Marnix schreef:Het ging even over de opmerking:
Veel kinderen van God kennen een moment van een keuze, zoals Ruth haar keuze maakte.
Ik vond dat gewoon niet zo'n goede vergelijking.... maar ik wilde daar gewoon even een opmerking over maken, geen hele discussie over starten, het werd toch wat langer dan de bedoeling was omdat andere het lazen met nadruk op "keuze" en ik met nadruk op "moment". Maar zo boeiend is het verder niet
Ik zou niet weten wat er niet goed is aan die vergelijking. Jolanda zei dat het in je beleving vaak is dat je geen keuze maakt, maar dat je in werkelijkheid een keuzemogelijkheid hebt. Volgens mij is dat precies omgekeerd (wat zij later beaamde overigens). In die reactie zei ik dat het juist vaker voelt alsof je zelf kiest voor God waarna je pas later ontdekt dat het Gods keuze was. Dat is ook de reden waarom Paulus moet schrijven dat het genade was, omdat mensen in de valkuil dreigen te vallen dat ze denken er zelf iets aan te hebben gedaan.
Veel mensen (wellicht niet zo veel in onze traditie, die meer 'geleidelijkheid' oplevert) kennen een keuze in hun leven waarop ze radicaal beslissen God te volgen. Je ziet dit in talloze verhalen van christenen, je ziet het ook in de Bijbel. Bijvoorbeeld bij de discipelen, of 'zomaar' mensen die naar Jezus komen op de weg (en moeten leren dat volgen alles opgeven is (Luk. 9:57 & 61)). Van al die mensen gebruikte ik Ruth als voorbeeld. Niet zozeer vanwege een geestelijke keuze, maar vanwege de beslissing waar zij voor werd geplaatst en vooral vanwege haar woorden: uw God is mijn God. Of mensen daar nu een bekering in willen zien of niet, ik geloof dat die geschiedenis een mooi beeld oplevert voor het geloofsleven. Continu wordt de mens voor een keuze gesteld. En voortdurend zijn er twee groepen: mensen die liever bij hun eigen goden blijven en mensen die voor God kiezen. Vandaar Ruth.
Ik zei het dus omdat ik wilde laten zien dat je wel een keuze kunt ervaren maar er vaak (wellicht juist door een sterk keuzemoment) later achter komt wat genade is, die trekt. Juist als je jezelf tegenkomt en ontdekt hoeveel een jawoord in eigen kracht waard is.
Dat mensen er dan direct allerlei dingen in gaan lezen die er niet staan kan ik niet helpen. Dat heeft ook een beetje met onze Refoforum-mentaliteit te maken. Of noem het Pavlov-effect. Zodra we een bepaald woord zien, komt er een bepaalde discussie. Ruth is wellicht één van die woorden, of 'aanbod', 'Israël', 'broek' of 'Martin Mans'.
het ging me niet om de keuze maar of die op een bepaald moment gemaakt moet worden of telkens weer, of het in een punt des tijds plaatsvindt of niet etc.