Orgaandonatie

[Dodo]

Een vraag die hier opkwam bij het gesprek tijdens de maaltijd: als iemand niet heeft aangegeven of hij donor wil zijn, en hij raakt hersendood. Dan zeggen de artsen dus: meneer heeft niets aangegeven, dus hij is donor.
Maar wat als de familie dan sterk tegen is? Gaan ze dan door met de uitname of stopt het?
De een dacht dat zo iemand dan toch donor werd (dat is het idee van deze wet, toch), de ander kan zich niet voorstellen dat artsen een lichaam meenemen hiervoor als de familie sterk tegen is.

Uit de behandeling in de EK is wel duidelijk geworden dat in zo'n geval de nabestaanden absoluut het laatste woord hebben.

Dat haalt dan toch deze wet weer grotendeels onderuit? Dan bepaalt de familie dus.

[DDD]

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Misschien een vreemde gedachte, maar achter zo'n vraag gaat toch iets schuil?

Tegenwoordig vind men het overlijden aan een hartstilstand op een bepaalde leeftijd een mooi einde. Recent twee keer gehoord, over iemand van 90 jaar en over iemand van 42... Ik vind dat verschrikkelijk.

Dat is iets anders dan iemand reanimeren zonder dat dat een goede kans van slagen heeft, met als gevolg een wekenlang traject. Volgens mij reanimeren reformatorische tehuizen ook in principe niet. Vanaf een bepaalde leeftijd kan het lichaam dat allemaal niet meer verwerken.

[eilander]

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Misschien een vreemde gedachte, maar achter zo'n vraag gaat toch iets schuil?

Tegenwoordig vind men het overlijden aan een hartstilstand op een bepaalde leeftijd een mooi einde. Recent twee keer gehoord, over iemand van 90 jaar en over iemand van 42... Ik vind dat verschrikkelijk.

Dat is iets anders dan iemand reanimeren zonder dat dat een goede kans van slagen heeft, met als gevolg een wekenlang traject. Volgens mij reanimeren reformatorische tehuizen ook in principe niet. Vanaf een bepaalde leeftijd kan het lichaam dat allemaal niet meer verwerken.

Dat is een medische beslissing, die moet/mag je niet bij een patiënt neerleggen. En dat is blijkbaar wel wat er gebeurt. Dan is er toch iets anders aan de hand?

[Dodo]

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Misschien een vreemde gedachte, maar achter zo'n vraag gaat toch iets schuil?

Tegenwoordig vind men het overlijden aan een hartstilstand op een bepaalde leeftijd een mooi einde. Recent twee keer gehoord, over iemand van 90 jaar en over iemand van 42... Ik vind dat verschrikkelijk.

Dat is iets anders dan iemand reanimeren zonder dat dat een goede kans van slagen heeft, met als gevolg een wekenlang traject. Volgens mij reanimeren reformatorische tehuizen ook in principe niet. Vanaf een bepaalde leeftijd kan het lichaam dat allemaal niet meer verwerken.

Dat is een medische beslissing, die moet/mag je niet bij een patiënt neerleggen. En dat is blijkbaar wel wat er gebeurt. Dan is er toch iets anders aan de hand?

Het is toch veel breder dat patienten zeggenschap krijgen in hun behandeling. De tijd dat de dokter alles bepaalde, is voorbij. Patienten kunnen vaak kiezen, en de dokter helpt ze daarbij met goede informatie.
Dat je als patient in sommige omstandigheden niet gereanimeerd wil worden, snap ik best. Ik hoorde pas nog van iemand van 90, die verlangt te sterven. Die zegt tegen de omgeving dat ze niet gereanimeerd wil worden. Ik snap dat best. Als het al lukt, heb je vaak gebroken ribben en een lage kans op succes ook nog.
In verpleeghuizen is het min of meer standaard om niet te reanimeren, inderdaad.
Heeft allemaal niets met euthanasie te maken.

[Mara]

Volgens mij reanimeren reformatorische tehuizen ook in principe niet. Vanaf een bepaalde leeftijd kan het lichaam dat allemaal niet meer verwerken.

Dat is juist. En heeft niet zozeer met leeftijd te maken, want in het verpleeghuis zijn ook jongere mensen opgenomen.
Maar als een lichaam al een zwaar herseninfarct heeft doorstaan en een hersenaandoening is de reden van opname, heeft het geen zin om het hart weer aan de gang te brengen, met mogelijk nog zwaardere complicaties.

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Nee dat is niet de reden. Er is een kans dat iemand na een reanimatie een slechte kwaliteit van leven krijgt en dat willen veel mensen niet.

Echter:
Uitzondering
Op de operatiekamer en de uitslaapkamer wordt in principe altijd gereanimeerd.
Ook als u heeft aangegeven dat u bij een hartstilstand niet gereanimeerd wilt worden.
Dit geldt ook voor onderzoeken op de afdeling Endoscopie en in de Hartkatheterisatiekamer.
Bij een operatie worden hart en ademhaling vaak kunstmatig op gang gehouden.
Wanneer er een hartstilstand optreedt, is het dan niet altijd zeker of dit spontaan
gebeurt, of als gevolg van de operatie of de narcose. Bovendien is in de meeste
gevallen het probleem snel en goed te verhelpen, ook op de afdeling Endoscopie en
de Hartkatheterisatiekamer. Daarom gelden hier andere regels rondom reanimatie.
Bron: Jeroen Bosch ziekenhuis

[DDD]

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Misschien een vreemde gedachte, maar achter zo'n vraag gaat toch iets schuil?

Tegenwoordig vind men het overlijden aan een hartstilstand op een bepaalde leeftijd een mooi einde. Recent twee keer gehoord, over iemand van 90 jaar en over iemand van 42... Ik vind dat verschrikkelijk.

Dat is iets anders dan iemand reanimeren zonder dat dat een goede kans van slagen heeft, met als gevolg een wekenlang traject. Volgens mij reanimeren reformatorische tehuizen ook in principe niet. Vanaf een bepaalde leeftijd kan het lichaam dat allemaal niet meer verwerken.

Dat is een medische beslissing, die moet/mag je niet bij een patiënt neerleggen. En dat is blijkbaar wel wat er gebeurt. Dan is er toch iets anders aan de hand?

Dat mensen een zelfbeschikkingsrecht hebben, ook als het gaat om de vraag of zij wel of niet geopereerd of behandeld worden, is in mijn beleving een van de kenmerken van een fatsoenlijke rechtsstaat. Dus nu ben ik verrast, om het zacht uit te drukken.

[Wandelende]

Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.

Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.

[Herman]

Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.

Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.

Je kunt de zin ook normaal lezen hoor, zonder gelijk met een suggestieve verdachtmaking op de proppen te komen. Dat kan je toch verwachten van een medicus. Die denkt zoals de tijd is?
Het zou namelijk gekker zijn als mijn timmerman er over begon.

[Wandelende]

Waarom vraagt men in ziekenhuizen bij operaties en hartkwalen of men b.v. echt gereanimeerd wil worden... je leven zal toch nooit meer kwalitatief hoog zijn? Waarom is dat? Is men uit op organen?

Misschien een vreemde gedachte, maar achter zo'n vraag gaat toch iets schuil?

Tegenwoordig vind men het overlijden aan een hartstilstand op een bepaalde leeftijd een mooi einde. Recent twee keer gehoord, over iemand van 90 jaar en over iemand van 42... Ik vind dat verschrikkelijk.

Ik vind het heel goed dat artsen dit vragen. Er zijn ook mensen die niet gereanimeerd willen worden vanuit de geloofsovertuiging dat God alleen over het einde van hun leven beschikt.
Er is een grote diversiteit aan redenen waarom mensen wel/niet gereanimeerd willen worden.

[Wandelende]

Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.

Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.

Je kunt de zin ook normaal lezen hoor, zonder gelijk met een suggestieve verdachtmaking op de proppen te komen. Dat kan je toch verwachten van een medicus. Die denkt zoals de tijd is?
Het zou namelijk gekker zijn als mijn timmerman er over begon.

Ik ben de zin wel tien keer gelezen. Kan niet tot een andere conclusie komen dan deze. Als de schrijfster het anders bedoeld, hoop ik dat er nog een uitleg volgt.
Bij mij klinkt het achterdochtig in de richting van medici.

[samanthi]

Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.

Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.

Je kunt de zin ook normaal lezen hoor, zonder gelijk met een suggestieve verdachtmaking op de proppen te komen. Dat kan je toch verwachten van een medicus. Die denkt zoals de tijd is?
Het zou namelijk gekker zijn als mijn timmerman er over begon.

Ik ben de zin wel tien keer gelezen. Kan niet tot een andere conclusie komen dan deze. Als de schrijfster het anders bedoeld, hoop ik dat er nog een uitleg volgt.
Bij mij klinkt er achterdocht in door richting medici.

DIA heeft gelijk, het is zaak dat je van te voren bedenkt wat je zou willen zeggen, toen mijn moeder op het laatste was hebben we heel duidelijk gezegd wat we wel of niet wilde, daar hebben zij zich aan gehouden, maar ik moet zeggen dat we, toen we ons oude hondje in wilde laten slapen tegenstand kregen.
Dus je oude hondje kan je moeilijker in laten slapen dan je moeder, dan moet je duidelijk vertellen wat je wilt, dat je wenst dat ze een natuurlijke dood sterft.

[Wandelende]

DIA heeft gelijk, het is zaak dat je van te voren bedenkt wat je zou willen zeggen, toen mijn moeder op het laatste was hebben we heel duidelijk gezegd wat we wel of niet wilde, daar hebben zij zich aan gehouden, maar ik moet zeggen dat we, toen we ons oude hondje in wilde laten slapen tegenstand kregen.
Dus je oude hondje kan je moeilijker in laten slapen dan je moeder, dan moet je duidelijk vertellen wat je wilt, dat je wenst dat ze een natuurlijke dood sterft.

De vetgedrukte zin getuigt van trouwe arbeid van de desbetreffende medici. Dat maakt voor mij al een heel verschil met mogelijke subtiele vragen die wijzen richting euthanasie.

Bij voorbaat al leven vanuit wantrouwen richting de professionaliteit en integriteit van de medemens, die daar ook nog eens de eed op heeft afgelegd, is voor mij een brug te ver.

[-DIA-]

Ter verduidelijking: Wees heel alert op vragen van medici, want ze kunnen heel subtiel betrekking hebben op euthanasie. Van nabij meegemaakt.

Wat een suggestieve verdachtmaking van een deel van deze beroepsgroep.

Meest waarschijnlijk is dat gedagvaarde D. hier zijn zeker snode plannen mee had. D. zal het waarschijnlijk met opzet suggestief bedoeld hebben, mede om het forum verder tegen hem in het harnas te jagen en zo zich een slachtofferrol aan te meten! Dit is een hoogst ernstige zaak! Het is dus wel zaak om deze zaak op het hoogst ernstig te nemen en D. te vermanen zich te onthouden van provocerende taal.

AANVULLING:
Na een interne gedachtewisseling met D. blijkt nu echter dat D. zich toch van geen kwaad bewust was. We kunnen het voor waar aannemen, wamt D. zit hier zelf te typen. Hopelijk is het zo duidelijk, en is nu de onderste steen boven water.

[Dodo]

DIA heeft gelijk, het is zaak dat je van te voren bedenkt wat je zou willen zeggen, toen mijn moeder op het laatste was hebben we heel duidelijk gezegd wat we wel of niet wilde, daar hebben zij zich aan gehouden, maar ik moet zeggen dat we, toen we ons oude hondje in wilde laten slapen tegenstand kregen.
Dus je oude hondje kan je moeilijker in laten slapen dan je moeder, dan moet je duidelijk vertellen wat je wilt, dat je wenst dat ze een natuurlijke dood sterft.

Dat is toch goed? Jullie hebben aangegeven wat je belangrijk vond rond het einde van je moeder, en daar heeft men zich aan gehouden. Zo hoort het toch?
Het is echt niet zo dat medici voortdurend zitten te poken of ze nog ergens een euthanasietje kunnen plegen.

[samanthi]

DIA heeft gelijk, het is zaak dat je van te voren bedenkt wat je zou willen zeggen, toen mijn moeder op het laatste was hebben we heel duidelijk gezegd wat we wel of niet wilde, daar hebben zij zich aan gehouden, maar ik moet zeggen dat we, toen we ons oude hondje in wilde laten slapen tegenstand kregen.
Dus je oude hondje kan je moeilijker in laten slapen dan je moeder, dan moet je duidelijk vertellen wat je wilt, dat je wenst dat ze een natuurlijke dood sterft.

Dat is toch goed? Jullie hebben aangegeven wat je belangrijk vond rond het einde van je moeder, en daar heeft men zich aan gehouden. Zo hoort het toch?
Het is echt niet zo dat medici voortdurend zitten te poken of ze nog ergens een euthanasietje kunnen plegen.

Dat weet ik wel, maar ik snap de angst en onzekerheid van oude mensen, de opa van mijn man was jaren geleden in 1985 al bang dat ze hem bedrogen, mijn vader heeft eens een narcose gekregen terwijl hij een plaatselijke verdoving wilde, hij was bang voor narcose, hij kreeg eerst iets kalmerends en werd wakker toen de operatie plaats gevonden had, tja een foutje, maar het vertrouwen was wel weg, dus ik begrijp echt goed dat mensen bang zijn.

ook wil ik benadtukken dat mijn zussen en ik heel direct en duidelijk zijn er is geen woord spaans bij, voor mensen die minder gebekt zijn, wordt het moeilijker om uit te leggen.