Orchidee schreef:Bruna schreef:Orchidee schreef:Ik heb al veel gezien en meegemaakt dat mensen scheiden en weer hertrouwen maar eerst schuldbelijdenis doen heb ik nog nooit meegemaakt.
Maar waarom zou iemand schuldbelijdenis moeten doen voor iets wat hem of haar na en in het huwelijk is overkomen?
Ik heb bijvoorbeeld een vriendin die na haar huwelijk en eerste kind pas de ware aard van haar man leerde kennen en ondervond.
Hij blijkt dus een narcistische persoonlijkheidsstoornis te hebben en na hun 2e kind is ze in principe gevlucht na jaren vele bedreigingen, slagen, geestelijke mishandeling en verkrachtingen.
Hij is na een paar jaar weer getrouwd, zij niet, ze is diep beschadigd voor het leven!
En als 2 predikanten van 2 gemeenten dan ook nog eens zeggen dat het haar schuld is en zij nooit weg had mogen gaan bij hem, vraag je je toch weleens af...
Dit is maar 1 geval maar ik ken genoeg andere trieste scenario's helaas.
Velen zijn weer hertrouwd, sommigen al voor de 3e keer of wonen inmiddels samen, maar schuldbelijdenis heb ik nog nooit gezien of gehoord.
Dat is dan wel heel bijzonder en niet volgens de Bijbel en belijdenisgeschriften.
Uiteraard gaat het dan om degenen die kerkelijk lid blijven in de huidige of toekomstige gemeente en niet schuldloos gescheiden zijn.
Samenwonen is neem ik aan in jouw gemeente niet toegestaan?
Dus als je geslagen, vernederd en mishandeld word, samen met de kinderen ben je schuldig als je bij je man weggaat???
En nee, samenwonen is niet toegestaan in mijn kerkelijke gemeente maar daar gaat het toch helemaal niet om!?
Ik heb ook familie, vrienden enz. die in een ander kerkverband lid zijn.
En niet iedereen blijft naar de kerk gaan als ze gescheiden zijn! (misschien ook nooit van gehoord?)
Ik had door werk niet eerder de gelegenheid te reageren. Blijkbaar was mijn reactie wat onduidelijk van mijn kant of heb je deze niet goed begrepen. Uiteraard is de situatie die je beschrijft zeer schrijnend en kan ik zeker begrip opbrengen voor haar stap. Daarnaast is het handelen van de dominees in kwestie zeer onpastoraal en mogen ze tevens niet uitspreken dat het alleen haar schuld is.
Daarbij vraag ik me wel af hoe de dominees tot zo'n beschuldiging zijn gekomen, heeft de ex dan een heel ander verhaal (al dan niet waar) verteld/verzonnen?
Ter toelichting. Ik reageerde vooral op het laatste gedeelte van wat je schreef:
Orchidee schreef:Velen zijn weer hertrouwd, sommigen al voor de 3e keer of wonen inmiddels samen, maar schuldbelijdenis heb ik nog nooit gezien of gehoord. Dus als je geslagen, vernederd en mishandeld word, samen met de kinderen ben je schuldig als je bij je man weggaat???
Nogmaals ik reageerde op het laatste deel van je post. Je kan zeker niet zeggen dat de vrouw schuldig is obv NL wetgeving. Of er Bijbelse grond is voor schuldloze echtscheiding is weer wat anders. Maar daar is hierna al meer over gezegd geloof ik.
Orchidee schreef:En nee, samenwonen is niet toegestaan in mijn kerkelijke gemeente maar daar gaat het toch helemaal niet om!?
Daarom schreef ik ook "Uiteraard gaat het dan om degenen die kerkelijk lid blijven in de huidige of toekomstige gemeente en niet schuldloos gescheiden zijn. Samenwonen is neem ik aan in jouw gemeente niet toegestaan?"
Orchidee schreef:Ik heb ook familie, vrienden enz. die in een ander kerkverband lid zijn.
En niet iedereen blijft naar de kerk gaan als ze gescheiden zijn! (misschien ook nooit van gehoord?)
Klopt, daarom schreef ik al een paar berichten terug in dit topic dat je ziet dat bij echtscheiding zeker de helft de huidige kerkelijke gemeente verlaat (of dat dan een ander kerkverband of onkerkelijk is).