Zondagsheiliging

[pierre27]

Ik vind deze discussie lastig. Ook ik sta achter wat eilander, Erasmiaan en Valcke hier inbrengen. Volledig. Ik voel innerlijke vervreemding bij mensen die sporten op zondag, film kijken of opwekking via youtube luisteren. Ik vind dit moeilijk omdat ik dit niet wil beredeneren. Ik wil voor mezelf en voor mijn kinderen de zondag afzonderen van de rest van de week en de dag gericht laten zijn op de dienst van God. Daar hoort voor de kinderen echt wel bepaalde ontspanning bij. Het gevaar van een discussie als deze is dat wankelmoedige christenen de verkeerde kant op gaan wankelen. En dat maakt een discussie als deze op Refoforum voor mij een verdrietige discussie.

Goede en heldere posting Ad, lastige materie ook. Op school vaak met de leerlingen het gesprek erover. Eigenlijk begrijpen de meeste leerlingen wel dat de zondag een andere dag is dan de andere zes dagen. Dat die dag anders ingevuld gaat worden begrijpen de meesten ook. Het verschilt gewoon enorm hoe de sfeer/gezelligheid maar ook zeker Godsvrucht in het gezin is. Eigenlijk valt of staat met laatste alles. Maar het is ook een gegeven dat het ene kind drukker is dan het andere kind. Daarom kunnen te strenge wettische regels funest voor een kind zijn met name op de zondag. Helemaal funest als we vervolgens die ouders lastig gaan vallen als ze met alle gebrek die drukkere kinderen opvoeden. Het groter gevaar zie ik in het gegeven dat het zo gauw geen andere dag meer is dan de andere zes dagen. Dat er een leefstijl die de wereld om ons heen heeft op de zondag wordt overgenomen. En dan is op zondag een film kijken voor mij wezenlijk anders dan met de kinderen en de hond (die ik overigens beiden niet heb) een stuk te lopen.

[samanthi]

echt jammer, als ik me kwetsbaar opgesteld heb over de opvoeding van mijn zoon met een stoornis, ik heb daar 'heel erg spijt' van dat ik dat gedaan heb, als ik zie hoe daar hier mee omgegaan wordt.
Ik laat het hierbij.

Terri en ik hebben daar op gereageerd. Ik heb zelfs nog gezegd dat ik mijn stuiterbal soms wel thuis liet.
Ik denk dat iedereen teveel spreekt - zoals bij veel onderwerpen gebeurt - uit een soort ideale situatie, dus zoals het zou moeten zijn.
Maar lang niet altijd zo is, helaas.
En het maakt heel veel uit of je alleen woont, of met een man/vrouw, of met een heel gezin, oudere of hele jonge kinderen.
En ieder komt uit een ander nest, wat in het ene gezin heel gewoon was, wordt in het gezin van je schoonfamilie als zonde bestempelt.
En dat moet dan bij elkaar komen.

Laat ik het maar bij mezelf houden. Ik kom regelmatig tot de zelfontdekking dat ik die behoefte van gedegen bijbelstudie en onderzoek niet ervaar. Dat het gewone boek veel harder trekt. Of dat ik die 2 preken genoeg vind voor die zondag.
Of dat ik het voornemen wel heb, maar weggevaagd wordt doordat er visite op de stoep staat, of er gebeurt iets anders.

We zijn uit de aarde aards, dus ook de tijdelijke dingen lokken en trekken.
En als ik iets niet kan om des geweten wil, een ander kan dat wel vrijmoedig.
Ik heb één keer op zondag benzine moeten tanken en ik heb daar echt weken last van gehad.
Terwijl iedereen om mij heen dit nuanceerde.
Nee, ik had moeten zorgen dat mijn auto op zaterdag afgetankt stond, zoals ik geleerd en dat altijd gedaan had.
Ik neem het mezelf zeer kwalijk.

Ik ben weleens jaloers op de mensen met een ruim geweten. Maar ik heb dat niet, zal wel deels door opvoeding komen denk ik.
Maar een opmerking van @DIA, een aantal weken geleden, over die blaffende honden, heeft mij er wederom bij bepaald.
Ik ben blij dat mensen zoals hij hier op het forum zijn. Hij is een waardevolle tegenhanger, om ons te waarschuwen voor al te veel schadelijke invloeden, waaraan wij allemaal worden blootgesteld.

Sorry mara ik hier niet aan gedacht, terwijl ik het juist heel erg waardeer.
Af en toe ben ik een sufferd.

[Lilian1975]

Verder wordt de discussie steeds verdrietiger.

Ik onderschrijf dit. Er is bij vele posters nauwelijks sprake van affiniteit met de Nadere Reformatie en puriteinen. Over zondagsheiliging wordt respectloos gesproken; deze wordt zelfs als onbijbels afgeschilderd. Zelfs wanneer men zelf een andere opvatting huldigt, zou er nog wel respect kunnen zijn voor degenen die wél menen dat de zondag een relatie heeft met het vierde gebod.

1) Wat is precies de reden dat de puriteinen en de naderende reförmatie de sabbath heiliging over zijn gaan zetten naar de zondag? Of zelfs op een lijn. Dus het gij zult niet... Zou iemand daar een historisch overzicht van kunnen geven?

( ik ben in dat eerder genoemde boek bezig. En die lijkt dat wat (historisch) te onderbelichten... (maar ben nog bezig he?) En wat mij opvalt zijn tot nu toe deze twee dingen.

De sabbath in de zin van gij zult niet etc... in het OT was aanvankelijk beperkt tot de landbouw. En is pas later uitgebreid tot veel meer gebieden. (Joden). Waarbij er een conflict kwam met de vele ge en verboden...Dus het gebod gij zult niet zou aanvankelijk alleen op het landbouwleven hebben gezien?
In NT kwamen de eerste christenen samen waarschijnlijk nog op de avond van de joodse sabbath. ( voor de gezamenlijke maaltijden en HA) Wat dan in principe bij onze zondag hoort. De zon was tenslotte ondergegaan. En de Joodse sabbath was voorbij. Het was avond dus praktischer om samen te komen. De dag erna wachtte de arbeid. De joodse christenen bezochten de synagoge nog tot het onmogelijk werd. Maar daarna niet meer. Maar de heidenen die kenden de joodse sabbath traditie niet. En bezochten geen synagoge maar alleen de christelijke bijeenkomsten in de avond.

Later werd de zondag (op de dag) een afgezonderde dag voor de Heere. ( maar niet met de sabbath gebruiken. Ze leefden in een wereld waar geen zondagsrust was. En als ik het goed begrijp moesten de mensen ( waaronder ook slaven) gewoon hun werk doen. In die tijd lijkt dus de sabbath niet een op een overgezet naar de christelijke (later zondag) .

2) Maar waarom lezen we dan nergens in de brieven dat Paulus wijst op dat ze nog wel (ook de heidenen) de sabbath moeten houden? Want dat was voor hen helemaal niet zo vanzelfsprekend gezien hun afkomst.

Ik ben nog niet klaar met dat boek. En kan het nog niet goed op waarde schatten.Maar bovenstaande vraag kwam wel bij mij op tijdens het lezen.

Lilian, ik heb besloten om niet meer in deze discussie mee te doen. Jouw vragen wil ik echter niet helemaal laten liggen.

In antwoord op vraag 1)
- Puriteinen en Nadere Reformatie zagen de instelling van een rustdag in zeven dagen als scheppingsgebod. Ieder scheppingsgebod is in zijn aard 'zedelijk' (altijddurend) en dus niet ceremonieel. Daarom leerden zij dat de viering van de zevende dag is veranderd van sabbat naar zondag. Daarom koppelen zij ook de OT gegevens aan de zondag.
- Calvijn ging niet zo ver - al ziet ook hij een relatie met het vierde gebod.
- De Dordtse Synode nam een tussenpositie in. De formulering is zodanig dat ook de mannen van de Nadere Reformatie zich hierin ten volle hebben kunnen vinden.

In antwoord op vraag 2)
- Wat we uit het NT in elk geval weten is dat de 'Dag des Heeren' gebruikt werd als dag van samenkomst en ook dat Johannes 'in de geest' was op deze dag. De kerkvaders verbinden de 'Dag des Heeren' ook zeer duidelijk aan de opstandingsdag, daarover bestaat geen twijfel.
- Verder zie ik hierin een voortgaande ontwikkeling. Inderdaad was de zondag niet direct een volledige rustdag; dat was maatschappelijk ook niet mogelijk. Maar geleidelijk is dit wel gebeurd. Ik zie dat als een zegen. Maar de apostelen hebben dit inderdaad niet strikt 'geboden'.

Hier laat ik het nu bij.

P.S. overigens oneens met het boek dat de christenen op zaterdagavond bijeenkwamen. Hand. 20:6, 7 leert dat het op de eerste dag van de week was en dat Paulus zijn rede uitstrekte tot laat in de avond. Dat was de zondagavond, niet de zaterdagavond. Dat zien we ook in Johannes 20: de avond van de eerste dag van de week (ná de opstanding!) is daar de zondagavond, niet de zaterdagavond.

Dank je voor je reactie. En hoop dat je toch tijd wilt nemen om te reageren. Want nu vind ik het juist interessant worden want waar is dat dan Bijbels op gegrond dat het een scheppingsgebod is? Welke teksten in de Bijbel?
Het gekke is nl dat Paulus bijv wel direct teruggrijpt op bijv het huwelijk tussen man en vrouw als scheppingsordening. Maar wbt sabbat dus niet. Dus waar is dit uit de Bijbel op gegrond? Daar ben ik echt ontzettend benieuwd naar.

Overigens kenden in de oudheid vele heidense volken wel een soort van rustdag. Het was geen vreemd iets.

Nee dat van de handelingen 20 en de rede van Paulus... haalt hij juist wel aan. De bijeenkomst was op zaterdagavond (vanaf dat de zon onderging...en strekte zich uit tot middennacht.)

De dag des Heeren (joodse tijdrekening) begon bij de zonsondergang op zaterdag en eindigde bij de zonsondergang op zondag. In hand 20 treft Paulus voorbereidingen om de volgende dag scheep te gaan. Zijn vertrek zou dus heel goed op zondag plaats kunnen vinden) . Er wordt verteld op de eerste dag...etc. letterlijk zou er staan op de eerste dag na de sabbat sprak Paulus hen toe tojdens die samenkomst omdat hij de volgende dag wilde vertrekken( vers 7) als hij dat op zaterdag na zonsondergang heeft gedaan is het ook niet vreemd dat het duurde tot middernacht ( en er brandden veel lampen) . Voor de Joodse christenen was dit nl. al de eerste dag van de week.


Er is inderdaad op een gegeven moment een overgang gekomen. Na een groeiend aantal niet Joodse christenen. Die hadden de romeinse tijdsrekening. Een dag van middernacht tot middernacht. En zij konden dus helemaal niet zo gemakkelijk op de zaterdagavond samenkomen. ( werk klusjes etc. ) En zo ontstond de neiging om op de vroege ochtend samen te komen. Onze zondag. Blijft staan dat zij niet die joodse sabbat heiliging kende. Want ze moesten later op de dag gewoon werken. En wanneer dit echt een scheppingsgebod zou zijn. Zou je verwachten dat apostelen daar een opmerking over hadden gemaakt. Want dan onstond er toch echt een conflict.

Dus mijn vraag is. Waar in de bijbel wordt dan wel gesproken als zijnde dat het een scheppingsgebod is?

[Valcke]

Wel degelijk:
- Toen ik zei dat de zondag bestemd is voor 'geestelijke oefeningen', vertaalde jij dat in de opvolgende post in '... een naargeestige invulling van de zondag...'. Zoek maar op het woord 'naargeestige' van de auteur DDD.
- Samanthi sprak over: '... de hele dag op een stoel zitten ...'. En nog meer karikaturen.
- Een ander kwam geheel ongepast de discussie binnenvallen met een opmerking over 'zondagschristenen'.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan...

Nee, in zo'n respectloze setting is iedere opbouwende discussie onmogelijk.

Dat is niet eerlijk, je haalt mijn opmerking uit de context,
Verder vind ik vind het heel kwalijk dat hier steeds weer en weer alles uit de kast gehaald wordt om het gelijk aan de kant te krijg, hoe je huisgodsdienst in je leven moet proberen te verweven hoor ik, op eilander na, niets over, echt jammer, als ik me kwetsbaar opgesteld heb over de opvoeding van mijn zoon met een stoornis, ik heb daar 'heel erg spijt' van dat ik dat gedaan heb, als ik zie hoe daar hier mee omgegaan wordt.
Ik laat het hierbij.

Je hebt je inderdaad kwetsbaar opgesteld. Daar zeg ik ook helemaal niets van. En niemand heeft daar m.i. ook maar één kwaad woord over gesproken.

Kwaad spreken is een groot woord, maar er is niet aardig mee omgegaan.

En de rest?

Ik weet niet wat je met de rest bedoelt. Maar ik vond het geen waardig gesprek. Laat staan dat je met elkaar veilig kunt spreken over wat we werkelijk verstaan onder de heiliging van Gods dag en het bredere perspectief.

[pierre27]

echt jammer, als ik me kwetsbaar opgesteld heb over de opvoeding van mijn zoon met een stoornis, ik heb daar 'heel erg spijt' van dat ik dat gedaan heb, als ik zie hoe daar hier mee omgegaan wordt.
Ik laat het hierbij.

Terri en ik hebben daar op gereageerd. Ik heb zelfs nog gezegd dat ik mijn stuiterbal soms wel thuis liet.
Ik denk dat iedereen teveel spreekt - zoals bij veel onderwerpen gebeurt - uit een soort ideale situatie, dus zoals het zou moeten zijn.
Maar lang niet altijd zo is, helaas.
En het maakt heel veel uit of je alleen woont, of met een man/vrouw, of met een heel gezin, oudere of hele jonge kinderen.
En ieder komt uit een ander nest, wat in het ene gezin heel gewoon was, wordt in het gezin van je schoonfamilie als zonde bestempelt.
En dat moet dan bij elkaar komen.

Laat ik het maar bij mezelf houden. Ik kom regelmatig tot de zelfontdekking dat ik die behoefte van gedegen bijbelstudie en onderzoek niet ervaar. Dat het gewone boek veel harder trekt. Of dat ik die 2 preken genoeg vind voor die zondag.
Of dat ik het voornemen wel heb, maar weggevaagd wordt doordat er visite op de stoep staat, of er gebeurt iets anders.

We zijn uit de aarde aards, dus ook de tijdelijke dingen lokken en trekken.
En als ik iets niet kan om des geweten wil, een ander kan dat wel vrijmoedig.
Ik heb één keer op zondag benzine moeten tanken en ik heb daar echt weken last van gehad.
Terwijl iedereen om mij heen dit nuanceerde.
Nee, ik had moeten zorgen dat mijn auto op zaterdag afgetankt stond, zoals ik geleerd en dat altijd gedaan had.
Ik neem het mezelf zeer kwalijk.

Ik ben weleens jaloers op de mensen met een ruim geweten. Maar ik heb dat niet, zal wel deels door opvoeding komen denk ik.
Maar een opmerking van @DIA, een aantal weken geleden, over die blaffende honden, heeft mij er wederom bij bepaald.
Ik ben blij dat mensen zoals hij hier op het forum zijn. Hij is een waardevolle tegenhanger, om ons te waarschuwen voor al te veel schadelijke invloeden, waaraan wij allemaal worden blootgesteld.

Sommigen zijn van mening dat je in je posting niet mag volstaan met eens of oneens. Prima hoor maar ben deze posting ben ik het ook helemaal eens! Dank je Mara!

[CvdW]

Ik vind deze discussie lastig. Ook ik sta achter wat eilander, Erasmiaan en Valcke hier inbrengen. Volledig. Ik voel innerlijke vervreemding bij mensen die sporten op zondag, film kijken of opwekking via youtube luisteren. Ik vind dit moeilijk omdat ik dit niet wil beredeneren. Ik wil voor mezelf en voor mijn kinderen de zondag afzonderen van de rest van de week en de dag gericht laten zijn op de dienst van God. Daar hoort voor de kinderen echt wel bepaalde ontspanning bij. Het gevaar van een discussie als deze is dat wankelmoedige christenen de verkeerde kant op gaan wankelen. En dat maakt een discussie als deze op Refoforum voor mij een verdrietige discussie.

Goede en heldere posting Ad, lastige materie ook. Op school vaak met de leerlingen het gesprek erover. Eigenlijk begrijpen de meeste leerlingen wel dat de zondag een andere dag is dan de andere zes dagen. Dat die dag anders ingevuld gaat worden begrijpen de meesten ook. Het verschilt gewoon enorm hoe de sfeer/gezelligheid maar ook zeker Godsvrucht in het gezin is. Eigenlijk valt of staat met laatste alles. Maar het is ook een gegeven dat het ene kind drukker is dan het andere kind. Daarom kunnen te strenge wettische regels funest voor een kind zijn met name op de zondag. Helemaal funest als we vervolgens die ouders lastig gaan vallen als ze met alle gebrek die drukkere kinderen opvoeden. Het groter gevaar zie ik in het gegeven dat het zo gauw geen andere dag meer is dan de andere zes dagen. Dat er een leefstijl die de wereld om ons heen heeft op de zondag wordt overgenomen. En dan is op zondag een film kijken voor mij wezenlijk anders dan met de kinderen en de hond (die ik overigens beiden niet heb) een stuk te lopen.

Toen wij nog geen kinderen hadden wij een hond. Ook voor de hond maakte wij onderscheid.
Doordeweeks een lange wandeling en op zondag een kort rondje. Nadeel was er in de week van biddag en dankdag. Op deze dagen deden we een kort rondje. Je zag hem dan denken is het nu alweer zondag.

[Valcke]

Llilian, ik ben onderweg naar promotie (Van Valen). Heel kort enkele opmerkingen:
- de zondag / dag des Heeren is naar mijn overtuiging nooit gevierd volgens de Joodse dagindeling, Johannes noemt in Johannes 20 de zondagavond ‘de avond van dezelfde eerste dag van de week’. Hand 20 was geen zaterdagavond, maar een zondagmiddag en -avond.
- dat de rustdag een scheppingsinstelling is, kun je onder meer afleiden uit Genesis 2; en dan in verbinding met het vierde gebod.

[Arja]

Llilian, ik ben onderweg naar promotie (Van Valen). Heel kort enkele opmerkingen:
- de zondag / dag des Heeren is naar mijn overtuiging nooit gevierd volgens de Joodse dagindeling, Johannes noemt in Johannes 20 de zondagavond ‘de avond van dezelfde eerste dag van de week’. Hand 20 was geen zaterdagavond, maar een zondagmiddag en -avond.
- dat de rustdag een scheppingsinstelling is, kun je onder meer afleiden uit Genesis 2.

Voor de samenkomst van de Messiaanse Joden was, na het familiemaal op zaterdagavond, het einde van de eerstvolgende dag, na afloop van het werk, de aangewezen tijd om samen te komen. Dat was de eerste gelegenheid na de sabbat. Zo kwam het "christelijk" samenzijn en het verenigingsmaal op zondagavond terecht. Beide dagen waren belangrijk. De eerste voor de familie en andere voor elkaar als volgers van de Messias.

De gelovigen uit de heidenen kwamen bijeen zoals te lezen is in Handelingen 20 etc.

1. Handelingen is geschreven door Lukas. In 2:15 en 3:1 volgt hij idd de Romeinse telling en hier waarschijnlijk ook. De dagen beginnen bij middernacht. Hoewel er ook mensen zijn die zeggen dat hij wel de Joodse tijdsrekening volgde. Ik denk van niet. De samenkomst vonden plaats vóór het werk (Plinius*) of in de avond zoals in Handelingen 20 is beschreven, na afloop van de werkdag. Paulus moet wat hij te bespreken heeft in één avond bespreken vandaar dat het uitloopt tot middernacht.

2. De zondag als rustdag een scheppingsinstelling? Deze verklaring komt veel te laat om aannemelijk te zijn. Is het niet zo dat de zondag pas bij Justinus rond 150 in dat licht gezien werd?

* Plinius, Ep. 10.96; vgl. 10.33 en 34. Voortaan waren zij ’morgens rond zonsopgang gaan samenkomen: dit is de kiem van de dienst op zondagochtend.

[J.C. Philpot]

Llilian, ik ben onderweg naar promotie (Van Valen).

Leuk. Ik ben er ook. Groene broek en grijs jasje.

[Valcke]

--

[ejvl]

Is zeker stekelig. Is dat verboden? Ik vind het bizar om over "berouw" te spreken dat je je kinderen op zondag niet buiten hebt laten spelen. Ik weet dat jij alles goed vindt en dat iedereen alles zelf mag weten, maar "berouw" heb je over het doen van zonde, niet over het laten van zonde (of activiteiten in het grijze gebied).

Maar ik ben hier weer weg, want het heeft geen zin. Je merkt dat zelfs mensen als eilander en Valcke nauwelijks nog met deze personen in discussie gaan om noodzakelijke correcties aan te brengen.

Nee hoor je mag reageren zoals je het zelf wilt, evenals ik mag reageren wat ik er van vind.
Daarnaast is het een onwaarheid dat ik alles goed vind en iedereen alles zelf mag weten, dan volg je m'n postings toch niet goed.

Aangaande de posting over "berouw" over het buiten spelen, ik denk dat er bedoelt wordt dat de kinderen een afkeer hebben gekregen van de zondag en misschien wel gebroken hebben met het geloof en dat dit wellicht voorkomen had kunnen worden door wat minder "strikt" met de zondag om te gaan en de kinderen wel buiten te laten spelen. Het berouw kan dan bestaan door niet goed met de zondag om te zijn gegaan.
(Dit is slechts een opvatting hoe de posting geïnterpreteerd kan worden, ik ken de situatie niet persoonlijk).

Vooruit, nog een reactie dan. Je bewegen in de weg van de gehoorzaamheid en je kinderen opvoeden met zondagsrust, kan nooit iets zijn waar je later spijt van krijgt. Laat staan berouw. In het houden van Gods geboden is groot loon. Zelfs al zijn het activiteiten waarover je kunt twisten, dan nog zul je nooit spijt krijgen dat je geprobeerd hebt aan de veilige kant te blijven.

Ja, een opvoeding kan te streng of te strikt zijn, waardoor een afkeer kan ontstaan. Maar dat zit hem niet in het wel of niet buitenspelen op zondag, want dat zie je in principe overal wel in de gereformeerde gezindte. En niet iedereen heeft afscheid genomen van de kerk.

Wel kan een complex van regels en wetten (zelfbedacht) oorzaak zijn. Maar het is erg kortzichtig en met weinig reflectief vermogen, als je kinderen dat als oorzaak geven voor hun kerkverlating, je dan berouw krijgt dat je gepoogd heb je kinderen op te voeden in het heiligen van Gods dag.

Ik wil het hier verder bij laten omdat ik het een ongeestelijke discussie vind.

Ik ben het grotendeels met je eens als dat als enige reden opgevoerd zou worden, maar let wel, ik geef slechts een suggestie. Ik ken de situaties niet persoonlijk.
Als er gezegd wordt dat er berouw is dat kinderen niet op zondag buiten mochten spelen wil dit niet zeggen dat dit de enige reden is, evenals het wil zeggen dat er meerdere redenen zijn.
Ik geef slechts een suggestie en in aanvulling op je reactie dat een opvoeding te streng/strikt kan zijn, kan onder andere een verbod op buitenspelen in een bepaalde situatie iets zijn waar onder andere berouw over is.

En aangezien zowel jij als ik de situatie niet kennen, vind ik niet dat je kunt spreken over extreem, onbijbels of niet tot de gereformeerde gezindte behorend, daarvoor zul je toch meer van de situatie af moeten weten.

[GGotK]

Zo is dat. Maar ik denk eerlijk gezegd dat iedereen hier zich geheel in deze lijn van de Dordtse synode kan vinden. Ik in ieder geval wel. Maar ik ontken niet dat Brakel en Voetius veel verder gingen. Daar kan dan toch een gesprek over ontstaan?

Ik heb het gevoel dat hier gebrek aan geestelijke herkenning bij de ander verward wordt met gebrek aan respect van de ander. Maar dat zou onterecht zijn.

Voetius ging niet veel verder dan de lijn van de Dordtse Synode. Dr Steenblok heeft zijn proefschrift geschreven over Voetius en de sabbat.
Voetius leerde o.a. dat het houden van de 'sabbatsrust' tot het stuk van de dankbaarheid behoorde en niet wettisch van aard is: het is een liefdesdienst. Voetius zegt wel dat er noodzakelijke werken zijn die ook op de sabbat gedaan dienen te worden omdat deze werken niet uitgesteld kunnen worden.
In dit proefschrift staat ook de 'beroemde' stelling van dr Steenblok: 'Door den val is de logische denkfunctie niet aangetast geworden'. Maar dat is uiteraard een andere discussie

[Erasmiaan]

Ik ben het grotendeels met je eens als dat als enige reden opgevoerd zou worden, maar let wel, ik geef slechts een suggestie. Ik ken de situaties niet persoonlijk.
Als er gezegd wordt dat er berouw is dat kinderen niet op zondag buiten mochten spelen wil dit niet zeggen dat dit de enige reden is, evenals het wil zeggen dat er meerdere redenen zijn.
Ik geef slechts een suggestie en in aanvulling op je reactie dat een opvoeding te streng/strikt kan zijn, kan onder andere een verbod op buitenspelen in een bepaalde situatie iets zijn waar onder andere berouw over is.

En aangezien zowel jij als ik de situatie niet kennen, vind ik niet dat je kunt spreken over extreem, onbijbels of niet tot de gereformeerde gezindte behorend, daarvoor zul je toch meer van de situatie af moeten weten.

ejvl, ik begrip niet waarvoor je voor een ander de kastanjes uit het vuur aan het halen bent. Maar dat moet je zelf weten. Ik ga hier niet meer verder op in, omdat ik niet op basis van suggesties en mogelijkheden ga discussiëren. Wel neem ik niets terug: het is onacceptabel om hier het woord berouw te gebruiken.

[ejvl]

Ik ben het grotendeels met je eens als dat als enige reden opgevoerd zou worden, maar let wel, ik geef slechts een suggestie. Ik ken de situaties niet persoonlijk.
Als er gezegd wordt dat er berouw is dat kinderen niet op zondag buiten mochten spelen wil dit niet zeggen dat dit de enige reden is, evenals het wil zeggen dat er meerdere redenen zijn.
Ik geef slechts een suggestie en in aanvulling op je reactie dat een opvoeding te streng/strikt kan zijn, kan onder andere een verbod op buitenspelen in een bepaalde situatie iets zijn waar onder andere berouw over is.

En aangezien zowel jij als ik de situatie niet kennen, vind ik niet dat je kunt spreken over extreem, onbijbels of niet tot de gereformeerde gezindte behorend, daarvoor zul je toch meer van de situatie af moeten weten.

ejvl, ik begrip niet waarvoor je voor een ander de kastanjes uit het vuur aan het halen bent. Maar dat moet je zelf weten. Ik ga hier niet meer verder op in, omdat ik niet op basis van suggesties en mogelijkheden ga discussiëren. Wel neem ik niets terug: het is onacceptabel om hier het woord berouw te gebruiken.

Ik haal niet bewust kastanjes uit het vuur, ik vind alleen een bepaalde woordkeuze niet fideel op basis van 1 zin en op basis van de situatie niet kennen, dat is m'n enige punt eigenlijk en daarover zijn we het niet eens, toch bedankt voor je reacties.

[DDD]

Zo is dat. Maar ik denk eerlijk gezegd dat iedereen hier zich geheel in deze lijn van de Dordtse synode kan vinden. Ik in ieder geval wel. Maar ik ontken niet dat Brakel en Voetius veel verder gingen. Daar kan dan toch een gesprek over ontstaan?

Ik heb het gevoel dat hier gebrek aan geestelijke herkenning bij de ander verward wordt met gebrek aan respect van de ander. Maar dat zou onterecht zijn.

Voetius ging niet veel verder dan de lijn van de Dordtse Synode. Dr Steenblok heeft zijn proefschrift geschreven over Voetius en de sabbat.
Voetius leerde o.a. dat het houden van de 'sabbatsrust' tot het stuk van de dankbaarheid behoorde en niet wettisch van aard is: het is een liefdesdienst. Voetius zegt wel dat er noodzakelijke werken zijn die ook op de sabbat gedaan dienen te worden omdat deze werken niet uitgesteld kunnen worden.
In dit proefschrift staat ook de 'beroemde' stelling van dr Steenblok: 'Door den val is de logische denkfunctie niet aangetast geworden'. Maar dat is uiteraard een andere discussie

Toch denk ik dat Voetius geen voorstander was van sporten op zondag, bijvoorbeeld. Hij stond toch juist bekend als een voorstander van een strikte zondagsheiliging. Ook Brakel vond Kaatsen en vissen geen geschikte zondagsbesteding. Dat gaat toch verder dan de lijn van de Dordtse Synode?

Voor het overige geldt berouw mijns inziens als een ietwat plechtstatig maar wel normaal Nederlands woord voor dingen waar je veel spijt van hebt.