De 'Heidelberger'

Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

De 'Heidelberger'

Bericht door ndonselaar »

Op initiatief van prof. dr. W. Verboom, bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond aan de faculteit godgeleerdheid in Leiden, is vrijdag een website over de Heidelbergse Catechismus van start gegaan.

[align=center]www.heidelbergsecatechismus.nl[/align]
Ar-Jan

Bericht door Ar-Jan »

ziet er erg intressant uit. Heel breed en veel infirmatie. Goed initiatief vind ik.
Gebruikersavatar
FlyingEagle
Berichten: 2864
Lid geworden op: 23 apr 2005, 22:34
Locatie: air

Bericht door FlyingEagle »

geweldig, gelijk aan m'n favorieten toegevoegd. :D
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Das mooi,

maar wat is hier het discussiepunt?
of is het meer een prikbord-item?
Gebruikersavatar
Gian
Berichten: 6325
Lid geworden op: 27 nov 2004, 21:24

Bericht door Gian »

Miscanthus schreef:Das mooi,

maar wat is hier het discussiepunt?
of is het meer een prikbord-item?
Knerpert...
:wink:
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangwekkend deel het elimineren van traditioneel-theologische en hermeneutische contradicties.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Mooi stukske vandaag uit de krant:
Hopelijk zorgen de belijdenisgeschriften niet voor verdeeldheid, maar juist voor eenheid ...
Hoe mensen door Jezus Christus worden gered, dáár gaat het in de Heidelbergse Catechismus om. „Dat is ook een van de redenen dat dit geschrift een persoonlijk karakter draagt en mensen aanspreekt. Christus staat centraal. Het is ook de inzet van Zondag 1: „Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben.”

Een existentieel leerboek, noemt hij het. „Het wil de gevoelslagen van de mens raken. Het intellectuele, dat is er natuurlijk ook, maar ook de verbondenheid aan het hart, de geloofsbeleving. Kennen, weten, is in de Heidelberger heel existentieel, heel persoonlijk.”

Na zijn historische introductie leest dr. Verboom met de studenten de oorspronkelijke tekst van Zondag 1. De vraag: „Wat is uw enige troost in leven in sterven?” vertolkt volgens hem voor veel mensen de kern van het christelijk geloof. „Troost, dat is hetgeen dat betrouwbaar is. Het is dus geen belijdenis van je eigen gevoelens, maar iets objectiefs: de betrouwbaarheid van wat God zegt.”

De stukken ellende, verlossing en dankbaarheid zijn niet chronologisch bedoeld, benadrukt hij. „Daar is natuurlijk al oneindig over getheologiseerd. Psychologisch is er wel wat voor te zeggen, maar het gaat hier om aspecten van het geloofsleven. In het geloofsleven is er steeds weer die herhaling: ellende, verlossing, dankbaarheid.”
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

De kop luidde:
LEIDEN - Kinderen in de zestiende eeuw moesten de Heidelbergse Catechismus uit hun hoofd leren - „by heart.” Een bijzondere methode, vindt prof. dr. W. Verboom. „Niet vrijblijvend, niet afstandelijk, maar persoonlijk: „Ik…” Er was een duidelijk besef dat de leerdienst, het catechisatielokaal, een plaats is waar de Heilige Geest in de harten van kinderen werkt.”
Als ik zondag de HC hoor lezen, dan valt me op hoe mooi en schoon die belijdenissen eigenlijk zijn. Ik ga ze steeds meer waarderen.
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Bericht door Afgewezen »

Miscanthus schreef:De kop luidde:
LEIDEN - Kinderen in de zestiende eeuw moesten de Heidelbergse Catechismus uit hun hoofd leren - „by heart.” Een bijzondere methode, vindt prof. dr. W. Verboom. „Niet vrijblijvend, niet afstandelijk, maar persoonlijk: „Ik…” Er was een duidelijk besef dat de leerdienst, het catechisatielokaal, een plaats is waar de Heilige Geest in de harten van kinderen werkt.”
Als ik zondag de HC hoor lezen, dan valt me op hoe mooi en schoon die belijdenissen eigenlijk zijn. Ik ga ze steeds meer waarderen.
Geldt dat ook voor de Dordtse Leerregels?
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Afgewezen schreef:Geldt dat ook voor de Dordtse Leerregels?
on-topic blijven aub.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door -DIA- »

Het lijkt me goed om eens mee te lezen met ds. van Sliedregt, wat hij in zijn eerste artikel over De Catechismus zegt. Ik zal hieronder de tekst van het hele eerste artikel plaatsen. Hij is hier dunkt me helder en leerzaam, bovendien ontdekkend.

De Catechismus

Alvorens een begin te maken met het verklaren van de Catechismus wil ik enkele opmerkingen maken ter inleiding.

a. De leer der zaligheid wordt door de Heidelberger ontvouwd als troostleer. De eerste vraag (Wat is uw enige troost....?) en het daarop volgende onvergelijkelijk schone antwoord stempelen het onderwijs van het gehele boekje. En het door dit begin aangegeven oogmerk van de leer des heils wordt ook in het vervolg nooit uit het oog verloren. Telkens lezen we: Wat baat u...?, Wat nut hebt ge...?, Waartoe dient ons...?

Juist deze persoonlijke gerichtheid van het onderwijs is - naast de heldere Schriftuurlijke taal, die het spreekt - dan ook wel de oorzaak, dat het boekje bij zijn verschijnen in de Nederlanden in 1566 de harten der reformatorische christenen alhier stormenderhand veroverde en dat het van het begin af zo'n grote plaats in de gereformeerde kerken in de Nederlanden heeft ingenomen. Zelfs de Catechismus van Geneve moest het tegen de Heidelberger afleggen. Niet ten onrechte is daarom ook gesproken van de „eeuwige jeugd van Heidelberg". Juist door het onderwijs als troost door te geven raakt het de mens in nood in zijn diepste innerlijk en zodoende behoudt het ook zijn waarde, wijl deze mens in nood bij alle verandering van cultuurpatroon en levensomstandigheden door de eeuwen heen dezelfde blijft. In wezen veranderen zijn levensvragen niet.

Bovendien was de Catechismus hiermee ook aanstonds in het hart van het Evangelie, dat toch de levenstroost is voor Gods Gemeente op haar reis door e wereld naar het profetisch woord:
Troost, troost Mijn volk, zal ulieder God zeggen. Spreekt naar het hart van Jeruzalem, en roept haar toe, dat haar strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is, dat zij van de hand des Heeren dubbel ontvangen heeft voor al haar zonden.

b. De Catechismus wil dan ook in de ontvouwing van de troostleer - en dat is de tweede opmerking - niet anders dan de leer der Schriften doorgeven. De Heidelberger daalt af in de goudmijnen van het Woord Gods en haalt de ene schat na de andere naar boven. Keurvorst Frederik IH kon er terecht op bogen, dat zijn Catechismus letterlijk uit de H. Schrift genomen was, gelijk ook de teksten op de rand - naar hij verdedigde - uitwezen. Inderdaad doet hij niet anders dan putten uit deze bron. Daarmee wijst de Catechismus ook aanstonds de plaats aan, die hij wil innemen: niet boven of naast, maar onder de Heilige Schrift. Doch dan deze verstaan en beleden naar Ned. Geloofsbel. art. 5: Wij geloven zonder enige twijfel al wat daarin begrepen is; en dat niet zo zeer, omdat ze de kerk aanneemt en voor zodanig houdt; maar inzonderheid, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geef in onze harten, dat zij van God zijn. Een leer aangaande de Heilige Schrift zoekt men te vergeefs in de Catechismus, maar men hoort de Heilige Schrift als het Woord Gods spreken in alle vraag en antwoord. De Kerk Gods is erin aan het woord, die de Heilige Schrift zó als Gods openbaring verstaat, dat het is als hoort zij in haar Gods stem hoorbaar van de hemel klinken (Calvijn).

Daarom geeft dit geloof graag aan de Heilige Schrift voorrang en erkent het volmondig, dat de Catechismus ondergeschikt is aan haar. Maar dat wil nog niet zeggen, dat zij daarom alle kritiek op de Catechismus - ook al beroept deze zich op de Bijbel - au serieux neemt. Om de eenvoudige reden, dat maar al te vaak dit beroep blijkt op te komen uit een Schriftbeschouwing, die wezensvreemd is aan het geloof der belijdenis. Een voorbeeld daarvan is dunkt mij, wat sommigen schrijven over de demonische machten, als waren ze aan de regering van de voorzienige God onttrokken en als was de Catechismus in zijn belijdenis van de ''voorzienigheid'' Gods niet vrij te pleiten van monisme (visie, die rechtlijnig vanuit één beginsel redeneert). Hier is eerder een visie aan het woord, die - zoals terecht is opgemerkt door ds. Kievit in een vroeger nummer - eerder samenhangt met een onschriftuurlijk dualisme (het aannemen van twee tegenover en onafhankelijk naast elkaar staande beginselen ter verklaring van de gegeven werkelijkheid). En het beroep - tot bevestiging van deze gedachten aangaande de zelfstandigheid van de donkere machten - op de Heilige Schrift, verraadt een moderne Schriftbeschouwing, waarin bezwaarlijk kan teruggevonden worden het geloof der belijdenis aangaande het Woord Gods.

Doch wij gaan nu hierop niet verder in. We wilden slechts naar voren brengen, dat de Catechismus het goud der openbaring Gods uit de Schrift opdelft en dus juist leidt naar de Heilige Schrift in plaats van daarvan af te voeren. Kritiek op enig stuk van de Catechismus mag dan alleen serieus worden genomen, wanneer ze opkomt uit hetzelfde geloof in de Heilige Schrift als het Woord van God, als waarin de Catechismus geschreven is. En anders bekenne men eerlijk: Ik moet van dit reformatorische geloof, waaruit de Catechismus opkomt, niets hebben.

c. In de derde plaats wijs ik er op, dat in dit leerboekje - het leerboekje der Kerk - de Kerk zelf belijdt. Niet maar een willekeurige christen, maar de Kerk spreekt hier. Zij doet dat met open deuren naar de wereld en vrijuit tot ieder, of hij het horen wil of niet. Naar het apostolisch woord: Met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met de mond belijdt men ter zaligheid. Het is dus de belijdenis des geloofs door de Gemeente, die Christus gekocht heeft met Zijn dierbaar bloed. Daarom zijn de vragen zo persoonlijk gericht en de antwoorden vaak in de eerste persoon gesteld.
Herhaaldelijk is op dit laatste gewezen in verband met het onderwijs der kinderen der gemeente. Men heeft zich afgevraagd, of aan de kinderen „zo maar" deze antwoorden in de mond mogen worden gelegd. Daartegenover beroepen anderen zich op bet verbond der genade om de kinderen juist deze antwoorden zich te doen eigen maken.

Inderdaad kan m.i. vanuit het verbond alleen het juiste antwoord gegeven worden op de vragen, die hier aan de orde komen. Het is niet goed de kinderen der gemeente te gewennen aan een spreken óver het heil, waarbij van de eerste de derde persoon wordt gemaakt. Dan wordt de leer geobjectiveerd zonder dat zij beseffen er zelf bij betrokken te zijn. Maar dat mag niet betekenen, dat daarbij de catecheet het zaad der gemeente zoekt te suggereren christen te zijn zonder te wijzen op de noodzaak van wedergeboorte en bekering. Ik meen, dat de pastor-catecheet zijn catechisanten heeft bij te brengen, dat zij leven op het erf van het verbond, waar alleen maar de belijdenis van Gods Kerk mag klinken; dat daarom hun - de kinderen des verbonds - deze heerlijke belijdenis in de mond wordt gelegd, opdat ze de Heere zoeken om deze als eigen geloofsgetuigenis in gemeenschap met de kinderen Gods in oprechtheid te mogen leren spreken.
Gezegend de ouders en herders der gemeente, die zo lerend, biddend en worstelend met het zaad der gemeente mogen bezag zijn. Daarbij hebbe ieder, die op het erf der kerk leeft - hij zij nog jong of reeds ouder - wel te bedenken, dat dit christelijk geloofsgetuigenis tot zijn veroordeling is, indien het (nog) niet werd zijn oprecht getuigenis in beleving des geloofs; indien hij de Koning der Kerk niet van harte aanhangt. Wiens naam hij toch op het erf der kerk, waar de God des verbonds hem heeft geplant, mede belijdt.

Zo kan het spreken van de taal van de Catechismus, zoals hem dat bijgebracht wordt, een pijl worden, die hem de lever doorboort. Het brengt in de klem en moge leiden tot bekering. In ieder geval zal hem duidelijk worden, dat deze taal tegen hem getuigt, als hij zijn eigen leven handhaaft.
Laten we deze spanningen bij het catechetisch onderwijs en de catechismusprediking varen, zo doen we van tweeën één, óf we zullen de scharen misleiden en de stolp der genade over de onwedergeboren mens zetten en pleisteren met loze kalk, óf we zullen de onbekeerde een kussen geven, waarop hij zijn hoofd rustig kan neerleggen om voort te soezen in de verdovende gedachte, dat de preek voor „het volk" is en hem niet aangaat.

d. Tenslotte wijs ik er op, dat in de antwoorden het geloof in zijn volle kracht aan het woord is. Hier spreekt de Kerk Gods in haar gemeenschap met Christus, haar God kennend als haar genadige Vader in Christus, in de Heilige Geest, Die het onderpand is van haar verlossing. Uit de volheid van dit leven komt de Kerk op en spreekt de enkele christen in de gemeenschap van de gehele Kerk Gods staande. - De ik-vorm wijst er op, hoe zeer het een persoonlijke zaak is. Niet dat de Catechismus de gemeenschap der Kerk, het in-zijn van de enkele gelovige in het lichaam der Kerk uit het oog verliest, maar hij leert ons, dat niemand het in-zijn in het lichaam der Kerk en de gemeenschap der heiligen in het geloof beleeft dan na gekomen te zijn tot de persoonlijke kennis van Christus. En niet omgekeerd. Christus is de Deur van de stal der schapen. Door Hem gaan we in de schaapskooi der behoudenis en der gemeenschap der kinderen Gods. Het is niet zo, dat we - reeds in de schaapskooi zijnde - ons daarna van de Deur bewust worden. Dat we als gedoopten tot de verbondsgemeente behoren doet daaraan niets af. Het gaat hier om de kennis des geloofs. Zeker is er een geleid worden vanuit het besef van de gemeenschap der verbondsgemeente tot de persoonlijke kennis des geloofs. Doch dat neemt niet weg, dat eerst in de persoonlijke kennis van en gemeenschap des geloofs met Christus zich voor de gelovige ontsluit de rijkdom van het „een levend lidmaat zijn der Kerk" en de „gemeenschap der heiligen".

Het geloof nu is hier - zoals ik reeds zei - in zijn volle kracht en rijkdom aan het woord. Dat wil echter niet zeggen, dat het bij alle ''gelovigen ook tot deze volheid van rijkdom uitgroeit en zich zo heerlijk ontplooit. Het geloof kan nog slechts in de eerste aanvang van zijn groei zijn: een teer spruitje, dat net boven de grond komt. Daar is een zwak geloof. Niettemin worden alle eigenschappen, waardoor het geloof gekenmerkt wordt, er in aangetroffen. Centraal daarbij is de levende betrekking tot Christus. Daarom mag het rijke en vrije geloofsgetuigenis in de Catechismus niet afstoten of moedeloos maken, maar heeft het te dringen en uit te drijven, opdat de zondaar als veroordeelde gebracht wordt tot het bloed van Christus en zo kome tot de volle verzekerdheid des geloofs. Er is een wasdom van het geloof. Daarbij zal ook de minst geoefende in het geloof en de minste in het Koninkrijk Gods tijden kennen van het meegenomen worden in het vol en vrijmoedig belijden van de Catechismus. Nathanaël kan ineens de anderen een heel eind vooruit komen, hoewel hij eerst - daar volgens hem uit Nazareth niets goeds kon zijn - geheel achterbleef. (Joh. 1).

Zo kan het hooggestemde (maar niet te hoog gestemde) geloofsbelijden van onze Catechismus ons allerlei dienst bewijzen. Het kan ons onze armoede doen zien en ons van onze heimelijke gronden buiten Christus afslaan; maar het kan ons ook moed en hoop geven in aanvechting en duisternis (wat hier komt echt aan het licht, wat genade is); en tenslotte kan het ons worden - met onszelf aan een eind gebracht - ons levens- en pelgrimslied: Wat ik leef, leef ik door het geloof des Zoons Gods.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
ZWP
Berichten: 1663
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:43

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door ZWP »

-DIA- schreef:Het lijkt me goed om eens mee te lezen met ds. van Sliedregt, wat hij in zijn eerste artikel over De Catechismus zegt.
Prima wat mij betreft, maar moet dat in een topic van 10 jaar oud? :bobo
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door -DIA- »

ZWP schreef:
-DIA- schreef:Het lijkt me goed om eens mee te lezen met ds. van Sliedregt, wat hij in zijn eerste artikel over De Catechismus zegt.
Prima wat mij betreft, maar moet dat in een topic van 10 jaar oud? :bobo
De Heidelberger is onveranderd actueel.
Al zou het topic 2.000 jaren oud zijn, dan nog! :)

Bovendien is het mijn gewoonte om niet onnodig een topic te openen als er al een topic over is.
Natuurlijk gaat er dan ook wel eens wat mis, omdat je niet alles weet of onthoud.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
mulder
Berichten: 365
Lid geworden op: 02 jun 2015, 15:33

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door mulder »

Kunnen we bij lappen tekst die vooral ter lezing dienen en niet voor discussie geplaatst worden en die toch al in het geheel van digibron komen niet gewoon de link plaatsen i.p.v. geheel citeren?
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door -DIA- »

mulder schreef:Kunnen we bij lappen tekst die vooral ter lezing dienen en niet voor discussie geplaatst worden en die toch al in het geheel van digibron komen niet gewoon de link plaatsen i.p.v. geheel citeren?
Dat heb ik elders ook gedaan. Maar zo is het meteen voor een ieder duidelijk leesbaar zonder steeds weer op een externe link te hoeven klikken.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
sweelinck 25
Berichten: 540
Lid geworden op: 01 dec 2006, 14:17

Re: De 'Heidelberger'

Bericht door sweelinck 25 »

U mag ook dit document lezen, alleen de spellingsfouten voor lief nemen...

http://tiny.cc/HCJvanSliedregt
Plaats reactie