Zondagsheiliging

[albion]

Het verbond op de Sinaï kan onmogelijk in een nieuwe vorm op ons overgaan.

De 10 geboden is niet alleen aan de Israëlieten gegeven, maar aan alle mensen. Het is een ingeschapen kennis. De doop is toch ook in de plaats van de besnijdenis gekomen. (als je dat met het verbond op de Sinaï bedoelt).

De oudvaders vergeleek ons land met oud-Israël, vanwege de grootte van het land, de wonderen die er ook bij ons plaatsgevonden hebben (in de 80-jarige oorlog, lees Abraham v.d. Velde, de wonderen des Allerhoogsten), de vele vijanden die wij hadden Frankrijk, Engeland en Duitsland etc). Het volk Israëls als naam voor de bekeerde mens is als vergelijk genomen, net als de wereld voor Egypte.

[GGotK]

Hoezo? Zomaar een losse flodder beweren, voegt niets toe. Dus motiveer je standpunt; graag mét onderbouwing.

In tegenstelling tot jou lees ik wel de bijdrages van anderen.

Met dank aan @GGotK voor het tweemaal plaatsen van het artikel.

Ik ben het met dat artikel ook niet eens.

Met welk deel ben je het niet eens, de feitelijke historische beschrijving, of de conclusie geheel aan het einde?

Als het feitelijk historisch juist is, waar ik dan gemakshalve van uitga, dan lijkt het alsof wij als reformatorische gezindte veel strikter zijn in de zondagsheiliging als (in de dagen van) de oudvaders. Het standpunt van DDD over zondagsheiliging valt zelfs binnen die grenzen :-)
Ik ben geen (kerk)historicus maar hoe moeten wij dit duiden?

[Maanenschijn]

Als het feitelijk historisch juist is, waar ik dan gemakshalve van uitga, dan lijkt het alsof wij als reformatorische gezindte veel strikter zijn in de zondagsheiliging als (in de dagen van) de oudvaders. Het standpunt van DDD over zondagsheiliging valt zelfs binnen die grenzen :-)
Ik ben geen (kerk)historicus maar hoe moeten wij dit duiden?

Ik heb recent het boek "De hoeve en het hart” gelezen, een historische beschrijving uit van een boerenfamilie uit de Tielerwaard. Rond de tijd van Smytegelt. Het artikel klopt met wat daarover in dat boek is beschreven.

Ik kom tot de conclusie dat we een striktere invulling van de zondag, door de prediking van de gereformeerde predikanten in de loop der eeuwen, hebben gekregen. En dat duid ik positief.

[eilander]

Als het feitelijk historisch juist is, waar ik dan gemakshalve van uitga, dan lijkt het alsof wij als reformatorische gezindte veel strikter zijn in de zondagsheiliging als (in de dagen van) de oudvaders. Het standpunt van DDD over zondagsheiliging valt zelfs binnen die grenzen :-)
Ik ben geen (kerk)historicus maar hoe moeten wij dit duiden?

De tendens van dit artikel is m.i. nogal vreemd. Strikte zondagsheiliging is een importproduct, volgens de schrijver. Nou en? Dat zijn aardappels ook.
Maar bovendien: het lijkt erop alsof de schrijver wil zeggen dat we maar niet zo moeten strijden voor de zondagsrust. Internationaal gezien zijn we uniek (ook daarvan: nou en?) en vroeger was het ook anders.
Feitelijk zegt hij dus ook dat we de strijd die de puriteinen en de Nadere Reformatoren voerden voor strikte zondagsheiliging, nu los kunnen laten. Waarom? Was het doel daarvan niet om de mens terug te voeren naar het dienen van God?

Ik geloof dat het een goede strijd was, die alleen maar verdient om ook in deze tijd voortgezet te worden.
Niet in wettische zin, en daarom staat het mij een beetje tegen om alleen wat je zelf als juiste invulling van de zondag beschouwt, als Bijbels te beschouwen. Ook hierin gaat het om het hart, zoals ik al eerder geprobeerd heb te betogen. Maar blijkbaar blijft het toch leuker of makkelijker om elkaar te bestoken over wat er wel of niet mag.

[Jantje]

Helemaal eens. En daarmee haal je me de woorden uit de mond en geef je ook direct antwoord op de vraag die @Maanenschijn aan mij stelde.

[Susan]

Het verbond op de Sinaï kan onmogelijk in een nieuwe vorm op ons overgaan.

De 10 geboden is niet alleen aan de Israëlieten gegeven, maar aan alle mensen. Het is een ingeschapen kennis. De doop is toch ook in de plaats van de besnijdenis gekomen. (als je dat met het verbond op de Sinaï bedoelt).

De 10 geboden zijn door Mozes aan Israël gegeven. Je kunt dat lezen in Deuteronomium 5: En Mozes riep het ganse Israël, en zeide tot hen: Hoor, Israël! de inzettingen en rechten, die ik heden voor uw oren spreek, dat gij ze leert en waarneemt, om dezelve te doen. De HEERE, onze God, heeft een verbond met ons gemaakt aan Horeb. 3 Met onze vaderen heeft de HEERE dit verbond niet gemaakt, maar met ons, wij die hier heden allen levend zijn ... Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis uitgeleid heb.

Alle geboden, behalve het sabbatsgebod worden wel herhaald in het Nieuwe Testament herhaald. Maar niet als een wet in de zin van: Gij zult, gij zult niet, maar als een aanwijzing voor een gedrag, dat voortvloeit uit het feit, dat heidenen nieuwe mensen geworden zijn. Lees Ef 4 en zie hoe het voorschriften daar gegeven worden,

Persoonlijk geloof ik niet dat de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen is.

[Maanenschijn]

Als het feitelijk historisch juist is, waar ik dan gemakshalve van uitga, dan lijkt het alsof wij als reformatorische gezindte veel strikter zijn in de zondagsheiliging als (in de dagen van) de oudvaders. Het standpunt van DDD over zondagsheiliging valt zelfs binnen die grenzen :-)
Ik ben geen (kerk)historicus maar hoe moeten wij dit duiden?

De tendens van dit artikel is m.i. nogal vreemd. Strikte zondagsheiliging is een importproduct, volgens de schrijver. Nou en? Dat zijn aardappels ook.
Maar bovendien: het lijkt erop alsof de schrijver wil zeggen dat we maar niet zo moeten strijden voor de zondagsrust. Internationaal gezien zijn we uniek (ook daarvan: nou en?) en vroeger was het ook anders.
Feitelijk zegt hij dus ook dat we de strijd die de puriteinen en de Nadere Reformatoren voerden voor strikte zondagsheiliging, nu los kunnen laten. Waarom? Was het doel daarvan niet om de mens terug te voeren naar het dienen van God?

Ik geloof dat het een goede strijd was, die alleen maar verdient om ook in deze tijd voortgezet te worden.
Niet in wettische zin, en daarom staat het mij een beetje tegen om alleen wat je zelf als juiste invulling van de zondag beschouwt, als Bijbels te beschouwen. Ook hierin gaat het om het hart, zoals ik al eerder geprobeerd heb te betogen. Maar blijkbaar blijft het toch leuker of makkelijker om elkaar te bestoken over wat er wel of niet mag.

Ik lees er al die dingen niet in. Ik zie een historische beschouwing. Zonder daar een conclusie aan te verbinden. Met een nuttige opmerking en duiding in de laatste alinea. Ik denk dat we er niet meer in moeten lezen wat er staat.

[samanthi]

Het verbond op de Sinaï kan onmogelijk in een nieuwe vorm op ons overgaan.

De 10 geboden is niet alleen aan de Israëlieten gegeven, maar aan alle mensen. Het is een ingeschapen kennis. De doop is toch ook in de plaats van de besnijdenis gekomen. (als je dat met het verbond op de Sinaï bedoelt).

De 10 geboden zijn door Mozes aan Israël gegeven. Je kunt dat lezen in Deuteronomium 5: En Mozes riep het ganse Israël, en zeide tot hen: Hoor, Israël! de inzettingen en rechten, die ik heden voor uw oren spreek, dat gij ze leert en waarneemt, om dezelve te doen. De HEERE, onze God, heeft een verbond met ons gemaakt aan Horeb. 3 Met onze vaderen heeft de HEERE dit verbond niet gemaakt, maar met ons, wij die hier heden allen levend zijn ... Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis uitgeleid heb.

Alle geboden, behalve het sabbatsgebod worden wel herhaald in het Nieuwe Testament herhaald. Maar niet als een wet in de zin van: Gij zult, gij zult niet, maar als een aanwijzing voor een gedrag, dat voortvloeit uit het feit, dat heidenen nieuwe mensen geworden zijn. Lees Ef 4 en zie hoe het voorschriften daar gegeven worden,

Persoonlijk geloof ik niet dat de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen is.

Voordat laatste is idd geen enkele grond, ook niet voor het houden van de Sabbat, op zondag, als zijnde een gebod.

Ik ben blij met de zondag, maar er zit geen sabbatgebod aan vast.

[Jantje]

Persoonlijk geloof ik niet dat de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen is.

Dat is in strijd met het Doopsformulier en met antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus, peilers van dit christelijke forum.

[Ambtenaar]

Dat is in strijd met het Doopsfoemulier en met antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus, peilers van dit christelijke forum.

Nergens in de Bijbel staat dat de doop in plaats van de belijdenis is gekomen. Vanuit de gedachte dat de heidenen in plaats van de Joden zijn gekomen, is deze stelling ingenomen.

Ik maak ook vaak mee dat predikanten bij het voorlezen van het doopformulier deze zinsnede nuanceren.

[samanthi]

Persoonlijk geloof ik niet dat de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen is.

Dat is in strijd met het Doopsformulier en met antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus, peilers van dit christelijke forum.

Niet in strijd met de Bijbel.

[Valcke]

Besnijdenis en doop zijn niet identiek, maar er zijn essentiële overeenkomsten. Dat vinden we in de Bijbel, bijvoorbeeld Kol. 2:11,12, waarin we zien dat de christenen door de doop deel hebben aan Christus en aan de besnijdenis van Christus.

https://statenvertaling.nl/tekst.php?bb ... d=1#vers11

(Overigens off topic)

[DDD]

Waarom hoor ik Jantje en Windorgel hier niet meer?

Windorgel heeft niet zoveel tijd om regelmatig reacties te typen...
Ik lees in vraag en antwoord 103 van de HC en de verwijsteksten duidelijk dat het erom gaat dat we de Heere loven en Hem aanbidden op Zijn dag.
Bij de vraag: wat doe ik op zondag en wat niet? moeten we m.i. bedenken of we ermee op dat doel gericht zijn. Dát is de maatstaf en niet de vraag of ík het leuk vind om te doen. Dat gaat niet voorop (kan wel samen gaan).

Het lijkt me dan maar het beste om die dingen te doen die zowel tot eer van God zijn als leuk om te doen. Dat is trouwens alle dagen van ons leven de bedoeling.

De HC stelt de kerkgang voorop, en houdt het daarbij. Ik ben trouwens helemaal niet tegen een strikte zondagsheiliging. Ik ga altijd twee of drie keer naar de kerk, doe geen boodschappen op zondag en zo meer. Maar dat iemand vindt dat je op zondag geen onkruid mag trekken of iets creatiefs doen als je dat voor je plezier doet, dat kan ik toch niet zo scherp volgen. Ik heb dan toch het idee dat zo iemand het onderwijs van Jezus over de Sabbat niet goed heeft begrepen, nog even los daarvan dat de sabbatsgeboden mijns inziens niet meer gelden.

[GGotK]

Waarom hoor ik Jantje en Windorgel hier niet meer?

Windorgel heeft niet zoveel tijd om regelmatig reacties te typen...
Ik lees in vraag en antwoord 103 van de HC en de verwijsteksten duidelijk dat het erom gaat dat we de Heere loven en Hem aanbidden op Zijn dag.
Bij de vraag: wat doe ik op zondag en wat niet? moeten we m.i. bedenken of we ermee op dat doel gericht zijn. Dát is de maatstaf en niet de vraag of ík het leuk vind om te doen. Dat gaat niet voorop (kan wel samen gaan).

Het lijkt me dan maar het beste om die dingen te doen die zowel tot eer van God zijn als leuk om te doen. Dat is trouwens alle dagen van ons leven de bedoeling.

De HC stelt de kerkgang voorop, en houdt het daarbij. Ik ben trouwens helemaal niet tegen een strikte zondags heiliging. Ik ga altijd twee of drie keer naar de kerk, doe geen boodschappen op zondag en zo meer. Maar dat iemand vindt dat je op zondag geen onkruid mag trekken of iets creatiefs doen als je dat voor je plezier doet, dat kan ik toch niet zo scherp volgen. Ik heb dan toch het idee dat zo iemand het onderwijs van Jezus over de Sabbat niet goed heeft begrepen, nog even los daarvan dat de sabbatsgeboden mijns inziens niet meer gelden.

Ok, en gelden de Tien Geboden nog wel?

[DDD]

Dat ligt er aan hoe je dat uitlegt. Niet het voorschrift om de sabbat te heiligen.