Nashville-verklaring (vh: Transgender)

[DDD]

Ik begrijp je vraag niet helemaal, maar door met vrienden en vriendinnen te praten, als je dat tenminste doet, heb je toch een heel goede indicatie hoe mensen zich verhouden tot zichzelf en anderen? Ik weet niet uit eigen ervaring hoe het voelt om vrouw te zijn, maar ik weet wel dat de vrouwen van wie ik dat kan beoordelen zich duidelijk geen man voelen en dat geldt andersom ook voor de mannen van wie ik dat kan beoordelen. Ik ken één man die dat niet zo'n punt vindt, maar hij is ook homo dus dat is toch al niet gemiddeld.

Ik moet er niet aan denken om vrouw te zijn, dat lijkt me voor deze discussie toch heel relevant?

Tja, wat moet ik hier nog aan uitleggen? Voor mij is man- of vrouw-zijn één facet van mijn identiteit en zeker niet allesbepalend. Als ik ineens man moest zijn, zou ik dat geloof ik geen al te groot probleem vinden. Lastiger wordt het natuurlijk als je dan verliefd wordt op iemand van hetzelfde geslacht. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik dit probleem niet tot op het bot doordacht heb. Maar de opvallende fixatie op het man- of vrouw-zijn, die herken in elk geval niet.

Ik vind het op zijn minst opvallend dat je dat niet zo'n probleem zou vinden. Maar goed. Ik denk niet dat dat gemiddeld is.

[Wandelende]

Een goede vriend van mij heeft een relatie met een man. Zijn vriend is een van twee eeneiige tweelingbroers, en de een is hetero (althans, dat zegt hij zelf en zijn broer ziet geen enkele reden om dat te betwijfelen) en de ander is homo en niet iets daartussenin.

Hoe verklaar je dat dan? Er is helemaal geen bewijs dat zoiets alleen genetisch bepaald is. Ik geloof er voorlopig althans niets van.

Maar @DDD wil een eeneiige tweeling zeggen dat je dezelfde gerichtheid hebt?
Een eeneiige tweeling haalt toch ook niet altijd hetzelfde niveau op school? Ze hebben toch ook niet altijd dezelfde aanleg voor bepaalde vaardigheden? En hebben soms toch ook heel andere interesses? Soms is de ene op latere leeftijd wel getrouwd, terwijl de ander het woord verliefdheid nog moet ontdekken, hoe kan dat dan? Etc. etc.

Dat is dan een indicatie dat ook iq niet alleen genetisch bepaald is, neem ik aan. Verder lijkt het mij dat wat je schrijft alleen maar onderstreept wat ik schreef, dus ik begrijp je vragen niet zo.

Ah, ik begrijp je. Jouw post had ik precies tegenovergesteld opgevat, vandaar mijn vragen.

[Goudleus]

Een goede vriend van mij heeft een relatie met een man. Zijn vriend is een van twee eeneiige tweelingbroers, en de een is hetero (althans, dat zegt hij zelf en zijn broer ziet geen enkele reden om dat te betwijfelen) en de ander is homo en niet iets daartussenin.

Hoe verklaar je dat dan? Er is helemaal geen bewijs dat zoiets alleen genetisch bepaald is. Ik geloof er voorlopig althans niets van.

Maar @DDD wil een eeneiige tweeling zeggen dat je dezelfde gerichtheid hebt?
Een eeneiige tweeling haalt toch ook niet altijd hetzelfde niveau op school? Ze hebben toch ook niet altijd dezelfde aanleg voor bepaalde vaardigheden? En hebben soms toch ook heel andere interesses? Soms is de ene op latere leeftijd wel getrouwd, terwijl de ander het woord verliefdheid nog moet ontdekken, hoe kan dat dan? Etc. etc.

Dat is dan een indicatie dat ook iq niet alleen genetisch bepaald is, neem ik aan. Verder lijkt het mij dat wat je schrijft alleen maar onderstreept wat ik schreef, dus ik begrijp je vragen niet zo.

Ah, ik begrijp je. Jouw post had ik precies tegenovergesteld opgevat, vandaar mijn vragen.

Het kan beide standpunten onderbouwen.

[Geytenbeekje]

Ik vind het lastig.
Homo-zijn kan je niet wegmoffelen en uit de kast komen is in de refokringen nog behoorlijk taboe.
Desalniettemin vind ik het goed dat er meer aandacht voor gekomen is en meer ruimte om het te bespreken.

[Goudleus]

Ik vind het lastig.
Homo-zijn kan je niet wegmoffelen en uit de kast komen is in de refokringen nog behoorlijk taboe.
Desalniettemin vind ik het goed dat er meer aandacht voor gekomen is en meer ruimte om het te bespreken.

Zeer mee eens!

[Geytenbeekje]

Ik vind het lastig.
Homo-zijn kan je niet wegmoffelen en uit de kast komen is in de refokringen nog behoorlijk taboe.
Desalniettemin vind ik het goed dat er meer aandacht voor gekomen is en meer ruimte om het te bespreken.

Zeer mee eens!

Kent u mensen die met dit geaardheid worstelen ?

[Goudleus]

Ik vind het lastig.
Homo-zijn kan je niet wegmoffelen en uit de kast komen is in de refokringen nog behoorlijk taboe.
Desalniettemin vind ik het goed dat er meer aandacht voor gekomen is en meer ruimte om het te bespreken.

Zeer mee eens!

Kent u mensen die met dit geaardheid worstelen ?

niet met hun geaardheid, wel met de reacties van hun omgeving.

[DDD]

Ik heb niet het idee dat het in mijn omgeving moeilijk is om uit de kast te komen als homo. Maar veel homo's vertrekken wel uit de GG. Dat snap ik ook wel, omdat een relatie nog erg gevoelig ligt. Maar om nou te zeggen dat het moeilijk is om uit de kast te komen, dat idee heb ik helemaal niet zo. Misschien op de Veluwe wel, dat kan ik niet zo beoordelen, of in andere gemeenschappen waarin iedereen naar elkaar kijkt.

En als ik het van Zeeuw begrijp, in Zeeland ook.

[Lilian1975]

In mijn omgeving meerdere mensen met homofile gevoelens. De praktijk. Op het moment van uit de kast komen is er al een relatie of snel erna. Is het in onze kerken geen aandacht, geen ruimte voor mensen die ermee worstelen? Echt wel. Getuige de werkgroepen die er zijn, voorbede vanaf de kansel etc. Enik weet dat ook gemeenteleden, leiding van verenigingen voor de jeugd hier aandacht voor heeft. Een weg hierin te zoeken. Hoe kunnen we helpen.
En dat geldt ook voor mij persoonlijk.


Als je opgroeid in een gezin, in een kerk waar het bijbelse standpunt van afwijzend staan tegenover homofiele relaties, is het niet gek dat zo'n iemand niet snel uit de kast komt, als dat ook het accepteren van relaties moet inhouden.

Tegelijkertijd is m.i. het worstelen met de geaardheid dan al een bijna of helemaal gepasseerd station. Want men heeft die geaardheid voor zichzelf geacepteerd en geeft daar het gevolg aan van een relatie aan te gaan met hetzelfde geslacht.
Op dat moment haken ze ook af van de gemeente.

De omgeving vind de relatie moeilijk te aanvaarden. Terecht. Want het druist in tegen het Woord. En de ander helpen in zijn of haar worsteling om staande te blijven is dan ook moeilijk. Want de vraag is dan niet van de ander, help mij staande te blijven, hoe moet ik hiermee omgaan, accepteer mijn gevoelens etc. Maar accepteer dat ik een zondige levenswijze naleef.

Voor mij persoonlijk maakt dat het verhaal wel iets ingewikkelder. Want de vraag ligt voor mij niet of ik die gevoelens van de ander niet mag of wil erkennen. Die erken ik. Maar dat de fase van worsteling is eigenlijk al (vaak) een gepasseerd station is.En maakt een gesprek dan nog moeilijker.


Ik geloof zeker dat het niet voor iedereen geldt. En in de meeste kerken is voor de worsteling op zich aandacht. En zorg. En er zijn er ook die wel die weg weten te vinden en bewandelen. Maar er is ook een groep die die hulp niet nodig heeft, maar allang een keuze heeft gemaakt.

En die groep maakt het voor de worstelaars wel heel moeilijk denk ik. Omdat de omgeving helaas ook wantrouwend is geworden door voorbeelden van mensen die uit de kast komen en de worsteling te boven zijn op een manier die niet naar de Schrift is.

@DDD en Goudleus. Jullie geven aan niet tegen homoseksuele relaties te zijn. Dan heb je al een standpunt ingenomen. De vraag en de wens ván jullie allebei? Is niet, accepteer, geef aandacht voor de worstelende mens met homofiele gevoelens, maar accepteer ook relaties. En dat is een onmogelijke vraag aan hen die naar die Schrift willen leven. Niet omdat ze de mens afwijzen, maar wel de zondige levenswijze.
Daarom ook dat Goudleus zegt, jullie zeggen wel heel gemakkelijk neem je kruis op.
De achterliggende gedachte is niet dat je vind dat het te gemakkelijk gezegd wordt, en dat is ook niet zo. Maar eigenlijk, vergeef me als ik hard overkom, er hoeft geen kruis opgenomen te worden. Dus doe niet zo moeilijk. Dat kruis, daar stappen we het liefst overheen. En het verlangen is, dat wij dat ook doen. Onder het mom van barmhartigheid.

Het kwalijke is dat men het zo voor de echte worstelaars nog moeilijker maakt.
Een omgeving vals beschuldigt geen oog te hebben voor worstelaars.
En niet de omgeving is hard. Maar zij die in de christelijke gemeente of in verenigingen of op christelijke fora zeggen dat je niet hoeft te worstelen, maar een zondige weg in mag gaan. Een weg van de Heere af zolang die relatie in stand wordt gehouden. En om dat te kunnen zeggen moet je toornen aan het Schriftgezag. Hoe dan ook.

En dat geldt dus ook voor de hele transgender discussie. In de werekd: Het begint met de homobeweging, toen kwam de transgender discussie... op de bekende homofeesten kwamen ook de transgenders openlijk uit. Diezelfde volgorde nu ook in de praktijk op refoforum. De mensen die voor aanpassen geslacht zijn, hebben het schriftgezag allang losgelaten op het eerste onderwerp, hoe kan je dan nog Schriftgetrouw zijn met het huidige onderwerp?

Ik besef dat het voor moderators lastig is om een grens te trekken welke opmerkingen zijn wel of niet toelaatbaar op een forum. Maar helpt het worstelaars als er op een christelijk forum gezegd wordt dat homoseksuele relaties, aanpassen geslacht moet kunnen binnen de chrstelijke gemeente nb! gezegd door mensen die zich tot de christelijke gemeente rekenen? Of helpt het als ook hier een team duidelijke grenzen trekt. Om de verwarring niet nog groter te maken. Zomaar een gedacht hoor... En niet bedoeld om te wijzen of discussies hierover te houden.
Ik besef dat het lastig is. Maar stel dat een ambtsdrager ineens deze gedachten zou ventileren in de kerk? Is daar dan ook ruimte voor? Ik dacht het niet.

[Thuisvrouw]

Beste Lillian75

Mag ik zeggen dat ik het 100%met je eens ben?

200% zelfs

[Jantje]

300% eens...

[eilander]

Ik besef dat het voor moderators lastig is om een grens te trekken welke opmerkingen zijn wel of niet toelaatbaar op een forum. Maar helpt het worstelaars als er op een christelijk forum gezegd wordt dat homoseksuele relaties, aanpassen geslacht moet kunnen binnen de chrstelijke gemeente nb! gezegd door mensen die zich tot de christelijke gemeente rekenen? Of helpt het als ook hier een team duidelijke grenzen trekt. Om de verwarring niet nog groter te maken. Zomaar een gedacht hoor...
Ik besef dat het lastig is. Maar stel dat een ambtsdrager ineens deze gedachten zou ventileren in de kerk? Is daar dan ook ruimte voor? Ik dacht het niet.

Als moderators hebben we al een aantal keren gezegd dat we de streep trekken bij het goedpraten van homoseksuele relaties, omdat wij van mening zijn dat dit niet kan met een beroep op Gods Woord. Gemakshalve kan ik verwijzen naar het rapport dat door de CGK is uitgebracht.
Dat standpunt kan hier niet ter discussie worden gesteld. Al eerder en vaker is gebleken dat er evengoed wel van gedachten gewisseld kan worden over bv. het genoemde rapport.

Met betrekking tot aanpassing van het geslacht kan het goed zijn om eens inhoudelijk met elkaar te spreken over wat Gods Woord daar nu over zegt. Dat moet ons richtsnoer zijn. Vast staat, denk ik, dat de Bijbel hierover minder duidelijk spreekt dan over homoseksualiteit.
Als die discussie op een waardige manier gebeurt, is dat prima. Als iemand duidelijk de Schrift gaat uitleggen op een manier die haaks staat op wat daarover in de NGB staat geschreven, wordt een grens overschreden.

[Herman]

Een forum is niet het goede middel om pastorale problemen op te lossen.

Hier worden standpunten besproken en geargumenteerd.

Het lijkt me dringend nodig dat gesprek gaande te houden om de voeling met het probleem niet te verliezen.

Mensen die met deze zaken worstelen zijn goed op de hoogte van allerlei alternatieve denkwijzen die wel in de kerk, maar buiten het reformatorische gedachtegoed vallen. Een verbod op nadenken over deze zaken, schakelt deze route niet uit.

Inhoudelijk sluit ik me graag aan bij de verwoording van dr. P de Vries achter deze link In het bijzonder deze samenvattende zin: "Laat de eer van God, de zaligheid van onze ziel en het eeu­wig welzijn van onze naaste ons nader aan het hart liggen dan de publieke opinie (HS; inzake homoseksualiteit). Anders heeft ons christen-zijn geen eeuwigheidswaarde".

[Thuisvrouw]

.

[eilander]

Dr. P. de Vries is predikant, we zijn gewend die hier dan of als 'dr.' of 'ds.' aan te duiden.
En let even op het quoten aub.