Volgens mij lees je niet goed.alexv schreef:Fijn dat je zo aardig reageerd. Ik moet wel oneindig dommer zijn dan jou.Hendrikus schreef::haha Bestaan er ook niet-wetenschappe(n)lijke professoren?alexv schreef:Lezing uitgesproken door een wetenschappenlijke professor.
En waarin is de goede man professor?
Zou je de link even willen bekijken? En misschien kun je eens contact met hem opnemen en hem in goed Nederlands vertellen dat hij gek is.
Hier citeer ik het gedeelte dat aan het eind van de passage over homeopathie staat.
En even eerder zegt de professor:Waarom vertonen gerandomiseerde onderzoekingen over homeopathie dit effect? Enkele jaren geleden verscheen een overzicht over een groot aantal gepubliceerde randomized trials, waaruit bleek dat de interventiegroep, de groep die het actieve product kreeg, gemiddeld kleiner was dan de placebogroep. Klaarblijkelijk worden patiënten vaker uit een interventiegroep dan uit een placebogroep verwijderd, ondanks het feit dat er in "materiaal en methoden" geschreven staat dat de analyse "intention-to-treat" was en het hele onderzoek "dubbel blind". Het is ook aangetoond dat randomized trials met externe sponsoring vaker significant positieve resultaten vertonen dan trials zonder sponsoring.
De zucht om te behagen?
Op de een of andere wijze is het zo dat het gerandomiseerde experiment, net zoals observationeel epidemiologisch onderzoek, een neiging vertoont om te behagen: om te behagen aan de onderzoekers die het onderzoek hebben opgezet. Dat is uiteraard lang niet altijd het geval. Er zijn perfecte voorbeelden van gerandomiseerd onderzoek dat helemaal anders uitkwam dan de onderzoekers hadden gedacht. Maar; als je er in zijn algemeenheid naar kijkt, dan is er toch een element van "behagen" dat duidelijker wordt naarmate je gerichter kijkt. Dat is helemaal niets om beschaamd over te zijn. De geschiedenis van de wetenschap leert ons dat hetzelfde gebeurt in de fysica en in de scheikunde, en het was ook zo in het klokkenexperiment. Ik vermoed dat een opeenstapeling van kleine vertekeningen, kleine foutjes, exclusies, subgroepanalyses, enz. de verklaring is voor zovele positieve onderzoekingen over homeopathie. Maar; als dat zo is, dan moet dat ook gebeuren in onze reguliere allopathische geneeskunde. Bij definitie zal dat moeilijker te zien zijn, wellicht zelfs onmogelijk, omdat we in de allopathische geneeskunde nooit weten wanneer we onszelf zand in de ogen strooien. Dat wordt pas duidelijk als eerst de theorie verandert.
De professor geeft nergens aan een voorstander van homeopathie te zijn. Zijn hele verhaal gaat er juist om dat de uitkomsten van onderzoek zeer vaak bepaald worden door dat wat we er van tevoren (onbewust) in leggen.Laten we daarom onze aandacht nu verleggen naar de randomized controlled trial, het medische experiment. We beginnen met een wat buitenissig voorbeeld: gerandomiseerd onderzoek naar het effect van homeopathie, vooraleer we overgaan tot onze vertrouwde allopathische geneeskunde. Over homeopathie bestaat het misverstand dat we er misschien het voordeel van de twijfel aan moeten geven, omdat we het werkingsmechanisme niet begrijpen. Tenslotte zijn ook wilgenbast en vingerhoedskruid in de geneeskunde ingevoerd, vanuit de volkse folklore, zonder dat we begrepen waarom ze werkten. En ik ben er niet geheel van overtuigd dat we heden ten dage al wel weten waarom salicylaten en digitalis werken. Bij homeopathie is de situatie verschillend: er is sprake van een oneindige verdunning die elke chemische activiteit onmogelijk maakt.