Rechtvaardiging van Eeuwigheid, in de Wedergeboorte én in de Vierschaar?

[Brbndr]

Hoewel 'rechtvaardiging' een forensische of juridische term is, wordt het in de Schrift gebruikt om aan te duiden, soms de acceptatie van een zondaar als rechtvaardig in de ogen van God, soms de manifestatie of het bewijs van zijn acceptatie, waardoor het wordt bevestigd en zeker gemaakt: en deze verscheidenheid in de toepassing ervan is de grond van een belangrijk theologisch onderscheid, - het onderscheid tussen WERKELIJKE en VERKLARENDE Rechtvaardiging.

De protestantse leer bevestigt dat een zondaar rechtvaardig wordt gemaakt of gevormd door Christus 'gerechtigheid aan hem te laten toerekenen; en dat hij aldus, feitelijk gerechtvaardigd, ook wordt gerechtvaardigd verklaard, wanneer zijn acceptatie wordt bewezen of bevestigd, om aan zijn eigen geweten of aan zijn medemensen te worden geopenbaard. In beide gevallen is het één en dezelfde rechtvaardiging waarover gesproken wordt - zijn acceptatie als rechtvaardig in de ogen van God; maar in de ene wordt het simpelweg als een feit beschouwd, in de andere, als een feit dat wordt bevestigd en bewezen. Werkelijke rechtvaardiging komt eerst en wordt noodzakelijk verondersteld in dat wat verklarende is; en daarom, als iemand gerechtvaardigd wordt verklaard, concluderen we dat hij feitelijk gerechtvaardigd was, of aanvaard als rechtvaardig in de ogen van God

[Brbndr]

We hebben een mooi voorbeeld van WERKELIJK, gevolgd door VERKLARENDE, rechtvaardiging, in het geval van iemand, die eenvoudigweg wordt beschreven als 'een vrouw in de stad die een zondaar was'.

Ze kwam in de aanwezigheid van Jezus in het huis van een Farizeeër en manifesteerde haar toegewijde liefde aan Hem; want zij bracht een albasten kruik met zalf en stond aan zijn voeten achter Hem, wenend, en begon Zijn voeten met tranen te wassen, en veegde ze af met de haren van haar hoofd, kuste zijn voeten en zalfde ze met de zalf. .' De farizeeër, beledigd door het feit dat een dergelijke zondaar iemand mocht benaderen die beweerde een door God gezonden profeet te zijn, begon in zichzelf te redeneren tegen de aanspraken van Christus op dat karakter, op grond van het feit dat Hij onwetend moest zijn welke vrouw zij was; maar zijn onuitgesproken gedachte werd door onze Heer verhoord, toen Hij de tekenen van haar liefde tot Hem aanwees als een bewijs dat als zij gezondigd had, zij ook vergeven was; en ging toen verder om Zijn eigen verzekering van haar vergeving toe te voegen, geadresseerd aan haarzelf. Het is duidelijk dat zij feitelijk gerechtvaardigd was voordat zij in Zijn tegenwoordigheid kwam; want haar liefde was het bewijs en het effect, niet de oorzaak of de grond, van haar vergeving: het was liefde die haar dwong Hem te volgen, het was liefde die haar ertoe bracht een albasten doos met zalf te brengen, het was liefde die in haar hart brandde terwijl zij achter Hem stond te huilen: en 'zij hield veel van', omdat 'veel haar was vergeven'; maar ze was nu gerechtvaardigd verklarend, om misschien voor de eerste keer een verzekering van haar persoonlijke acceptatie te verkrijgen, want niet alleen erkende haar Heer haar 'grote liefde' als op zichzelf een praktisch bewijs van haar vergeving, maar Hij bevestigde het verder, eerst door Zijn woorden aan de Farizeeër - 'Daarom zeg Ik u, haar zonden die velen zijn, zijn vergeven;' en dan door Zijn woorden tegen haarzelf, toen Hij tot haar zei: Uw zonden zijn vergeven; 'Uw geloof heeft u behouden, gaat in vrede.'

Deze zaak brengt heel duidelijk zowel het onderscheid tussen werkelijke en verklarende rechtvaardiging naar voren, als ook de twee verschillende methoden waarin de rechtvaardiging van een gelovige kan worden gemanifesteerd en bewezen. De vrouw was eerder vergeven, maar nu kreeg ze de zekerheid van haar vergeving; en die verzekering werd op twee manieren aan haar overgebracht - eerst door middel van een bevindelijk bewijs dat zij dat 'geloof had dat werkt door liefde'; en ten tweede, naast dit bevindelijk bewijs, door middel van een gezaghebbend getuigenis van de lippen van haar Heer Zelf.

[Brbndr]

Ik stop nu even met stukken van J. Buchanan zodat er op reageerd kan worden. Ze komen uit zijn boek THE DOCTRINE OF JUSTIFICATION An Outline of its History in the Church and of its Exposition from Scripture.

[pierre27]

Het standpunt van @Ditbenik over oudvaders, hoor je ook vaak als argument bij linkse en activistische bewegingen als 'Jij daar!' en 'Hart Cry'. Als het dan bijvoorbeeld gaat over het feit dat daar de ellende te weinig belicht wordt, en de verlossing en dankbaarheid teveel, en je verwijst naar de Heidelbergse Catechismus, dan komen ze altijd met smoesjes dat de Heidelbergse Catechismus niet de Bijbel is en dus onfeilbaar is, om over oudvaders maar te zwijgen. Want er moet volgens hen alleen Bijbels schriftbewijs zijn.
Ik kan dan ook niet anders zeggen dan dat ik het zeer oneens ben met de mening en de visie van @Ditbenik.

Opmerkelijk is dat De Heidelbergse Catechismus slechts 3 zondagen aan ellende besteed,

Juist, maar het is wel het begin;)

Bij mij begint de HC toch echt met vraag 1

Zondag 1

Vraag 1
Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven nietmijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben , die metZijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald en mij uit alleheerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart , dat zonder denwil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan , ja ook, dat mijalle ding tot mijn zaligheid dienen moet , waarom Hij mij ook door ZijnHeilige Geest van het eeuwige leven verzekert , en Hem voortaan te leven vanharte willig en bereid maakt.

Waaruít volgt-> vraag 2

Het gelijk is aan jouw kant, natuurlijk is zondag 1 het begin van de HC. Enfin het ging mij even over de opmerking slechts 3 zondagen over ellende. Slechts 3, maar wel met een grote betekenis.

[Ditbenik]

Het standpunt van @Ditbenik over oudvaders, hoor je ook vaak als argument bij linkse en activistische bewegingen als 'Jij daar!' en 'Hart Cry'. Als het dan bijvoorbeeld gaat over het feit dat daar de ellende te weinig belicht wordt, en de verlossing en dankbaarheid teveel, en je verwijst naar de Heidelbergse Catechismus, dan komen ze altijd met smoesjes dat de Heidelbergse Catechismus niet de Bijbel is en dus onfeilbaar is, om over oudvaders maar te zwijgen. Want er moet volgens hen alleen Bijbels schriftbewijs zijn.
Ik kan dan ook niet anders zeggen dan dat ik het zeer oneens ben met de mening en de visie van @Ditbenik.

Ook hier worden mijn woorden verdraaid en dingen gesuggereerd die volstrekt onjuist zijn. Dat je het mij niet eens bent, verbaast me niet maar u moet wel de discussie zuiver houden. Ik heb nooit de belijdenisgeschriften afgewezen, integendeel zelfs. Mijn visie op oudvaders heb ik nergens gegeven dus dat is uw invulling. Een onterechte en oneerlijke trouwens, maar dat terzijde. Dat schijnt de manier van discussiëren te zijn hier door een aantal mensen als het te dicht bij lijkt te komen.
Ik schreef alleen: "Ik vind het niet zo interessant wat oude theologen er over zeggen, maar het gaat om de vraag wat leert de Schrift. Daar vind ik dit niet terug. En als het daar niet terug te vinden is, is het dwaalleer." Dat kan door zaken aan de Schrift toe te voegen of door zaken in te vullen op het deel wat niet ons, maar wat God toebehoort.

[Ditbenik]

Je gebruikt bijzonder grote woorden en verwijt me dat ik zondig met mijn post richting jou.

Dat heb je goed gezien.

("ik luister alleen naar de Schrift, maar wat jammer dat verder iedereen hier vindt dat het niet te ruim mag (dan krijg ik een waarschuwing) en dat de oudvaders het voor het zeggen hebben").

De kreet: "alleen de Bijbel of helemaal niks" klinkt makkelijk en lijkt gereformeerd.

U plaatst deze zinnen als citaten van mij terwijl ze dat niet zijn. Om deze zinnen te kunnen vormen moest u mijn woorden verdraaien.

[Zonderling]

Ik stop nu even met stukken van J. Buchanan zodat er op reageerd kan worden. Ze komen uit zijn boek THE DOCTRINE OF JUSTIFICATION An Outline of its History in the Church and of its Exposition from Scripture.

Van harte eens met de passages die je van Buchanan plaatste. Hield iedereen het maar zo eenvoudig als hij doet,

Overigens: de verwijten die hier gemaakt worden (niet door Brbndr voor alle duidelijkheid) vind ik buitengewoon ontsierend, ontluisterend en ongepast, daar het hier gaat om zulke ernstige onderwerpen. Ik heb weinig lust om nog met de gedachtewisseling door te gaan.

[Herman]

Ik vroeg mij hierover af:
a - Welke Schriftbewijzen de fundering zijn voor deze visie?
b - Waar in de Belijdenisgeschriften kan je deze drieërlei rechtvaardigmaking terugvinden?
c - Ds. Moerkerken spreekt over de 'oude theologen'. Welke theologen (naast Comrie wss.) leren deze drieslag?

Dr. P. de Vries heeft hier ook een artikelenserie aan gewijd en dat is terug te lezen op zijn blogspot.

[Ambtenaar]

Zo klonk faillissement in mijn oren, maar goed om te lezen dat dat blijkbaar wat stellig was opgeschreven.

Het heeft louter betrekking op de wijze waarop theologie wordt bedreven binnen deze kerken. Die wijze is niet langer houdbaar. Men moet overstappen van een amateuristische wijze naar een professionele wijze. De TUK en de TUA zijn goede voorbeelden hiervan.

[Tiberius]

Overigens: de verwijten die hier gemaakt worden (niet door Brbndr voor alle duidelijkheid) vind ik buitengewoon ontsierend, ontluisterend en ongepast, daar het hier gaat om zulke ernstige onderwerpen.

Eens. Graag on-topic en niet op de persoon, a.u.b.

[Piet Puk]

Ik vraag me af of dit onderwerp is behandeld op de (belijdenis) catechisatie. Zelf heb ik dit wel gehad.

[Zonderling]

Ik vroeg mij hierover af:
a - Welke Schriftbewijzen de fundering zijn voor deze visie?
b - Waar in de Belijdenisgeschriften kan je deze drieërlei rechtvaardigmaking terugvinden?
c - Ds. Moerkerken spreekt over de 'oude theologen'. Welke theologen (naast Comrie wss.) leren deze drieslag?

Dr. P. de Vries heeft hier ook een artikelenserie aan gewijd en dat is terug te lezen op zijn blogspot.

Kun je dit plaatsen? Ik kan het zelf niet eenvoudig vinden.

[Herman]

Ik vroeg mij hierover af:
a - Welke Schriftbewijzen de fundering zijn voor deze visie?
b - Waar in de Belijdenisgeschriften kan je deze drieërlei rechtvaardigmaking terugvinden?
c - Ds. Moerkerken spreekt over de 'oude theologen'. Welke theologen (naast Comrie wss.) leren deze drieslag?

Dr. P. de Vries heeft hier ook een artikelenserie aan gewijd en dat is terug te lezen op zijn blogspot.

Kun je dit plaatsen? Ik kan het zelf niet eenvoudig vinden.

http://drpdevries.blogspot.com/2013/10/ ... in-de.html

Het zijn vijf nummers. In het menu aan de rechterkant kan je in oktober 2013 de serie achter elkaar aanklikken en raadplegen.

[pierre27]

Ik vroeg mij hierover af:
a - Welke Schriftbewijzen de fundering zijn voor deze visie?
b - Waar in de Belijdenisgeschriften kan je deze drieërlei rechtvaardigmaking terugvinden?
c - Ds. Moerkerken spreekt over de 'oude theologen'. Welke theologen (naast Comrie wss.) leren deze drieslag?

Dr. P. de Vries heeft hier ook een artikelenserie aan gewijd en dat is terug te lezen op zijn blogspot.

Kun je dit plaatsen? Ik kan het zelf niet eenvoudig vinden.

Mooie artikelen. Ik heb ze met instemming gelezen.

[Ditbenik]

Ik vroeg mij hierover af:
a - Welke Schriftbewijzen de fundering zijn voor deze visie?
b - Waar in de Belijdenisgeschriften kan je deze drieërlei rechtvaardigmaking terugvinden?
c - Ds. Moerkerken spreekt over de 'oude theologen'. Welke theologen (naast Comrie wss.) leren deze drieslag?

Dr. P. de Vries heeft hier ook een artikelenserie aan gewijd en dat is terug te lezen op zijn blogspot.

Kun je dit plaatsen? Ik kan het zelf niet eenvoudig vinden.

http://drpdevries.blogspot.com/2013/10/ ... in-de.html

Het zijn vijf nummers. In het menu aan de rechterkant kan je in oktober 2013 de serie achter elkaar aanklikken en raadplegen.

Dat is heldere taal waarbij de Schrift als norm wordt gehanteerd.