Thea schreef:@Valcke, ik geloof dat de eerste geloofswerkzaamheden zijn het wenen over je zonden en dat je gaat uitroepen met de stokbewaarder: "Wat moet ik doen om zalig te worden". M.i is dat de wedergeboorte, cq inwendige roeping. Dat werkt de Geest in je en Die drijft je uit naar Christus.
Dit is precies de leer waar ik ernstig bezwaar tegen maak. Ja zeker, ik ga niet bepalen welke mate van verbrijzeling nodig is om te spreken van een zaligmakend werk. Maar iemand tot een gelovige maken die alleen nog maar weet dat hij iets mist, acht ik echt een dwaling. Dat is inderdaad het geluid wat eerder ook klonk, namelijk: Christen was al wedergeboren in de stad Verderf...aanvulling: Dat hoort al wel bij de inlijving in Christus, maar dat 'weet' je zelf nog niet. Je ziet alleen maar dat je Christus niet bezit.
Dit is geenszins de leer van de Reformatie, van de puriteinen, van de Schotten, van de NL oudvaders.
(Of het wel de leer van de GG is laat ik in het midden, daar gaat het mij helemaal niet om.)