Buigen onder het recht (uit: Verontrustende berichten)

[liz boer]

@ liz: Heb je het stukje van Ad al gelezen? Je geeft geen inhoudelijke reactie maar roept constant om uitleg terwijl je nu wel moet weten wat ik bedoel.

Ja, ik denk dat Liz prima snapt wat je bedoelt. Een bevindelijke waarheid die afwijkt van de Schrift. Maar Liz zou graag zien dat je zelf uitlegt wat je bedoelt zodat dit duidelijk is en zij zich niet vergist. Zo wie zo lijkt het me goed altijd bereid te zijn tot verantwoording als je zulke stellige zaken beweert.

Laten we het niet omdraaien. Toon eens aan waar deze Ds afwijkt.

Jij roept van alles maar kan niet vertellen wat je bedoelt.

[refo]

Deze ds leert, althans in dit stukje, een wedergeboorte zonder Christus. Bepaalde zielen zien uit naar iets wat misschien wel helemaal niet kan: dat Christus tegen hen persoonlijk spreekt.

[Arie Flipse]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

[Mannetje]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

[windorgel]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Ondergang??

[Arie Flipse]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

U behoort tot de Gereformeerde gezindte?

[Terri]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Mistige taal, kan het niet terugvinden in de Bijbel.

[Gerson]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

Zo mischien wel....



*Wij leren dat een zondaar die zaligmakend door Gods Geest wordt bearbeid, een tijd in zijn leven leert kennen dat hij het met God eens gaat worden . En daarin hebben we toch de schrift aan onze kant? Horen we de profeet Micha niet uitroepen: “Ik zal des Heeren gramschap dragen, want ik heb tegen Hem gezondigt”? Het was toch de taal van de man naar Gods hart: “Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik, Heer Uw gramschap dubbel waardig! ‘k erken mijn schuld die U tot straf bewoog: Uw doen is rein Uw vonnis gans rechtvaardig.”
En -om niet meer te noemen - de stervende moordenaar wist het heel goed: “Wij toch rechtvaardiglijk , wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben...”

Dit is toch wel een van de meest kenmerkende dingen van het werk van Christus Geest. De nabijkomende christen komt hier nooit. Gods oprechte kind echter wordt zondaar voor God. Ik zou nog een stapje verder willen gaan; zou zo’n mens moeten kiezen tussen de verheerlijking van Gods deugden en zijn eigen behoud, dan zou hij toch kiezen voor de eer van God. Het is alleen de Geest van Christus Die ons daar brengen kan, want van nature zijn
wij zoekers van eigen behoud en eigen eer. .....

... dit alles is schriftuurlijk, niemand zal ook in staat zijn onder woorden te brengen hoe zoet en hoe goed het is , zo onder de Heere te buigen. Daar is niets vreselijks of afschuwelijks meer in.

Voor een mens daar komt, o ja , dan kunnen er zulke nameloze angsten in het hart zijn, zulke banden der hel. Maar wie het zo onvoorwaardelijk met God eens mag worden, die kan van de Heere geen kwaad meer denken en geen kwaad meer horen.
Overigens moet een mens wel leren dat, hoeveel zoetigheid er ook in dit buigen mag liggen, de zalighied nog ergens anders ligt.
Beter gezegd: “ in een Ander”. *

Ds Moerkerken

[Ditbenik]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

Zo mischien wel....



*Wij leren dat een zondaar die zaligmakend door Gods Geest wordt bearbeid, een tijd in zijn leven leert kennen dat hij het met God eens gaat worden . En daarin hebben we toch de schrift aan onze kant? Horen we de profeet Micha niet uitroepen: “Ik zal des Heeren gramschap dragen, want ik heb tegen Hem gezondigt”? Het was toch de taal van de man naar Gods hart: “Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik, Heer Uw gramschap dubbel waardig! ‘k erken mijn schuld die U tot straf bewoog: Uw doen is rein Uw vonnis gans rechtvaardig.”
En -om niet meer te noemen - de stervende moordenaar wist het heel goed: “Wij toch rechtvaardiglijk , wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben...”

Dit is toch wel een van de meest kenmerkende dingen van het werk van Christus Geest. De nabijkomende christen komt hier nooit. Gods oprechte kind echter wordt zondaar voor God. Ik zou nog een stapje verder willen gaan; zou zo’n mens moeten kiezen tussen de verheerlijking van Gods deugden en zijn eigen behoud, dan zou hij toch kiezen voor de eer van God. Het is alleen de Geest van Christus Die ons daar brengen kan, want van nature zijn
wij zoekers van eigen behoud en eigen eer. .....

... dit alles is schriftuurlijk, niemand zal ook in staat zijn onder woorden te brengen hoe zoet en hoe goed het is , zo onder de Heere te buigen. Daar is niets vreselijks of afschuwelijks meer in.

Voor een mens daar komt, o ja , dan kunnen er zulke nameloze angsten in het hart zijn, zulke banden der hel. Maar wie het zo onvoorwaardelijk met God eens mag worden, die kan van de Heere geen kwaad meer denken en geen kwaad meer horen.
Overigens moet een mens wel leren dat, hoeveel zoetigheid er ook in dit buigen mag liggen, de zalighied nog ergens anders ligt.
Beter gezegd: “ in een Ander”. *

Ds Moerkerken

Maar je komt in de Schrift nergens tegen dat iemand moet kiezen tussen de eer van God of verloren gaan. Wel 'wat moet ik doen om zalig te worden'.

[Arie Flipse]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

Zo mischien wel....



*Wij leren dat een zondaar die zaligmakend door Gods Geest wordt bearbeid, een tijd in zijn leven leert kennen dat hij het met God eens gaat worden . En daarin hebben we toch de schrift aan onze kant? Horen we de profeet Micha niet uitroepen: “Ik zal des Heeren gramschap dragen, want ik heb tegen Hem gezondigt”? Het was toch de taal van de man naar Gods hart: “Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik, Heer Uw gramschap dubbel waardig! ‘k erken mijn schuld die U tot straf bewoog: Uw doen is rein Uw vonnis gans rechtvaardig.”
En -om niet meer te noemen - de stervende moordenaar wist het heel goed: “Wij toch rechtvaardiglijk , wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben...”

Dit is toch wel een van de meest kenmerkende dingen van het werk van Christus Geest. De nabijkomende christen komt hier nooit. Gods oprechte kind echter wordt zondaar voor God. Ik zou nog een stapje verder willen gaan; zou zo’n mens moeten kiezen tussen de verheerlijking van Gods deugden en zijn eigen behoud, dan zou hij toch kiezen voor de eer van God. Het is alleen de Geest van Christus Die ons daar brengen kan, want van nature zijn
wij zoekers van eigen behoud en eigen eer. .....

... dit alles is schriftuurlijk, niemand zal ook in staat zijn onder woorden te brengen hoe zoet en hoe goed het is , zo onder de Heere te buigen. Daar is niets vreselijks of afschuwelijks meer in.

Voor een mens daar komt, o ja , dan kunnen er zulke nameloze angsten in het hart zijn, zulke banden der hel. Maar wie het zo onvoorwaardelijk met God eens mag worden, die kan van de Heere geen kwaad meer denken en geen kwaad meer horen.
Overigens moet een mens wel leren dat, hoeveel zoetigheid er ook in dit buigen mag liggen, de zalighied nog ergens anders ligt.
Beter gezegd: “ in een Ander”. *

Ds Moerkerken

Schitterend stuk Gerson! Jammer dat dit soort prediking bijna verdwenen is in de Gereformeerde kringen.

[Zwaluw2]

Eens!

[Zeeuw]

Maar je komt in de Schrift nergens tegen dat iemand moet kiezen tussen de eer van God of verloren gaan. Wel 'wat moet ik doen om zalig te worden'.

God zij dank ja.

[Zeeuw]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Zo heb ik het nog nooit gehoord...

Zo mischien wel....



*Wij leren dat een zondaar die zaligmakend door Gods Geest wordt bearbeid, een tijd in zijn leven leert kennen dat hij het met God eens gaat worden . En daarin hebben we toch de schrift aan onze kant? Horen we de profeet Micha niet uitroepen: “Ik zal des Heeren gramschap dragen, want ik heb tegen Hem gezondigt”? Het was toch de taal van de man naar Gods hart: “Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik, Heer Uw gramschap dubbel waardig! ‘k erken mijn schuld die U tot straf bewoog: Uw doen is rein Uw vonnis gans rechtvaardig.”
En -om niet meer te noemen - de stervende moordenaar wist het heel goed: “Wij toch rechtvaardiglijk , wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben...”

Dit is toch wel een van de meest kenmerkende dingen van het werk van Christus Geest. De nabijkomende christen komt hier nooit. Gods oprechte kind echter wordt zondaar voor God. Ik zou nog een stapje verder willen gaan; zou zo’n mens moeten kiezen tussen de verheerlijking van Gods deugden en zijn eigen behoud, dan zou hij toch kiezen voor de eer van God. Het is alleen de Geest van Christus Die ons daar brengen kan, want van nature zijn
wij zoekers van eigen behoud en eigen eer. .....

... dit alles is schriftuurlijk, niemand zal ook in staat zijn onder woorden te brengen hoe zoet en hoe goed het is , zo onder de Heere te buigen. Daar is niets vreselijks of afschuwelijks meer in.

Voor een mens daar komt, o ja , dan kunnen er zulke nameloze angsten in het hart zijn, zulke banden der hel. Maar wie het zo onvoorwaardelijk met God eens mag worden, die kan van de Heere geen kwaad meer denken en geen kwaad meer horen.
Overigens moet een mens wel leren dat, hoeveel zoetigheid er ook in dit buigen mag liggen, de zalighied nog ergens anders ligt.
Beter gezegd: “ in een Ander”. *

Ds Moerkerken

Schitterend stuk Gerson! Jammer dat dit soort prediking bijna verdwenen is in de Gereformeerde kringen.

Waarom vind je dat zo schitterend Arie? Omdat het superscherp is? Als je in al je verlorenheid door Gods Geest naar Hem wordt getrokken, worden er toch niet dat soort keuzes gevraagd? Dan wordt het zo bitter dat de Heere Jezus om onze zonden moest lijden, maar ook zo zoet dat Hij dit wilde doen. Dat wonder is niet te bevatten. De Heere gaat dan plaats voor Zijn Zoon maken. Dan is er zo veel vreugde in je ziel. Onnoemlijk. Dan zijn dit soort keuzes voor mij echt gewoon een kleiner maken van de Grote zondaarsliefde van de Heere. Gods recht en Gods liefde worden dan ongeveer tegen elkaar uitgespeeld.

Ik hoop dat een ieder hier op dit forum en daarbuiten dit ooit mag gaan kennen.

[liz boer]

Om het kort te zeggen: die prediking hoe God een mens aan het eind van zijn werk brengt en waar men Gods eer boven zijn eigen ondergang zet en dat dan het eenzijdige, vrije werk van God in de ziel verklaard wordt.

Kun je het vanuit de Schrift onderbouwen?

[liz boer]

@Zeeuw schreef:Waarom vind je dat zo schitterend Arie? Omdat het superscherp is? Als je in al je verlorenheid door Gods Geest naar Hem wordt getrokken, worden er toch niet dat soort keuzes gevraagd? Dan wordt het zo bitter dat de Heere Jezus om onze zonden moest lijden, maar ook zo zoet dat Hij dit wilde doen. Dat wonder is niet te bevatten. De Heere gaat dan plaats voor Zijn Zoon maken. Dan is er zo veel vreugde in je ziel. Onnoemlijk. Dan zijn dit soort keuzes voor mij echt gewoon een kleiner maken van de Grote zondaarsliefde van de Heere. Gods recht en Gods liefde worden dan ongeveer tegen elkaar uitgespeeld.

Ik hoop dat een ieder hier op dit forum en daarbuiten dit ooit mag gaan kennen.

Klopt
Het recht van God en de rechtvaardigheid van God zie je zo goed in het avondmaalsformulier terug,
Ten eerste overdenke een ieder bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishaagt en zich voor God verootmoedigt, omdat de toom van God tegen de zonde zo groot is dat Hij -eerder dan dat Hij die ongestraft kon laten- de straf ervoor door de bittere en smadelijke kruisdood aan Zijn geliefde Zoon Jezus Christus heeft voltrokken.
Ten tweede onderzoeke een ieder zijn hart, of hij de vaste en zekere belofte van God gelooft dat hem al zijn zonden alleen vanwege het lijden en sterven van Jezus Christus vergeven zijn, en dat de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigendom is toegerekend en geschonken. En dit zo volkomen alsof hijzelf, in eigen persoon, voor al zijn zonden heeft betaald en alle gerechtigheid volbracht.
Ten derde onderzoeke een ieder zijn geweten of hij ook gezind is voortaan met zijn hele leven waarachtige dankbaarheid aan God de Heere te bewijzen en voor Gods aangezicht oprecht te wandelen. En eveneens of hij, terwijl hij van harte en zonder te veinzen alle vijandschap, haat en afgunst van zich aflegt, een ernstig voornemen heeft voortaan in waarachtige liefde en eensgezindheid met zijn naaste te leven.

Als je dit leest lees je niets over dit soort keuzes. je ziet het Bij ds Sheppert en ds Hoeker terug, maar dan wordt het toch echt een soort betaling voor je zonden, de RK heeft het vage vuur, wij zouden dan liever naar de hel gaan, ook een soort geestelijk vage vuur?

Beseffen we wat de hel is? Liever eeuwig zonder God, bij de duivelen God vloeken dan de eer van God krenken?
Het klopt gewoon niet!