Orgaandonatie

Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Zonderling »

Mara schreef:Iemand sterft met morfine en niet aan morfine.
Mara schreef:De patiënt wordt in slaap naar het sterven begeleid.
Het gaat mij erom dat de behandeling met morfine in de stervensfase heel bewust bedoeld is om het stervensproces 'te verlichten' en zelfs te versnellen: minder lichamelijke benauwdheid (iets wat inherent is aan het sterven), maar ook verlaging van het bewustzijn. Zeker is dat dit niet meer een 'natuurlijk sterven' is.

Wat voor mij heel zwaar weegt is het verlagen van het bewustzijn dat optreedt. Verder: wat ik heel bijzonder vind en gehoord heb van een natuurlijk stervensproces is dat de stervende nog weinige minuten voor het sterven de ogen weer opensloeg en de kamer rondkeek, enzovoort (zelf na 24 uur geen zichtbaar contact). Heel bijzonder voor de familie om dit mee te maken. Bij toediening van morfine gebeurt dit niet (voor zover ik weet).

De quote hierboven toont dit ook aan: de patiënt wordt door de morfine feitelijk in slaap gehouden, terwijl bij een natuurlijk stervensproces tot minder dan een uur of half uur voor het sterven nog contact mogelijk is.

Zie verder de samenvatting van het artikel in mijn vorige posting, waarin op wetenschappelijke basis is aangetoond dat artsen morfine mede gebruiken om het sterven te versnellen.
Gebruikersavatar
Klavart
Berichten: 1240
Lid geworden op: 24 jun 2015, 08:36

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Klavart »

Jantje schreef:Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.

Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Heb je alle voorgaande reacties in dit topic wel gelezen? Vergeet vooral niet om die van Jongere en Helma te lezen...
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Jantje »

eilander schreef:
Dodo schreef:Een vraag die hier opkwam bij het gesprek tijdens de maaltijd: als iemand niet heeft aangegeven of hij donor wil zijn, en hij raakt hersendood. Dan zeggen de artsen dus: meneer heeft niets aangegeven, dus hij is donor.
Maar wat als de familie dan sterk tegen is? Gaan ze dan door met de uitname of stopt het?
De een dacht dat zo iemand dan toch donor werd (dat is het idee van deze wet, toch), de ander kan zich niet voorstellen dat artsen een lichaam meenemen hiervoor als de familie sterk tegen is.
Uit de behandeling in de EK is wel duidelijk geworden dat in zo'n geval de nabestaanden absoluut het laatste woord hebben.
Waarom zegt iedereen dan dat de overheid over je lichaam bepaalt? Dat is dan toch juist absoluut niet zo?
De tegenstrijdigheid in dit topic viert hoogtij. En dat doet me heel erg ontzettend veel verdriet en pijn.
Zijn wij nou werkelijk christenen?
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Jantje »

Klavart schreef:
Jantje schreef:Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.

Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Heb je alle voorgaande reacties in dit topic wel gelezen? Vergeet vooral niet om die van Jongere en Helma te lezen...
Ja hoor en er zit geen woord Frans bij...
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Zonderling »

Jantje schreef:Waarom zegt iedereen dan dat de overheid over je lichaam bepaalt? Dat is dan toch juist absoluut niet zo?
Dat is wel zo als je jezelf niet geregistreerd hebt en je hebt geen directe nabestaanden of geen mondige nabestaanden of je nabestaanden zijn het onderling niet eens.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door eilander »

Jantje schreef:
eilander schreef:Hier moet je eens even goed over nadenken... Nu gaat dit dus ook gebeuren (ongetwijfeld in iets mindere mate, maar toch...) Dan betekent het automatisch dat je donor bent.
Ik denk bijvoorbeeld aan mijn buurman van vroeger: geen familie die naar hem omkeek. Als hij in een lastige fase zat en daarom twee keer een brief niet openmaakte of geen energie had om erover na te denken, worden zijn organen dus gebruikt: geen keuze gemaakt, en geen nabestanden die NEE gaan zeggen. Fijn is dat...
Echt een totaal verkeerde gedachtengang.
Daarnaast vind ik het gewoon gek dat we al die jaren geen brief hebben gehad.
Je hebt dit al verschillende keren geschreven, maar ook in deze situaties worden er geen organen uitgenomen. Als er geen nabestaanden zijn, gebeurt dit niet!

Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.

Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Als je geen donor wilt zijn: prima. Maar 'eis' dan zelf ook geen orgaan!

Ik roep nu een heleboel reacties over me uit, maar dat zijn dan maar zo. De tegenargumenten zijn ronduit slap.
Dank voor je reactie. Het stelt mij gerust dat er geen organen worden uitgenomen in de situatie dat er geen nabestaanden zijn. Dat is nieuw voor mij. Ik zie nu dat Zonderling dat bestrijdt, overigens. Wat is nu waar?
Verder is het niet nodig om steeds te herhalen dat iemand die geen organen wil afstaan, deze ook niet wil ontvangen. Dat lijkt mij namelijk nogal logisch in het geval van een principiële keuze.
De opmerking 'als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders' is wat suggestief. Het is wel goed om er zó concreet over na te denken, dat wel. Maar de conclusie voor een ander trekken, zoals je nu doet, is niet correct.

Neem je je opponenten wel serieus? Ik vind je bijdragen eerder emotioneel dan serieus, met je uitroep 'zijn wij nou christenen?'
Laat dit soort dingen toch achterwege in zo'n discussie, of trek je terug.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door eilander »

Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Jantje »

Zonderling schreef:Nederlands Tijdschrift voor geneeskunde
Doel
Intensief morfinegebruik in de stervensfase valt soms in het grijze gebied tussen levensbeëindigend handelen en reguliere symptoomverlichting. Wij gingen na wat de belangrijkste kenmerken van morfinegebruik in de stervensfase zijn.

Opzet
Dwarsdoorsnede-onderzoek met vragenlijst.

Methode
Er werd een gestratificeerde steekproef getrokken van sterfgevallen uit 2010. Artsen kregen een vragenlijst over medische beslissingen en zorg voorafgaand aan het overlijden van de desbetreffende patiënt. De respons was 74% (n = 6598).

Resultaten
Van alle overledenen kreeg 60% op de laatste dag voor overlijden morfine. Bij 64% van de patiënten hield de arts daarbij rekening met de mogelijkheid dat hierdoor het levenseinde zou worden bespoedigd. Bij 82% werd de dosering van morfine gedurende de laatste 3 dagen niet of alleen geleidelijk verhoogd. Bespoediging van het levenseinde was mede het doel van de toediening van morfine bij 2,9% van de patiënten en het uitdrukkelijke doel bij 1,2%. Bij 2,1% van de patiënten gaf de arts aan dat de dosering hoger was dan nodig om symptomen te verlichten. Over mogelijke levensbekorting als gevolg van de toediening van morfine werd niet altijd overlegd met de patiënt, diens familie, of andere zorgverleners; in 20% van de gevallen werd hierover met niemand overlegd.

Conclusie
Morfine is een veelgebruikt middel in de stervensfase. Artsen houden daarbij vaker rekening met mogelijke bespoediging van het levenseinde dan nodig lijkt. Soms wordt met een overdosering morfine doelbewust gestreefd naar bespoediging van het levenseinde. Daarbij kan de met wet- en regelgeving beoogde transparantie en zorgvuldigheid rond medisch handelen in de laatste levensfase in het geding zijn.
Bron: https://www.ntvg.nl/artikelen/frequenti ... ervensfase
Student H.J. Agteresch, die dit jaar als kandidaat afkomt van de Theologische School der Gereformeerde Gemeenten, heeft een heel mooi boekje geschreven over het eind van het leven en zulke zaken die daarbij komen kijken: zeer aanbevelenswaardig! De titel is: Als grenzen vervagen. Voor nog geen tientje is het al te koop.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Jantje »

eilander schreef:Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
De nabestaanden blijven het laatste woord houden, ook als het niet duidelijk is. Als echter de overledene duidelijk een beslissing heeft gemaakt om donor te zijn en de nabestaanden zijn daar uit christelijk oogpunt zélf tegen, terwijl de overledene dat niet was, dan kunnen zij niet eisen dat er geen organen worden uitgenomen. Vandaar dat ze geen vetorecht hebben. De keuze van de overledene is immers het belangrijkste.
Er is duidelijk gezegd dat bij (alleenstaande) mensen zonder nabestaanden geen organen worden uitgenomen als dit niet duidelijk is! Nabestaanden zijn dan helemaal niet in beeld en dus kunnen zij ook niet beslissen. Dus dan worden er geen organen uitgenomen. De arts beslist dan dus niet.
Laatst gewijzigd door Jantje op 16 feb 2018, 12:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door eilander »

Jantje schreef:
eilander schreef:Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
De nabestaanden blijven het laatste woord houden, ook als het niet duidelijk is. Als echter de overledene duidelijk een beslissing heeft gemaakt om donor te zijn en de nabestaanden zijn daar uit christelijk oogpunt zélf tegen, terwijl de overledene dat niet was, dan kunnen zij niet eisen dat er geen organen worden uitgenomen.
Oké, duidelijk. Maar ben je zeker van je antwoord m.b.t. iemand zonder betrokken nabestaanden?
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Luther »

Jantje schreef:Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.

Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Als je geen donor wilt zijn: prima. Maar 'eis' dan zelf ook geen orgaan!

Ik roep nu een heleboel reacties over me uit, maar dat zijn dan maar zo. De tegenargumenten zijn ronduit slap.
Jantje, wat jouw taxatie van de wet betreft: ik kijk daar iets anders tegenaan. Er is een principiële grens overgestoken. In feite is de achterliggende gedachte: na de dood heb je toch niets meer aan je lichaam en staat het ter beschikking aan de rest van de samenleving, of de overheid. Ik vind dat een nare gedachte.
Wel ben ik het met je eens dat je bij leven een overwogen keuze dient te maken, voor Gods aangezicht wat mij betreft. En je hebt ook gelijk dat de nabestaanden uiteindelijk het laatste woord hebben als je met [ja] of [geen bezwaar] staat geregistreerd.

Maar dat andere punt: je doet vrij denigrerend tegen mensen die geen orgaandonor willen zijn, en je stelt stevig: geen orgaan willen afstaan = ook geen orgaan willen accepteren. (Alsof dat de houding van de nee-zeggers is.)
Ik kan je hooguit meenemen in mijn eigen overweging, die ik overigens bij de invoering van de voorgaande donorwet heb genomen.
Ik heb laten registreren dat ik géén orgaandonor ben of wil zijn. En voor mij betekent dat ook dat ik geen orgaan van een ander wil accepteren, dus wees gerust...
Op voorhand zeg je dat er te weinig argumenten tegen orgaandonatie zijn. Maar zo algemeen kun je dat niet stellen. Kennelijk vind jij nvoor je eigen keuze te weinig argumenten om geen orgaandonor te zijn. Voor een ander kan dat heel anders liggen.
Mijn doorslaggevende keuze is dat ik met ziel én lichaam (!) gekocht ben door de Heere Jezus Christus. Ik sluit me helemaal aan bij wat @helma daarover schreef: "Ik hoef geen orgaan van een ander. Ik ben bereid om te sterven. En als ik sterf is dat op Gods tijd. Ik mag weten dat ik met ziel en lichaam Zijn eigendom ben. Duur gekocht." En maar direct voor de helderheid: Dat ligt voor mij zo; dat is absoluut geen oordeel over een ander die een andere keuze maak. Maar voor mijn geweten kan ik geen organen afstaan die onderdeel zijn van een lichaam dat door Christus gekocht is. Is het dan nog wel mijn eigendom? Mag ik het eigendom van een Ander weggeven? Nogmaals: het zijn echt mijn persoonlijke overwegingen; maar het is wel wat vervelend dat je dan zó stevig zegt dat de tegenargumenten ronduit slap zijn. Dat is een denigrerende kwalificatie. Ik kan er wel tegen, maar heel respectvol is het allemaal niet. Je kunt hooguit aangeven dat jij zelf een andere afweging maakt.
Laatst gewijzigd door Luther op 16 feb 2018, 12:16, 1 keer totaal gewijzigd.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Jantje »

eilander schreef:
Jantje schreef:
eilander schreef:Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
De nabestaanden blijven het laatste woord houden, ook als het niet duidelijk is. Als echter de overledene duidelijk een beslissing heeft gemaakt om donor te zijn en de nabestaanden zijn daar uit christelijk oogpunt zélf tegen, terwijl de overledene dat niet was, dan kunnen zij niet eisen dat er geen organen worden uitgenomen.
Oké, duidelijk. Maar ben je zeker van je antwoord m.b.t. iemand zonder betrokken nabestaanden?
Zie gewijzigde reactie.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Gebruikersavatar
hage
Berichten: 76
Lid geworden op: 14 nov 2008, 13:14
Locatie: -><-

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door hage »

eilander schreef:
Jantje schreef:
eilander schreef:Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
De nabestaanden blijven het laatste woord houden, ook als het niet duidelijk is. Als echter de overledene duidelijk een beslissing heeft gemaakt om donor te zijn en de nabestaanden zijn daar uit christelijk oogpunt zélf tegen, terwijl de overledene dat niet was, dan kunnen zij niet eisen dat er geen organen worden uitgenomen.
Oké, duidelijk. Maar ben je zeker van je antwoord m.b.t. iemand zonder betrokken nabestaanden?
Mss even goed lezen, omdat het ontkennend gesteld wordt; citaat uit verhandelingen Eerste Kamer: "In het wetsvoorstel staat simpelweg niet dat er geen organen uitgenomen kunnen worden als er geen nabestaanden zijn. Daar staat ook niet in dat er bij ernstige bezwaren van nabestaanden geen orgaanverwijdering plaatsvindt."
Kortom: de nabestaanden hebben juridisch niet het laatste woord. Er is een motie aangenomen dat dit via lagere regelgeving (protocollen geregeld moet gaan worden).
fidelis sermo (et omni acceptione dignus)
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Jantje »

Luther schreef:
eilander schreef:
Jantje schreef:Ik vind het heel erg dat er mensen zijn die zo makkelijk kiezen voor 'nee'. Als je naaste een orgaan nodig heeft, praat je wel anders.

Als iedereen zich eens voorstelt dag je man/vrouw, vader/moeder of je (klein)kind een orgaan nodig heeft (hart, lever, longen, nieren)? Dan ben je toch dankbaar dat er een mogelijkheid ís om een orgaan te mogen krijgen? Waarom zou je dan tégen een orgaandonatie zijn?
Degenen die zeggen dat de overheid beslist, hebben de donorwet verkeerd begrepen. De nabestaanden hebben het laatste woord. Dat is gewoon een feit. Mensen die wel een orgaan zouden willen ontvangen, maar er geen willen geven, zijn egoïstisch. Eigenlijk had er nog in de wet gemoeten: geen donor geven = geen donor ontvangen. Er zijn te weinig argumenten om tegen orgaandonatie te zijn!
Als je geen donor wilt zijn: prima. Maar 'eis' dan zelf ook geen orgaan!

Ik roep nu een heleboel reacties over me uit, maar dat zijn dan maar zo. De tegenargumenten zijn ronduit slap.
Jantje, wat jouw taxatie van de wet betreft: ik kijk daar iets anders tegenaan. Er is een principiële grens overgestoken. In feite is de achterliggende gedachte: na de dood heb je toch niets meer aan je lichaam en staat het ter beschikking aan de rest van de samenleving, of de overheid. Ik vind dat een nare gedachte.
Wel ben ik het met je eens dat je bij leven een overwogen keuze dient te maken, voor Gods aangezicht wat mij betreft. En je hebt ook gelijk dat de nabestaanden uiteindelijk het laatste woord hebben als je met [ja] of [geen bezwaar] staat geregistreerd.

Maar dat andere punt: je doet vrij denigrerend tegen mensen die geen orgaandonor willen zijn, en je stelt stevig: geen orgaan willen afstaan = ook geen orgaan willen accepteren. (Alsof dat de houding van de nee-zeggers is.)
Ik kan je hooguit meenemen in mijn eigen overweging, die ik overigens bij de invoering van de voorgaande donorwet heb genomen.
Ik heb laten registreren dat ik géén orgaandonor ben of wil zijn. En voor mij betekent dat ook dat ik geen orgaan van een ander wil accepteren, dus wees gerust...
Op voorhand zeg je dat er te weinig argumenten tegen orgaandonatie zijn. Maar zo algemeen kun je dat niet stellen. Kennelijk vind jij nvoor je eigen keuze te weinig argumenten om geen orgaandonor te zijn. Voor een ander kan dat heel anders liggen.
Mijn doorslaggevende keuze is dat ik met ziel én lichaam (!) gekocht ben door de Heere Jezus Christus. Ik sluit me helemaal aan bij wat @helma daarover schreef: "Ik hoef geen orgaan van een ander. Ik ben bereid om te sterven. En als ik sterf is dat op Gods tijd. Ik mag weten dat ik met ziel en lichaam Zijn eigendom ben. Duur gekocht." En maar direct voor de helderheid: Dat ligt voor mij zo; dat is absoluut geen oordeel over een ander die een andere keuze maak. Maar voor mijn geweten kan ik geen organen afstaan die onderdeel zijn van een lichaam dat door Christus gekocht is. Is het dan nog wel mijn eigendom? Mag ik het eigendom van een Ander weggeven? Nogmaals: het zijn echt mijn persoonlijke overwegingen; maar het is wel wat vervelend dat je dan zó stevig zegt dat de tegenargumenten ronduit slap zijn. Dat is een denigrerende kwalificatie. Ik kan er wel tegen, maar heel respectvol is het allemaal niet. Je kunt hooguit aangeven dat jij zelf een andere afweging maakt.
Als je zin denkt als jou, dan heb ik daar respect voor. Dit is een van de zeer weinige goede argumenten.
Maar er komt dan altijd een vrasg boven en ik bedoel het met respect (!): als je door Die Ander gered bent, waarom zou je zelf het tijdelijke leven van een ander dan niet willen redden, zodat ook die door Hem gekocht kan worden?
En bent u dan ook tegen bloed doneren en krijgen? Want dat is toch ook uit een ander lichaam?
Kun je dan nog wel inenten?
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Orgaandonatie (uit: Gelezen, ...)

Bericht door Jantje »

hage schreef:
eilander schreef:
Jantje schreef:
eilander schreef:Nog even over de nabestaanden. Aan het expliciete verzoek om een vetorecht voor nabestaanden, is niet tegemoet gekomen. Ze hebben wel het laatste woord, maar geen vetorecht.
Dat wijst erop dat bij iemand zonder nabestaanden, en zonder vastgelegde keuze wel degelijk organen worden uitgenomen. Ik ben benieuwd wie hierin nu gelijk heeft.
De nabestaanden blijven het laatste woord houden, ook als het niet duidelijk is. Als echter de overledene duidelijk een beslissing heeft gemaakt om donor te zijn en de nabestaanden zijn daar uit christelijk oogpunt zélf tegen, terwijl de overledene dat niet was, dan kunnen zij niet eisen dat er geen organen worden uitgenomen.
Oké, duidelijk. Maar ben je zeker van je antwoord m.b.t. iemand zonder betrokken nabestaanden?
Mss even goed lezen, omdat het ontkennend gesteld wordt; citaat uit verhandelingen Eerste Kamer: "In het wetsvoorstel staat simpelweg niet dat er geen organen uitgenomen kunnen worden als er geen nabestaanden zijn. Daar staat ook niet in dat er bij ernstige bezwaren van nabestaanden geen orgaanverwijdering plaatsvindt."
Kortom: de nabestaanden hebben juridisch niet het laatste woord. Er is een motie aangenomen dat dit via lagere regelgeving (protocollen geregeld moet gaan worden).
Onjuist.
Er is juist letterlijk gezegd door Pia Dijkstra dat dit bij alleenstaanden zonder nabestaanden niet gebeurt.
Als de overledene duidelijk aangaf donor te willen zijn, hebben nabestaanden geen keus. Dat is toch logisch?
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Plaats reactie