Re: Hertrouwen na echtscheiding?
Geplaatst: 11 sep 2018, 21:37
@ Lilian
Ik heb dit samen met mijn wettige echtgenoot
Lees even Lukas 18:11
Ik heb dit samen met mijn wettige echtgenoot
Lees even Lukas 18:11
het was een knipoog naar het.. neemt gij tot uw wettige echtgenoot.Van Houten schreef:@ Lilian
Ik heb dit samen met mijn wettige echtgenoot
Lees even Lukas 18:11
Valcke schreef: Vraag 1 aan jou: Kun je meer bewijs geven voor de stelling dat de scheidbrief of het 'wegzenden' in Israël niet gebruikt mocht worden in geval van hoererij of overspel? De stelling komt namelijk bijzonder ongerijmd over, zoals hierboven uitgelegd (terwijl wel de hele uitleg van Mattheüs 19:9 hier afhankelijk van wordt gemaakt).
Weet ik nietValcke schreef:
Vraag 2 aan jou: Is er ooit iemand geweest in de geschiedenis die deze zelfde verklaring gegeven heeft? Ik bedoel niet iemand uit de laatste decennia, maar al wat langer geleden? Of is dit een zeer recente 'ontdekking'?
Het gaat nu eenmaal over de uitleg van de wet. En de setting is die van een aanklager die de verdachte ter verantwoording roept. Niks haarkloverij Via Genesis wordt Mozes echtscheidingspraktijk veroordeeld. Zie mattheus 19Valcke schreef:
Dan nog een slotopmerking: Ik stel mijn antwoord weliswaar uit, maar ik moet toch alvast kwijt dat ik niet geloof dat de Heere Jezus in juridische haarkloverijen sprak, maar eenvoudig, zodat iedereen het begrijpen kon. Zodat we 'niet om hoererij' en 'anders dan uit oorzaak van hoererij' gewoon moeten lezen zoals iedereen dat twintig eeuwen lang gelezen heeft. Dit om even helder te maken hoe ik erover denk, zonder dat ik nu in detail op je nieuwe zienswijze (dr. Mc Fall) in wil gaan.
Hiermee ben ik het eens, tenminste indien sprake is een situatie die niet hersteld kan worden.zondaar schreef:Hoererij en overspel verbreekt het huwelijksverbond en op grond hiervan is scheiden toegelaten.
Ik ben hier uitgebreid op in gegaan in mijn bijdragen van 31 augustus 2018, 12:58 ('Hertrouwen na echtscheiding geoorloofd?Hertrouwen is voor beiden, zowel voor de overspelpleger als de verlatene uitgesloten en wordt in Gods Woord overspel genoemd (onder andere in Lukas 16:18).
Het is pure inlegkunde om Matth. 5:32 alleen van de ondertrouwde staat op te vatten.In de ondertrouwde staat (Matth. 5:32) kon de man zijn vrouw wegsturen als er hoererij had plaatsgevonden. In de getrouwde staat (Matth. 19:9) kon dat niet meer.
Inderdaad dient de vertaling van Matth. 19:9 bijgesteld te worden in de zin dat we niet 'anders dan' lezen, maar 'niet om hoererij'. Toch verandert dat in essentie niet de betekenis. Hoererij blijft ook bij de 'niet'-clausule een uitzondering ten opzichte van wat de Heere Jezus verder in dit vers zegt. Het verbod op hertrouwen wordt namelijk gegeven voor 'verlating om allerlei oorzaak' en 'niet om hoererij'.In alle kerken wordt met name één tekst en wel het (door Erasmus) onjuist vertaalde vers 9 van Mattheüs 19 als ‘uitzonderingsregel’ gebruikt voor de zogenaamd onschuldig verlatene om te hertrouwen. Dit strijdt met vele andere teksten in Gods Woord waarvan ik er een aantal noem: (...)
Dat klopt. Het hele vers gaat over de situatie 'niet om hoererij'.De juiste vertaling zoals aangegeven door McFall van Mattheüs 19 vers 9 luidt: Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, niet om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel, en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.
Ik ben in elk geval blij dat je het extreme standpunt dat tweede huwelijken verbroken moeten worden om terug te keren in eerder verbroken eerste huwelijken, kennelijk niet deelt.Wat moeten degenen doen die op oneigenlijke grond zijn hertrouwd? En Jezus zeide tot haar -de overspelige vrouw-: Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer. Kantt.: Christus veroordeelt haar niet, en spreekt haar ook niet vrij, overmits Zijn ambt niet was een rechterlijk vonnis over misdadigers uit te spreken, maar als een leraar de zondaren tot bekering te brengen. Zie dergelijke Luk. 12:14.
Ik vind het volstrekt niet overtuigend. Jazeker: op hoererij stond doodstraf, maar in de praktijk werd deze niet of slechts zeer zelden uitgevoerd. Jozef wilde dus inderdaad een losmaking op grond van hoererij (ik zeg niet dat dit in de scheidbrief gestaan zou hebben, maar het is duidelijk genoeg dat dit de achterliggende reden was) - iets wat volgens dr. Mc Fall wettelijk niet kan. Hij werd daarin tegengehouden schrijf je, Inderdaad, maar niet om de reden dat Maria gestenigd moest worden... Kortom: dat is slechts een gelegenheidsargument van je, geen argument die de zaak weerlegt.Lilian1975 schreef:Valcke schreef: Vraag 1 aan jou: Kun je meer bewijs geven voor de stelling dat de scheidbrief of het 'wegzenden' in Israël niet gebruikt mocht worden in geval van hoererij of overspel? De stelling komt namelijk bijzonder ongerijmd over, zoals hierboven uitgelegd (terwijl wel de hele uitleg van Mattheüs 19:9 hier afhankelijk van wordt gemaakt).
Heb je McFall wel echt gelezen? Dan weet je zijn antwoord. Op overspel stond doodstraf. En geval van Jozef: hij wilde een scheidbrief.schrijven. Werd tegengehouden. Misschien is dat alleen al een bewijs. En er staat niet bij dat hij erin wilde zetten wegens overspel.
Want daarmee zou hij haar naar beneden halen... en dat zou Jozef nooit gewild hebben.
Volgens McFall zijn er geen gedocumenteerde gevallen van scheiding wegens overspel in het OT.
Ik ook niet, maar ik denk toch echt dat niemand vóór ene dr. Mc Fall deze triviale uitsluitingsgrond heeft kunnen bedenken.Valcke schreef:Weet ik nietVraag 2 aan jou: Is er ooit iemand geweest in de geschiedenis die deze zelfde verklaring [van de uitzonderingsgrond in Matth. 5:32] gegeven heeft? Ik bedoel niet iemand uit de laatste decennia, maar al wat langer geleden? Of is dit een zeer recente 'ontdekking'?
Jazeker, maar niet zo ongeduldig. Jouw reactie stond er voor mij pas gistermorgen en je kunt van mij niet vragen om daar uitgebreid op in te gaan binnen een zeer korte tijdsspanne.Ik wacht het af.
Zou je nu echt inhoudelijk op de kernargumenten van de post van maandagavond in willen gaan?
Ik verdedig de scheidbrief helemaal niet. evenmin dat ik scheiding überhaupt verdedig. En ik weet ook wel dat die vrouw verontreinigd was geworden. Maar dat was de vraag niet. De vraag was waarom dan uiteindelijk het eerste huwelijk niet meer hersteld kon worden. En die vraag blijf je alsmaar vrolijk ontwijken...Jeremia neemt een bekend beeld over. Maar zegt niets over de legitimiteit van het gebruik scheidbrief.En Deuteronomium . Die vrouw was verontreinigd omdat ze overspel pleegde met tweede man. Zie mattheus 19 vers 9. Deze discussie hebben we al eerder gevoerd. McFall gaat er uitgebreid op in.
- Opmerkelijk dat je nu de draai hebt gemaakt van Engelsma (overspel is wel scheidingsgrond) naar Dr. Mc Fall (overspel is geen scheidingsgrond). Dat kan natuurlijk, maar de discussie verschuift hierdoor enigszins. Eerst werd de uitzonderingsgrond in Matth. 5:32 en Matth. 19:9 door jou erkend voor scheiden, maar niet voor hertrouwen, nu wordt de uitzonderingsgrond door jou helemaal niet meer erkend. Dat betekent dat ik nu op dingen moet ingaan waar ik eerst niet op in hoefde te gaan.Lilian1975 schreef:Hierna zal ik eerst aan de hand van een aantal aangescherpte argumenten – mede aan de hand van wat McFall ook opmerkt over de vertaling van de zogenaamde uitsluitingsclausules – over de betekenis van Math 19:9 (en Math 5:32) mijn standpunt uiteenzetten. Je (Valcke) wijst soms terecht op een aantal niet helemaal juist en sluitend geformuleerde argumenten. Op je reactie(s) ga ik na dit stuk nog in voor zover mijn betoog daarop al geen antwoord geeft. De conclusie is ook voor mij verrassend, omdat daaruit zou volgen dat je zelfs niet mag scheiden na overspel. Ik heb mijn reactie dan ook met anderen besproken alvorens die te plaatsen. Mijn enige doel met deze reactie en de eerdere discussie is om de waarheid boven tafel te krijgen. Wat betreft de zaken die verband houden met de vertaling van het Grieks realiseer ik mij dat ik daarop volledig leun op wat anderen daarover zeggen. Tot nu toe heb je echter niet erg inhoudelijk beargumenteerd waarom een andere lezing niet zou kunnen of onwaarschijnlijk is. Ik realiseer mij dat dit standpunt heel veel uiterst moeilijke pastorale situaties kan geven waarop ik echt niet zomaar een antwoord heb.
Het huwelijk is zeker een scheppingsordening. Daar hoort ook bij dat de mens niet mag scheiden.Math 19:9
In Zijn reactie op de juridische vraag van de farizeeën of het een mens geoorloofd is zijn vrouw te verlaten om allerlei oorzaak, hadden de farizeeën verwacht dat Jezus zou zeggen dat het wettig zou zijn van hun vrouwen te scheiden, maar Jezus grijpt voorbij Deuteronomium, terug op Genesis, waarin staat dat man en vrouw één vlees zullen worden (voor de val). Direct daarna, en kennelijk volgde dat voor Jezus daaruit, formuleert Hij zijn standpunt over echtscheiding: dat wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. Zou je dan niet kunnen spreken van een scheppingsordening, zoals er ook over de verhouding tussen man en vrouw als scheppingsordening wordt gesproken?
Tot zover weinig verschil. Waarbij '... scheide de mens niet ...' de oorspronkelijke instelling weergeeft en niet 1-op-1 kan worden overgebracht op de situatie van overspel - alsof de niet-overspelige partner alles moet accepteren van de wel-overspelige partner.Hier formuleert Jezus een absoluut verbod op echtscheiding. Daarop wijst volgens mij ook het gebruik van het meer algemene woord voor scheiden in de grondtekst. Het is alsof Jezus al de latere uitbreiding van scheidingsgronden ondervangt door hier niet alleen over verlaten te spreken.
Op de (verbaasde of woedende?) reactie van de farizeeën, waarom Mozes dan geboden heeft de vrouw een scheidbrief te geven en haar te verlaten (in Deuteronomium), antwoord Jezus: Mozes heeft u toegelaten (vers 8), MAAR Ik zeg u…. Dit behelst een tegenstelling. Mozes heeft een langer bestaande praktijk geordend, maar nergens in het OT staat de goedkeuring van God over die praktijk, noch dat de mogelijkheid tot scheiding door God is ingesteld. Uit het antwoord van de Heere Jezus in vers 9 blijkt (los van de betekenis van de zinsnede “anders dan om hoererij” dat Jezus, Mozes instelling van de scheidbrief verwerpt. Alle met de scheidbrief beoogde gevolgen, blijven immers in stand. Het huwelijk blijkt er voor God nog te zijn, want anders kan er geen sprake zijn van overspel door zowel de initiatiefnemer (de man) als voor degene die de verlatene trouwt. Jezus kan dit ook alleen zeggen als het met de wil van Zijn Vader in overeenstemming was.
Voor het begrijpen van het antwoord van Jezus in vers 9 is vervolgens van belang dat de farizeeën wisten dat onder de Mozaïsche wetgeving op overspel de doodstraf stond. En dit was ook door God ingesteld. Hoewel dit in de praktijk wellicht niet of nauwelijks werd uitgevoerd. McFall wijst erop dat de Joden ten tijde van Jezus omwandeling daar nog wel de ruimte voor kregen. Dat ze dit wisten, blijkt ook wel uit die andere verzoeking van Jezus door een in overspel gegrepen vrouw voor Hem te brengen. In Zijn reactie bevestigt Jezus impliciet dat op overspel nog steeds – volgens de Mozaïsche wetgeving – de doodstraf stond door middel van steniging.
Over dit laatste ging mijn tussenvraag. Dat is en blijft een gezochte redenering. Wanneer scheiding (in de vorm van verlating) onder de Joden mogelijk was op grond van aangebrand eten (Hillel) en allerlei andere onbenullige oorzaken, dan kun je echt niet zeggen dat hoererij/overspel geen echtscheidingsgrond was voor de Joden. Dit even los van de straf van overspel. Nogmaals: dat is juridische haarkloverij.Het blijkt ook vreemd dat als in Math wel een nieuwe scheidingsgrond wordt geïntroduceerd. (...) Tegen voorgaande achtergrond kan er in Math 19:9 geen sprake zijn van een uitzondering op de door Jezus verwoorde gevolgen van het verlaten van je vrouw en het opnieuw trouwen door beide partijen. Je kon in Israël immers niet scheiden wegens overspel! Dat was geen wettige grond.
Valcke schreef:De Heere Jezus zegt ‘niet om hoererij/overspel’. Zoals eerder gezegd is ‘hoererij’ een breder begrip dat ook het overspel omvat.
Omdat er staat ‘niet om hoererij’ zou je kunnen zeggen dat de tekst helemaal niets zegt over de situatie dat er wél hoererij is. Maar dat is veel te kort door de bocht. De Heere Jezus geeft namelijk een LEERREGEL, en Hij zegt dat deze LEERREGEL NIET VAN TOEPASSING IS IN GEVAL VAN HOERERIJ/OVERSPEL.
Je kunt tegenwerpen: Dat klopt, want in geval van hoererij/overspel moest iemand gestenigd worden. Het is echter zeer onaannemelijk dat de Heere Jezus daarom dit geval als uitzondering benoemt. Zelf geef je ook aan dat de steniging niet (of meestal niet) meer werd toegepast. Dat wist de Heere Jezus ook. Bovendien weten we uit Johannes 8 én Johannes 4 dat de Heere Jezus niet bedoelde dat de steniging na hoererij of overspel gehandhaafd moest worden. Dit kan dus de reden niet zijn.
De enige reden die overblijft, is dat de Heere Jezus in het benoemen hertrouwen overspel is, echt een uitzondering maakt in geval van (voorafgaand) hoererij/overspel.
Valcke schreef:Ik vind het volstrekt niet overtuigend. Jazeker: op hoererij stond doodstraf, maar in de praktijk werd deze niet of slechts zeer zelden uitgevoerd. Jozef wilde dus inderdaad een losmaking op grond van hoererij (ik zeg niet dat dit in de scheidbrief gestaan zou hebben, maar het is duidelijk genoeg dat dit de achterliggende reden was) - iets wat volgens dr. Mc Fall wettelijk niet kan. Hij werd daarin tegengehouden schrijf je, Inderdaad, maar niet om de reden dat Maria gestenigd moest worden... Kortom: dat is slechts een gelegenheidsargument van je, geen argument die de zaak weerlegt.Lilian1975 schreef:Valcke schreef: Vraag 1 aan jou: Kun je meer bewijs geven voor de stelling dat de scheidbrief of het 'wegzenden' in Israël niet gebruikt mocht worden in geval van hoererij of overspel? De stelling komt namelijk bijzonder ongerijmd over, zoals hierboven uitgelegd (terwijl wel de hele uitleg van Mattheüs 19:9 hier afhankelijk van wordt gemaakt).
Heb je McFall wel echt gelezen? Dan weet je zijn antwoord. Op overspel stond doodstraf. En geval van Jozef: hij wilde een scheidbrief.schrijven. Werd tegengehouden. Misschien is dat alleen al een bewijs. En er staat niet bij dat hij erin wilde zetten wegens overspel.
Want daarmee zou hij haar naar beneden halen... en dat zou Jozef nooit gewild hebben.
Volgens McFall zijn er geen gedocumenteerde gevallen van scheiding wegens overspel in het OT.
Nee, de Heere Jezus wist heel goed dat vrouwen om allerlei oorzaak, maar soms ook om hoererij/overspel verlaten werden, en in Zijn antwoord hield hij daar rekening mee. We moeten het antwoord van de Heere Jezus daarom eenvoudig nemen zoals het is uitgesproken.
(Dr. Mc Fall heb ik ten aanzien van de grondtekstkwesties goed gelezen. De rest slechts zeer gedeeltelijk.)
Ik ook niet, maar ik denk toch echt dat niemand vóór ene dr. Mc Fall deze triviale uitsluitingsgrond heeft kunnen bedenken.Valcke schreef:Weet ik nietVraag 2 aan jou: Is er ooit iemand geweest in de geschiedenis die deze zelfde verklaring [van de uitzonderingsgrond in Matth. 5:32] gegeven heeft? Ik bedoel niet iemand uit de laatste decennia, maar al wat langer geleden? Of is dit een zeer recente 'ontdekking'?
Jazeker, maar niet zo ongeduldig. Jouw reactie stond er voor mij pas gistermorgen en je kunt van mij niet vragen om daar uitgebreid op in te gaan binnen een zeer korte tijdsspanne.Ik wacht het af.
Zou je nu echt inhoudelijk op de kernargumenten van de post van maandagavond in willen gaan?
Bovendien was het er mij aan gelegen om in elk geval deze twee tussenvragen beantwoord te krijgen.
Ik verdedig de scheidbrief helemaal niet. evenmin dat ik scheiding überhaupt verdedig. En ik weet ook wel dat die vrouw verontreinigd was geworden. Maar dat was de vraag niet. De vraag was waarom dan uiteindelijk het eerste huwelijk niet meer hersteld kon worden. En die vraag blijf je alsmaar vrolijk ontwijken...Jeremia neemt een bekend beeld over. Maar zegt niets over de legitimiteit van het gebruik scheidbrief.En Deuteronomium . Die vrouw was verontreinigd omdat ze overspel pleegde met tweede man. Zie mattheus 19 vers 9. Deze discussie hebben we al eerder gevoerd. McFall gaat er uitgebreid op in.
Zolang hier geen goed antwoord op komt, blijft mijn stelling dat Gods Woord (Deut. 24:4 en Jer. 3:1) het herstellen van eerste huwelijken verbiedt, nadat deze eenmaal verbroken zijn geweest en één of beide partners een tweede huwelijk is aangegaan.
En Jozef, alzo hij rechtvaardig was... Jozef wilde niets doen tegen de wet, daarom werd hij niet tegengehouden. Hij werd maar om één reden tegengehouden, namelijk omdat Hetgeen Maria ontvangen had, uit de Heilige Geest was en niet uit hoererij.Lilian1975 schreef:Verder zeg je zelf nu ook dat Jozef waarschijnlijk een scheidbrief had willen geven met als reden allerlei oorzaak.
(Juist wat Jezus dus in Mattheus aangeeft dat niet goed is). Want als hij overspel erin had gezet dan was of Maria naar beneden gehaald ( en dat wilde hij juist niet. ) Dat is geen gelegenheids argument. Maar een waarheid die je uit deze geschiedenis kan halen. En ja hij verdacht Maria van overspel. Maar daarom kan je nog niet concluderen dat iemand een scheidbrief ( document waar de reden in moest staan) vanwege overspel kon geven.
Wel wantrouwend. Ik had toch aangegeven dat ik na beantwoording van de twee tussenvragen erop terug zou komen? Tot nu toe ben ik overal op teruggekomen, trouwens.Mijn vraag om er inhoudelijk op in te gaan kwam voort uit het feit dat je een bekende discussie techniek toepast, en vragen ging formuleren, zonder op de kern van de geplaatste post inhoudelijk in te gaan. Althans zo leek het voor mij. De vraag was niet bedoeld dat dat nu moest. (Qua tijd) maar de vraag kwam voort uit reageren op inhoud.
Klopt hij werd niet tegengehouden iets tegen de Wet te doen. Jozef was rechtvaardig. Hij geloofde Maria.. En verdacht haar niet van overspel. Als dat wel zo was geweest had hij dat bij de autoriteiten aan moeten geven, dat was de wet. En omdat hij rechtvaardig was had hij zich daaraan dan gehouden. Maar omdat hij Maria geloofde wilde hij haar dus niet aangeven. En dus wilde geen scheidbrief vanwege overspel geven. Maar wilde haar een brief uit allerlei oorzaak geven. Omdat hij niet wist hoe nu verder. Het was te groot voor hem. Hij wist en geloofde dat Maria hem trouw was gebleven.Valcke schreef:En Jozef, alzo hij rechtvaardig was... Jozef wilde niets doen tegen de wet, daarom werd hij niet tegengehouden. Hij werd maar om één reden tegengehouden, namelijk omdat Hetgeen Maria ontvangen had, uit de Heilige Geest was en niet uit hoererij.Lilian1975 schreef:Verder zeg je zelf nu ook dat Jozef waarschijnlijk een scheidbrief had willen geven met als reden allerlei oorzaak.
(Juist wat Jezus dus in Mattheus aangeeft dat niet goed is). Want als hij overspel erin had gezet dan was of Maria naar beneden gehaald ( en dat wilde hij juist niet. ) Dat is geen gelegenheids argument. Maar een waarheid die je uit deze geschiedenis kan halen. En ja hij verdacht Maria van overspel. Maar daarom kan je nog niet concluderen dat iemand een scheidbrief ( document waar de reden in moest staan) vanwege overspel kon geven.
Het is dus wel degelijk een gelegenheidsargument om te zeggen dat Jozef tegengehouden werd om iets tegen de wet te doen. En het is ook niet waar, want Jozef wordt 'rechtvaardig' genoemd.
Wel wantrouwend. Ik had toch aangegeven dat ik na beantwoording van de twee tussenvragen erop terug zou komen? Tot nu toe ben ik overal op teruggekomen, trouwens.Mijn vraag om er inhoudelijk op in te gaan kwam voort uit het feit dat je een bekende discussie techniek toepast, en vragen ging formuleren, zonder op de kern van de geplaatste post inhoudelijk in te gaan. Althans zo leek het voor mij. De vraag was niet bedoeld dat dat nu moest. (Qua tijd) maar de vraag kwam voort uit reageren op inhoud.
Het tweede deel op je reactie van maandagavond volgt (b.l.e.w.) later.
O ja ?????Lilian1975 schreef:En verdacht haar niet van overspel. Als dat wel zo was geweest had hij dat bij de autoriteiten aan moeten geven, dat was de wet. En omdat hij rechtvaardig was had hij zich daaraan dan gehouden.
Zie post hierboven. Als hij zich niet aan de plicht gehouden had om haar aan te geven, had er niet gestaan dat hij rechtvaardig was. Maar hij was wel rechtvaardig en gaf haar niet aan. Niet uit zwakte omdat hij de straf op overspel ( een gruwel voor God, overspel) haar wilde besparen. Want dat zou ook niet rechtvaardig zijn. Maar omdat hij geloofde dat zij hem trouw was. Hij niet wist hoe nu verder, en de mensen zouden misschien denken dat ze toch niet zo zedelijk was, wilde hij haar de scheidbrief geven. Waarvan hij dus weerhouden is toen de Engel aan hem verscheen.Valcke schreef:O ja ?????Lilian1975 schreef:En verdacht haar niet van overspel. Als dat wel zo was geweest had hij dat bij de autoriteiten aan moeten geven, dat was de wet. En omdat hij rechtvaardig was had hij zich daaraan dan gehouden.
Dat komt omdat Deuteronomium 24 in de kern niet gaat over de vraag of hertrouwen na overspel mag. Dat is om eerbiedig te zeggen. De vraagstelling daar niet.Valcke schreef: Ten aanzien van Deut. 24:4 blijft je eerder antwoord onbevredigend. Want enerzijds leert dr. Mc Fall en ds. Engelsma dat eerste huwelijken ALTIJD hersteld moeten worden, en anderzijds zeg je dat dit in Deut. 24:4 niet meer kon na alles wat voorgevallen was (dat 'alles' was trouwens één scheidbrief (eventueel twee) en één tweede huwelijk). Dat staat nog steeds haaks op elkaar. En dan is er ook nog Jer. 3:1. En inderdaad: over berouw wordt niet gesproken. Het verbod om in het eerste huwelijk weder te keren is absoluut: ook met berouw bleef overeind dat het eerste huwelijk niet hersteld kon worden. Kortom: er is volstrekt geen bevredigend antwoord gegeven en daar blijf ik bij.
Nee, je snapt het niet. Jozef was rechtvaardig. Zie Mattheus 1 vers 9. Jozef was niet iemand die het niet zo nauw nam allemaal.Valcke schreef:In de scheidbrief stond mogelijk dat de man aan zijn vrouw 'iets schandelijks' gevonden had. Zo staat het immers in Deut. 24:1. En dat schandelijke kan wel degelijk hoererij of overspel zijn. Maar wat er ook stond, zo heeft Jozef willen handelen.
Waarmee er bewijs is dat verlating om deze reden (bedekt weergegeven) wel degelijk voorkwam.