Huwelijk en scheiding en de kerken

[Valcke]

Maar als je in een huwelijk zo'n grote verandering gaat meemaken, moet je samen een keus maken. En elke keus is moeilijk en heeft lastige kanten. Dat ze er dan voor kiezen om het huwelijk te laten staan, en samen verder te gaan, kan ik ook wel weer ergens begrijpen. Waarschijnlijk zijn er kinderen, die zijn gebaat bij rust. Een scheiding is iets vreselijks.
Het is zoiets als: de kogel of de strop...
Het is heel wat anders of iemand doelbewust in een huwelijk met een transgender stapt.

En de intimiteit binnen het huwelijk dan? Met iemand die van geslacht veranderd is? Dat is toch onmogelijk, naar Bijbelse normen?
M.i. is er geen keus.

los van de bizarre situatie. Maar bestaat een huwelijk alleen uit intimiteit? Met andere woorden als dat er niet (meer) kan zijn, moet je scheiden?

Zeker bestaat een huwelijk niet alleen uit lichamelijke intimiteit. Maar lichamelijke intimiteit is wel een wezenlijk aspect van een huwelijk. Ik geloof niet dat deze intimiteit in een geval als deze nog geoorloofd is. Dat heeft wel gevolgen voor het al dan niet samenleven m.i.

[Geytenbeekje]

Een van tafel en bed gescheiden huwelijk

[Lilian1975]

Maar als je in een huwelijk zo'n grote verandering gaat meemaken, moet je samen een keus maken. En elke keus is moeilijk en heeft lastige kanten. Dat ze er dan voor kiezen om het huwelijk te laten staan, en samen verder te gaan, kan ik ook wel weer ergens begrijpen. Waarschijnlijk zijn er kinderen, die zijn gebaat bij rust. Een scheiding is iets vreselijks.
Het is zoiets als: de kogel of de strop...
Het is heel wat anders of iemand doelbewust in een huwelijk met een transgender stapt.

En de intimiteit binnen het huwelijk dan? Met iemand die van geslacht veranderd is? Dat is toch onmogelijk, naar Bijbelse normen?
M.i. is er geen keus.

los van de bizarre situatie. Maar bestaat een huwelijk alleen uit intimiteit? Met andere woorden als dat er niet (meer) kan zijn, moet je scheiden?

Zeker bestaat een huwelijk niet alleen uit lichamelijke intimiteit. Maar lichamelijke intimiteit is wel een wezenlijk aspect van een huwelijk. Ik geloof niet dat deze intimiteit in een geval als deze nog geoorloofd is. Dat heeft wel gevolgen voor het al dan niet samenleven m.i.

Dat heeft inderdaad gevolgen voor intimiteit. Maar ik lees nergens dat ze dat doen. Of dat anderen verwachten dat ze dat doen of dat goedkeuren. Tegelijkertijd is het een afschuwelijke situatie. Maar de intimiteit die niet meer mag en kan is geen reden voor scheiding. Zelfs niet van tafel en bed. Want dat zou dan in andere situaties ook gelden. Alsof intimiteit alleen het hoofddoel is... (is trouwens wel iets van onze tijd. Het moet goed en weet ik wat zijn anders.... ben je diep ongelukkig en is dat reden om de ander te verlaten. Want IK kom niet aan mijn "genot".
In zulke gevallen als in casus het samenleven verder ook onmogelijk is vanwege ander gedrag i(psychisch leed dat je je vrouw als man moet gaan benaderen...is het geoorloofd niet meer bij elkaar in huis te wonen maar zelfs dat is geen eis. Als er sprake kan zijn van gevaarlijke en onmenselijke situaties dan is het inderdaad veiliger niet in 1 huis te wonen. Maar dat betekent niet dat het huwelijk verbroken mag worden en door een of beide partijen hertrouwt. De opvatting van Beza etc en ds Boer kom ik niet in de Schrift tegen dat is bekend. Noemt ds Boer überhaupt de mogelijkheid van scheiden tafel en bed? Ik heb het opgezocht. Nee.
Hij gaat in op onvermogen en onwil en schuldig en schuldloos. Noemt terecht dat veiligheid niet in gevaar mag komen. Maar gaat dan maar direct op scheiden over. Terwijl die veiligheid wel degelijk gewaarborgd kan worden door scheiding van tafel en bed. Terwijl het huwelijk niet verbroken wordt. En allerlei ingewikkelde familierelaties met hertrouwen ontstaan.


Maar die discussie of scheiden mag en hertrouwen gaan we maar niet herhalen. Zie elders. De casus van geslachtsverandering is verschrikkelijk. En kan mij inderdaad voorstellen dat dat reden kan zijn om niet in 1 huis te wonen. Maar om nu te stellen dat het scheiden alleen mogelijk of geboden is? Tegelijkertijd is dit weer een extreem voorbeeld.

[Orchidee]

Maar als je in een huwelijk zo'n grote verandering gaat meemaken, moet je samen een keus maken. En elke keus is moeilijk en heeft lastige kanten. Dat ze er dan voor kiezen om het huwelijk te laten staan, en samen verder te gaan, kan ik ook wel weer ergens begrijpen. Waarschijnlijk zijn er kinderen, die zijn gebaat bij rust. Een scheiding is iets vreselijks.
Het is zoiets als: de kogel of de strop...
Het is heel wat anders of iemand doelbewust in een huwelijk met een transgender stapt.

En de intimiteit binnen het huwelijk dan? Met iemand die van geslacht veranderd is? Dat is toch onmogelijk, naar Bijbelse normen?
M.i. is er geen keus.

los van de bizarre situatie. Maar bestaat een huwelijk alleen uit intimiteit? Met andere woorden als dat er niet (meer) kan zijn, moet je scheiden?

Zeker bestaat een huwelijk niet alleen uit lichamelijke intimiteit. Maar lichamelijke intimiteit is wel een wezenlijk aspect van een huwelijk. Ik geloof niet dat deze intimiteit in een geval als deze nog geoorloofd is. Dat heeft wel gevolgen voor het al dan niet samenleven m.i.

Ik klapper hier weer met mijn oren....
Als 1 van beide partners in een "normaal" huwelijk na een paar jaar een ernstige ziekte of ongeluk oid krijgt is en kan er vaak ook géén sprake meer zijn van intimiteit, maar (gelukkig) blijven velen dan toch bij elkaar, daar heb ik sowieso respect voor maar je belooft trouw in voor en tegenspoed, ziekte en gezondheid tot de dood je scheid of totdat Jezus terug komt!

[merel]

Zo raar is het niet wat @ valcke aangeeft. Intimiteit is inderdaad een wezenlijk onderdeel van het huwelijk. De vergelijking met een ziekte of ongeval gaat nu niet op. Een partner kiest er immers bewust voor dat dit niet meer mogelijk is

[Valcke]

Zo raar is het niet wat @ valcke aangeeft. Intimiteit is inderdaad een wezenlijk onderdeel van het huwelijk. De vergelijking met een ziekte of ongeval gaat nu niet op. Een partner kiest er immers bewust voor dat dit niet meer mogelijk is

Inderdaad. Het geval waarin iemand bewust zijn/haar geslacht(skenmerken) verandert en verder wil leven als een persoon van een ander geslacht, is natuurlijk volstrekt onvergelijkbaar met een ziekte of een ongeval. Het is wel heel bijzonder dat iemand überhaupt die vergelijking maakt.

Verder is het verschil dat bij een ziekte of ongeval (seksuele) omgang niet meer kán, terwijl in dit geval de (seksuele) omgang niet meer mág.

Geslachtsverandering is niet anders dan een variatie op wat we vinden in Deuteronomium 22:5. Wie dan in een intieme verhouding zou blijven samenleven, maakt zich mede schuldig. We mogen dit echt nooit normaal gaan vinden.

[merel]

Alleen is het wel zo dat veel transgenders de laatste stap in de transitie ( daadwerkelijke geslachtsverandering) niet altijd zetten vanwege het hoge risico op complicaties. Dat lijkt mij als partner helemaal een schizofrene situatie.

[Lilian1975]

Zo raar is het niet wat @ valcke aangeeft. Intimiteit is inderdaad een wezenlijk onderdeel van het huwelijk. De vergelijking met een ziekte of ongeval gaat nu niet op. Een partner kiest er immers bewust voor dat dit niet meer mogelijk is

Inderdaad. Het geval waarin iemand bewust zijn/haar geslacht(skenmerken) verandert en verder wil leven als een persoon van een ander geslacht, is natuurlijk volstrekt onvergelijkbaar met een ziekte of een ongeval. Het is wel heel bijzonder dat iemand überhaupt die vergelijking durft te maken.

Geslachtsverandering is niet anders dan een variatie op wat we vinden in Deuteronomium 22:5. Wie dan in een intieme verhouding zou blijven samenleven, maakt zich mede schuldig. We mogen dit echt nooit normaal gaan vinden.

Nee het gaat om de gedachte dat sex de draagbalk van een huwelijk zou zijn. Die als je dat weg haalt het huis doet instorten. En dat is iets wat de moderne mens ons graag laat geloven.
En nogmaals niemand zegt dat daar in die casus huwelijkse gemeenschap zou zijn. Wie zegt dat ze überhaupt in 1 bed slapen? En normaal vindt niemand hier...

[Maanenschijn]

Intimiteit tussen twee mensen van het zelfde geslacht is zondig.

Wat ik mij afvraag: als een mens zijn/haar geslacht veranderd, is dan in Gods oog het geslacht ook veranderd? Of (en dat zou ik denken) blijft diegene toch de man/vrouw die hij of zij was.

En de vervolgvraag: is intimiteit dan zondig?

[Valcke]

Intimiteit tussen twee mensen van het zelfde geslacht is zondig.

Wat ik mij afvraag: als een mens zijn/haar geslacht veranderd, is dan in Gods oog het geslacht ook veranderd? Of (en dat zou ik denken) blijft diegene toch de man/vrouw die hij of zij was.

En de vervolgvraag: is intimiteit dan zondig?

Wanneer het geslacht veranderd is (binnen een bestaand huwelijk), zal de huwelijkse intimiteit het karakter krijgen van een homoseksuele of lesbische relatie. Dat is zeker zondig.

Daarnaast noemde ik Deuteronomium 22:5, welke tekst hier ook van toepassing is. Wie als partner daarin meegaat, maakt zich mede schuldig.

[Valcke]

Nee het gaat om de gedachte dat sex de draagbalk van een huwelijk zou zijn. Die als je dat weg haalt het huis doet instorten. En dat is iets wat de moderne mens ons graag laat geloven.
En nogmaals niemand zegt dat daar in die casus huwelijkse gemeenschap zou zijn. Wie zegt dat ze überhaupt in 1 bed slapen? En normaal vindt niemand hier...

Het ging mij om de casus van geslachtsverandering tijdens een huwelijk. Over een specifiek geval heb ik het niet.
Natuurlijk is sex niet de 'draagbalk' van een huwelijk. Dat heb ik nergens gezegd of bedoeld.

[merel]

Zo raar is het niet wat @ valcke aangeeft. Intimiteit is inderdaad een wezenlijk onderdeel van het huwelijk. De vergelijking met een ziekte of ongeval gaat nu niet op. Een partner kiest er immers bewust voor dat dit niet meer mogelijk is

Inderdaad. Het geval waarin iemand bewust zijn/haar geslacht(skenmerken) verandert en verder wil leven als een persoon van een ander geslacht, is natuurlijk volstrekt onvergelijkbaar met een ziekte of een ongeval. Het is wel heel bijzonder dat iemand überhaupt die vergelijking durft te maken.

Geslachtsverandering is niet anders dan een variatie op wat we vinden in Deuteronomium 22:5. Wie dan in een intieme verhouding zou blijven samenleven, maakt zich mede schuldig. We mogen dit echt nooit normaal gaan vinden.

Nee het gaat om de gedachte dat sex de draagbalk van een huwelijk zou zijn. Die als je dat weg haalt het huis doet instorten. En dat is iets wat de moderne mens ons graag laat geloven.
En nogmaals niemand zegt dat daar in die casus huwelijkse gemeenschap zou zijn. Wie zegt dat ze überhaupt in 1 bed slapen? En normaal vindt niemand hier...

Wat is dan de meerwaarde van zo'n huwelijk?

[Lilian1975]

Zo raar is het niet wat @ valcke aangeeft. Intimiteit is inderdaad een wezenlijk onderdeel van het huwelijk. De vergelijking met een ziekte of ongeval gaat nu niet op. Een partner kiest er immers bewust voor dat dit niet meer mogelijk is

Inderdaad. Het geval waarin iemand bewust zijn/haar geslacht(skenmerken) verandert en verder wil leven als een persoon van een ander geslacht, is natuurlijk volstrekt onvergelijkbaar met een ziekte of een ongeval. Het is wel heel bijzonder dat iemand überhaupt die vergelijking durft te maken.

Geslachtsverandering is niet anders dan een variatie op wat we vinden in Deuteronomium 22:5. Wie dan in een intieme verhouding zou blijven samenleven, maakt zich mede schuldig. We mogen dit echt nooit normaal gaan vinden.

Nee het gaat om de gedachte dat sex de draagbalk van een huwelijk zou zijn. Die als je dat weg haalt het huis doet instorten. En dat is iets wat de moderne mens ons graag laat geloven.
En nogmaals niemand zegt dat daar in die casus huwelijkse gemeenschap zou zijn. Wie zegt dat ze überhaupt in 1 bed slapen? En normaal vindt niemand hier...

Wat is dan de meerwaarde van zo'n huwelijk?

Ik heb het dus over als gemeenschap niet mag of kan. Niet specifiek over de casus met hen die zich na huwelijk om laten bouwen...
Ik probeer hier te zeggen dat het naast verdriet er nog steeds het samen zijn is. Temidden van de zondigheid. Gevolgen van de zondeval etc. Dat je elkaar aanvult steun en toeverlaat bent maar bovenal samen (christelijk huwelijk) de Heere dient, op weg bent naar de eeuwigheid. Nog steeds een paar bent wat de Heere heeft samengevoegd. En dat dat nog steeds meerwaarde van huwelijk is. Je elkaar kent. Door en door... De Heere heeft de ander niet aan jou gegeven puur alleen voor jouw genot.
En de Heere schiep Eva niet puur alleen om de sex. Maar opdat Adam niet alleen zou zijn en als hulpe tegenover hem. Dat allemaal. Onze maatschappij is zo verseksualiseerd. Dat seksuele het hoogste is voor het ultieme geluk. Daarom ook dat christenen bijna niet meer mogen zeggen of vinden dat seksuele alleen binnen het huwelijk tussen man en vrouw mag plaatsvinden. Je zou daarmee een onleefbare situatie scheppen voor allen die zo graag anders verlangen in welke vorm dan ook.


Als ik het persoonlijk mag zeggen. Eigenlijk is de Heere de draagbalk van h er t huwelijk. En bij Hem vinden we als christelijk echtpaar alles wat nodig is, en oneindig meer geluk geeft dan al
het andere.

[Zeeuw]

Wat is dan de meerwaarde van zo'n huwelijk?

Ik heb het dus over als gemeenschap niet mag of kan. Niet specifiek over de casus met hen die zich na huwelijk om laten bouwen...
Ik probeer hier te zeggen dat het naast verdriet er nog steeds het samen zijn is. Temidden van de zondigheid. Gevolgen van de zondeval etc. Dat je elkaar aanvult steun en toeverlaat bent maar bovenal samen (christelijk huwelijk) de Heere dient, op weg bent naar de eeuwigheid. Nog steeds een paar bent wat de Heere heeft samengevoegd. En dat dat nog steeds meerwaarde van huwelijk is. Je elkaar kent. Door en door... De Heere heeft de ander niet aan jou gegeven puur alleen voor jouw genot.
En de Heere schiep Eva niet puur alleen om de sex. Maar opdat Adam niet alleen zou zijn en als hulpe tegenover hem. Dat allemaal. Onze maatschappij is zo verseksualiseerd. Dat seksuele het hoogste is voor het ultieme geluk. Daarom ook dat christenen bijna niet meer mogen zeggen of vinden dat seksuele alleen binnen het huwelijk tussen man en vrouw mag plaatsvinden. Je zou daarmee een onleefbare situatie scheppen voor allen die zo graag anders verlangen in welke vorm dan ook.

Als ik het persoonlijk mag zeggen. Eigenlijk is de Heere de draagbalk van h er t huwelijk. En bij Hem vinden we als christelijk echtpaar alles wat nodig is, en oneindig meer geluk geeft dan al
het andere.

Probeer je nu niet heel erg een andere situatie in de discussie in te brengen?

[merel]

Ik heb het dus over als gemeenschap niet mag of kan. Niet specifiek over de casus met hen die zich na huwelijk om laten bouwen...
Ik probeer hier te zeggen dat het naast verdriet er nog steeds het samen zijn is. Temidden van de zondigheid. Gevolgen van de zondeval etc. Dat je elkaar aanvult steun en toeverlaat bent maar bovenal samen (christelijk huwelijk) de Heere dient, op weg bent naar de eeuwigheid. Nog steeds een paar bent wat de Heere heeft samengevoegd. En dat dat nog steeds meerwaarde van huwelijk is. Je elkaar kent. Door en door... De Heere heeft de ander niet aan jou gegeven puur alleen voor jouw genot.
En de Heere schiep Eva niet puur alleen om de sex. Maar opdat Adam niet alleen zou zijn en als hulpe tegenover hem. Dat allemaal. Onze maatschappij is zo verseksualiseerd. Dat seksuele het hoogste is voor het ultieme geluk. Daarom ook dat christenen bijna niet meer mogen zeggen of vinden dat seksuele alleen binnen het huwelijk tussen man en vrouw mag plaatsvinden. Je zou daarmee een onleefbare situatie scheppen voor allen die zo graag anders verlangen in welke vorm dan ook.


Als ik het persoonlijk mag zeggen. Eigenlijk is de Heere de draagbalk van h er t huwelijk. En bij Hem vinden we als christelijk echtpaar alles wat nodig is, en oneindig meer geluk geeft dan al
het andere.

Niemand heeft dit ook ontkent.

Wel is het de vraag in hoeverre in dit geval nog sprake is van een huwelijk. Het klinkt allemaal heel mooi dat een huwelijk vooral bestaat uit geestelijke connectie en herkenning, maar Paulus zei niet voor niets dat intimiteit en seksuele omgang een belangrijk onderdeel van het huwelijk is. Hij waarschuwde zelfs dat je je niet van elkaar mag onttrekken om overspel te voorkomen. Helaas zie ik momenteel om mij heen veel huwelijken en relaties waar de passie en intimiteit in de loop der jaren langzaam aan is weggeëbd en waar het huwelijk inmiddels door overspel onherstelbaar is beschadigd.