In BhP schrijft ds. P. Roos een artikel over de ernst van de tijden. Hij zette er SIGNALEN boven. Ernaast staat: In veel gemeenten die verwant zijn met de beginselen van onze stichting, lijkt men blind te zijn voor de gevaren van uitholling en verslapping.
Dit zou zo een uitspraak van DIA kunnen zijn, dacht ik.
In het artikel staan o.m. uitspraken, die hier op het forum ook al gemeld en besproken zijn.
Het gaat erom denk ik, er zijn signalen, maar merkt iedereen die nu op? Zijn ze te zacht, of juist te hard?
Ds. Roos legt zijn vinger hier en daar op een pijnlijke plek, o.a. de lauwheid van veel christenen, de verblindheid voor die uitholling en verslapping.
We doen aan staatkundig gereformeerde politiek, hebben reformatorisch onderwijs, maar van binnen stelt het zo weinig voor.
Dat is nogal wat! Voelen wij ons aangesproken?

Mara schreef:In BhP schrijft ds. P. Roos een artikel over de ernst van de tijden. Hij zette er SIGNALEN boven. Ernaast staat: In veel gemeenten die verwant zijn met de beginselen van onze stichting, lijkt men blind te zijn voor de gevaren van uitholling en verslapping.
Dit zou zo een uitspraak van DIA kunnen zijn, dacht ik.
In het artikel staan o.m. uitspraken, die hier op het forum ook al gemeld en besproken zijn.
Het gaat erom denk ik, er zijn signalen, maar merkt iedereen die nu op? Zijn ze te zacht, of juist te hard?
Ds. Roos legt zijn vinger hier en daar op een pijnlijke plek, o.a. de lauwheid van veel christenen, de verblindheid voor die uitholling en verslapping.
We doen aan staatkundig gereformeerde politiek, hebben reformatorisch onderwijs, maar van binnen stelt het zo weinig voor.
Dat is nogal wat! Voelen wij ons aangesproken?

Ja.
Lauwheid, het bezig zijn met van alles en nog wat en zo weinig tijd besteden aan geestelijke zaken, inhoudsloos, de uiterlijke godsdienst is vaak belangrijker als het enige fundament, kenmerkenprediking wat boven de bijbel staat, het in stand houden van de wankele muren van de refo zuil om maar de zuil krampachtig overeind te houden, terwijl het Fundament er moet zijn, het gebrek aan onderlinge liefde, kerkelijke verdeeldheid, (ver)oordelen, bijbelkennis, kennis van de reformatie, ongeleerdheid, desinteresse, belijdenis des geloofs afleggen en laten dopen terwijl het Leven gemist word, en ik kan zo nog wel doorgaan.
Het is slechts een generalisatie van zaken die ik opmerk en helaas die ik ook op mijzelf moet betrekken.
En dat vind ik met ds Roos erge gevaren en de ernst van deze tijd.

Er is een verrotting van binnenuit. Dat maakt het zo ernstig.
Men kan er ook nog wel over klagen, maar dan blijft het vaak een
oppervlakkig klacht.
Als we eens bij onszelf mogen beginnen, en ons zelf als schuldenaars
leerden kennen van de staat en toestand van de kerk zoals die
nu is.
Voorwaar, er zou verwachtig zijn.

Ik vind de opstelling van ds. P. Roos zelf een gevaar. Ik kan me nog een interview herinneren in het RD, naar aanleiding van allerlei dramatische uitspraken over de CGKV, en ook al eerder over kleinigheden als een kaars in de kerk. Ik geloof niet dat de opbouw van de christelijke gemeente met een dergelijke opstelling gediend is.

Ik hoop dat dit artikel wat beter van toon is, ik zal het binnenkort proberen te pakken te krijgen.

ejvl schreef:

Mara schreef:In BhP schrijft ds. P. Roos een artikel over de ernst van de tijden. Hij zette er SIGNALEN boven. Ernaast staat: In veel gemeenten die verwant zijn met de beginselen van onze stichting, lijkt men blind te zijn voor de gevaren van uitholling en verslapping.
Dit zou zo een uitspraak van DIA kunnen zijn, dacht ik.
In het artikel staan o.m. uitspraken, die hier op het forum ook al gemeld en besproken zijn.
Het gaat erom denk ik, er zijn signalen, maar merkt iedereen die nu op? Zijn ze te zacht, of juist te hard?
Ds. Roos legt zijn vinger hier en daar op een pijnlijke plek, o.a. de lauwheid van veel christenen, de verblindheid voor die uitholling en verslapping.
We doen aan staatkundig gereformeerde politiek, hebben reformatorisch onderwijs, maar van binnen stelt het zo weinig voor.
Dat is nogal wat! Voelen wij ons aangesproken?

Ja.
Lauwheid, het bezig zijn met van alles en nog wat en zo weinig tijd besteden aan geestelijke zaken, inhoudsloos, de uiterlijke godsdienst is vaak belangrijker als het enige fundament, kenmerkenprediking wat boven de bijbel staat, het in stand houden van de wankele muren van de refo zuil om maar de zuil krampachtig overeind te houden, terwijl het Fundament er moet zijn, het gebrek aan onderlinge liefde, kerkelijke verdeeldheid, (ver)oordelen, bijbelkennis, kennis van de reformatie, ongeleerdheid, desinteresse, belijdenis des geloofs afleggen en laten dopen terwijl het Leven gemist word, en ik kan zo nog wel doorgaan.
Het is slechts een generalisatie van zaken die ik opmerk en helaas die ik ook op mijzelf moet betrekken.
En dat vind ik met ds Roos erge gevaren en de ernst van deze tijd.

De zucht naar verandering wordt genoemd. Het lijkt of men van het verleden af wil. Gereformeerd te zijn lijkt vooral een negatieve lading te hebben. De argumenten die er in discussies aangevoerd worden zijn vooral gebaseerd op wat men er zelf van vindt, en niet minder: wat men ervan voelt.
De invloed vanuit evangelische richting is groot en men ziet het wezenlijke verschil niet meer van wat werkelijk reformatorisch is en wat niet.

Vooral de zin: maar van binnen stelt het zo weinig voor, raakt mij. Is het dan alleen aan de buitenkant te zien of je reformatorisch bent?

DDD schreef:Ik vind de opstelling van ds. P. Roos zelf een gevaar. Ik kan me nog een interview herinneren in het RD, naar aanleiding van allerlei dramatische uitspraken over de CGKV, en ook al eerder over kleinigheden als een kaars in de kerk. Ik geloof niet dat de opbouw van de christelijke gemeente met een dergelijke opstelling gediend is.

Ik hoop dat dit artikel wat beter van toon is, ik zal het binnenkort proberen te pakken te krijgen.

Jij noemt een kaars aansteken in de kerk een kleinigheid. Een rooms gebruik volgens mij.
Zo zou je dat kunnen zeggen, dat het "maar" een kleinigheid is. Een klein vosje in de wijngaard, maar kleine vosjes groeien en worden grote vossen en verwoesten alle jonge vruchtjes! Toch?

Nee, zelfs de allergrootste kaarsen doen niets af van het gereformeerd karakter van een eredienst.

DDD schreef:Nee, zelfs de allergrootste kaarsen doen niets af van het gereformeerd karakter van een eredienst.

Precies, het hierom druk maken en allerlei scheuringen en veroordelen te maken, stemt mij met verdriet, en dat zie ik als groot gevaar dat de onderlinge liefde gemist word en de veroordeling komt op zulke kleinigheden, uiterlijke godsdienst, cultuur...

Eens.

En scheurmaken zou nog wel eens de ergste dwaling kunnen zijn, als ik de brieven van Paulus zo eens lees.

Als we maar eens ophielden met dat geklaag.
Op een gegeven moment zou God het als een wens kunnen zien en ons gaan geven waar we zo bang voor zijn.
De tijd is nog nooit zo rijk geweest als deze!
Een bijbel in een getrouwe vertaling in bergrijpelijk Nederlands. Of in OudNederlands als je dat prettiger vindt.
Vrijheid van samenkomst. je kunt elke dag wel naar de kerk. Of een lezing.
Er zijn 3 christelijke politieke partijen.
Scholen zijn er in iedere gewenste graad van christelijk gehalte.
Veel bijbelstudie.
Veel gesprek over belangrijke zaken (zoals op dit forum).
Als je dat fijn vindt (en genoeg geld, zoals Huisman en caprice) kun je onbeperkt boeken kopen van welke theoloog dan ook.

Van binnen stelt het ook genoeg voor. Alleen hebben mensen als ds Roos overal wat op aan te merken.
Gewoon niet naar luisteren.
Veranderen is van alle tijden.
Onze godsdienstbeleving is niet meer zoals in AD 40, AD 1000, AD 1517, AD 1619 of zelfs AD 1907 of AD 1953.
En dat is maar goed ook.

Mara schreef:

DDD schreef:Ik vind de opstelling van ds. P. Roos zelf een gevaar. Ik kan me nog een interview herinneren in het RD, naar aanleiding van allerlei dramatische uitspraken over de CGKV, en ook al eerder over kleinigheden als een kaars in de kerk. Ik geloof niet dat de opbouw van de christelijke gemeente met een dergelijke opstelling gediend is.

Ik hoop dat dit artikel wat beter van toon is, ik zal het binnenkort proberen te pakken te krijgen.

Jij noemt een kaars aansteken in de kerk een kleinigheid. Een rooms gebruik volgens mij.
Zo zou je dat kunnen zeggen, dat het "maar" een kleinigheid is. Een klein vosje in de wijngaard, maar kleine vosjes groeien en worden grote vossen en verwoesten alle jonge vruchtjes! Toch?

"Volgens mij", zeg je erbij. Maar je kijkt niet even of je het misschien per ongeluk toevallig mis hebt.
Laat dat nou wel het geval zijn.
Als we niks beters te doen hebben dan tuttelen over een kaarsje, tja, dan is 't niet best in de kerk.

refo schreef:Als je dat fijn vindt (en genoeg geld, zoals Huisman en caprice) kun je onbeperkt boeken kopen van welke theoloog dan ook.

huisman heeft genoeg geld lees ik......vertellen jullie dat niet aan mijn vrouw en kinderen

refo schreef:De tijd is nog nooit zo rijk geweest als deze!

Het is maar hoe je het bekijkt.

huisman schreef:

refo schreef:Als je dat fijn vindt (en genoeg geld, zoals Huisman en caprice) kun je onbeperkt boeken kopen van welke theoloog dan ook.

huisman heeft genoeg geld lees ik......vertellen jullie dat niet aan mijn vrouw en kinderen

Stop jij je boeken in een geheime bergplaats dan?