Hier een kort citaat van Maarten Luther.

Waar dat gebeurt, dat de zonde in het geweten niet ophoudt met preken, daar hoef je niet lang op de duivel te wachten, die pookt en blaast in het vuur, zodat alles in lichterlaaie gaat en het totaal onmogelijk schijnt om ooit nog gered te worden.

Het valt mij op dat Luther zeer frequent een relatie legt tussen een slecht geweten en de bijbel. Is dat juist? Wordt dat herkend?

Ik begrijp niet zo goed wat je bedoelt hier, en vind ook het citaat van Luther nog niet zo makkelijk: 'de zonde houdt niet op met preken??'

Achter deze link tref je een uitgebreider citaat.

Herman schreef:Hier een kort citaat van Maarten Luther.

Waar dat gebeurt, dat de zonde in het geweten niet ophoudt met preken, daar hoef je niet lang op de duivel te wachten, die pookt en blaast in het vuur, zodat alles in lichterlaaie gaat en het totaal onmogelijk schijnt om ooit nog gered te worden.

Het valt mij op dat Luther zeer frequent een relatie legt tussen een slecht geweten en de bijbel. Is dat juist? Wordt dat herkend?

Bedoel je niet duivel ipv bijbel?

Herman schreef:Achter deze link tref je een uitgebreider citaat.

Dat maakt het een stuk duidelijker.



Zonde


“Let goed op! Dit is de eerste kleur waarmee je de zonde moet schilderen: in het begin schijnt het een makkelijk, eenvoudig en ongevaarlijk ding te zijn. Daarbij maak je je ook geen zorgen over de toorn van God – je vreest voor geen kwaad! Het schijnt dan geen zware last te zijn, maar de zonde is zo licht als een veertje, zodat je die zonder moeite met de adem van je mond meent weg te kunnen blazen.

Daarom, als de zonde je eerst aanpakt, dan vrees je er niet voor, ja, de zonde wordt je lust en je leven, je denkt dat er geen beter ding bestaat, dan naar hartenlust zondigen.

Echter de zonde blijft niet slapen, en wanneer ze wakker wordt, gaat ze een ondragelijke last worden, een last die zó zwaar is dat het onmogelijk voor je is om die te dragen – tenzij dan dat God je daarin op een bijzondere manier bijstaat!

Waar dat gebeurt, dat de zonde in het geweten niet ophoudt met preken, daar hoef je niet lang op de duivel te wachten, die pookt en blaast in het vuur, zodat alles in lichterlaaie gaat en het totaal onmogelijk schijnt om ooit nog gered te worden.

De zonde heeft het karakter dat zij vriendelijk en zacht met de oude-Adam omgaat, daardoor komt het dat de zonde je zo lief en dierbaar is! Het duurt echter niet langer dan dat de zonde levend wordt. Daar begint dan de moeite, de arbeid, de angst, de nood, de schrik, het zuchten, de vertwijfeling en tenslotte de eeuwige dood.”

Predigt über Matth. 27:1-10, ohne Datierung, vgl. WA 52, 772, 27 ff. (Selektion). Weergave: Doctor Martin Luthers Glaubenslehre, Zweites Buch, Leipzig und Dresden bei Justus Naumann’s Buchhandlung,1863, S.160 / S.161

Wilt u deze Luthercitaten ter kennismaking doorsturen aan uw vrienden. Er zijn geen kosten aan verbonden. Voor het aanmelden/afmelden van deze wekelijkse citaten kunt u gebruikmaken van ons e-mailadres info@maartenluther.com

refo schreef:

Herman schreef:Hier een kort citaat van Maarten Luther.

Waar dat gebeurt, dat de zonde in het geweten niet ophoudt met preken, daar hoef je niet lang op de duivel te wachten, die pookt en blaast in het vuur, zodat alles in lichterlaaie gaat en het totaal onmogelijk schijnt om ooit nog gered te worden.

Het valt mij op dat Luther zeer frequent een relatie legt tussen een slecht geweten en de bijbel. Is dat juist? Wordt dat herkend?

Bedoel je niet duivel ipv bijbel?

Jazeker.

Herman schreef:

refo schreef:

Herman schreef:Hier een kort citaat van Maarten Luther.

Waar dat gebeurt, dat de zonde in het geweten niet ophoudt met preken, daar hoef je niet lang op de duivel te wachten, die pookt en blaast in het vuur, zodat alles in lichterlaaie gaat en het totaal onmogelijk schijnt om ooit nog gered te worden.

Het valt mij op dat Luther zeer frequent een relatie legt tussen een slecht geweten en de bijbel. Is dat juist? Wordt dat herkend?

Bedoel je niet duivel ipv bijbel?

Jazeker.

Dan begrijp ik het beter. Ik denk dat het zeker juist is, althans voor zover het iemand betreft die weten mag dat zijn zonden vergeven zijn. Als dan het geweten spreekt over zonde en schuld, is dat niet van God, want de Heere ziet geen zonde meer in Zijn volk.
De duivel kan op zichzelf dan wel gelijk hebben natuurlijk, we mogen de zonde niet verkleinen.

eilander schreef:Dan begrijp ik het beter. Ik denk dat het zeker juist is, althans voor zover het iemand betreft die weten mag dat zijn zonden vergeven zijn. Als dan het geweten spreekt over zonde en schuld, is dat niet van God, want de Heere ziet geen zonde meer in Zijn volk.
De duivel kan op zichzelf dan wel gelijk hebben natuurlijk, we mogen de zonde niet verkleinen.

Althans dat is zoals Luther het vaak benadert. De duivel doorverwijzen naar het kruis van Christus als hij over zonde begint.

eilander schreef:

eilander schreef:Dan begrijp ik het beter. Ik denk dat het zeker juist is, althans voor zover het iemand betreft die weten mag dat zijn zonden vergeven zijn. Als dan het geweten spreekt over zonde en schuld, is dat niet van God, want de Heere ziet geen zonde meer in Zijn volk.
De duivel kan op zichzelf dan wel gelijk hebben natuurlijk, we mogen de zonde niet verkleinen.

Althans dat is zoals Luther het vaak benadert. De duivel doorverwijzen naar het kruis van Christus als hij over zonde begint.

Ik heb een deel van je citaat vetgedrukt, de reden daarvoor is omdat ik daarin een inherente tegenstelling vind. God ziet geen zonde meer in zijn volk, maar toch heeft de duivel gelijk, dat kan ik niet rijmen.

De duivel is een leugenaar, als hij de waarheid gebruikt doet hij dat om te verleiden, te pijnigen. Als wij voorbeelden zien van de duivel kunnen we merken dat hij Gods Woord misbruikt om tot wanhoop of tot dwaasheid te brengen.

Derhalve wijst Luther e.a. erop dat we in aanvechtingen ons vertrouwen alleen op God moeten stellen. Zijn Woord onderzoeken, bidden, psalmen zingen enz.

Ik bedoel het als volgt: als David gezondigd heeft en Nathan komt bij hem, beschuldigt zijn geweten hem ook. De duivel heeft dan gelijk, als het gaat om de begane zonde. David hoeft echter niet te vertwijfelen aan Gods genade, en dát vertelt de duivel hem er niet bij.

De duivel wijst op de inwonende schuld, terwijl God ziet op de toegerekende gerechtigheid. Beiden zijn waar. Het gaat erom dat wij leren daarop te zien waar God op ziet (namelijk Christus en Zijn verdiensten).
Inderdaad heel Luthers: "Simil Iustus et Peccator"