Tiberius schreef:Marnix schreef:- Ik heb niet de Bijbel tegen, alleen jouw uitleg van bepaalde zaken. Maar goed, op zo'n manier valt er niet te discussieren.
Op zichzelf vind ik dat wel gaan in dit topic. Verder gaat het niet zozeer om mijn uitleg, maar om die van het huwelijksformulier, gegrond op de Bijbel, welk spoor ik wil volgen.
Ik heb overigens de laatste dagen dit topic niet helemaal kunnen volgen, maar meerderen hebben die argumenten naar voren gebracht.
Die argumenten zijn niet overtuigend, ze geven aan dat kinderen een zegen zijn voor binnen het huwelijk en daar ben ik het helemaal mee eens, ook met het huwelijksformulier die dit naspreekt. Nogmaals, het zegt niets over de mogelijkheid hierin te plannen en dus niet gelijk in verwachting te raken.
Dan heb ik dat gemist en die redenen wil ik los koppelen van de eerder door jou genoemde redenen om eerst nog meer te sparen en op twee salarissen te leven, etc. Het eerste (gezondheidsredenen) vind ik een legitieme reden; het tweede niet.
Ik zeg niet dat we op twee salarissen willen leven, ik heb gezegd dat we op 1 salaris niet kunnen rondkomen, zeker niet met een kind erbij. En dan hebben we een goedkope starterswoning gekocht en geen groter en duurder huis dan nodig. Enige alternatieven zouden zijn om weer thuis te gaan wonen of ver van ons werk af iets te gaan huren wat zo goedkoop is en toch groot genoeg dat er gezinsuitbreiding kan komen.... of niet te trouwen. Het laatste lijkt me erg onbijbels. Voor de andere alternatieven zie ik geen Bijbelse opdracht.... een slim iemand berekent eerst de kosten voor hij een huis bouwt.
1 Kor 7
???? Concreet? 1 Korinthe 7 zegt geen dingen over het krijgen van kinderen en of je dat mag plannen (alleen dat de kinderen van een getrouwde gelovige heilig zijn). Ik ben benieuwd waar je een onderbouwing leest in 1 Kor 7 dat je geen gebruik mag maken van de mogelijkheden om te plannen?
Tiberius schreef:
Dat is van een andere orde, dus laat dat er maar buiten.
Klopt, het was een voorbeeld om aan te tonen dat mensen snel roepen dat iets "duidelijk in de Bijbel" staat maar dat dat niet alles zegt, en in de praktijk de onderbouwing er niet is. De Bijbel heeft dan autoriteit, niet de mensen die zeggen: "Ja maar dat staat er duidelijk".
eilander schreef:
De situatie die je schetst, lijkt mij wat vreemd: (1) ouderlingen leggen bij ons in elk geval dat soort bezoeken niet af en (2) echtparen aansporen om gemeenschap te hebben lijkt mij onnodig. Je zegt iets over "verlangen naar kinderzegen" terwijl ze een "verlangen naar elkaar" niet schijnen te hebben.
Maar als ze de zegen zouden blokkeren is dat natuurlijk wel iets om mensen op aan te spreken.
eilander schreef:elbert schreef:eilander schreef:De situatie die je schetst, lijkt mij wat vreemd: (1) ouderlingen leggen bij ons in elk geval dat soort bezoeken niet af en (2) echtparen aansporen om gemeenschap te hebben lijkt mij onnodig. Je zegt iets over "verlangen naar kinderzegen" terwijl ze een "verlangen naar elkaar" niet schijnen te hebben.
Is het echt zo vreemd om een situatie te schetsen waarin de getrouwden wel verlangen naar intimiteit met elkaar, maar nog geen uitdrukkelijk verlangen naar de kinderzegen hebben?
Dat laatste moet in een aantal gevallen nog groeien. En aangezien in onze gezindte jongeren nog op relatief jonge leeftijd met elkaar trouwen, moeten we ze ook de gelegenheid geven om dat verlangen te laten groeien.
Naar mijn mening hoort dat zo nadrukkelijk bij elkaar dat ik hier geen mogelijkheid in zie. Ik meen al één en andermaal in dit topic gezegd te hebben dat ik de kinderzegen nadrukkelijk bij het huwelijk vind horen.
Dat vind ik ook. Dat feit zegt alleen nog niets over de mogelijkheid om te plannen dmv natuurlijke middelen en andere mogelijkheden.
eilander schreef:elbert schreef:eilander schreef:Naar mijn mening hoort dat zo nadrukkelijk bij elkaar dat ik hier geen mogelijkheid in zie. Ik meen al één en andermaal in dit topic gezegd te hebben dat ik de kinderzegen nadrukkelijk bij het huwelijk vind horen.
Voor sommigen kan dat iets zijn dat vanzelfsprekend bij elkaar hoort, maar voor een flink aantal jonggehuwden zijn beide verlangens niet even sterk. Dat wijst de praktijk nu eenmaal uit.
En dan heb ik het nog niet over de gezinnen waar al een aantal kinderen geboren zijn en waarbij de ouders het gezin voor hun gevoel nog maar net kunnen managen. Ik kan me voorstellen dat het ook daar niet gelijk op gaat.
De tweede situatie die je hier noemt, vind ik wel weer anders. Daar komt dan ook de verantwoordelijkheid die je hebt voor de (psychische) gezondheid van de moeder en/of de vader bij kijken. En de verantwoordelijkheid voor de opvoeding van de andere kinderen: als die daaronder lijden, zou dit vérstrekkende gevolgen kunnen hebben.
Maar God weet toch wat goed voor ons is? Dan kan men toch gemeenschap hebben en als ze geen kinderen aankunnen zal God het hen ook niet geven, ontvangen ze het wel, dan is het goed voor ze, een zegen en kunnen ze het ook aan?
(ik snap de denkwijze niet volledig, we moeten op God vertrouwen dat Hij weet wat goed voor ons in, dat houdt voor sommigen in dat we zelf geen maatregelen moeten nemen wat betreft planning, maar in andere gevallen mogen die maatregelen opeens wel genomen worden.... Is mis daarin een logische lijn. (de vragen zijn niet cynisch bedoeld maar aftastend, begrijpend))