Reformatorisch en Evangelisch

[Desiree]

Niet arrogant ofzo hoor Dia.

Ben je mal. Ik reageerde ook spontaan.

En nu ga ik hard aan de slag...

[J.C. Philpot]

We zijn verantwoordelijk voor onszelf. Wat dunkt u van de Christus. Volg gij Mij.

Natuurlijk zijn we allereerst verantwoordelijk voor onszelf, en voor onze ziel. Maar daarnaast tot bepaalde hoogte ook voor anderen hoor. We zullen niet wegkomen met een "ben ik mijns broeders hoeder?".

[Jantje]

Belangrijker dan al deze vragen is: ben je gered door Jezus Christus? Heb je Hem lief gekregen boven alles en ben je gehoorzaam aan wat Paulus zegt: wandelt waardiglijk der roeping, met welke gij geroepen zijt; Met alle ootmoedigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, verdragende elkander in liefde; U benaarstigende te behouden de enigheid des Geestes door den band des vredes.

Vanzelf, dat begrijp ik, maar de vraag is: Hoe is een mens met God verzoend? Van nature heeft niemand de Heere lief, al menen velen van wel, als ze spreken over: Nu zijt wellekome Jesu, lieve Heer, Gij komt van alzo hoge, van alzo veer. Nu zijt wellekome van de hoge hemel neer, enz.

Ik zing dat lied liever ook niet. Maar als Gods kind aan zonde en schuld ontdekt wordt, en door de traliën heen een blik mag slaan op Jezus, dan komt er wel een verlangen in het hart, met Datheen in Psalm 42: 1:

O Heer', wanneer komt die dag,
Dat ik toch bij U zal wezen,
En zien Uw aanschijn geprezen?

[Nasrani]

Reformatorisch en evangelisch zijn nogal uitgebreide begrippen..
En bevindelijk-gereformeerd en oppervlakkig-verbondsmatig gereformeerd daar zit nogal een afstand tussen, alsof daar niet tussenin zit.

En verder kan ik Desiree wel begrijpen, er gaat een wereld om ons heen verloren omdat de kerken voor een groot gedeelte met de rug naar de wereld staan en op zichzelf gericht zijn. Dat geldt niet alleen voor reformatorische, maar ook voor evangelische kerken. Terwijl het wel onze opdracht is om zout en licht te zijn. Maar als het zout geen smaak heeft en het licht is bijna gedoofd ja dan kunnen we weinig in deze wereld.

[Zonnebloem]

Over deze vraag
1) Ziet u het verschil tussen reformatorisch en evangelisch? Ik zie verschil in uiterlijke zaken. En ook leerverschillen. Over welke evangelischen gaat het? En vallen refobaptisten ook onder de reformatorischen? Ik zie verschil maar daarnaast wil ik opmerken: veel reformatorischen hebben het sola scriptura meer losgelaten dan bepaalde evangelischen.
2) Ziet u de grote invloed die de evangelische bewging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken? Dat zie ik. Ik heb er weet van. Maar tegelijk zeg ik er bij dat in veel zwaardere reformatorische gemeentes het solus Christus dikwijls ver te zoeken is omdat dogma heerst over Gods Woord.
3) Hoe staat u tegenover deze twee stromingen? Ik ben alert op afwijkingen van het Woord ter linker en ter rechter hand
4) Denkt u dat deze samen kunnen gaan? Degenen die in Christus zijn zullen elkaar vinden in Hem. Ze zijn deel van hetzelfde lichaam ook al zitten ze niet in dezelfde gemeente. Eens zullen we echt samen een zijn.
5) Weet u het wezenlijke verschil tussen bevindelijk gereformeerd en oppervlakkig-verbondsmatig gereformeerd? Ja, ik heb zorg om allebei. Laat verbond en bevinding niet heersen over de Heere en Zijn Woord.

Omdat ik niet weet hoe ik een poll kan aanmaken zou ik deze mini-enquete hier graag plaatsen.
Ik denk dat het voor sommigen nogal confronterend kan zijn, en tevens verklaard waarom een bepaalde richting regelmatig in een hoek wordt gedrukt of in de verdediging wordt gedrongen.
Wezenlijke zaken dus.

[samanthi]

Ik heb thuis het boekje gereformeerd of evangelisch. Elk beschreven vanuit hun cultuur.

Helder boekje.

Ik probeer een brug te slaan tussen niet en wel christelijk. Dus helaas.. ik doe niet mee.

Ik begrijp het volkomen...
30 Wie met Mij niet is, die is tegen Mij; en wie met Mij niet vergadert, die verstrooit.

38 En Johannes antwoordde Hem, zeggende: Meester, wij hebben een gezien die de duivelen uitwierp in Uw Naam, welke ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.
39 Doch Jezus zeide: Verbiedt hem niet; want er is niemand die een kracht doen zal in Mijn Naam, en haastelijk van Mij zal kunnen kwalijk spreken.
40 Want wie tegen ons niet is, die is voor ons.
41 Want zo wie ulieden een beker water zal geven te drinken in Mijn Naam, omdat gij discipelen van Christus zijt, voorwaar zeg Ik u, hij zal zijn loon geenszins verliezen.
42 En zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem beter dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en dat hij in de zee geworpen ware.

Wat betekent dit gedeelte van de Schrift? Wie en wat bedoeld Jezus hier? Wilt u dat ook erbij noemen? Anders gaan we met een gedeelte van de Schrift aan de wandel, en we moeten de gehele Schrift in de context lezen.
Wie waren het waarvan Jezus zegt, die met Mij niet is, die is tegen Mij? En ook het volgende?

Tegen mense die Zijn werk als duivelswerk bestempelen... en tegen Johannes en de andere discipelen.
Met dwalingen moet je afrekenen, maar mensen die belijden dat Jezus Gods Zoon is, of dat Jezus de Gezalfde is, blijf ik af.

[Desiree]

Reformatorisch en evangelisch zijn nogal uitgebreide begrippen..
En bevindelijk-gereformeerd en oppervlakkig-verbondsmatig gereformeerd daar zit nogal een afstand tussen, alsof daar niet tussenin zit.

En verder kan ik Desiree wel begrijpen, er gaat een wereld om ons heen verloren omdat de kerken voor een groot gedeelte met de rug naar de wereld staan en op zichzelf gericht zijn. Dat geldt niet alleen voor reformatorische, maar ook voor evangelische kerken. Terwijl het wel onze opdracht is om zout en licht te zijn. Maar als het zout geen smaak heeft en het licht is bijna gedoofd ja dan kunnen we weinig in deze wereld.

Bedankt voor het veel betere verwoorden.. ik ben daar niet zo goed in.
Het is heel fijn als je bij elkaar terecht kunt met bepaalde vraagstukken. Hoe doet u of jij dat nu? Enz.
'Vertrouwen dat God die in u een goed werk begonnen is'.. en dan samen verder.

[Hendrien]

Ik zie het: Helder wie er mis is. Zo lijkt het wel. De keus wie is dat laat ik aan ieder voor zich over. Feit is dat we elkaar niet verstaan. Wel waard om over na te denken. Het is niet zomaar iets, maar wel iets van eeuwigheidsbelang.
Ik begrijp dat dit door sommigen weer als arrogant of betweterig kan worden gezien. Ik kan het ook niet helpen, maar mag ik dan zeggen dat ik dat zo niet bedoel?

Beste DIA, ik snap best wat u bedoelt. Maar hoe ziet u deze zaken dan wereldwijd?

[-DIA-]

Ik zie het: Helder wie er mis is. Zo lijkt het wel. De keus wie is dat laat ik aan ieder voor zich over. Feit is dat we elkaar niet verstaan. Wel waard om over na te denken. Het is niet zomaar iets, maar wel iets van eeuwigheidsbelang.
Ik begrijp dat dit door sommigen weer als arrogant of betweterig kan worden gezien. Ik kan het ook niet helpen, maar mag ik dan zeggen dat ik dat zo niet bedoel?

Beste DIA, ik snap best wat u bedoelt. Maar hoe ziet u deze zaken dan wereldwijd?

Dat kan ik niet zeggen. Wij kunnen slechts waarnemen wat voor ogen is. Onder wat we zien is ook genoemde grote vermengen van de genoemde stromingen. Maar de HEERE kent degenen die de Zijnen zijn. En een iegelijk die de Naam van Christus noemt sta af van ongerechtigheid.

[Mara]

1) Ziet u het verschil tussen reformatorisch en evangelisch?
Ja, dat zie ik.

2) Ziet u de grote invloed die de evangelische beweging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken?
Ja, die zie ik ook. Of dit al sinds de jaren '60 is, wist ik niet. Ik dacht dat dit later is ingezet.
Het is o.m. te merken in de prediking en in de liederen.

3) Hoe staat u tegenover deze twee stromingen?
Ik sta niet persé negatief over een evangelische stroming, omdat ik daar ook wel goede dingen van zie.
Maar mijn hart ligt toch bij het reformatorische gedachtengoed.

4) Denkt u dat deze samen kunnen gaan?
Nee, ik denk dat dit niet mogelijk is, of de bevindelijke kerken moeten dermate verwateren dat het overeenkomt met de charismatische beweging.

5) Weet u het wezenlijke verschil tussen bevindelijk gereformeerd en oppervlakkig-verbondsmatig gereformeerd?
Mensen die oppervlakkig gereformeerd zijn, begrijpen de term bevindelijk meestal niet, dus dan is dat verschil er vanzelf al.
En als zodanig hebben zij dan vaak niets met deze prediking.

[-DIA-]

2) Ziet u de grote invloed die de evangelische beweging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken?
Ja, die zie ik ook. Of dit al sinds de jaren '60 is, wist ik niet. Ik dacht dat dit later is ingezet.
Het is o.m. te merken in de prediking en in de liederen.

Ik denk ook dat de invloed van de evangelische beweging inderdaad kort na de jaren 60 doorbrak. Ook mede door de invloed van de EO. Want die invloed moeten we niet onderschatten. Er is eens een soort canon geschreven van de grote dwalingen in de kerken worden beschreven, waaruit ook blijkt hoeveel invloed de EO heeft uitgeoefend. Ik meen dat dhr. L.M.P. Scholten daarover schreef in De Wachter Sions. Wel waren de kerken in de jaren 60 zover afgegleden dat er makkelijk vat van de evangelische beweging kon plaatsvinden. De kerken waren minder weerbaar, en de evangelische beweging deed zich immers voor als 'Bijbelgetrouw', tegenover de Schriftkritiek die in die jaren doorbrak. Dat maakte deze beweging aantrekkelijk voor wie nog niet meekon met de Bijbelkritiek.

[Posthoorn]

@-DIA-, welk punt wil je nu eigenlijk maken met deze topic?

Persoonlijk denk ik dat de reformatorische kerken in zijn algemeenheid een vleugje van het 'evangelische' nodig hebben. Maar ik weet niet wat jij nu eigenlijk wilt.

[-DIA-]

2) Ziet u de grote invloed die de evangelische beweging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken?
Ja, die zie ik ook. Of dit al sinds de jaren '60 is, wist ik niet. Ik dacht dat dit later is ingezet.
Het is o.m. te merken in de prediking en in de liederen.

Ik denk ook dat de invloed van de evangelische beweging inderdaad kort na de jaren 60 doorbrak. Ook mede door de invloed van de EO. Want die invloed moeten we niet onderschatten. Er is eens een soort canon geschreven van de grote dwalingen in de kerken worden beschreven, waaruit ook blijkt hoeveel invloed de EO heeft uitgeoefend. Ik meen dat dhr. L.M.P. Scholten daarover schreef in De Wachter Sions. Wel waren de kerken in de jaren 60 zover afgegleden dat er makkelijk vat van de evangelische beweging kon plaatsvinden. De kerken waren minder weerbaar, en de evangelische beweging deed zich immers voor als 'Bijbelgetrouw', tegenover de Schriftkritiek die in die jaren doorbrak. Dat maakte deze beweging aantrekkelijk voor wie nog niet meekon met de Bijbelkritiek.

Het gaat over het onderkennen van het gevaar van de evangelische beweging, waar ze in wezen remonstrants is, wat betreft het vermogen om voor Jezus te kiezen. Tijdgeloof en waar zaligmakend geloof worden niet of nauwelijks onderscheiden. De aantrekkelijkheid van deze beweging, als men er zich op beroept 'Bijbelgetrouw' te zijn, moet doorzien worden, en dat gebeurt mijns inziens te weinig. Niet voor niets heeft deze beweging zo'n grote invloed op vanouds reformatorische kerken gehad.
Het gaat dus niet om het 'evangelische' op zich, maar om dwalingen die in deze beweging meebrengt. Er kan zeker ook gesproken worden van een evangelische prediking, die wel behoudend is, maar wel evenwichtig wet en evangelie handhaaft. De ene prediker is in zijn prediking meer 'evangelisch'. Dat hoeft dus niet het bezwaar te zijn.

[Arja]

2) Ziet u de grote invloed die de evangelische beweging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken?
Ja, die zie ik ook. Of dit al sinds de jaren '60 is, wist ik niet. Ik dacht dat dit later is ingezet.
Het is o.m. te merken in de prediking en in de liederen.

Ik denk ook dat de invloed van de evangelische beweging inderdaad kort na de jaren 60 doorbrak. Ook mede door de invloed van de EO. Want die invloed moeten we niet onderschatten. Er is eens een soort canon geschreven van de grote dwalingen in de kerken worden beschreven, waaruit ook blijkt hoeveel invloed de EO heeft uitgeoefend. Ik meen dat dhr. L.M.P. Scholten daarover schreef in De Wachter Sions. Wel waren de kerken in de jaren 60 zover afgegleden dat er makkelijk vat van de evangelische beweging kon plaatsvinden. De kerken waren minder weerbaar, en de evangelische beweging deed zich immers voor als 'Bijbelgetrouw', tegenover de Schriftkritiek die in die jaren doorbrak. Dat maakte deze beweging aantrekkelijk voor wie nog niet meekon met de Bijbelkritiek.

Het gaat over het onderkennen van het gevaar van de evangelische beweging, waar ze in wezen remonstrants is, wat betreft het vermogen om voor Jezus te kiezen. Tijdgeloof en waar zaligmakend geloof worden niet of nauwelijks onderscheiden. De aantrekkelijkheid van deze beweging, als men er zich op beroept 'Bijbelgetrouw' te zijn, moet doorzien worden, en dat gebeurt mijns inziens te weinig. Niet voor niets heeft deze beweging zo'n grote invloed op vanouds reformatorische kerken gehad.
Het gaat dus niet om het 'evangelische' op zich, maar om dwalingen die in deze beweging meebrengt. Er kan zeker ook gesproken worden van een evangelische prediking, die wel behoudend is, maar wel evenwichtig wet en evangelie handhaaft. De ene prediker is in zijn prediking meer 'evangelisch'. Dat hoeft dus niet het bezwaar te zijn.

Wikpedia zegt: De bevindelijk gereformeerde kerken blijven zich fel verzetten tegen evangelische invloeden, al voelen individuele kerkleden zich soms wel tot de evangelische geloofsbeleving aangetrokken.

Bij evangelischen is het geloof meer dan het principieel aannemen van bepaalde waarheden. Het levend geloof treft de mens in het diepst van zijn hart en heeft van daaruit een onstuitbare invloed op de rest van zijn leven. Deze nieuwe levenswandel wordt gekenmerkt door de vrucht van de Geest als het gaat om karakter (Galaten 5:22-23) en een 'honger naar gerechtigheid' in al het doen en laten. Jakobus schreef hierover dat alleen dit de reine zuivere godsdienst is: het zich in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven, en het bijstaan van weduwen en wezen in hun nood: "wel in de wereld maar niet van de wereld". Bron: Evangelisch christendom

[-DIA-]

2) Ziet u de grote invloed die de evangelische beweging sinds de jaren 60 heeft in de reformatorische kerken?
Ja, die zie ik ook. Of dit al sinds de jaren '60 is, wist ik niet. Ik dacht dat dit later is ingezet.
Het is o.m. te merken in de prediking en in de liederen.

Ik denk ook dat de invloed van de evangelische beweging inderdaad kort na de jaren 60 doorbrak. Ook mede door de invloed van de EO. Want die invloed moeten we niet onderschatten. Er is eens een soort canon geschreven van de grote dwalingen in de kerken worden beschreven, waaruit ook blijkt hoeveel invloed de EO heeft uitgeoefend. Ik meen dat dhr. L.M.P. Scholten daarover schreef in De Wachter Sions. Wel waren de kerken in de jaren 60 zover afgegleden dat er makkelijk vat van de evangelische beweging kon plaatsvinden. De kerken waren minder weerbaar, en de evangelische beweging deed zich immers voor als 'Bijbelgetrouw', tegenover de Schriftkritiek die in die jaren doorbrak. Dat maakte deze beweging aantrekkelijk voor wie nog niet meekon met de Bijbelkritiek.

Het gaat over het onderkennen van het gevaar van de evangelische beweging, waar ze in wezen remonstrants is, wat betreft het vermogen om voor Jezus te kiezen. Tijdgeloof en waar zaligmakend geloof worden niet of nauwelijks onderscheiden. De aantrekkelijkheid van deze beweging, als men er zich op beroept 'Bijbelgetrouw' te zijn, moet doorzien worden, en dat gebeurt mijns inziens te weinig. Niet voor niets heeft deze beweging zo'n grote invloed op vanouds reformatorische kerken gehad.
Het gaat dus niet om het 'evangelische' op zich, maar om dwalingen die in deze beweging meebrengt. Er kan zeker ook gesproken worden van een evangelische prediking, die wel behoudend is, maar wel evenwichtig wet en evangelie handhaaft. De ene prediker is in zijn prediking meer 'evangelisch'. Dat hoeft dus niet het bezwaar te zijn.

Wikpedia zegt: De bevindelijk gereformeerde kerken blijven zich fel verzetten tegen evangelische invloeden, al voelen individuele kerkleden zich soms wel tot de evangelische geloofsbeleving aangetrokken.

Bij evangelischen is het geloof meer dan het principieel aannemen van bepaalde waarheden. Het levend geloof treft de mens in het diepst van zijn hart en heeft van daaruit een onstuitbare invloed op de rest van zijn leven. Deze nieuwe levenswandel wordt gekenmerkt door de vrucht van de Geest als het gaat om karakter (Galaten 5:22-23) en een 'honger naar gerechtigheid' in al het doen en laten. Jakobus schreef hierover dat alleen dit de reine zuivere godsdienst is: het zich in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven, en het bijstaan van weduwen en wezen in hun nood: "wel in de wereld maar niet van de wereld". Bron: Evangelisch christendom

Maar de kern, de wedergeboorte, zoals er door onze belijdenisgeschriften van gesproken wordt, kent men daar niet. Dat is een fundamentele afwijking. Ze geloven wel, ze nemen wel aan, maar... dat weet iedereen wel. Wikipedia is hier dan ook mis, en alle algemene geschiedschrijving gaat hier de mist in. Lees slechts de geschiedenis van Rijssen. Op het punt van de godsdienst gaat men van verstandelijk waarneembare feiten uit.