Matt 16:18-19: de rots is Petrus !

[mayflower]

Ik heb de laatste jaren zeer duidelijk ervaren, dat ik als christen die een zeer hoge waarde aan dogmatik stelt, met veel felheid, en vaak een met karikatuur een debat ben aangegaan, waarin ik niet altijd op een juiste wijze hebt gehandeld.
Sterker nog, vaak handelde ik vanuit emotie zonder me oprecht verdiept te hebben in het geen wat de andere persoon nu daadwerkelijk gelooft, en dat had ik voornamelijk met de mensen uit de RKK.
Ik heb veel anti-RKK boeken gelezen, en dat heeft soms een bijgedragen geleverd aan een karikatuur, vandaar dat ik boeken ben gaan gelezen, die door RKK theologen en apologeten zijn geschreven.
Ik zei altijd dat bijv. Mattheus 16:18 over de belijdenis van Petrus gaat, en niet om Petrus zelf, waar de RKK zoveel waarde aanhecht om de leer van de paus te verdedigen.
Ik heb nu de conclusie getrokken, dat het helemaal niet om de belijdenis gaat, maar om Petrus zelf, en dat heb ik oa. gevonden door niet RKK schrijvers en theologen, zie de voorbeelden hieronder.
-----------------------------------------------------------------------------
J. N. Darby
(founder of the Plymouth Brethren) on Matt. 16:18-19

But, rejected as He was, the keys of the kingdom were in the Lord's hand; its authority belonged to Him. He would bestow them on Peter, who, when He was gone, should open its doors to the Jews first, and then to the Gentiles. He should also exercise authority from the Lord within the kingdom; so that whatsoever he bound on earth in the name of Christ (the true King, although gone up to heaven) should be bound in heaven; and if he loosed anything on earth, his deed should be ratified in heaven. In a word, he had the power of command in the kingdom of God on earth, this kingdom having now the character of kingdom of heaven, because its King was in heaven and heaven would stamp his acts with its authority. But it is heaven sanctioning his earthly acts, not his binding or loosing for heaven. The assembly connected with the character of Son of the living God and built by Christ, though formed on earth, belongs to heaven; the kingdom, though governed from heaven, belongs to earth-has its place and ministration there.

John Darby’s Synopsis
-----------------------------------------------------------------------------
William Hendriksen
member of the Reformed Christian Church
Professor of New Testament Literature at Calvin Seminary


The meaning is, “You are Peter, that is Rock, and upon this rock, that is, on you, Peter I will build my church.” Our Lord, speaking Aramaic, probably said, “And I say to you, you are Kepha, and on this kepha I will build my church.” Jesus, then, is promising Peter that he is going to build his church on him! I accept this view.

New Testament Commentary: Exposition of the Gospel According to Matthew
(Grand Rapids, MI: Baker, 1973), page 647
JPK page 14
--------------------------------------------------------------------------------
Gerhard Maier
leading conservative evangelical Lutheran theologian

Nowadays a broad consensus has emerged which — in accordance with the words of the text — applies the promise to Peter as a person. On this point liberal (H. J. Holtzmann, E. Schweiger) and conservative (Cullmann, Flew) theologians agree, as well as representatives of Roman Catholic exegesis.

“The Church in the Gospel of Matthew: Hermeneutical Analysis of the Current Debate”
Biblical Interpretation and Church Text and Context
(Flemington Markets, NSW: Paternoster Press, 1984), page 58
JPK pages 16-17
--------------------------------------------------------------------------------
Donald A. Carson III
Baptist and Professor of New Testament at Trinity Evangelical Seminary
(two quotations from different works)

Although it is true that petros and petra can mean “stone” and “rock” respectively in earlier Greek, the distinction is largely confined to poetry. Moreover the underlying Aramaic is in this case unquestionable; and most probably kepha was used in both clauses (“you are kepha” and “on this kepha”), since the word was used both for a name and for a “rock”. The Peshitta (written in Syriac, a language cognate with Aramaic) makes no distinction between the words in the two clauses. The Greek makes the distinction between petros and petra simply because it is trying to preserve the pun, and in Greek the feminine petra could not very well serve as a masculine name.

The Expositor’s Bible Commentary: Volume 8 (Matthew, Mark, Luke)
(Grand Rapids, MI: Zondervan, 1984), page 368
JPK pages 17-18

The word Peter petros, meaning “rock” (Gk 4377), is masculine, and in Jesus’ follow-up statement he uses the feminine word petra (Gk 4376). On the basis of this change, many have attempted to avoid identifying Peter as the rock on which Jesus builds his church. Yet if it were not for Protestant reactions against extremes of Roman Catholic interpretations, it is doubtful whether many would have taken “rock” to be anything or anyone other than Peter.

Zondervan NIV Bible Commentary — New Testament, vol. 2
(Grand Rapids, MI: Zondervan, 1994), page 78
JPK page 18
--------------------------------------------------------------------------------
John Peter Lange
German Protestant scholar

The Saviour, no doubt, used in both clauses the Aramaic word kepha (hence the Greek Kephas applied to Simon, John i.42; comp. 1 Cor. i.12; iii.22; ix.5; Gal. ii.9), which means rock and is used both as a proper and a common noun.... The proper translation then would be: “Thou art Rock, and upon this rock”, etc.

Lange’s Commentary on the Holy Scriptures: The Gospel According to Matthew, vol. 8
(Grand Rapids, MI: Zondervan, 1976), page 293
JPK page 19
--------------------------------------------------------------------------------
John A. Broadus
Baptist author
(two quotations from the same work)

Many insist on the distinction between the two Greek words, thou art Petros and on this petra, holding that if the rock had meant Peter, either petros or petra would have been used both times, and that petros signifies a separate stone or fragment broken off, while petra is the massive rock. But this distinction is almost entirely confined to poetry, the common prose word instead of petros being lithos; nor is the distinction uniformly observed.

But the main answer here is that our Lord undoubtedly spoke Aramaic, which has no known means of making such a distinction [between feminine petra and masculine petros in Greek]. The Peshitta (Western Aramaic) renders, “Thou are kipho, and on this kipho”. The Eastern Aramaic, spoken in Palestine in the time of Christ, must necessarily have said in like manner, “Thou are kepha, and on this kepha”.... Beza called attention to the fact that it is so likewise in French: “Thou art Pierre, and on this pierre”; and Nicholson suggests that we could say, “Thou art Piers (old English for Peter), and on this pier.”

Commentary on the Gospel of Matthew
(Valley Forge, PA: Judson Press, 1886), pages 355-356
JPK page 20
--------------------------------------------------------------------------------
J. Knox Chamblin
Presbyterian and New Testament Professor
Reformed Theological Seminary

By the words “this rock” Jesus means not himself, nor his teaching, nor God the Father, nor Peter’s confession, but Peter himself. The phrase is immediately preceded by a direct and emphatic reference to Peter. As Jesus identifies himself as the Builder, the rock on which he builds is most naturally understood as someone (or something) other than Jesus himself. The demonstrative this, whether denoting what is physically close to Jesus or what is literally close in Matthew, more naturally refers to Peter (v. 18) than to the more remote confession (v. 16). The link between the clauses of verse 18 is made yet stronger by the play on words, “You are Peter (Gk. Petros), and on this rock (Gk. petra) I will build my church”. As an apostle, Peter utters the confession of verse 16; as a confessor he receives the designation this rock from Jesus.

“Matthew”
Evangelical Commentary on the Bible
(Grand Rapids, MI: Baker, 1989), page 742
JPK page 30
--------------------------------------------------------------------------------
Craig L. Blomberg
Baptist and Professor of New Testament
Denver Seminary

Acknowledging Jesus as The Christ illustrates the appropriateness of Simon's nickname “Peter” (Petros = rock). This is not the first time Simon has been called Peter (cf. John 1:42), but it is certainly the most famous. Jesus’ declaration, “You are Peter”, parallels Peter’s confession, “You are the Christ”, as if to say, “Since you can tell me who I am, I will tell you who you are.” The expression “this rock” almost certainly refers to Peter, following immediately after his name, just as the words following “the Christ” in v. 16 applied to Jesus. The play on words in the Greek between Peter’s name (Petros) and the word “rock” (petra) makes sense only if Peter is the rock and if Jesus is about to explain the significance of this identification.

The New American Commentary: Matthew, vol. 22
(Nashville: Broadman, 1992), pages 251-252
JPK pages 31-32
--------------------------------------------------------------------------------
David Hill
Presbyterian minister and Senior Lecturer in the Department of Biblical Studies
University of Sheffield, England

On this rock I will build my church: the word-play goes back to Aramaic tradition. It is on Peter himself, the confessor of his Messiahship, that Jesus will build the Church. The disciple becomes, as it were, the foundation stone of the community. Attempts to interpret the “rock” as something other than Peter in person (e.g., his faith, the truth revealed to him) are due to Protestant bias, and introduce to the statement a degree of subtlety which is highly unlikely.

“The Gospel of Matthew”
The New Century Bible Commentary
(London: Marshall, Morgan & Scott, 1972), page 261
JPK page 34
--------------------------------------------------------------------------------
Suzanne de Dietrich
Presbyterian theologian

The play on words in verse 18 indicates the Aramaic origin of the passage. The new name contains a promise. “Simon”, the fluctuating, impulsive disciple, will, by the grace of God, be the “rock” on which God will build the new community.

The Layman’s Bible Commentary: Matthew, vol. 16
(Atlanta: John Knox Press, 1961), page 93
JPK page 34
--------------------------------------------------------------------------------
Donald A. Hagner
Fuller Theological Seminary

The natural reading of the passage, despite the necessary shift from Petros to petra required by the word play in the Greek (but not the Aramaic, where the same word kepha occurs in both places), is that it is Peter who is the rock upon which the church is to be built.... The frequent attempts that have been made, largely in the past, to deny this in favor of the view that the confession itself is the rock... seem to be largely motivated by Protestant prejudice against a passage that is used by the Roman Catholics to justify the papacy.

Matthew 14-28
Word Biblical Commentary, vol. 33b
(Dallas: Word Books, 1995), page 470
JPK pages 36-37

[memento]

Op Darby na, citeer je allemaal zeer bekwame theologen met veel grondtalen-kennis. Zeker iets om serieus te nemen.

[1001]

Ik heb nu de conclusie getrokken, dat het helemaal niet om de belijdenis gaat, maar om Petrus zelf, en dat heb ik oa. gevonden door niet RKK schrijvers en theologen, zie de voorbeelden hieronder.

Het is wel netjes om dit erbij te vermelden -----> bron: http://users.stargate.net/~elcore/kephas.htm

[memento]

Ter aanvulling: Het feit dat Jezus hier zegt dat op Petrus de gemeente gebouwd zal worden (of, dat door Petrus de gemeente opgebouwd zal worden) is geen bewijs voor het pausdom. Om van Matt 16:18 tot het pausdom te komen, heb je méér nodig (en dat méér geeft de Schrift niet, het spreekt het eerder tegen, zie bv Petrus die door Paulus bestraft wordt, Petrus die niet de leiding heeft op het apostelconvent, etc).

[Luther]

Ter aanvulling: Het feit dat Jezus hier zegt dat op Petrus de gemeente gebouwd zal worden (of, dat door Petrus de gemeente opgebouwd zal worden) is geen bewijs voor het pausdom. Om van Matt 16:18 tot het pausdom te komen, heb je méér nodig (en dat méér geeft de Schrift niet, het spreekt het eerder tegen, zie bv Petrus die door Paulus bestraft wordt, Petrus die niet de leiding heeft op het apostelconvent, etc).

Bedoel je dat we soms ook weleens zeggen: dat door een bepaalde predikant een gemeente echt gebouwd kon worden, in geestelijke zin?

[memento]

Ter aanvulling: Het feit dat Jezus hier zegt dat op Petrus de gemeente gebouwd zal worden (of, dat door Petrus de gemeente opgebouwd zal worden) is geen bewijs voor het pausdom. Om van Matt 16:18 tot het pausdom te komen, heb je méér nodig (en dat méér geeft de Schrift niet, het spreekt het eerder tegen, zie bv Petrus die door Paulus bestraft wordt, Petrus die niet de leiding heeft op het apostelconvent, etc).

Bedoel je dat we soms ook weleens zeggen: dat door een bepaalde predikant een gemeente echt gebouwd kon worden, in geestelijke zin?

Dat zou kunnen. Ook het gebruik door de Septuagint van dit woord in Ruth 4:11 is aardig: De HERE make de vrouw die in uw huis komt, als Rachel en Lea, die beiden het huis van Israël gebouwd hebben

Het woord wat gebruikt wordt kan de volgende betekenissen hebben (zelf zou ik kiezen voor betekenis 3):

οἰκοδομέω (οἰκοδόμος; Hdt.; ins, pap, LXX, En, EpArist, Philo, Joseph., Test12Patr) impf. ᾠκοδόμουν; fut. οἰκοδομήσω; 1 aor. ᾠκοδόμησα also without augment οἰκοδόμησα (ApcMos 40; on the augment s. W-S. §12, 5a; Mlt-H. 191); pf. ᾠκοδόμηκα LXX; plpf. 3 sg. ᾠκοδομήκει (Just., D. 127, 3). Pass.: impf. 3 sg. ᾠκοδομεῖτο; 1 fut. οἰκοδομηθήσομαι; 1 aor. ᾠκοδομήθην (v.l.) or οἰκοδομήθην (other edd., J 2:20); perf. inf. ᾠκοδομῆσθαι (οἰ-Lk 6:48b); ptc. οἰκοδομημένος (Ox 1 recto, 15f [GTh 32]); ᾠκοδομημένος Hv 3, 2, 6; plpf. 3 sg. ᾠκοδόμητο.
① to construct a building, build
ⓐ w. obj. acc. build, erect (oft. pap [Mayser II/2 p. 315, 30ff]; Jos., Ant. 15, 403 al.; Did., Gen 29, 7) οἰκίαν (Diod S 14, 116, 8; Lucian, Charon 17) Lk 6:48a. τὰς οἰκοδομάς GJs 9:3; pass. (Sb 5104, 2 [163 B.C.] οἰκία ᾠκοδομημένη; PAmh 51, 11; 23) Lk 6:48b. πύργον (Is 5:2) Mt 21:33; Mk 12:1; Lk 14:28; Hs 9, 3, 1; 4; 9, 12, 6; pass. Hv 3, 2, 4ff; 3, 3, 3; 3, 5, 5; 3, 8, 9; Hs 9, 3, 2; 9, 5, 2; 9, 9, 7; cp. 9, 9, 4. ναόν Mk 14:58; 16:3 (Is 49:17); pass. J 2:20 (Heliodorus Periegeta of Athens [II B.C.]: 373 Fgm. 1 Jac. says of the Acropolis: ἐν ἔτεσι ε̄ παντελῶς ἐξεποιήθη; Orig., C. Cels. 5, 33, 13); 16:6 (cp. below; the ‘scripture’ pass. is interpreted spiritually). ἀποθήκας Lk 12:18 (opp. καθαιρεῖν; s. this 2aα). τοὺς τάφους τῶν προφητῶν the tombs of the prophets Mt 23:29 (s. EKlosterman2 ad loc.). τὰ μνημεῖα τῶν προφητῶν the monuments for the prophets Lk 11:47 (μνημεῖον 1).—οἰκ. τινί τι build someth. for someone (Gen 8:20; Ex 1:11; Ezk 16:24) συναγωγὴν οἰκ. τινί Lk 7:5. οἰκ. τινὶ οἶκον Ac 7:47, 49; 16:2 (the last two Is 66:1).—W. the obj. acc. and foll. by ἐπί w. acc. or w. gen: τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν build the house on the rock Mt 7:24. ἐπὶ τὴν ἄμμον on the sand vs. 26 (proverbial: Plut. VII p. 463, 10 Bern. εἰς ψάμμον οἰκοδομεῖς). πόλις ἐπὶ τ. ὄρους Lk 4:29 (cp. Jos., Ant. 8, 97). ἐπὶ τὴν γῆν 6:49. πόλις οἰκοδομημένη ἐπʼ ἄκρον ὄρους ὑψηλοῦ a city that is built on the top of a high mountain Ox 1 recto, 15f (GTh 32). πύργος ἐπὶ ὑδάτων Hv 3, 3, 5; ἐπὶ τὴν πέτραν Hs 9, 14, 4 (opp. χαμαὶ οὐκ ᾠκοδόμηται).
ⓑ abs.
α. when the obj. can be supplied fr. the context (Did., Gen. 33, 27) Lk 11:48; 14:30.—Cp. Hv 3, 1, 7; 3, 4, 1a; 3, 10, 1; Hs 9, 4, 1.
β. but also entirely without an obj. (Theoph. Ant. 2, 13 [p. 132, 4f]) ᾠκοδόμουν they erected buildings Lk 17:28. οἱ οἰκοδομοῦντες the builders, the masons (after Ps 117:22) Mt 21:42; Mk 12:10; Lk 20:17; Ac 4:11 v.l.; 1 Pt 2:7; 6:4. Also with no ref. to the Ps passage: Hs 9, 4, 4; 9, 6, 6.
γ. οἱ λίθοι οἱ ἤδη ᾠκοδομημένοι the stones already used in the building Hv 3, 5, 2; cp. Hs 9, 6, 3.
ⓒ build up again, restore, a sense that οἰκ. can receive fr. the context (Josh 6:26; Ps 50:20; 68:36) Mt 26:61; 27:40; Mk 15:29; 16:3 (Is 49:17).—S. also 2.
② to construct in a transcendent sense (as in Hermas passages given under 1, where the tower is a symbol of the church) build: of the building up of the Christian congregation/church (cp. Ruth 4:11; θεμελιώσαντες καὶ οἰκοδομήσαντες οἱ μακάριοι ἀπόστολοι τὴν ἐκκλησίαν Iren. 3, 3, 3 [Harv. II 10, 1]) ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν on this rock I will build my congregation/church Mt 16:18. ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός like living stones let yourselves be built up (pass.) or build yourselves up (mid., so Goodsp., Probs. 194f) into a spiritual house 1 Pt 2:5. Paul refers to missionary work where another Christian has begun activities as ἐπʼ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκ. building on another’s foundation Ro 15:20. He also refers to his negative view of law in relation to the Christ-event as a building, and speaks of its refutation as a tearing down (καταλύειν), and of returning to it as a rebuilding (s. 1c above) Gal 2:18. This is prob. where 11:1 belongs, where (followed by citations of Scripture) it is said of the Israelites that they do not accept the baptism that removes sin, but ἑαυτοῖς οἰκοδομήσουσιν will build up someth. for themselves. In another pass. B calls the believer a πνευματικὸς ναὸς οἰκοδομούμενος τῷ κυρίῳ a spiritual temple built for the Lord 16:10; cp. vs. 6f.—Hermas’ temple-building discourse mentions angels entrusted by God with οἰκοδομεῖν building up or completion of his whole creation Hv 3, 4, 1b.—(In this connection cp. Orig., C. Cels. 4, 38, 16 γυνὴ οἰκοδομηθεῖσα ὑπὸ τοῦ θεοῦ [of Eve]).
③ to help improve ability to function in living responsibly and effectively, strengthen, build up, make more able. οἰκ. is thus used in a nonliteral sense and oft. without consciousness of its basic mng. (Straub p. 27), somewhat like edify in our moral parlance (this extended use is found as early as X., Cyr. 8, 7, 15 and in LXX: Ps 27:5; Jer 40:7. Also TestBenj 8:3.—JWeiss on 1 Cor 8:1). Of the Lord, who is able to strengthen the believers Ac 20:32. Of the congregation, which was being built up 9:31.—Esp. in Paul: ἡ ἀγάπη οἰκοδομεῖ love builds up (in contrast to γνῶσις, which ‘puffs up’) 1 Cor 8:1 (=Dg 12:5). πάντα ἔξεστιν, ἀλλʼ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ everything is permitted, but not everything is beneficial 10:23. ὁ λαλῶν γλώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδομεῖ· ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ 14:4; cp. vs. 17. οἰκοδομεῖτε εἷς τὸν ἕνα strengthen one another 1 Th 5:11. In 1 Cor 8:10 the apostle is prob. speaking ironically, w. ref. to the ‘strong’ party at Corinth, who declare that by their example they are benefiting the ‘weak’: οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; will not his conscience be ‘strengthened’ so that he will eat meat offered to idols? (difft. MargaretThrall, TU 102, ’68, 468–72).—Of Paul’s letters, by which δυνηθήσεσθε οἰκοδομεῖσθαι εἰς τὴν δοθεῖσαν ὑμῖν πίστιν you will be able to build yourselves up in the faith that has been given you Pol 3:2.—HCremer, Über den bibl. Begriff der Erbauung 1863; HScott, The Place of οἰκοδομή in the NT: PT 2, 1904, 402–24; HBassermann, Über den Begriff ‘Erbauung’: Zeitschr. für prakt. Theol. 4 1882, 1–22; CTrossen, Erbauen: ThGl 6, 1914, 804ff; PVielhauer, Oikodome (d. Bild vom Bau vom NT bis Clem. Alex.), diss. Hdlbg. ’39; PBonnard, Jésus-Christ édifiant son Église ’48.—B. 590. DELG s.v. δέμω. M-M. TW. Sv.

Arndt, W., Danker, F. W., & Bauer, W. (2000). A Greek-English lexicon of the New Testament and other early Christian literature (3rd ed.) (696). Chicago: University of Chicago Press.

[Afgewezen]

Op Darby na, citeer je allemaal zeer bekwame theologen met veel grondtalen-kennis. Zeker iets om serieus te nemen.

De meeste van deze grote namen ken ik niet , maar ook H.N. Ridderbos betrekt in de Korte Verklaring het fundament-zijn op Petrus.

[memento]

Op Darby na, citeer je allemaal zeer bekwame theologen met veel grondtalen-kennis. Zeker iets om serieus te nemen.

De meeste van deze grote namen ken ik niet , maar ook H.N. Ridderbos betrekt in de Korte Verklaring het fundament-zijn op Petrus.

Die namen zijn de moderne Ridderbossen. Zeker de moeite waard om kennis van te nemen.

[Afgewezen]

Op Darby na, citeer je allemaal zeer bekwame theologen met veel grondtalen-kennis. Zeker iets om serieus te nemen.

De meeste van deze grote namen ken ik niet , maar ook H.N. Ridderbos betrekt in de Korte Verklaring het fundament-zijn op Petrus.

Die namen zijn de moderne Ridderbossen. Zeker de moeite waard om kennis van te nemen.

Ja, maar die namen ken ik dan ook wel.

[Zonderling]

Het hele verband maakt duidelijk dat het niet om de persoon Petrus gaat, maar om wat hij belijdt c.q. om Christus.
Lees het gedeelte maar eens goed.
Wanneer Christus zegt dat hij op deze 'petra' Zijn Gemeente zal bouwen dan heeft Hij het oog op wat deze Petrus beleden heeft ("Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods") en ook op hoe hij deze belijdenis verkregen heeft (vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is).

In zichzelf was Petrus helemaal geen rots. En God bouwt ook Zijn Gemeente niet op een mens, maar op Christus.
Wanneer Petrus 'rots' genoemd wordt, is dat alleen op grond van Zijn belijdenis van de Christus.

[Afgewezen]

Het hele verband maakt duidelijk dat het niet om de persoon Petrus gaat, maar om wat hij belijdt c.q. om Christus.
Lees het gedeelte maar eens goed.
Wanneer Christus zegt dat hij op deze 'petra' Zijn Gemeente zal bouwen dan heeft Hij het oog op wat deze Petrus beleden heeft ("Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods") en ook op hoe hij deze belijdenis verkregen heeft (vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is).

In zichzelf was Petrus helemaal geen rots. En God bouwt ook Zijn Gemeente niet op een mens, maar op Christus.
Wanneer Petrus 'rots' genoemd wordt, is dat alleen op grond van Zijn belijdenis van de Christus.

Ja ja, maar denk eens aan de fundamenten van het nieuwe Jeruzalem!
Openb. 22:14 En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams.

[memento]

Het hele verband maakt duidelijk dat het niet om de persoon Petrus gaat, maar om wat hij belijdt c.q. om Christus.

Dat is niet wat er staat.

Petrus: U bent de Messias (Christus)
Jezus: U bent een rots (Petrus)

En vervolgens: op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen. 19 Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen, en wat gij op aarde binden zult, zal gebonden zijn in de hemelen, en wat gij op aarde ontbinden zult, zal ontbonden zijn in de hemelen.

Deze petra slaat echt op Petrus, en niet op zijn belijdenis. Taaltechnisch kan dat niet.

Wanneer Christus zegt dat hij op deze 'petra' Zijn Gemeente zal bouwen dan heeft Hij het oog op wat deze Petrus beleden heeft ("Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods") en ook op hoe hij deze belijdenis verkregen heeft (vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is).

In zichzelf was Petrus helemaal geen rots. En God bouwt ook Zijn Gemeente niet op een mens, maar op Christus.
Wanneer Petrus 'rots' genoemd wordt, is dat alleen op grond van Zijn belijdenis van de Christus.

Dat is de theologische uitwerking daarvan. Maar de eerste stap van de exegese is kijken naar wat er (taal-technisch) nu precies staat.

[Zonderling]

Het hele verband maakt duidelijk dat het niet om de persoon Petrus gaat, maar om wat hij belijdt c.q. om Christus.
Lees het gedeelte maar eens goed.
Wanneer Christus zegt dat hij op deze 'petra' Zijn Gemeente zal bouwen dan heeft Hij het oog op wat deze Petrus beleden heeft ("Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods") en ook op hoe hij deze belijdenis verkregen heeft (vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is).

In zichzelf was Petrus helemaal geen rots. En God bouwt ook Zijn Gemeente niet op een mens, maar op Christus.
Wanneer Petrus 'rots' genoemd wordt, is dat alleen op grond van Zijn belijdenis van de Christus.

Ja ja, maar denk eens aan de fundamenten van het nieuwe Jeruzalem!
Openb. 22:14 En de muur der stad had twaalf fondamenten, en in dezelve de namen der twaalf apostelen des Lams.

Ook daar zijn het niet de apostelen zelf die de fundamenten waren, maar hun leer.

Niets is gewoner in de Bijbel dan de stijlfiguur metonymia (in plaats van het werkelijke voorwerp wordt iets anders genoemd vanwege de betrekking tussen beide zaken).

[Zonderling]

Deze petra slaat echt op Petrus, en niet op zijn belijdenis. Taaltechnisch kan dat niet.

Het is een metonymia, een stijlfiguur zoals we duizenden malen in de Bijbel aantreffen.
Iets anders wordt genoemd dan het werkelijke voorwerp vanwege de betrekking tussen beide.

[parsifal]

Op Darby na, citeer je allemaal zeer bekwame theologen met veel grondtalen-kennis. Zeker iets om serieus te nemen.

Ook Darby kende de grondtalen hoor. Verder denk ik dat je sneer naar Darby een verklaring vraagt.