Valcke schreef:Nav de zojuist ontstane discussie in reactie op mij:
Mijn punt is dat de SV ook na een revisie dezelfde nauwkeurigheid moet hebben als vóór de revisie. Dan is het geen goed idee bepaalde woorden met een specifieke betekenis uit de vertaling te halen. Zeker niet wanneer die woorden nog te boek staan als Hedendaags Nederlands en er geen zuiver synoniem beschikbaar is.
Als je het over een revisie hebt, helemaal mee eens.
Valcke schreef:Mijn opmerking over degenen die dit niet kunnen pruimen was niet persoonlijk bedoeld. Wel merk ik dat juist personen die zelf de SV niet meer als eerste vertaling gebruiken, hier het hardste roepen dat de SV gemoderniseerd moet worden. Daar heb ik heel veel moeite mee. Juist degenen die principieel niet met de HSV mee konden, gaat dit aan. Niet de grote groep die al over is op de HSV en andere (minder brontaalgerichte) vertalingen.
Ergens wel logisch dat die personen dat vinden, al hoeven ze (en ik) dat niet hard te roepen. De kern hiervan zit in 'principieel'. De vraag is of 'principieel' terecht is.
Nog even een stukje terug in deze draad:
GGotK schreef:Grofweg 3 redenen geeft de voorzitter van de GBS aan in het bewuste stukje in Standvastig:
1. uit eerbied voor het Woord des Heeren ( 4 eeuwen wonderlijk bescherm en bewaard)
2. Vrees voor een glijdende schaal: waar zal het einde zijn als men eenmaal begint met herzien of hertalen ( 1 van de 6 punten die JC Philpot gaf in 'Afscheiding en raadgevingen' om de tekst van de James Version niet aan te passen)
3. Wie zouden dit werk op zich durven en kunnen nemen? Wie kan zich vergelijken met de Statenvertalers?
1. Zie NGB art.7:
"Men mag ook geen geschriften van mensen, hoe heilig de schrijvers ook geweest zijn, op één lijn stellen met de goddelijke Schriften, ook de gewoonte niet met Gods waarheid — want de waarheid gaat boven alles —; evenmin het grote aantal, de ouderdom, de ononderbroken voortgang in de tijden of de opvolging van personen, of de concilies, decreten of besluiten. Want alle mensen zijn uit zichzelf leugenaars (Ps.116:11) en ijdeler dan de ijdelheid zelf."
Een vertaling is niet het Woord zelf. Het blijft een vertaling, hoe goed die ook is. Ouderdom van die vertaling is daarin principieel argument. Wel is het zo, dat een vertaling die al 400 jaar wordt gebruikt heel goed zal zijn. Dat wordt door niemand betwist, maar daar is niets principieels aan.
2. De vrees is begrijpelijk, maar niet principieel.
3. Dit neigt naar heiligenverering. En het is een onterechte vergelijking. Als er nu besloten wordt voor een nieuwe vertaling wordt niemand vergeleken met (het geestelijke niveau van) de statenvertalers. Principieel is dit argument dus af te keuren.
Ik denk dat deze discussie plat wordt geslagen door hem tot principieel te verklaren. Zoals er al veel teveel principieel is verklaard.
Haal je het principiele er af, dan wordt de vraag, waarmee het Woord het beste gediend is:
1. geen nieuwe vertaling
2. een nieuwe herziening
3. een nieuwe vertaling
Wat mij betreft is daarbij brontaalgetrouw een belangrijk criterium. Maar niet het enige. En wat mij betreft is hierin ook niet één keus goed en de rest fout.