@Valcke
Eerder al gezegd. Nu weer. De toon maakt de muziek. Wanneer je woorden gebruikt als complottheorie neem je je de ander niet serieus. Dat is geen basis voor een discussie.
Of dit
Ik breng het mild, maar ik ben zeer bezorgd over deze extremiteiten, waarbij zelfs het zevende gebod in Exodus 20 aanpassing behoeft. Alles moet wijken om maar de eigen visie staande te houden.
Ik pas niet het 7e gebod aan, maar stel vragen bij de gekozen vertaling. Daar zal ik antwoord op willen ipv van verwijten van extremisme.
Eerst nog een reactie op adultery
Het is van oorsprong geen Engels woord, maar komt via het Frans uit het Latijn: adulterare = vervalsen (in de betekenis van onzuiver maken door vóór verkoop kostbare ingrediënten te vervangen voor inferieure).
Het Engelse woord voor overspel heeft dezelfde stam als vervalsing, maar is ontstaan door een contaminatie. De basis adulterium (Latijn) veranderde in het Middelfranse avouterie, en werd in het Engels adultery.
De betekenis van adultery is: het door een getrouwde man of vrouw hebben van vrijwillige geslachtsgemeenschap met een ander persoon dan degene met wie men getrouwd is; overspel.
Echtbreuk betreft alle vormen waarin de eenheid tussen twee door het huwelijk aan elkaar verbonden mensen aangetast of verbroken wordt. Daar zijn veel meer mogelijkheden voor dan alleen overspel.
Adultery betekent derhalve niet hetzelfde als echtbreuk.
https://www.etymonline.com/word/adultery
In beide gevallen in de King James wordt wel hetzelfde woord adultery gebruikt vanuit het Hebreeuws: na'aph. Dit kan uitsluitend worden vertaald met overspel en dus niet met echtbreken. Wat de king James dus wel degelijk overal heeft gedaan. Ik heb al de teksten nagezocht waar hetzelfde grondwoord staat. En overal in de king James is dat wel vertaalt met adultery of vervoeging. (EXO 20:14, LEV 20:10; DEU 5:18; JOB 24:15; PSA 50:18; SPR 6:32; 30:20; JES 57:3; JER 3:8,9; 5:7; 7:9; 9:2;23:10,14; 29:23; EZECH 16:32,38; 23:37,45; HOS 3:1; 4:13,14; 7:4; MAL 3:5.)
Ook in het Nederlands (zowel in SV als HSV) overal vertaald met overspel. Behalve dus in Exodus 20 vers 14. Overspel heeft nergens in die eerder genoemde teksten betekenis van echtbreuk. Het gaat om de daad zelf.
Waarom is dat? Dat is toch opvallend?
Als echtbreuk hetzelfde zou zijn? Dan zou dat toch vaker in OT moeten voorkomen? En nog vreemder. Waarom dan dezelfde wet twee keer vertalen met een verschillend woord?
Terwijl het Hebreeuwse woord hetzelfde is. Dat is op zijn minst vreemd. Juist ook, en dat heb ik ook bewezen nu dat het in de King James wel vertaalt wordt met overspel.
M.i. Is dat simpelweg omdat echtbreuk wat anders is dan overspel.
Het is niet hetzelfde. Dat blijkt al uit Lev 20. Een man kan geen echtbreuk plegen met de vrouw van zijn naaste. Wel overspel. Want hij is niet getrouwd met die vrouw, er is geen huwelijksverbond.
Soms kan het het zijn dat een woord vanuit de context waarin het gebruikt wordt een afwijkende betekenis heeft. Vergelijk het met het woord bank in de Nederlandse taal. Maar dat is hier niet het geval. Beide gedeelte staan in dezelfde context, nl van de wet. Op dezelfde plaats binnen de Wet.
Ik ben dus nog steeds benieuwd waar nu de betekenis van echtbreken vandaan komt. Niet uit de Schrift! Ik kom het er niet tegen. Je komt nu inderdaad aan met een rabbijn.
Maar lees niet waarop hij dat baseert.
De Joodse rabbi’s in de tijd van de Heere Jezus waren al niet echt betrouwbaar in de uitleg van de Schrift. zou dat nu anders zijn?
Echtbreuk is scheiden van je vrouw. Overspel is iets aangaan met een ander die jou niet toebehoort.
A omdat je met iemand anders getrouwd bent.
B omdat die ander een ander toebehoort.
C omdat het buiten de band van het huwelijk gebeurd.
We moeten en mogen dus wel degelijk ook Exodus 20 vers 14 vertalen met overspel.
De HSV geeft overigens ook die mogelijkheid in de kantlijn. Als je meent dat het anders vertaald moet worden moet je dat uit de Schrift aantonen. Wat een joodse rabbi zegt, zonder grond lijkt het wel, is voor de betekenis niet doorslaggevend. En je moet toegeven dat het woord echtbreuk wel heel erg plompverloren erin staat zo in het OT
Dan nu je reactie op het Grieks
Het is niet zo dat de Griekse woorden OF overspel betekenen OF echtbreuk. NEE, in de Griekse woorden liggen BEIDE betekenissen tegelijk opgesloten. In vele teksten kan 'overspel doen' (bv in de Evangeliën, maa ook in de brieven) dus ook gelezen worden als 'echtbreken'. In Romeinen 7:3 mag in plaats van 'overspeelster' ook gelezen worden 'echtbreekster' enzovoort. Zo vertaalt bv ook Luther1912 en Schlachter Bibel het woord in deze tekst met Ehebrecherin (echtbreekster). Nogmaals, het grondwoord omsluit beide begrippen in één woord, dat werkt ook zo in het Engels, maar niet in onze taal. In de grondtekst dus wel. Daarmee mogen we zeker concluderen dat volgens de taal van de Schrift 'overspel' gelijkstaat met 'echtbreuk'.
Nog steeds steeds staat mijn vraag uit. Waarop baseren de woordenboeken zich voor de betekenis van echtbreuk?
Je krijgt een hele gekke vertaling dan in Romeinen 7
Wat een vervolg is op het feit dat de vrouw aan de levende man verbonden is door wet.
Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een echtbreekster genaamd worden.
Bij echtbreuk houdt het huwelijk op. Bij overspel niet. ( jij zegt dat ook, je noemt het een eerste stap tot? Wat overigens ook nergens op gebaseerd is vanuit de Schrift)
Het gaat om de daad van overspel van de getrouwde vrouw met een andere man dan haar eigen man.
Want alleen als de eerste man gestorven is, is ze vrij van de man en is ze geen overspeelster want dan is er geen huwelijk meer.
Luther gaat er kennelijk vanuit dat bij overspel het huwelijk eindigt. Dan is de cirkel weer rond. En zijn we weer bij Erasmus toevoeging en uitleg Mattheus 19 vers 9. Luther is daar waarschijnlijk door beïnvloed?
Als ik je goed begrijp, probeer je deze discussie te gebruiken om aan te tonen dat in de Schrift overspel al echtbreuk is ( eerste aanzet)
Ik heb m.i. Nu voldoende aangetoond dat dat niet zo is. Ga maar eens het woord overspel vervangen voor echtbreuk in al die teksten in OT.
Je krijgt dan gewoon hele gekke dingen.
Het NT ook. De enige grond voor deze visie zou liggen in Mattheus op grond van een toevoeging van Erasmus.
Misschien is het wel handig voor vervolg om aan te geven wat je precies onder echtbreuk verstaat? Om misverstanden te voorkomen.
