Arja schreef:Als onze kinderen (moreel) tekortschieten of zondigen, hebben wij toch de verantwoordelijkheid om naar manieren te zoeken om hen lief te hebben. We mogen ons kind niet verloochenen. Maar de wet van God mogen we ook niet verloochenen.
Maar als wij spreken over liefhebben, is dat dan het zelfde soort liefhebben als waar de Heere van spreekt? Want ik lees ook:
Hebreeën 12:6-11 / STV schreef:6 Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hij, en Hij geselt een iegelijken zoon, die Hij aanneemt.²³ 7 Indien gij de kastijding verdraagt,²⁴ zo gedraagt Zich God²⁵ jegens u als zonen;²⁶ (want wat zoon is er, dien de vader niet kastijdt?) 8 Maar indien gij zonder kastijding zijt, welke allen deelachtig zijn geworden, zo zijt gij dan bastaarden, en niet zonen.²⁷ 9 Voorts, wij hebben de vaders onzes vleses wel tot kastijders gehad,²⁸ en wij ontzagen hen; zullen wij dan niet veel meer den Vader der geesten²⁹ onderworpen zijn, en leven? 10 Want genen hebben ons wel voor een korten tijd,³⁰ naar dat het hun goed dacht, gekastijd; maar Deze kastijdt ons tot ons nut, opdat wij Zijner heiligheid³¹ zouden deelachtig worden. 11 En alle kastijding als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn; doch daarna geeft zij van zich een vreedzame vrucht³² der gerechtigheid dengenen, die door dezelve geoefend zijn.³³
Waarmee straft de Vader meestal? Is dat niet met de onthouding van Zijn vriendelijk Aangezicht?
Jakobus 1:5 / STV schreef:5 En indien iemand van¹⁷ u wijsheid ontbreekt,¹⁸ dat hij ze van God begere, Die een iegelijk¹⁹ mildelijk geeft,²⁰ en niet verwijt;²¹ en zij zal hem gegeven worden.²²
