Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Gebruikersavatar
Roos2018
Berichten: 842
Lid geworden op: 01 aug 2018, 02:16
Locatie: CA - USA

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Roos2018 »

אֶ֥רֶךְ אַפַּ֖יִם (erech apayiem) betekent vanuit het Hebreeuws : lankmoedig, traag tot boosheid.
Het is een samenvoeging / verbuiging van de woorden
ארוך (aroch, lang) en אופי (ofie, karakter).

Wat mij betreft mag het woord "lankmoedig" gewoon in de SV blijven staan.
De Statenvertalers zijn dan dicht bij de oorspronkelijke tekst gebleven.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Roos2018 schreef:אֶ֥רֶךְ אַפַּ֖יִם (erech apayiem) betekent vanuit het Hebreeuws : lankmoedig, traag tot boosheid.
Het is een samenvoeging / verbuiging van de woorden
ארוך (aroch, lang) en אופי (ofie, karakter).

Wat mij betreft mag het woord "lankmoedig" gewoon in de SV blijven staan.
De Statenvertalers zijn dan dicht bij de oorspronkelijke tekst gebleven.
Wat het Hebreeuws wel. In het Grieks wordt het ook in een andere betekenis gebruikt "geduldig in lijden"
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Valcke »

Parsifal, het Griekse woord is juist ontstaan in de Septaginta als equivalent van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is dus ook de oorspronkelijke betekenis van het Griekse woord. Dat het woord in het NT enkele keren ook gebruikt wordt in de betekenis ‘lijdzaamheid’ doet daar niets aan af. Dat is een tweede betekenis, maar niet de eerste en gebruikelijke. Wanneer je dit niet gelooft, zou je toch (bv) de zeer uitgebreide woordstudie in Kittel moeten lezen.

Wanneer in het NT steeds met geduldig vertaald zou worden, wordt de juiste betekenis in een aantal gevallen gemist. Want je kunt ‘geduldig’ in diverse teksten opvatten als geduldig in zijn algemeenheid (dus ook in lijden en tegenspoed), terwijl dat niet bedoeld wordt.
Laatst gewijzigd door Valcke op 12 dec 2019, 21:40, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Jantje schreef:
Amstelodamense schreef:Het woord geduld impliceert ook okay, zo je wilt, lankmoedigheid. En als er in de Bijbel staat dat bijv. het volk Israël zondigt en God blijft geduldig, dan snapt iedereen dat met dat geduld van de Heere wordt bedoeld dat hij hen niet straft. Hij blijft geduldig, ondanks hun zonde.
Voor mij glashelder in ieder geval.

Daarnaast, aangezien je in onze Nederlandse taal het woord lankmoedig nooit (of zeer zelden) hoort, heb je de uitdaging om daar iets mee te doen. We zijn het aan onze stand verplicht om Gods Woord zuiver maar ook begrijpelijk over te brengen.
Het zou je sieren als je gewoon toegaf dat @Valcke gelijk heeft. De gemiddelde Nederlander weet heus wel wat het woord 'lankmoedig' betekent (kijk maar naar de kinderen van @Ad Anker, die weten het zelfs). Dus het is onzin om te beweren dat dit woord te ouderwets is en niet meer thuis zou passen in Gods Woord.
De kinderen van Ad Anker groeien op met de SV en zijn denk ik geen gemiddelde Nederlanders.

Trouwens om iets positiever te zijn over de SV. De parate kennis van de oudere woorden helpt me zeker in het leren van Zweeds. Soms lijken de Zweedse woorden juist op die oudere Nederlandse woorden.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Valcke schreef:Parsifal, het Griekse woord is juist ontstaan in de Septaginta als equivalent van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is dus ook de oorspronkelijke betekenis van het Griekse woord. Dat het woord in het NT enkele keren ook gebruikt wordt in de betekenis ‘lijdzaamheid’ doet daar niets aan af. Dat is een tweede betekenis, maar niet de eerste en gebruikelijke. Wanneer je dit niet gelooft, zou je toch (bv) de zeer uitgebreide woordstudie in Kittel moeten lezen.

Wanneer het NT steeds met geduldig vertaald zou worden, wordt de juiste betekenis in een aantal gevallen gemist. Want je kunt ‘geduldig’ in diverse teksten opvatten als geduldig in zijn algemeenheid (dus ook in lijden en tegenspoed), terwijl dat niet bedoeld wordt.
Welke teksten gaat dat om? En hoe weet je dat het woord niet op dezelfde manier als in Jakobus of Hebreeën 6 gelezen kan worden in die teksten?
Het aantal keren dat het niet als traag tot toorn gelezen kan worden is zeker meer dan 10%, dat is de moeite van een breder woord gebruiken waard.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Valcke »

parsifal schreef:
Valcke schreef:Parsifal, het Griekse woord is juist ontstaan in de Septaginta als equivalent van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is dus ook de oorspronkelijke betekenis van het Griekse woord. Dat het woord in het NT enkele keren ook gebruikt wordt in de betekenis ‘lijdzaamheid’ doet daar niets aan af. Dat is een tweede betekenis, maar niet de eerste en gebruikelijke. Wanneer je dit niet gelooft, zou je toch (bv) de zeer uitgebreide woordstudie in Kittel moeten lezen.

Wanneer het NT steeds met geduldig vertaald zou worden, wordt de juiste betekenis in een aantal gevallen gemist. Want je kunt ‘geduldig’ in diverse teksten opvatten als geduldig in zijn algemeenheid (dus ook in lijden en tegenspoed), terwijl dat niet bedoeld wordt.
Welke teksten gaat dat om? En hoe weet je dat het woord niet op dezelfde manier als in Jakobus of Hebreeën 6 gelezen kan worden in die teksten?
Het aantal keren dat het niet als traag tot toorn gelezen kan worden is zeker meer dan 10%, dat is de moeite van een breder woord gebruiken waard.
Gal. 5:22: Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Ef. 4:2: Met alle ootmoedigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, verdragende elkander in liefde.

Bij de tweede tekst zou je het woord 'geduld' nog wel uit de context kunnen interpreteren, maar in de eerste tekst (Gal. 5:22) wordt dat al veel moeilijker. En toch zijn de taalkundigen en exegeten het er wel over eens dat het woord daar niet geduldig in lijden betekent, maar het niet snel toornig worden (lankmoedigheid).

Ook in 1 Kor. 13:4 en 2 Kor. 6:6 kun je het woord 'geduldig' verkeerd opvatten, terwijl 'lankmoedig' de betekenis correct weergeeft.
Ook wanneer Paulus aan koning Agrippa vraagt of deze hem lankmoedig wil horen, vraagt hij niet alleen om geduld, maar ook of hij zijn opvatting zonder toorn wil aanhoren; daarom verwijst hij ook naar de kennis van Agrippa over de gewoonten en vragen onder de Joden.

En, het basale gegeven blijft dat in het woord 'geduldig' het element van traag tot toorn minder goed tot uitdrukking komt, terwijl dat wel de (hoofd)betekenis is van het Griekse woord.

In reactie op je laatste zin: Een woord met twee behoorlijk verschillende betekenissen kun je doorgaans beter ook met twee verschillende woorden vertalen dan te proberen de betekenissen op één hoop te gooien.

Ik denk overigens dat ik nu stop. Het is allemaal te vinden in de bronnen / woordstudies die ik genoemd heb, dus daar verwijs ik naar.
Gebruikersavatar
Van Ewijk
Berichten: 1753
Lid geworden op: 01 apr 2015, 18:05

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Van Ewijk »

Het is toch Gods eigen belofte te waken over zijn woord en er zorg voor te dragen?
Zou hij zich dan naar menselijke bepalingen beperken tot een één enkele vertaling?
Misschien is het juist wel zijn wil dat er een grote verscheidenheid is aan vertalingen zodat de boodschap van de redding iedereen bereikt die het maar horen of lezen wil.

Maar nee, laten we liever vanuit onze beperkte en halsstarrige menselijkheid uit gaan en aannemen dat slechts één enkele vertaling de goede is.
Zelf ook als Gods eigen werk met zijn eigen woord voor onze ogen zichtbaar is.
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Valcke schreef:
parsifal schreef:
Valcke schreef:Parsifal, het Griekse woord is juist ontstaan in de Septaginta als equivalent van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is dus ook de oorspronkelijke betekenis van het Griekse woord. Dat het woord in het NT enkele keren ook gebruikt wordt in de betekenis ‘lijdzaamheid’ doet daar niets aan af. Dat is een tweede betekenis, maar niet de eerste en gebruikelijke. Wanneer je dit niet gelooft, zou je toch (bv) de zeer uitgebreide woordstudie in Kittel moeten lezen.

Wanneer het NT steeds met geduldig vertaald zou worden, wordt de juiste betekenis in een aantal gevallen gemist. Want je kunt ‘geduldig’ in diverse teksten opvatten als geduldig in zijn algemeenheid (dus ook in lijden en tegenspoed), terwijl dat niet bedoeld wordt.
Welke teksten gaat dat om? En hoe weet je dat het woord niet op dezelfde manier als in Jakobus of Hebreeën 6 gelezen kan worden in die teksten?
Het aantal keren dat het niet als traag tot toorn gelezen kan worden is zeker meer dan 10%, dat is de moeite van een breder woord gebruiken waard.
Gal. 5:22: Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Ef. 4:2: Met alle ootmoedigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, verdragende elkander in liefde.

Bij de tweede tekst zou je het woord 'geduld' nog wel uit de context kunnen interpreteren, maar in de eerste tekst (Gal. 5:22) wordt dat al veel moeilijker. En toch zijn de taalkundigen en exegeten het er wel over eens dat het woord daar niet geduldig in lijden betekent, maar het niet snel toornig worden (lankmoedigheid).

Ook in 1 Kor. 13:4 en 2 Kor. 6:6 kun je het woord 'geduldig' verkeerd opvatten, terwijl 'lankmoedig' de betekenis correct weergeeft.
Ook wanneer Paulus aan koning Agrippa vraagt of deze hem lankmoedig wil horen, vraagt hij niet alleen om geduld, maar ook of hij zijn opvatting zonder toorn wil aanhoren; daarom verwijst hij ook naar de kennis van Agrippa over de gewoonten en vragen onder de Joden.

En, het basale gegeven blijft dat in het woord 'geduldig' het element van traag tot toorn minder goed tot uitdrukking komt, terwijl dat wel de (hoofd)betekenis is van het Griekse woord.

In reactie op je laatste zin: Een woord met twee behoorlijk verschillende betekenissen kun je doorgaans beter ook met twee verschillende woorden vertalen dan te proberen de betekenissen op één hoop te gooien.

Ik denk overigens dat ik nu stop. Het is allemaal te vinden in de bronnen / woordstudies die ik genoemd heb, dus daar verwijs ik naar.
Nee ik begrijp niet waarom in 1 Korinthe 13, lankmoedig in de specifiekere zin, een goede vertaling is.
Als ik strongs gebruik, zie ik dat het woord in het NT 10 keer wordt gebruikt.
2 keer in Mattheus 18, waar traag tot straf als betekenis voor de hand ligt.
In Lukas 18, waar dit ook het geval is.
Hebreeën 6, waar het woord duidelijk een andere betekenis heeft (geduldig ondergaan?)
3 keer in Jakobus 5, waar ook de betekenis niet traag tot straf kan zijn, maar in betekenis dichter bij dat van Hebreen 6 ligt
2 Petrus 3, waar het wel meer "traag tot straf" betekent.

Blijven over 1 Korinthe 13 en 1 Thess. 5, waar de context geen uitsluitsel geeft.
Waar de context wel een duidelijke richting op wijst, hebben we dus in drie van de vijf "duidelijke" passages "traag tot straf" en in twee gevallen "geduld (in tijd van lijden)".
Het lijkt me in zo'n geval heel gevaarlijk om voor een van de twee betekenissen te kiezen als de context beide toelaat. Zeker als er een breder woord in de Nederlandse taal is wat beide betekenissen omvat.

Ook het zusterwoord makrothumia kan beide kanten op gaan. Waar ik geneigd ben om het woord te lezen als "traag tot straf" als er een gezagsverhouding is en "geduldig ondergaan" als er geen gezagsverhouding is.

Dus mijn vraag: als de betekenis van het woord duidelijk is in zo'n 60% van de gevallen traag tot straf betekent, en in de overige 40% geduldig in een context van lijden, waarom in de gevallen waar context beide toelaat voor de eerste kiezen? Gebruik wat mij betreft 1 Cor 13:4 Als voorbeeld.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Valcke »

Nogmaals: Makrothumia en het bijbehorende werkwoord (komen samen in het niet 10x voor maar zo’n 24x) is in het Grieks ontstaan in het OT, de Septuaginta, als vertaling van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is de oorspronkelijke en hoofdbetekenis. En dat was ook nog zo in het NT. Het is niet juist dat in veel teksten beide betekenissen mogelijk zijn (dat zijn er slechts enkele). Waar het gaat om de houding ten opzichte van een ander, betekent het woord altijd lankmoedig (dus ook 1 Kor. 13:4). Alleen waar het gaat om de houding in het lijden gaat het om lijdzaam of geduld in het lijden. Bovendien is daar ook een ander Grieks woord voor (hupomonè), dat veel gebruikelijker is. De verhouding tussen beide betekenissen is niet 60-40, maar eerder 80-20, hoewel ik het niet nageteld heb.

Voor mij is van veel belang de overeenkomst in betekenis met het OT. Juist daarom is het woord in de Griekse taal terechtgekomen. Het is namelijk geen seculier woord, maar in zijn ontstaan een zuiver Bijbels woord om het begrip van Gods lankmoedigheid (traag tot toorn) tot uitdrukking te brengen. Ik veroordeel een nieuwe vertaling niet wanneer men toch voor ‘geduld’ kiest, maar ik acht het toch een verlies ten opzichte van de grondtekst.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Valcke schreef:Nogmaals: Makrothumia en het bijbehorende werkwoord (komen samen in het niet 10x voor maar zo’n 24x) is in het Grieks ontstaan in het OT, de Septuaginta, als vertaling van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is de oorspronkelijke en hoofdbetekenis. En dat was ook nog zo in het NT. Het is niet juist dat in veel teksten beide betekenissen mogelijk zijn (dat zijn er slechts enkele). Waar het gaat om de houding ten opzichte van een ander, betekent het woord altijd lankmoedig (dus ook 1 Kor. 13:4). Alleen waar het gaat om de houding in het lijden gaat het om lijdzaam of geduld in het lijden. Bovendien is daar ook een ander Grieks woord voor (hupomonè), dat veel gebruikelijker is. De verhouding tussen beide betekenissen is niet 60-40, maar eerder 80-20, hoewel ik het niet nageteld heb.

Voor mij is van veel belang de overeenkomst in betekenis met het OT. Juist daarom is het woord in de Griekse taal terechtgekomen. Het is namelijk geen seculier woord, maar in zijn ontstaan een zuiver Bijbels woord om het begrip van Gods lankmoedigheid (traag tot toorn) tot uitdrukking te brengen. Ik veroordeel een nieuwe vertaling niet wanneer men toch voor ‘geduld’ kiest, maar ik acht het toch een verlies ten opzichte van de grondtekst.
Ja ik benoemde de vrouwelijke variant ook (die inderdaad 14 keer voorkomt)
Zelfs als de verhouding 80:20 is dan nog is dat genoeg om de mogelijkheid voor de tweede betekenis in een vertaling open te laten in een vertaling. Als je redenering over woordgebruik klopt dan hebben Jakobus en de auteur van Hebreeën een erg vreemde keus gemaakt (en dat past niet echt bij mijn visie op de Bijbel). Ik zou inderdaad voor de specifiekere betekenis van het woord kiezen als het gebruikt wordt in een verwijzing naar het OT of als een opsomming wordt gebruikt die in bijna dezelfde volgorde in het OT voorkomt, maar op het moment lijk je te kiezen (om ethimologische redenen) voor een betekenis tenzij het tegendeel blijkt, en gezien het aantal keren dat het tegendeel blijkt lijkt me dat totaal niet gerechtvaardigd.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Valcke »

parsifal schreef:
Valcke schreef:Nogmaals: Makrothumia en het bijbehorende werkwoord (komen samen in het niet 10x voor maar zo’n 24x) is in het Grieks ontstaan in het OT, de Septuaginta, als vertaling van het Hebreeuwse ‘langzaam tot toorn’. Dat is de oorspronkelijke en hoofdbetekenis. En dat was ook nog zo in het NT. Het is niet juist dat in veel teksten beide betekenissen mogelijk zijn (dat zijn er slechts enkele). Waar het gaat om de houding ten opzichte van een ander, betekent het woord altijd lankmoedig (dus ook 1 Kor. 13:4). Alleen waar het gaat om de houding in het lijden gaat het om lijdzaam of geduld in het lijden. Bovendien is daar ook een ander Grieks woord voor (hupomonè), dat veel gebruikelijker is. De verhouding tussen beide betekenissen is niet 60-40, maar eerder 80-20, hoewel ik het niet nageteld heb.

Voor mij is van veel belang de overeenkomst in betekenis met het OT. Juist daarom is het woord in de Griekse taal terechtgekomen. Het is namelijk geen seculier woord, maar in zijn ontstaan een zuiver Bijbels woord om het begrip van Gods lankmoedigheid (traag tot toorn) tot uitdrukking te brengen. Ik veroordeel een nieuwe vertaling niet wanneer men toch voor ‘geduld’ kiest, maar ik acht het toch een verlies ten opzichte van de grondtekst.
Ja ik benoemde de vrouwelijke variant ook (die inderdaad 14 keer voorkomt)
Zelfs als de verhouding 80:20 is dan nog is dat genoeg om de mogelijkheid voor de tweede betekenis in een vertaling open te laten in een vertaling. Als je redenering over woordgebruik klopt dan hebben Jakobus en de auteur van Hebreeën een erg vreemde keus gemaakt (en dat past niet echt bij mijn visie op de Bijbel). Ik zou inderdaad voor de specifiekere betekenis van het woord kiezen als het gebruikt wordt in een verwijzing naar het OT of als een opsomming wordt gebruikt die in bijna dezelfde volgorde in het OT voorkomt, maar op het moment lijk je te kiezen (om ethimologische redenen) voor een betekenis tenzij het tegendeel blijkt, en gezien het aantal keren dat het tegendeel blijkt lijkt me dat totaal niet gerechtvaardigd.
Sorry, maar je lijkt niet tot je te nemen dat het onderscheid vooral gelegen is in de vraag of sprake is van een eigenschap tegenover een persoon/personen versus een eigenschap tegenover het lijden. Tegenover een persoon is de betekenis: lankmoedig (altijd!), tegenover het lijden is de betekenis: lijdzaam. Ik kies dus niet alleen om etymologische redenen voor lankmoedig als hoofdbetekenis, maar ik kies hiervoor op inhoudelijke gronden en omdat dit ook bevestigd is in vele woordstudies.

Maar nu stop ik echt.
Ambtenaar
Berichten: 9144
Lid geworden op: 15 apr 2017, 14:37

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Ambtenaar »

@Valcke, heldere uitleg. Dank, ben overtuigd.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9161
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door parsifal »

Valcke, welke commentaren of woordenboeken maken hetzelfde onderscheid als jij (dus het verschil tussen een persoon en lijden als object) ? Kun je de belangrijke passages hier citeren?
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Marco
Berichten: 3595
Lid geworden op: 31 jul 2007, 13:55
Locatie: Waddinxveen

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door Marco »

Valcke schreef:Marco, je begrijpt niet goed wat voor mij principieel is. Dat is namelijk niet de gehechtheid aan de SV op zich. Alle drie opties die je noemt zijn voor mij principieel mogelijk. Verder heb ik hier eerder genoeg over gezegd.
Je trekt het wel breder: je constateert dat naar degenen die principieel niet met de HSV mee kunnen het hardste geroepen wordt door degenen die wél andere vertalingen gebruiken. Het gaat dus niet (alleen) om jouw principes, maar om die van veel meer mensen. Waarbij veel mensen wel die gehechtheid aan de SV op zich uiten.

Ondertussen probeer ik te vinden wat er dan voor jou principieel is, waar je eerder genoeg over gezegd zou hebben. Afgezien van een hele discussie over het woord 'lankmoedig' (dank voor de heldere uitleg!!) vind ik dit terug:
Valcke schreef:Keuze voor de HSV zou voor mij nooit een aanvaardbare route zijn. Want een vertaling van de Bijbel in onze taal kan en moet beter en nauwkeuriger - zeker in het OT - dan de HSV. Dan zou een nieuwe vertaling altijd nog een betere route zijn dan de HSV. Al is dat een zeer moeilijke route die ik niet snel zie gebeuren.
Heldere taal. Dus geen principiële reden om alleen met de SV te kunnen leven. Je vindt de HSV gewoon niet goed genoeg. De HSV heeft geprobeerd de brontaal goed te volgen. Of dat voldoende gelukt is kan je je inderdaad afvragen. Maar let op: 'voldoende' is altijd een punt op een schaal. Ook de SV is niet 1 op 1 brontaal volgend. En ook voor de SV zijn vertaalkeuzes gemaakt. Ik blijf mij trouwens wel afvragen, hoe 'leesbaarheid' van een vertaling zich in je beoordeling zich verhoudt tot 'nauwkeurigheid'. Is het mogelijk dat je zou instemmen met een iets minder nauwkeurige vertaling (die, om eens een willekeurig voorbeeld te noemen, 'geduldig' vertaalt in plaats van 'lankmoedig'), maar die wel vlot door de hele Nederlandse bevolking gelezen kan worden?

Voor de duidelijkheid (en dit is niet tegen één persoon gericht!): ik gebruik de SV niet als eerste vertaling - maar ik roep nergens om. Wat ik alleen heel jammer vind is als er zaken principieel worden verklaard, terwijl ze dat eigenlijk niet zijn. En wat ook jammer is, is als er daarna een discussie ontstaat over - bijvoorbeeld - één woord in een vertaling, waarna wordt gesuggereerd dat daarmee een hele vertaling niet zou deugen.
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Pieter Rouwendal houdt pleidooi voor revisie van de Statenvertaling.

Bericht door helma »

Ik merk bij mezelf dat ik toch niet altijd goed gerealiseerd heb dat voor ons de taal van de SV niet alleen vertrouwder is doordat we kerkelijk opgevoed zijn, maar dat er ook een groot verschil is of je überhaupt bent opgegroeid in een gebied waar deze woorden vanouds in het taalgebruik hoorden.
Ik hoorde van Jan Bayense bijvoorbeeld dat in de streek waar hij evangelist is (Kerkrade) mensen niet eens altijd Nederlands hebben gesproken doordat dat gedeelte van Limburg niet altijd bij Nederland hoorde.
Dan heb je al een taalbarrière als het gaat om gewone gesprekken, laat staan als het gaat om de Bijbelse taal.
In het contact wat ik heb met een Bulgaarse jonge vrouw heb ik die taalbarrière ook. De Nederlandse taal is al best moeilijk voor haar, al woont ze nu 10 jaar in Nederland. Van de Bijbel begrijpt ze ook heel veel niet, alleen al vanwege de taaldrempel.
Ik merk bij mezelf dat ik er veel te gauw van uitga dat ze bepaalde dingen wel begrijpt. Ik kan me niet voorstellen wat het is om helemaal niets te weten van de Bijbel. Zelfs de bekende verhalen en personen niet.

Wat dat betreft ga ik het toch wel steeds aangrijpender vinden dat in het Evangelisatiewerk de SV gebruikt wordt. Wat werpen we dan een drempel op om Gods Woord te kunnen lezen.
Dat gaat me echt aan het hart.
Ja, ik weet wat God allemaal kan doen. Hij kan er door heen werken. En dat doet Hij ook. Maar Hij liet de discipelen op de Pinksterdag ook de taal spreken die de heidenen konden verstaan.
Plaats reactie