Hertrouwen na echtscheiding?

[Zonderling]

...al is er (bij mijn weten) maar 1 kerkverband die deze strikte lijn praktiseert, nl. de GGiN. Al krijg ik de indruk, dat men inmiddels in incidentele gevallen wat coulanter wordt.

Ik was (en ben) nog in het bezit van het rapport 'Eerbaar door het leven' uit 2004 van de door de Synode van de GGiN ingestelde commissie. Dit rapport is in opdracht van de synode geschreven en bevat een voorwoord van ds. Roos.

Het ging alleen om de vraag of de GGiN hertrouwen na overspel door de andere partij toestaat.

Ik citeer: 'De conclusie is dat hertrouwen [door de partij die zelf een scheiding heeft aangevraagd] ... maar zeer beperkt geoorloofd is, namelijk alleen wanneer de grond voor de echtscheiding overspel is geweest en voor zover het de partij betreft die geen overspel bedreven heeft.' (blz. 46)

Het rapport sluit andere situaties waarin hertrouwen mogelijk is, overigens niet ten enenmale uit [mits de scheiding van de andere partij is uitgegaan], maar neemt hierover een genuanceerd standpunt in, bijvoorbeeld bij kwaadwillige verlating om godsdienstige redenen. Het rapport merkt op dat in deze situatie 'grote voorzichtigheid geboden is'. (blz. 48)

Wanneer ná een ongewilde scheiding de andere partij opnieuw gehuwd is of samenwoont, acht de commissie hertrouwen voor de verlaten partij geoorloofd. (blz. 48)

Volgens mij is dit wel degelijk dezelfde lijn als die o.a. Calvijn, onze kanttekeningen en de Westminster Confessie voorstaan.

[Zonderling]

Overigens heb ik ook nog een vraag voor Lilian 1975, namelijk over Deuteronomium 24:1-4:

1 WANNEER een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven en in haar hand geven en haar laten gaan uit zijn huis.
2 Zo zij dan uit zijn huis uitgegaan zijnde, zal heengaan en een anderen man ter vrouw worden,
3 En deze laatste man haar gehaat en haar een scheidbrief geschreven en in haar hand gegeven, en haar uit zijn huis zal hebben laten gaan; of als deze laatste man, die haar voor zich tot een vrouw genomen heeft, zal gestorven zijn,
4 Zo zal haar eerste man, die haar heeft laten gaan, haar niet mogen wedernemen, dat zij hem ter vrouw zij, nadat zij is verontreinigd geworden; want dat is een gruwel voor het aangezicht des HEEREN; alzo zult gij het land niet doen zondigen, dat u de HEERE uw God ten erve geeft.

Kun je uitleggen waarom in vers 4 staat dat 'haar eerste man' haar niet zal mogen wedernemen, omdat dit een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN? Zelfs niet nadat haar tweede man zal overleden zijn!?

Naar jouw mening is het eerste huwelijk toch feitelijk het enige geldende en zou wederkeer toch juist geboden zijn? Maar hier staat dat het een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN.

[Van Houten]

Zijn hier ook forummers aan het woord die ervarings-deskundig zijn?

[helma]

Familieleden van ons zijn na zo'n 5 jaar scheiding weer samen getrouwd. Had dat gemogen in het licht van Deut.24?

[Ambtenaar]

Zijn hier ook forummers aan het woord die ervarings-deskundig zijn?

Wat bedoel je met ervaringsdeskundige zijn? Of mensen zelf gescheiden zijn? Of dat je het in je omgeving hebt meegemaakt?

[Zonderling]

Familieleden van ons zijn na zo'n 5 jaar scheiding weer samen getrouwd. Had dat gemogen in het licht van Deut.24?

Dat is voor mij inderdaad een vraag. Wanneer een van beiden tussentijds met een ander gehuwd is geweest, plaats ik daar inderdaad een vraagteken bij met het oog op de heiligheid van het huwelijk (waaraan Deut. 24 m.i. refereert). Het kan natuurlijk wel en is goed bij een een langdurige ontwrichting, ook indien een of beide partners tijdelijk in overspel gevallen zou zijn, maar wedergekeerd.

[Lilian1975]

Overigens heb ik ook nog een vraag voor Lilian 1975, namelijk over Deuteronomium 24:1-4:

1 WANNEER een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven en in haar hand geven en haar laten gaan uit zijn huis.
2 Zo zij dan uit zijn huis uitgegaan zijnde, zal heengaan en een anderen man ter vrouw worden,
3 En deze laatste man haar gehaat en haar een scheidbrief geschreven en in haar hand gegeven, en haar uit zijn huis zal hebben laten gaan; of als deze laatste man, die haar voor zich tot een vrouw genomen heeft, zal gestorven zijn,
4 Zo zal haar eerste man, die haar heeft laten gaan, haar niet mogen wedernemen, dat zij hem ter vrouw zij, nadat zij is verontreinigd geworden; want dat is een gruwel voor het aangezicht des HEEREN; alzo zult gij het land niet doen zondigen, dat u de HEERE uw God ten erve geeft.

Kun je uitleggen waarom in vers 4 staat dat 'haar eerste man' haar niet zal mogen wedernemen, omdat dit een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN? Zelfs niet nadat haar tweede man zal overleden zijn!?

Naar jouw mening is het eerste huwelijk toch feitelijk het enige geldende en zou wederkeer toch juist geboden zijn? Maar hier staat dat het een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN.

Deut 24 gaat erover dat een vrouw ( er wordt geen reden genoemd, geen overspel, er wordt nl niet gesproken over steniging ) weggestuurd wordt met een scheidbrief. Die scheidbrief is al iets wat gegeven wordt als mogelijkheid vanwege de hardigheid des harten...(en waarvan Jezus dus zegt dat dat geen reden is voor hertrouw met een andere man in dit geval. En wat iets is waarvan de Heere Jezus angeeft dat het van de beginne niet zo is geweest)
Toch trouwt deze vrouw met een nieuwe man, zijn één. Dan zou er dus sprake zijn van overspel.
Die man wil haar om vage redenen ook wegsturen. ( weer geen reden van overspel genoemd, ) . Of en dat is een andere mogelijkheid, die tweede man sterft.
Ook dan mag de eerste man haar niet terugnemen.
Het is wel een bizarre situatie dit. En van de huwelijkse trouw wordt echt een rommeltje gemaakt. Zo totaal niet zoals Heere het huwelijk bedoeld heeft. Waarschijnlijk is dat de gruwel voor de Heere. Het scheiden, de scheidbrief om allerlei oorzaak, los van overspel, en door de scheidbrief sprake van overspel door een nieuw huwelijk .
En dan de vrouw weer terugnemen, je leest niets over berouw. Ook heel vaag. Om haar als er weer iets niet naar zijn zin is weg te sturen? Ik denk dat daar de gruwel dus in zit. Het gaat hier niet om het hertrouwen. Maar over het echtbreken. Het huwelijk is zo heilig. Er mag zo niet mee omgesprongen worden.


Ervaringsdeskundige ja, in de omgeving, familie en kennissen.

[Zonderling]

Overigens heb ik ook nog een vraag voor Lilian 1975, namelijk over Deuteronomium 24:1-4:

1 WANNEER een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven en in haar hand geven en haar laten gaan uit zijn huis.
2 Zo zij dan uit zijn huis uitgegaan zijnde, zal heengaan en een anderen man ter vrouw worden,
3 En deze laatste man haar gehaat en haar een scheidbrief geschreven en in haar hand gegeven, en haar uit zijn huis zal hebben laten gaan; of als deze laatste man, die haar voor zich tot een vrouw genomen heeft, zal gestorven zijn,
4 Zo zal haar eerste man, die haar heeft laten gaan, haar niet mogen wedernemen, dat zij hem ter vrouw zij, nadat zij is verontreinigd geworden; want dat is een gruwel voor het aangezicht des HEEREN; alzo zult gij het land niet doen zondigen, dat u de HEERE uw God ten erve geeft.

Kun je uitleggen waarom in vers 4 staat dat 'haar eerste man' haar niet zal mogen wedernemen, omdat dit een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN? Zelfs niet nadat haar tweede man zal overleden zijn!?

Naar jouw mening is het eerste huwelijk toch feitelijk het enige geldende en zou wederkeer toch juist geboden zijn? Maar hier staat dat het een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN.

Deut 24 gaat erover dat een vrouw ( er wordt geen reden genoemd, geen overspel, er wordt nl niet gesproken over steniging ) weggestuurd wordt met een scheidbrief. Die scheidbrief is al iets wat gegeven wordt als mogelijkheid vanwege de hardigheid des harten...(en waarvan Jezus dus zegt dat dat geen reden is voor hertrouw met een andere man in dit geval. En wat iets is waarvan de Heere Jezus angeeft dat het van de beginne niet zo is geweest)
Toch trouwt deze vrouw met een nieuwe man, zijn één. Dan zou er dus sprake zijn van overspel.
Die man wil haar om vage redenen ook wegsturen. ( weer geen reden van overspel genoemd, ) . Of en dat is een andere mogelijkheid, die tweede man sterft.
Ook dan mag de eerste man haar niet terugnemen.
Het is wel een bizarre situatie dit. En van de huwelijkse trouw wordt echt een rommeltje gemaakt. Zo totaal niet zoals Heere het huwelijk bedoeld heeft. Waarschijnlijk is dat de gruwel voor de Heere. Het scheiden, de scheidbrief om allerlei oorzaak, los van overspel, en door de scheidbrief sprake van overspel door een nieuw huwelijk .
En dan de vrouw weer terugnemen, je leest niets over berouw. Ook heel vaag. Om haar als er weer iets niet naar zijn zin is weg te sturen? Ik denk dat daar de gruwel dus in zit. Het gaat hier niet om het hertrouwen. Maar over het echtbreken. Het huwelijk is zo heilig. Er mag zo niet mee omgesprongen worden.

De eerste 3 verzen zijn de situatieschets: zeker vele zonden.

Maar het vierde vers gaat toch echt over het wederkeren tot de eerste man; en dát wordt een gruwel genoemd voor God gegeven het tussentijdse huwelijk met een andere man. Berouw of geen berouw, daar gaat het hier niet over.

[Lilian1975]

Overigens heb ik ook nog een vraag voor Lilian 1975, namelijk over Deuteronomium 24:1-4:

1 WANNEER een man een vrouw zal genomen en die getrouwd hebben, zo zal het geschieden, indien zij geen genade zal vinden in zijn ogen, omdat hij iets schandelijks aan haar gevonden heeft, dat hij haar een scheidbrief zal schrijven en in haar hand geven en haar laten gaan uit zijn huis.
2 Zo zij dan uit zijn huis uitgegaan zijnde, zal heengaan en een anderen man ter vrouw worden,
3 En deze laatste man haar gehaat en haar een scheidbrief geschreven en in haar hand gegeven, en haar uit zijn huis zal hebben laten gaan; of als deze laatste man, die haar voor zich tot een vrouw genomen heeft, zal gestorven zijn,
4 Zo zal haar eerste man, die haar heeft laten gaan, haar niet mogen wedernemen, dat zij hem ter vrouw zij, nadat zij is verontreinigd geworden; want dat is een gruwel voor het aangezicht des HEEREN; alzo zult gij het land niet doen zondigen, dat u de HEERE uw God ten erve geeft.

Kun je uitleggen waarom in vers 4 staat dat 'haar eerste man' haar niet zal mogen wedernemen, omdat dit een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN? Zelfs niet nadat haar tweede man zal overleden zijn!?

Naar jouw mening is het eerste huwelijk toch feitelijk het enige geldende en zou wederkeer toch juist geboden zijn? Maar hier staat dat het een gruwel is voor het aangezicht des HEEREN.

Deut 24 gaat erover dat een vrouw ( er wordt geen reden genoemd, geen overspel, er wordt nl niet gesproken over steniging ) weggestuurd wordt met een scheidbrief. Die scheidbrief is al iets wat gegeven wordt als mogelijkheid vanwege de hardigheid des harten...(en waarvan Jezus dus zegt dat dat geen reden is voor hertrouw met een andere man in dit geval. En wat iets is waarvan de Heere Jezus angeeft dat het van de beginne niet zo is geweest)
Toch trouwt deze vrouw met een nieuwe man, zijn één. Dan zou er dus sprake zijn van overspel.
Die man wil haar om vage redenen ook wegsturen. ( weer geen reden van overspel genoemd, ) . Of en dat is een andere mogelijkheid, die tweede man sterft.
Ook dan mag de eerste man haar niet terugnemen.
Het is wel een bizarre situatie dit. En van de huwelijkse trouw wordt echt een rommeltje gemaakt. Zo totaal niet zoals Heere het huwelijk bedoeld heeft. Waarschijnlijk is dat de gruwel voor de Heere. Het scheiden, de scheidbrief om allerlei oorzaak, los van overspel, en door de scheidbrief sprake van overspel door een nieuw huwelijk .
En dan de vrouw weer terugnemen, je leest niets over berouw. Ook heel vaag. Om haar als er weer iets niet naar zijn zin is weg te sturen? Ik denk dat daar de gruwel dus in zit. Het gaat hier niet om het hertrouwen. Maar over het echtbreken. Het huwelijk is zo heilig. Er mag zo niet mee omgesprongen worden.

De eerste 3 verzen zijn de situatieschets: zeker vele zonden.

Maar het vierde vers gaat toch echt over het wederkeren tot de eerste man; en dát wordt een gruwel genoemd voor God gegeven het tussentijdse huwelijk met een andere man. Berouw of geen berouw, daar gaat het hier niet over.

Het gaat hier om het echtbreken en de bezoedeling van het huwelijk. Het hele gedrag van die man en die vrouw is een gruwel,daaf moet een eind aan komen. Daarom tot hier en niet verder.
Eerste man stuurt zonder oorzaak weg met scheidbrief en stelt vrouw bloot aan overspel.
Tweede man die wil dat ook.
Vrouw pleegt overspel door te hertrouwen
En tot slot wil de eerste man de vrouw om vage redenen terugnemen, en het vorige tweede huwelijk was blijkbaar ook al een zooitje. Want die tweede man was niet tevreden Vers 4 is ahw een samenvatting van alle gruwelijke zonden uit de eerste drie verzen. Het het gaat daar niet in de eerste plaats om terugkeer. Dat staat hier m.i. niet centraal. Maar om die opeenstapeling van zondige situaties. De Heere zet er ahw een punt achter. Zo is het genoeg!

[Zonderling]

Wat we uit Deut. 24:1-4 onder meer kunnen leren is dat het herstel van een (eerste) huwelijk niet in alle gevallen mogelijk is en ook niet Gods wil is vanwege de heiligheid van het huwelijk. In Deut. 24 is één nieuw huwelijk reeds voldoende om de weg terug definitief af te snijden.

Het is daarom niet waar dat het eerste huwelijk voor God onverbroken blijft ongeacht overspel, een tweede huwelijk, enzovoort. Een huwelijk kan wel degelijk door de mens (definitief) verbroken worden vóór de dood van één van beide partners. Dat dit tegen Gods wil, gebod en inzetting is, dat is zeker! Maar dit is een gevolg van de zonde!

(Overigens gaat het in Deut. 24 ook om de bescherming van de verstoten vrouw. Maar dat valt even buiten ons onderwerp.)

[Zonderling]

Voordat ik meer uitgebreid op ds. Engelsma's argumenten inga, wil ik je nog antwoorden op de vraag wanneer het huwelijk ontbonden werd onder het OT in geval van steniging: bij het overspel of bij de dood van de overspeler.

Ik weet dat jij houdt van een óf.. óf, maar mijn antwoord is anders:
- de overspeler verbreekt van zijn kant de band van het huwelijk door zijn overspel; echter: deze breuk hoeft nog niet defeinitief te zijn; herstel is nog mogelijk door berouw en verzoening;
- de band van het huwelijk werd echter definitief verbroken door het vonnis van de rechter/overheid die in plaats van God de overspeler tot de dood veroordeelt. Met dit vonnis is ook het huwelijk ontbonden en is de onschuldige partij vrij, binnen een betamelijke termijn (dus niet direct) opnieuw te trouwen.
- de voltrekking van het vonnis is de bevestiging van het voorgaande.

[Lilian1975]

Voordat ik meer uitgebreid op ds. Engelsma's argumenten inga, wil ik je nog antwoorden op de vraag wanneer het huwelijk ontbonden werd onder het OT in geval van steniging: bij het overspel of bij de dood van de overspeler.

Ik weet dat jij houdt van een óf.. óf, maar mijn antwoord is anders:
- de overspeler verbreekt van zijn kant de band van het huwelijk door zijn overspel; echter: deze breuk hoeft nog niet defeinitief te zijn; herstel is nog mogelijk door berouw en verzoening;
- de band van het huwelijk werd echter definitief verbroken door het vonnis van de rechter/overheid die in plaats van God de overspeler tot de dood veroordeelt. Met dit vonnis is ook het huwelijk ontbonden en is de onschuldige partij vrij, binnen een betamelijke termijn (dus niet direct) opnieuw te trouwen.
- de voltrekking van het vonnis is de bevestiging van het voorgaande.

Dan geef ik nog een gedachte mee.
Het is God alleen die het huwelijk ontbindt door de dood. Dus in het OT door voltrekking (dood)vonnis als straf op de zonde an overspel, wat een gruwel was in Zijn ogen, door de rechtelijke macht, door God aangesteld. Wordt dat vonnis niet voltrokken, is het huwelijk niet ontbonden door de dood.En dat is precies wat later gebeurde. Om allerlei menselijke redenen werd dat vonnis niet meer uitgevoerd.
Het is God die over leven en dood gaat. En niet de mens die doet alsof hij het vonnis van God uit voert.
Daarnaast is het voor mij moeilijk te geloven dat God genoegen neemt met een surrogaat oplossing van" alsof dood" gedachte bij zoiets heiligs als het huwelijk, waarvan Hij meerdere malen zegt dat het alleen door de dood ( en dan heeft Hij het over de werkelijke dood) is ontbonden. Gisteren haalde je Deut. 24 aan. Ook daar zie je hoe God omgaat met zoiets heiligs als het huwelijk. De ene zonde na de andere. Niets wees op berouw, bekering. Men wilde zelfs weer opnieuw trouwen zonder bekering, zonder berouw, maar alsof of misschien alsof deden of ze de wil van God deden door weer bij elkaar te komen, om daarna weer een zonde erop te stapelen. Namelijk op een onheilige manier met het huwelijk blijven handelen. Toen zei de Heere het is genoeg. Stop. Het is klaar. Deze manier van omgaan met zoiets heiligs als het huwelijk, een instelling van Mij, moet stoppen. Het gaat hier niet om de vraag of het eerste huwelijk nog geldig was. Of dat er soms geen herstel meer mogelijk is, buiten de dood. Het gaat hier om dat er een einde komt aan dat God toelaat dat het huwelijk naar beneden wordt gehaald. Die zonde moest stoppen.

Wanneer wij doen alsof we het doodvonnis van het huwelijk voltrekken. Zijn we net zo bezig. We stalele zonde op zonde door na overspel van de dader, de verlatene ook overspel te laten bedrijven door te mogen hertrouwen ( en daar ook nog Gods zegen over vragen...)

Daarnaast is voor de grootste der zondaren vergeving. Ook voor de overspeler of speelster. Dus als hij of zij voor de uitvoering van het vonnis toen in OT tot bekering kwam of nu komt, is er vergeving. Maar dat maakt niet dat God niet meer de rechter is over leven en dood, en dat Hij bepaalt wanneer er het einde aan het huwelijk is.( God gaf geen gebod om de doodstraf niet uit te voeren, Hij liet het toe. Dat betekent niet dat Hij dan ook teruggekomen is op alleen de dood maakt scheiding, of wat Hij samengevoegd heeft scheidde de mens niet) We doen net of de mens rechter, of de mens overspeler bevoegd is scheiding te maken of te bepalen.

En dan ga ik nu ook in op jouw post direct.
De overspeler verbreekt band door overspel. Ik weet dat dit vaak zo gezegd wordt. Maar waar staat dat de daad overspel verbreekt? Het was zk'n gruwel, dat de doodstraf erop stond. Maar niet de daad, maar de dood verbreekt.
Dan hoef je ook niet ingewikkeld te doen met voorlopige breuk ( hoe lang is voorlopig?) En definitieve breuk.
In OT had de vrouw beschermig van het huwelijk nkdig. Wie bepaald wat een betamelijk termijn is. Was het niet zo dat dan de broer van de gedoodde dader die vrouw tot zich moest nemen? Nee de dood is geen bevestiging van de zonde. De dood is een gevolg van de zonde. Het is hdt einde van de genadetijd.

[Zonderling]

In Deut. 24 was het huwelijk niet pas definitief ontbonden bij de dood, maar bij het tweede huwelijk dat op de scheidbrief gevolgd was. Zoals de tekst in vers 4 overduidelijk aanwijst. Want het is voor God een gruwel dat alsnog het eerste huwelijk hersteld wordt. Dat is strijdig met jouw opvatting en de opvatting van ds Engelsma.

Verder:
- ik heb niet gezegd dat de dood een bevestiging is van de zonde
- een betamelijke termijn is voor een vrouw minimaal de termijn waarbij het zeker is dat ze niet zwanger was van haar vorige man; en als ze wel zwanger is, mag ze niet hertrouwen voordat het kind geboren is; deze wetten behoren tot het burgerlijk recht

[Lilian1975]

In Deut. 24 was het huwelijk niet pas definitief ontbonden bij de dood, maar bij het tweede huwelijk dat op de scheidbrief gevolgd was. Zoals de tekst in vers 4 overduidelijk aanwijst. Want het is voor God een gruwel dat alsnog het eerste huwelijk hersteld wordt. Dat is strijdig met jouw opvatting en de opvatting van ds Engelsma.

Dan mag jij aantonen waarom dat strijdig is.
Overigens lees ik in de Studie bijbel dit;
Deze wet beschermt de vrouw tegen uitbuiting ( hij had bruidsschat in bezit door eerste huwelijk, de tweede bruidsschat was bij het tweede huwelijk met die andere man gegeven. Hij mag niet haar tweede bruidsschat nu ook in bezit krijgen)
In NT farizeeërs verdedigen hun standpunt tav scheiding op grond van deze wet. Jezus verwijst echter naar verslag schepping om Gods ethisch ideaal te laten zien. Deze wet kwam tegemoet aan de hardheid van het hart en bewaart een minimum aan beschaving voor de theocratie.

[Zonderling]

In Deut. 24 was het huwelijk niet pas definitief ontbonden bij de dood, maar bij het tweede huwelijk dat op de scheidbrief gevolgd was. Zoals de tekst in vers 4 overduidelijk aanwijst. Want het is voor God een gruwel dat alsnog het eerste huwelijk hersteld wordt. Dat is strijdig met jouw opvatting en de opvatting van ds Engelsma.

Dan mag jij aantonen waarom dat strijdig is.

Jij zegt dat een huwelijk maar door één gebeurtenis ontbonden kan worden (niet alleen mág, maar ook kán), namelijk de dood. Hetzelfde zegt ds Engelsma.

Deuteronomium 24:1-4 leert echter dat het huwelijk reeds definitief ontbonden is bij het aangaan van het tweede huwelijk, waardoor het eerste huwelijk onherstelbaar geworden is. (Het tweede huwelijk is niet in overeenstemming met Gods wil en inzetting, maar als gebeurtenis heeft het wel het effect dat het eerste huwelijk tenietgedaan en ontbonden is vóór de dood; iets wat volgens jou niet mogelijk is.)

Verder had ik mijn vorige post nog iets uitgebreid in reactie op jou, bv ten aanzien van de betamelijke termijn.