DDD schreef:Waar vind je in zijn commentaren op de psalmen dan voorbeelden van wereld- of cultuurmijding?
Commentaar op psalm 37. Overigens is de term
wereld- of cultuurmijding niet echt bruikbaar. Het heeft al snel iets van een karikatuur om deze typering te gebruiken. Het gaat erom wat je eronder verstaat. In deze discussie wordt door ds. De Vries gewezen op leer én leven.
De vrome levenswandel die Calvijn voorstond was een geestelijke wandel in soberheid en matigheid en een mijden van 'vleeschelijke genoegens.
Calvijn schreef:Overigens is het bezit
der aarde, dat hij aan de kinderen Gods belooft, niet altijd voor aller
oogen openbaar, omdat zij ook als vreemdelingen daarop behooren rond
te zwerven, en de Heere niet toelaat, dat zij ergens de pinnen vast in de
aarde slaan, maar veeleer ze doet ronddwalen, opdat zij des te sterker
naar de hemelsche rust zouden reikhalzen. Want ons vleesch begeert
altijd zich hier te nestelen en ais wij niet voortdurend van de eene plaats
naar de andere gedreven worden, dan vergeten wij geheel onze
hemelsche en eeuwige erfenis. Toch wordt door die ongerustheid dat
bezit der aarde, waarvan David spreekt, niet vernietigd, omdat zij zeker
weten, dat zij de wettige bezitters der aarde zijn; en daardoor komt het,
dat zij hun brood met een rustig geweten eten, en, al hebben zij soms met
gebrek te kampen, toch komt God hun te hulp in hun behoeften, als Hij
den tijd gekomen acht. En, al willen de goddeloozen hen van het laatste
plekje der aarde verdrijven en al rekenen zij hen niet waard om de lucht,
die het eigendom van allen is, in te ademen, — toch beschermt God ze
met Zijn uitgebreiden arm En ten slotte onderhoudt Hij hen zóó door
Zijn kracht, dat zij veiliger leven in hun ballingschap, dan de
goddeloozen in hun nest, waarin zij zich gevestigd hebben.
