. Haar emancipatiegeest is in strijd met haar onderworpenheid aan de man.”

Het grote probleem is, dat Paulus denken over de positie van de vrouw (staande onder het gezag van haar man), niet meer gevolgd wordt. Het teken (hoedje) heeft slechts toegevoegde waarde, als de betekende zaak ook betracht wordt...

Maar heeft het teken vandaag de dag uberhaupt nog iets te zeggen over de betekenende zaak? Anders gezegd, begrijpen mensen nog dat een hoofdbedekking wijst op de onderdanige positie? Een hoedje of andere hoofdbedekking begint ook buiten de gemeente aardig populair te worden en vrouwen anno 2009 dragen echt geen pet of ander hoofddeksel om hun onderdanigheid te betonen.

[memento]

Dr. Tukker zei: „Het feit dat de christinnen van Korinthe met onbedekt hoofd in de erediensten verschenen, wordt door Paulus sterk afgekeurd. Haar emancipatiegeest is in strijd met haar onderworpenheid aan de man.”

Het grote probleem is, dat Paulus denken over de positie van de vrouw (staande onder het gezag van haar man), niet meer gevolgd wordt. Dit kan je m.i. heel nuchter concluderen, zelfs in de meest rechtse gezinnen worden man en vrouw als elkaars gelijken gezien. Maarja: Een teken (hoedje) heeft slechts toegevoegde waarde, als de betekende zaak (onderworpenheid) ook betracht wordt...

Zou dat echt zo zijn??

[bijbel]1 Kor 11:3[/bijbel]: Doch ik wil, dat gij weet, dat Christus het Hoofd is eens iegelijken mans, en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus.