Jantje schreef:Het gebeurt in mijn gemeente gelukkig ook niet zo heel vaak meer. Maar het is wel vreemd als je de ene zondag nog in zit in de kerk waar je bent opgegroeid, belijdenis deed, en je bent een paar weken later ambtsdrager in een ander kerkverband in een naburige plaats. Of niet?

Jantje schreef:Het is echt zo.

Nasrani schreef:

Jantje schreef:Het is echt zo.

Lijkt me zeer onlogisch....
Maar misschien kun je delen om welk kerkverband het gaat?

Jantje schreef:

Nasrani schreef:

Jantje schreef:Het is echt zo.

Lijkt me zeer onlogisch....
Maar misschien kun je delen om welk kerkverband het gaat?

GG-PKN

Hendrikus schreef:

Jantje schreef:

Nasrani schreef:

Jantje schreef:Het is echt zo.

Lijkt me zeer onlogisch....
Maar misschien kun je delen om welk kerkverband het gaat?

GG-PKN

Als jij 't zegt zul je daar ongetwijfeld een voorbeeld van kennen, maar dat moet wel een uitzondering zijn.
Regel (ik weet niet of het een geschreven of een ongeschreven regel is) is inderdaad, zoals Bezorgd opmerkt, dat je minstens een jaar lid moet zijn voor je kunt worden gevraagd of gekandideerd als ambtsdrager.

Germanicus schreef:

Jantje schreef:Ben ik even blij dat de moderators streng optreden. Ik heb na dit kleine fragmentje al meer dan genoeg gegeten en gedronken, en ik ben blij dat ik de rest niet hoef te lezen. Bah, wat een generalisatie. In plaats van dat men eens wat raakvlakken opzoekt... Maar nee hoor, het is weer een prima stok om eens keihard mee te slaan.

Misschien moet je eerst de hele recensie even lezen, voordat je op deze manier tekeer gaat.

Van der Knijffs onderzoek laat zien dat een bepaalde prediking de geloofsbeleving in de Gereformeerde Gemeente kleurt. Sommige elementen daarvan roepen herkenning op en zijn ook voor ons belangrijk. We kunnen denken aan het gewicht van de prediking, want daaronder vallen eeuwige beslissingen. De deur van Gods Koninkrijk gaat namelijk open voor wie gelooft, maar dicht voor wie aan het Evangelie voorbij gaat (vgl. Heid. Cat., Zondag 31). We wijzen eveneens op de noodzaak van de wedergeboorte, waarbij schuldbesef en overgave aan Christus samengaan. Denk verder aan aspecten van het christenleven, zoals het verlangen om de Heere op alle levensterreinen te gehoorzamen en te strijden tegen alles wat van Hem aftrekt. Herkenning roepen ook allerlei aanvechtingen op, veroorzaakt door zowel duivelse beschuldigingen als door influisteringen van het eigen hart. We kunnen ook het woord verwondering noemen. Preken binnen de Gereformeerde Gemeente benadrukken dat Gods genade absoluut onverdiend is en daarom een wonder. Alleen in die bodem groeien de vruchten van dankbaarheid en blijdschap. (Bron: Waarheidsvriend, 11 juli)

DDD schreef:Als iemand al vijf jaar meeleeft maar nog geen lid is, kan ik mij voorstellen dat hij eerst gevraagd wordt en dan lid wordt. Bijvoorbeeld.

Jantje schreef:

DDD schreef:Als iemand al vijf jaar meeleeft maar nog geen lid is, kan ik mij voorstellen dat hij eerst gevraagd wordt en dan lid wordt. Bijvoorbeeld.

Zoals ik al eerder schreef: de ene zondag nog in de GG ter kerke, enkele weken later ouderling in de PKN.

Jantje schreef:

DDD schreef:Als iemand al vijf jaar meeleeft maar nog geen lid is, kan ik mij voorstellen dat hij eerst gevraagd wordt en dan lid wordt. Bijvoorbeeld.

Zoals ik al eerder schreef: de ene zondag nog in de GG ter kerke, enkele weken later ouderling in de PKN.