Moet alles zo duur zijn?

[helma]

ik kende iemand (ze is vorig jaar overleden) die zendingszuster was. later gepensioneerd legde ze geld apart en als ze wat voor zichzelf 'nam'; gaf ze een evenredig deel aan het ziekenhuis waar ze ooit voor werkte. Als ze terug ging naar dat land kostte dat haar dus 2x het bedrag.
Zo ging zij met al haar bezit om.
Ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten; wél bracht ze eten.
Met Kerst bracht ze alle grote gezinnen in de buurt een kerststol.
Ze woonde alleen in een gezinswoning waar de deur altijd openstond voor allerlei opvangsituaties.
Ze geloofde niet dat God haar zo'n groot huis had gegeven om er maar in haar eentje van te genieten.
Deze vrouw was een echte christin die in heel haar omgeving respect afdwong en geliefd was. En voor veel mensen tot zegen is geweest.

Met het enkel vermelden van "ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten" wordt hier m.i. een oordeel uitgesproken over iets. Tegelijkertijd worden veel dure andere uitspattingen in de RF wereld die een gewoonte zijn niet genoemd. De Bijbel heeft het dan over de "splinter en de balk". Ik heb een 3-tal voorbeelden genoemd. Het blijft gewoon erg stil. Derhalve vind ik dat het achtingswaardige leven van deze vrouw in dit voorbeeld wordt gebruikt t.b.v. het eigen gelijk - om de mening over dure restaurants kracht bij te zetten - en tevens een poging om een discussie over wat nu eigenlijk het "bescheiden deel" is te voorkomen.

Het verbaast me dat het je weer gelukt is iets te vinden van iemands posting en dat je altijd weer zo goed weet in te vullen wat iemand bedoelt. En dat het altijd iets negatiefs is.

[eilander]

ik kende iemand (ze is vorig jaar overleden) die zendingszuster was. later gepensioneerd legde ze geld apart en als ze wat voor zichzelf 'nam'; gaf ze een evenredig deel aan het ziekenhuis waar ze ooit voor werkte. Als ze terug ging naar dat land kostte dat haar dus 2x het bedrag.
Zo ging zij met al haar bezit om.
Ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten; wél bracht ze eten.
Met Kerst bracht ze alle grote gezinnen in de buurt een kerststol.
Ze woonde alleen in een gezinswoning waar de deur altijd openstond voor allerlei opvangsituaties.
Ze geloofde niet dat God haar zo'n groot huis had gegeven om er maar in haar eentje van te genieten.
Deze vrouw was een echte christin die in heel haar omgeving respect afdwong en geliefd was. En voor veel mensen tot zegen is geweest.

Met het enkel vermelden van "ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten" wordt hier m.i. een oordeel uitgesproken over iets. Tegelijkertijd worden veel dure andere uitspattingen in de RF wereld die een gewoonte zijn niet genoemd. De Bijbel heeft het dan over de "splinter en de balk". Ik heb een 3-tal voorbeelden genoemd. Het blijft gewoon erg stil. Derhalve vind ik dat het achtingswaardige leven van deze vrouw in dit voorbeeld wordt gebruikt t.b.v. het eigen gelijk - om de mening over dure restaurants kracht bij te zetten - en tevens een poging om een discussie over wat nu eigenlijk het "bescheiden deel" is te voorkomen.

In dit topic werd naar een mening gevraagd over het geld uitgeven in een duur restaurant. Als iemand dat zou afkeuren, betekent dat uiteraard niet dat alle andere dingen geoorloofd zijn...
Dus terecht als je er een vraag bij stelt over de hoeveelheid boeken die iemand heeft. Maar je kunt dat niet tegen elkaar wegstrepen, zo van: "ik heb teveel boeken, maar jij gaat te vaak in een duur restaurant eten. Dus we geven allebei geld uit aan iets wat niet nodig is".

Laten we proberen - elk op onze eigen manier - zo'n voorbeeld dat Helma noemt, na te volgen. Niet als na-aperij, maar wel om iets van die liefde uit te stralen. En dan zal vast niet ieders levenswandel een kopietje zijn van die van de ander, maar de uitstraling is dan wel dezelfde!

[Ander]

ik kende iemand (ze is vorig jaar overleden) die zendingszuster was. later gepensioneerd legde ze geld apart en als ze wat voor zichzelf 'nam'; gaf ze een evenredig deel aan het ziekenhuis waar ze ooit voor werkte. Als ze terug ging naar dat land kostte dat haar dus 2x het bedrag.
Zo ging zij met al haar bezit om.
Ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten; wél bracht ze eten.
Met Kerst bracht ze alle grote gezinnen in de buurt een kerststol.
Ze woonde alleen in een gezinswoning waar de deur altijd openstond voor allerlei opvangsituaties.
Ze geloofde niet dat God haar zo'n groot huis had gegeven om er maar in haar eentje van te genieten.
Deze vrouw was een echte christin die in heel haar omgeving respect afdwong en geliefd was. En voor veel mensen tot zegen is geweest.

Met het enkel vermelden van "ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten" wordt hier m.i. een oordeel uitgesproken over iets. Tegelijkertijd worden veel dure andere uitspattingen in de RF wereld die een gewoonte zijn niet genoemd. De Bijbel heeft het dan over de "splinter en de balk". Ik heb een 3-tal voorbeelden genoemd. Het blijft gewoon erg stil. Derhalve vind ik dat het achtingswaardige leven van deze vrouw in dit voorbeeld wordt gebruikt t.b.v. het eigen gelijk - om de mening over dure restaurants kracht bij te zetten - en tevens een poging om een discussie over wat nu eigenlijk het "bescheiden deel" is te voorkomen.

In dit topic werd naar een mening gevraagd over het geld uitgeven in een duur restaurant. Als iemand dat zou afkeuren, betekent dat uiteraard niet dat alle andere dingen geoorloofd zijn...
Dus terecht als je er een vraag bij stelt over de hoeveelheid boeken die iemand heeft. Maar je kunt dat niet tegen elkaar wegstrepen, zo van: "ik heb teveel boeken, maar jij gaat te vaak in een duur restaurant eten. Dus we geven allebei geld uit aan iets wat niet nodig is".

Laten we proberen - elk op onze eigen manier - zo'n voorbeeld dat Helma noemt, na te volgen. Niet als na-aperij, maar wel om iets van die liefde uit te stralen. En dan zal vast niet ieders levenswandel een kopietje zijn van die van de ander, maar de uitstraling is dan wel dezelfde!

Met die notitie dat goede werken zonder wedergeboorte stinkende vruchten zijn.

[eilander]

ik kende iemand (ze is vorig jaar overleden) die zendingszuster was. later gepensioneerd legde ze geld apart en als ze wat voor zichzelf 'nam'; gaf ze een evenredig deel aan het ziekenhuis waar ze ooit voor werkte. Als ze terug ging naar dat land kostte dat haar dus 2x het bedrag.
Zo ging zij met al haar bezit om.
Ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten; wél bracht ze eten.
Met Kerst bracht ze alle grote gezinnen in de buurt een kerststol.
Ze woonde alleen in een gezinswoning waar de deur altijd openstond voor allerlei opvangsituaties.
Ze geloofde niet dat God haar zo'n groot huis had gegeven om er maar in haar eentje van te genieten.
Deze vrouw was een echte christin die in heel haar omgeving respect afdwong en geliefd was. En voor veel mensen tot zegen is geweest.

Met het enkel vermelden van "ik denk niet dat ze in een duur restaurant ging eten" wordt hier m.i. een oordeel uitgesproken over iets. Tegelijkertijd worden veel dure andere uitspattingen in de RF wereld die een gewoonte zijn niet genoemd. De Bijbel heeft het dan over de "splinter en de balk". Ik heb een 3-tal voorbeelden genoemd. Het blijft gewoon erg stil. Derhalve vind ik dat het achtingswaardige leven van deze vrouw in dit voorbeeld wordt gebruikt t.b.v. het eigen gelijk - om de mening over dure restaurants kracht bij te zetten - en tevens een poging om een discussie over wat nu eigenlijk het "bescheiden deel" is te voorkomen.

In dit topic werd naar een mening gevraagd over het geld uitgeven in een duur restaurant. Als iemand dat zou afkeuren, betekent dat uiteraard niet dat alle andere dingen geoorloofd zijn...
Dus terecht als je er een vraag bij stelt over de hoeveelheid boeken die iemand heeft. Maar je kunt dat niet tegen elkaar wegstrepen, zo van: "ik heb teveel boeken, maar jij gaat te vaak in een duur restaurant eten. Dus we geven allebei geld uit aan iets wat niet nodig is".

Laten we proberen - elk op onze eigen manier - zo'n voorbeeld dat Helma noemt, na te volgen. Niet als na-aperij, maar wel om iets van die liefde uit te stralen. En dan zal vast niet ieders levenswandel een kopietje zijn van die van de ander, maar de uitstraling is dan wel dezelfde!

Met die notitie dat goede werken zonder wedergeboorte stinkende vruchten zijn.

Eens. Maar laten we dit gegeven niet als dooddoener gebruiken!

[Marnix]

Bij dezen de vraag of alles echt zo duur moet wezen. Is het dat wel waard of ontkom je er tegenwoordig niet meer aan?

Dat bedoel ik er niet mee. Ik bedoel dat bepaalde restaurants en bepaalde kledingzaken en misschien hebben jullie nog wel meer voorbeelden zo ontzettend duur zijn, zoals die 150 euro bij de Librije voor 1 persoon....

Tja, dure restaurants en winkels zijn er altijd geweest en zullen er altijd wel zijn. Er is altijd wel een groepje mensen die zoveel geld heeft dat ze niet weten wat ze er mee moeten. Gelukkig zijn er op alle vlakken ook betaalbare alternatieven. Zolang die er zijn zie ik dan ook niet in waarom we er een probleem van zouden maken.

Wel een goed om ook de goedkope alternatieven te onderzoeken (soms een valkuil voor mensen die zich tegen duurdere zaken afzetten). Goedkope kleding kan ook goedkoop zijn omdat de katoenboeren zijn afgezet en dmv kinderarbeid kunnen de productiekosten laag zijn gehouden. Goedkoop vlees kan van dieren zijn die totaal geen leven hebben gehad enz.

[Ander]

Met die notitie dat goede werken zonder wedergeboorte stinkende vruchten zijn.

Eens. Maar laten we dit gegeven niet als dooddoener gebruiken!

En daar ben ik het weer eens mee eens.
Al is het in een tijd waarin de gedachte van het verondersteld geloof hoogtij viert wel eens goed om dit te zeggen.

[Schemerlichtje]

Ik moet er zomaar even aan denken als we het erover hebben dat alles zo duur is: sommige dingen/zaken máken mensen duur maar zijn gratis....genade! (sorry voor de woordkeuze, maar ik bedoel het eerbiedig en het is dan ook gelijk duidelijk)

[DirkM]

Ik moet er zomaar even aan denken als we het erover hebben dat alles zo duur is: sommige dingen/zaken máken mensen duur maar zijn gratis....genade! (sorry voor de woordkeuze, maar ik bedoel het eerbiedig en het is dan ook gelijk duidelijk)

Voor de mens inderdaad gratis, voor God duur betaald.
Je woordkeuze en dan het woord sorry passen dus niet echt bij elkaar vind ik, sorry had wat mij betreft en niet bij hoeven te staan.

[JolandaOudshoorn]

Judith (overigens heb ik haar al heeeel lang niet meer gezien op dit forum) had zo'n mooi onderschrift!
Genade, niet goedkoop, maar wel gratis!

[Marco]

Goede werken zijn werken die uit waar geloof, naar de wet van God en tot zijn eer gedaan worden, maar niet die op onze eigen mening of op geboden van mensen gegrond zijn.

Die kun je dus niet zonder wedergeboorte doen.

OT:
Ik zal ook niet snel dit soort bedragen neertellen voor een lunch. Maar je zult in een topic als dit nooit een werkbare grens krijgen, zo van: X euro kan nog wel, en Y euro niet.