Ik denk dat sommige ziektes ook veroorzaakt kunnen worden/kunnen ontstaan, door verdriet dat niet goed verwerkt kan worden. Dat ondermijnt het immuunsysteem.Nederlandsmeisje schreef:Precies. Nog even iets. We hebben het over "bijwerkingen". Maar een medicament heeft natuurlijk geen "bijwerkingen". Het zijn allemaal "werkingen", maar sommige werkingen zijn ongewenst en dan noemen wij ze "bijwerkingen".Waarom krijgt de één vreselijke bijwerkingen van een pil, waar de ander totaal geen last van heeft?
Waarom werkt het ene medicijn wel bij iemand en bij de andere helemaal niet of onvoldoende?
Als je eens kijkt wat voor verschillende ongewenste werkingen (bijwerkingen) één tabletje kan hebben ... en als je dan bedenkt, dat veel mensen maar één of helemaal geen van deze bijwerkingen hebben, moet je er ook over nadenken dat dat bij de gewenste werkingen van een tabletje precies zo is / kan zijn.
Ik hoorde een paar weken geleden, hoe een vader in de apotheek kwam en aan de apotheker vroeg: "Wat kan ik er tegen doen, dat mijn zoontje van 6 af en toe nog in bed plast? Hij heeft er zelf ook zo veel last van, de kinderarts kan geen medische reden vinden. Maar ik wil geen chemische troep, liever iets natuurlijks " De apotheker zei: "Ik zou u homeopathische druppels kunnen adviseren, maar dat doe ik niet. Daar zit alcohol in en dat is niet geschikt voor uw zoontje en bovendien ben ik niet overtuigd van dit soort dingen. U vind mij misschien een slechte verkoper maar ik raad u aan, in de supermarkt een rol smarties te kopen en die smarties in een potje te doen, dat ik u meegeef. Zeg tegen uw zoontje, dat hij iedere avond een kleur mag kiezen en dat de apotheker heeft gezegd dat dit tegen bedplassen helpt. Ik ben ervan overtuigd, dat uw zoontje na 3 weken niet meer in zijn bed plast"
Hahnemann legde een relatie vast tussen het ”karakter” van het geneesmiddel en het karakter van de zieke. Het zou te ver voeren, hier nader op de homeopathische karakterleer in te gaan. De chronische ziekten stelden Hahnemann voor bijzondere problemen. Waarom konden zo veel mensen niet door zijn middelen genezen worden? Een antwoord geeft hij in zijn later werk ”Die chronische Krankheiten, ihre eigentümliche Natur und homoöpatische Heilung”. Daarin stelde hij vast: zeven-achtste van alle chronische ziekten worden door ”psora”, ”die inwendige schurft” veroorzaakt.
Een argument, dat graag door homeopaten als bewijs van hun leer gebruikt wordt, is de inenting. Hier wordt werkelijk ’het eendere met het eendere’ (een klein beetje, in afgezwakte vorm, van het ziekmakende virus) genezen. De gedode of afgezwakte virussen worden onderhuids ingespoten en beschermen de ingeënten tegen juist deze virussen. Dat deze preventieve voorzorgsmaatregelen op slecht enkele van de 10.000 bekende ziekten toe te passen is, wordt daarbij wel wijselijk verzwegen. Evenmin doet men moeite de afweerreactie van het lichaam, die door enten geactiveerd wordt, ook bij het gebruik van homeopathische middelen aan te tonen. Dat zou ook zinloos zijn, want zij doen zich daar niet gelden. Het voorbeeld laat ons echter ook zien, hoe onbezwaard wetenschappelijke uitspraken uit hun verband gerukt worden, om deze leer te onderbouwen.
Ik slik zelf een medicijn waar ik een heel vervelende bijwerking van heb. Ik wist niet dat het een bijwerking was, volgens de arts kon het niet nl.
Maar toen ik andere mensen erover hoorde, wist ik het dus wel zeker.
Maar ik heb die bijwerking nu geaccepteerd, omdat het medicijn me goed doet en het gekke is: de bijwerking is minder heftig geworden!