Ellende maakt nooit zalig. Het kan enkel maar ellendig maken. Ofwel ongelukkig en/of depressief, of zelfs wanhopig. Ik bedoel (wonderlijk dat men dat niet begrijpt als men onder het Woord verkeerd!) de kennis van onze zonden ellende. Die kennen we van nature niet, maar we zouden wel verstandelijk moeten begrijpen waar het over gaat. Al leven we in onze natuurstaat.lien75 schreef:Het staat niet letterlijk in de Bijbel. Maar de zaak die wordt bedoeld wel. Dat is overigens met heel veel
dingen het geval.
Ik kom er vandaag niet meer aan toe om er nog wat aan toe te voegen.
@DIA
Waar in de Bijbel staat de zaak dat de overtuiging van ellende zalig maakt??? Ik lees in de Bijbel dat het Christus is die ons zalig maakt. Niet een overtuiging tot... Wel doet de overtuiging van zonden die de Geest in ons werkt roepen om Genade. De Geest zorgt dat wij de noodzakelijkheid van Christus en Zijn offer gaan zien. (O God wees mij zondaar genadig) Maar dankzij Christus is er Genade. En het is dus Hij, die zaligmaakt.
Christus zegt Zelf dat Hij gekomen is om Zijn ziel te geven als een losprijs voor velen (matth. 20:28) Hij vergiet Zijn bloed tot vergeving van de zonden (Matth. 26:28) Christus is tot een vloek geworden om ons van de vloek te bevrijden (Gal.3:13) Christus' bloed is een losprijs en tegelijkertijd het verlossingsmiddel (Openb.1 :5) niemand komt tot de Vader dan door Hem (Joh.14:6)
Ik vraag mij dus echt af of de term wel een zuivere term is die recht doet aan de Schrift. Of dat het een term is die de mens op een verkeerd spoor zet. Namelijk dat de overtuiging van zonden opzich zaligmakend is. Want dat is niet waar. Ik kan nog zo overtuigt van zonden zijn. Maar wanneer daar niet het ware geloof is dat Christus verzoeningswerk omhelst. Is de mens verloren.
Of begrijp ik je nu verkeerd DIA?
Er is een algemene kennis en toestemmen dat we tegen God gezondigd hebben. Maar deze overtuiging
of kennis is een algemene kennis, die uit ons verstand voortkomt. Daar hebben we vele voorbeelden van in de Schrift. Ook de Heidelberger Catechismus begint er van stonden aan mee: Waaruit kent gij uw ellende? Het is een van de drie stukken die we moeten leren kennen. Maar er is een wereld van verschil
tussen kennen en kennen. We kunnen toch weten dat er een zaligmakende kennis (gewerkt door de Heilige Geest) is, en een algemene kennis, die uit ons verstand voortkomt? Deze kennis van ellende maakt
de mens nooit zalig. Het zal immers eindigen in een eeuwige ellende?
Kennis van ellende maakt niet zalig, maar is onmisbaar nodig om te kennen, en dan niet met ons natuurlijke verstand (een algemenen kennis van onze ellende) maar gewerkt door de Heilige Geest, ook wel genoemd een zaligmakende kennis van onze ellende of overtuiging. Zonder deze kennis van Boven kennen we ook geen genade. Genade is een eenzijdig werk van God, en dat begint niet met het roemen
in het geloof toch? Ik weet wel dat er vooral in deze tijd veel met de mond in Hem geroemd wordt maar het komt wel op hartenwerk aan. Ik de HEERE proef het hart (niet wat wij zeggen, wat uit ons verstand voortkomt). Ik acht met weinig woorden wat uitgeklaard te hebben dat het zeer gevaarlijk is om te leunen op enige algemene kennis van onze ellende. Nodig is een van God gewerkte zaligmakende kennis. Tevens is het van groot belang om te onderscheiden hoe nauw een algemene kennis en het ware werk Gods soms op elkaar lijken, hoewel er zo enorm veel verschil is. Toch dient dit telkens in elke preek aan de orde te komen, (separatie noemen we dat), want de mens wil zichzelf bedriegen en is van nature en hater van God en Zijn dienst, ook al overgiet hij zichzelf met een vroom sausje. Daar prikt de wereld zeker snel doorheen. En dat maakt de doorsnee `reformatorische mens` van nu zo ongeloofwaardig in een krom en verdraaid geslacht. Met de mond in Hem roemen, terwijl het hart zich verre van Hem houdt. begrijpt u het (al is het dan maar verstandelijk). Het komt wel aan op het werk van God, want met alles wat uit ons is zullen we zeker verloren gaan.
Kort samengevat: Kennis van onze ellende (en dan meer dan een algemene kennis) is noodzakelijk, wil er
een plaats komen voor Christus en Zijn verdiensten. Het wordt weer te lang, maar soms denk ik dat ik niet duidelijk ben, gelet op de reacties. Sorry.