Evangelieprediking in GGiN (uit: afscheid en intrede)

Laag
Berichten: 657
Lid geworden op: 26 apr 2017, 11:27

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Laag »

Mannetje schreef:
Ad Anker schreef:Ja. Ik begin nu pas te begrijpen hoe gevaarlijk dat is. Want dat zou betekenen dat iedereen die zich een zondaar weet mag concluderen in Christus te zijn. Vandaar die focus op het aanbod en het aannemen, juist in deze visie.

Ik zie de standendiscussie van afgelopen zomer zich weer herhalen.
Ik voorzie een "discussie" waarin ieder vooral nog eens goed gaat zeggen hoe het nu is (en ik wil direct geloven dat dat allemaal nog goed bedoeld is ook). Maar of het ook gaat stichten... In alle ernst stel ik er vast een vraag bij: kennen we er ook wat van, van alles wat we schrijven?
Een terechte vraag, een onderzoekende vraag, een beschaamd makende vraag.

Voor mij, dank.
Gebruikersavatar
AnJa
Berichten: 225
Lid geworden op: 17 jul 2018, 08:14

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door AnJa »

Het is absoluut niet mijn bedoeling om opnieuw een discussie aan te gaan om vervolgens in "hete hoofden en koude harten" te eindigen.

Juist als het gaat om het besef van zondekennis in het licht van Christuskennis, vraag ik mezelf oprecht af, wat is/was er nu eerst....of kan het ook tegelijk opgaan en zich nu verdiepen?
@Ad, dit moet je dus een beetje als antwoord zien op jouw vraag.

Daarom vind ik het kwetsend overkomen als men elkaar op een forum verwijt dat er (zelfs met een poolstok) over de de ellendekennis/zondekennis heen gesprongen wordt.
Hoe goed kent men elkaar op een forum nu eigenlijk. Je gaat af op een geschreven woord. Aangezien dat ook niet mijn sterkste kant is.... kunnen we elkaar dus snel misverstaan.

Wat voor mij zelf erg helder was, is deze brief van ds W. Pieters.
Ik wil die graag met jullie delen:
ds W.Pieters schreef:Momenteel is (in Nederland) heel veel te doen over een voorwaardelijke Evangelieprediking. We hadden het een tijdje geleden over Koelman (natuur en gronden van het geloof). Calvijn spreekt heel ernstig over de ootmoed en het gevoelen van de doemwaardigheid om tot Christus te komen, maar toch denk ik niet dat Koelman en Calvijn strijdig met elkaar zijn. In reformatorisch Nederland zijn momenteel twee stromingen:
- degenen die een (in mijn ogen) voorwaardelijk aanbod prediken
- en degenen die een onvoorwaardelijk aanbod prediken.
Sommigen stellen dat een zondaar niet rechtstreeks tot Christus mag gaan, maar eerst onder het recht van God verloren moet gaan... Aan predikers die in mijn ogen onvoorwaardelijk prediken, wordt verweten dat ze het stuk van de ellende overslaan.
Als iemand nadenkt over hoe hij zalig kan worden, moet hem dan een bepaalde mate van verbrokenheid of verslagenheid voorgehouden worden (die alleen voort kan komen uit het waar zaligmakend geloof)? Of moet diegene verwezen worden naar het VOORWERP van het geloof Christus? Ik denk het laatste.
Juist iemand die zich afvraagt: hoe word ik zalig?, mag naar Christus, ja MOET naar Christus gewezen worden. Levi werd door Jezus geroepen: volg Mij.
Als eerst verslagenheid of verbrokenheid vereist geweest zou zijn, had Jezus wel gezegd: beween eerst je zonden en volg Mij dan.
Ik ontken niet dat de Heere verschillende wegen gaat met verschillende mensen. Een mens die niet weet dat hij gezondigd heeft, zal waarschijnlijk niet naar Christus gaan. Maar wij hebben een bevel tot geloof, dat bevel moet een zondaar opvolgen, of hij nu wel of geen, veel of weinig zondekennis heeft.
Ook de Catechismus leert ons niet dat de ellendekennis voorafgaat aan de Christuskennis: zondag 1 vraagt wat onze troost is. De Catechismus is dus voor de gelovigen. Zondag 2 zegt: hoeveel stukken zijn u nodig te weten opdat gij IN DEZE TROOST zalig leven en sterven moogt?
Dat wordt altijd uitgelegd als drie voorwaarden tot die troost. Maar het zijn de drie grondeigenschappen van die troost. De verwijzingen die staan bij het stuk der ellende verwijzen niet naar Bijbelgedeelten die een verslagen geest vereisen. Ze verwijzen naar Bijbelgedeelten die met autoriteit stellen dat wij zondaars zijn. De conclusie is dus dat alleen een gelovige oprecht kennis der ellende heeft.
Paulus stelt dat door de wet de kennis der zonde is. Maar de wet kan alleen verdoemen, de wet wijst de rotte plekken aan, maar de wet kan geen berouw schenken, geen verslagen geest, geen gebroken geest, de wet kan alleen maar verdoemen. Vandaar dat Paulus ook zegt: wat voor de wet onmogelijk was, omdat zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid van het zondige vlees, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees.
Het is dus niet onnodig om de wet te prediken, maar zodra een mens weet dat hij zondaar is en aan de wet niet kan voldoen, mag, ja moet hij rechtstreeks uitgaan tot Christus.
Ik ben wel eens bang dat de reformatorischen te bang zijn dat er teveel EO bekeringen (zoals ze dat noemen) plaatsvinden, maar dat ze niet bang zijn dat mensen bij Christus wegblijven.
De Schrift ontkent nergens dat een zondaar verslagen kan zijn (Handelingen 2) maar het wordt nergens vereist om tot Christus te mogen komen. De Schrift stelt met grote duidelijkheid en kracht dat we allen zondaars zijn en of we dat nu doorleefd hebben of niet, het is zo. Dat moet geloofd worden. En dat kan alleen door een waar geloof in Christus. Buiten Christus is alleen de dood.
Bij Christus wegblijven is de grootste zonde die er is: ongeloof.
Jesaja 66 vers 2 leert ons op wie des HEEREN oog met welgevallen rust, namelijk op de arme en verslagene van geest en die voor Zijn Woord beeft. JEHOVAH zegt dit tot godzaligen om ze te bemoedigen. Omdat ze in de Verbondsgod (en dus in Christus) geloofd hebben. Dus niet om hun verslagenheid, maar door hun geloof in Christus (Die ze van verre gezien hebben).
Wilt u hier eens een uitgebreide reactie op geven? Want hierin is het verschil groot met een groot aantal van onze vaderen.
Juist over dit punt van zondekennis zijn onder de jeugd binnen de Gereformeerde Gezindte de meeste vragen. En die vragen ontstaan vaak doordat jongelui van de kansel andere dingen horen, dan die ze bij de vaderen lezen.
De predikers die een onvoorwaardelijk Evangelie brengen, worden verketterd en niet zelden beschimpt. Op sommige plaatsen mogen ze niet komen en jongelui wordt wijs gemaakt als ze dergelijke predikanten bezoeken, dat ze dan hun zaligheid in de waagschaal leggen. Toch hebben juist deze 'ketterse' predikers de meeste vrucht op hun prediking.
U begrijpt wel dat het allemaal erg moeilijk is. Ik hoop dat u deze brief niet ziet als lastig, lelijk of bemoeizuchtig. De oprechte reden voor deze brief is dat ik hoop en bid dat we getrouw het Evangelie mogen uitdragen, U als prediker en ik als burger (op het werk of waar dan ook).
Ik hoef hier niet uitgebreid op in te gaan, al kan ik dat wel. Ik zal overschrijven wat Zacharias Ursinus opmerkt over de verhouding tussen het eerste en tweede deel van de Heidelbergse Catechismus. In zijn Schatboek schrijft hij een uitleg van vraag en antwoord 2:
Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in deze troost zalig leven en sterven moogt?
Drie stukken: Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Ten andere, hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost word. En ten derde: hoe ik God voor zulke verlossing dankbaar zal zijn.
Ursinus schrijft:
Deze vraag behelst de inhoud en verdeling van de hele Catechismus en stemt overeen met de verdeling van de Schriften in Wet en Evangelie.
Kennis van onze ellende is nodig voor onze troost; niet dat zij zelf enige troost meedeelt of er een deel van is (want van zichzelf verontrust ze eerder dan dat ze troost), maar kennis van onze ellende is nodig omdat ze in ons verlangen ontsteekt naar verlossing. Net zoals kennis van een ziekte verlangen naar een medicijn wakker maakt bij de zieke. Waar geen kennis van ellende is, wordt geen verlossing gezocht; net zoals de persoon die onkundig is van zijn ziekte, nooit op zoek is naar een dokter. Nu, als we geen verlossing verlangen, zoeken we haar niet; en als we haar niet zoeken, zullen we
haar nooit ontvangen; want God geeft verlossing alleen aan hen die zoeken en kloppen, zoals wordt gezegd: aan hem die klopt, zal worden geopend. Vraag, en het zal u worden gegeven. Gezegend zijn zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid. Kom tot Mij, allen die vermoeid zijn en zwaar beladen. Ik woon bij hem die van een verbrijzelde en nederige geest is.
Wat nodig is om in ons verlangen naar verlossing te ontsteken, is nodig tot onze troost. Welnu, kennis van ellende is nodig om in ons verlangen naar verlossing te scheppen. Daarom is ze nodig tot onze vertroosting. In zichzelf uiteindelijk niet als óórzaak, maar als motivéring, zonder welke we de verlossing niet zouden zoeken. Van zichzelf verschrikt de kennis der ellende, maar deze schrik is nuttig, wanneer die leidt tot de oefening van het geloof.
Tot zover Ursinus (volgens de Engelse vertaling van het Schatboek).
Hieruit blijkt dat onze Gereformeerde traditie vanaf het begin heeft gestaan op de noodzaak van ellendekennis. Niet als voorwaarde, maar als weg tot Christus. Dit doet ondertussen niets af van de oproep om te geloven. Ook betekent het niet dat iemand niet tot Christus zou mogen komen, tenzij hij een bepaalde mate van zondekennis en zondesmart heeft. Nee, al wat u ontbreekt, schenkt Hij, zo gij het smeekt, mild en overvloedig!
Van harte toegewenst het eerste stuk van de Catechismus eerlijk te overwegen. En waarom niet? Het verheerlijkt de verlossing en de Verlosser méér en het maakt de dankbaarheid veel intensiever.
" Geeft U mij wijsheid vandaag"
JCRyle
Berichten: 2287
Lid geworden op: 29 mei 2017, 13:08

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door JCRyle »

AnJa schreef:. Daarom vind ik het kwetsend overkomen als men elkaar op een forum verwijt dat er (zelfs met een poolstok) over de de ellendekennis/zondekennis heen gesprongen wordt.
Hoe goed kent men elkaar op een forum nu eigenlijk. Je gaat af op een geschreven woord. Aangezien dat ook niet mijn sterkste kant is.... kunnen we elkaar dus snel misverstaan.
:bobo .. ik zeg al niets meer, wees dus maar gerust.
Gebruikersavatar
AnJa
Berichten: 225
Lid geworden op: 17 jul 2018, 08:14

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door AnJa »

JCRyle schreef:
AnJa schreef:. Daarom vind ik het kwetsend overkomen als men elkaar op een forum verwijt dat er (zelfs met een poolstok) over de de ellendekennis/zondekennis heen gesprongen wordt.
Hoe goed kent men elkaar op een forum nu eigenlijk. Je gaat af op een geschreven woord. Aangezien dat ook niet mijn sterkste kant is.... kunnen we elkaar dus snel misverstaan.
:bobo .. ik zeg al niets meer, wees dus maar gerust.
Maar verder ben ik het meestal aardig met je postings eens :hum alleen deze uitspraak vond ik niet zo fraai.
" Geeft U mij wijsheid vandaag"
Gebruikersavatar
liz boer
Berichten: 2989
Lid geworden op: 18 jun 2018, 15:31

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door liz boer »

Laag schreef:Ik verbaas me soms lichtelijk....

Heeft de mens van nature een Christus nodig? Een Zaligmaker? Een Jezus? Heeft de mens daar, in zijn natuurstaat behoefte aan? Nee toch, geneigd God en zijn naaste te haten, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.
Waarom gaat de mens, op zoek? Hij gelooft en voelt, dat hij een zondaar is, de wet predikt het hem, Gods Woord leert het hem, zijn hart, dat zo koud en hard als een steen was, openbaart zijn goddeloosheid, zijn verborgen verdorvenheden, zijn arglistig karakter, zijn onbekwaamheid. Zijn zondaarschap. Zo is hij, opknappen kan niet, al zijn werken zijn onnut, een wegwerpelijk kleed.
Is het een voorwaarde? Bij God vandaan niet. Is het een voorwaarde? Bij de mens vandaan niet, niet? Nee, wij allen moeten gaan, wij allen hebben de plicht: bekeert u, en geloof. Zou er iemand tot de zaligheid komen, zo God niet zelf deze voorwaarden werkte in de mens? Niemand, want er is niemand die God zoekt, tot niet één toe, niemand, zo God door het werk van de Heilige Geest, de zondaar, zondaar maakt, zelfkennis geeft, niet alleen zondekennis, maar ook zelfkennis, onbekwaam tot enig goed, en geneigd tot alle kwaad. Moet Jezus dan alleen aan zulke zondaars gepredikt worden? Ook, maar ook de hele gemeente. Voor wie wordt Hij dierbaar? Noodzakelijk? Voor verloren zondaren.
Die ons gegeven is, tot rechtvaardigmaking, heiligmaking, wijsheid en tot een volkomen verlossing, een volkomen Zaligmaker, voor volkomen zondaren.
Lees eens wat ik uit de DL heb gepost.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4763
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Johann Gottfried Walther »

liz boer schreef:
Laag schreef:Ik verbaas me soms lichtelijk....

Heeft de mens van nature een Christus nodig? Een Zaligmaker? Een Jezus? Heeft de mens daar, in zijn natuurstaat behoefte aan? Nee toch, geneigd God en zijn naaste te haten, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.
Waarom gaat de mens, op zoek? Hij gelooft en voelt, dat hij een zondaar is, de wet predikt het hem, Gods Woord leert het hem, zijn hart, dat zo koud en hard als een steen was, openbaart zijn goddeloosheid, zijn verborgen verdorvenheden, zijn arglistig karakter, zijn onbekwaamheid. Zijn zondaarschap. Zo is hij, opknappen kan niet, al zijn werken zijn onnut, een wegwerpelijk kleed.
Is het een voorwaarde? Bij God vandaan niet. Is het een voorwaarde? Bij de mens vandaan niet, niet? Nee, wij allen moeten gaan, wij allen hebben de plicht: bekeert u, en geloof. Zou er iemand tot de zaligheid komen, zo God niet zelf deze voorwaarden werkte in de mens? Niemand, want er is niemand die God zoekt, tot niet één toe, niemand, zo God door het werk van de Heilige Geest, de zondaar, zondaar maakt, zelfkennis geeft, niet alleen zondekennis, maar ook zelfkennis, onbekwaam tot enig goed, en geneigd tot alle kwaad. Moet Jezus dan alleen aan zulke zondaars gepredikt worden? Ook, maar ook de hele gemeente. Voor wie wordt Hij dierbaar? Noodzakelijk? Voor verloren zondaren.
Die ons gegeven is, tot rechtvaardigmaking, heiligmaking, wijsheid en tot een volkomen verlossing, een volkomen Zaligmaker, voor volkomen zondaren.
Lees eens wat ik uit de DL heb gepost.
Ds. Steenblok had al problemen met dat artikel uit de DL.

Dit artikel dan:

DL 3 par 8
Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Geytenbeekje
Berichten: 8242
Lid geworden op: 26 jun 2018, 21:37

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Geytenbeekje »

Johann Gottfried Walther schreef:
liz boer schreef:
Laag schreef:Ik verbaas me soms lichtelijk....

Heeft de mens van nature een Christus nodig? Een Zaligmaker? Een Jezus? Heeft de mens daar, in zijn natuurstaat behoefte aan? Nee toch, geneigd God en zijn naaste te haten, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.
Waarom gaat de mens, op zoek? Hij gelooft en voelt, dat hij een zondaar is, de wet predikt het hem, Gods Woord leert het hem, zijn hart, dat zo koud en hard als een steen was, openbaart zijn goddeloosheid, zijn verborgen verdorvenheden, zijn arglistig karakter, zijn onbekwaamheid. Zijn zondaarschap. Zo is hij, opknappen kan niet, al zijn werken zijn onnut, een wegwerpelijk kleed.
Is het een voorwaarde? Bij God vandaan niet. Is het een voorwaarde? Bij de mens vandaan niet, niet? Nee, wij allen moeten gaan, wij allen hebben de plicht: bekeert u, en geloof. Zou er iemand tot de zaligheid komen, zo God niet zelf deze voorwaarden werkte in de mens? Niemand, want er is niemand die God zoekt, tot niet één toe, niemand, zo God door het werk van de Heilige Geest, de zondaar, zondaar maakt, zelfkennis geeft, niet alleen zondekennis, maar ook zelfkennis, onbekwaam tot enig goed, en geneigd tot alle kwaad. Moet Jezus dan alleen aan zulke zondaars gepredikt worden? Ook, maar ook de hele gemeente. Voor wie wordt Hij dierbaar? Noodzakelijk? Voor verloren zondaren.
Die ons gegeven is, tot rechtvaardigmaking, heiligmaking, wijsheid en tot een volkomen verlossing, een volkomen Zaligmaker, voor volkomen zondaren.
Lees eens wat ik uit de DL heb gepost.
Ds. Steenblok had al problemen met dat artikel uit de DL.

Dit artikel dan:

DL 3 par 8
Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.
Waarom heeft ds. Steenblok daar problemen mee ?
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4763
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Omdat dat artikel niet zou gaan over alle toehoorders van het evangelie/de prediking.


Hier kun je dat o.a. lezen: https://www.digibron.nl/search/detail/7 ... broeders/3


Onder de christelijke afgescheidenen ging zich namelijk in de loop der jaren een leer ontwikkelen, die naar de uiterlijke schijn geheel rechtzinnig was, immers zich grondde op de letterlijke tekst van de Dordtse Leerregelen, zoals gesteld in Hoofdstuk III en IV, artt. 8 en 9, welker inhoud wij hier doen volgen:

„Doch zovelen als door het Evangelie geroepen worden, worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.
Dat er velen, door de bediening des Evangelies geroepen zijnde, niet komen en niet bekeerd worden, daarvan is de schuld niet in het Evangelie, noch in Christus, door het Evangelie aangeboden zijnde, noch in God, Die door het Evangelie roept, en zelfs ook die Hij roept verscheidene gaven meedeelt, maar in degenen, die geroepen worden."

Dit gedeelte der Dordtse Leerregelen werd dan door hen aldus verstaan, dat hieraan onweersprekelijk een algemeen welmenend aanbod van genade voor alle hoorders ten grondslag zou zijn gelegen. Ten nauwste in samenhang hiermede werd door deze christelijke afgescheidenen op de hiervoor genoemde grond in de practijk der prediking de aanbieding der genade vooropgesteld en de oorzaak van het verloren gaan van de mens verklaard uit zijn halsstarrigheid door ongeloof tegenover dit aanbod der genade. Niet allereerst door de Wet werd de mens met zijn doodsstaat bekend gemaakt, maar hij werd aangespoord op de nodigingen van het Evangelie acht te geven. Reeds toen stelden de Kruisgemeenten zich te weer tegen de gedachte, dat een dergelijk welmenend aanbod aan alle hoorders door de Dordtse Leerregelen zou worden voorgesteld, en zij verwierpen ten sterkste een dergelijke lezing van de hiervoor geciteerde artikelen. Voorts was er volgens hen niet alleen geen letter van een algemeen en welmenend aanbod der genade aan alle hoorders in de Schrift te vinden, doch bovendien achtten zij achter een dergelijke leer verscholen een miskenning van de algehele verdorvenheid van de mens en diens zedelijk onvermogen

ten goede. Zij vreesden niet over-Gereformeerd genoemd te worden, door ieder beroep op dit algemeen en welmenend aanbod der genade een dwaling te noemen en zelfs te spreken van een opdringen van het geloof. De ernst van de zaak was hun volkomen duidelijk. Hier waren lijnen, die doorliepen naar het Remonstrantisme, die, eenmaal in de leer ingedrongen, uiteindelijk noodwendig op een half of heel Remonstrantisme moesten uitlopen. Zij stelden scherp, dat deze leer slechts tweeërlei mogelijkheid bood: hetzij een God, Wiens macht niet toereikend was om Zijn genegenheid om zondaren te zaligen te verwezenlijken, hetzij een mens, die nog zo veel kracht heeft, dat hij dat welgemeend aanbod kan omhelzen, indien hij zijn vermogens maar recht gebruikt.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door -DIA- »

Johann Gottfried Walther schreef:
liz boer schreef:
Laag schreef:Ik verbaas me soms lichtelijk....

Heeft de mens van nature een Christus nodig? Een Zaligmaker? Een Jezus? Heeft de mens daar, in zijn natuurstaat behoefte aan? Nee toch, geneigd God en zijn naaste te haten, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.
Waarom gaat de mens, op zoek? Hij gelooft en voelt, dat hij een zondaar is, de wet predikt het hem, Gods Woord leert het hem, zijn hart, dat zo koud en hard als een steen was, openbaart zijn goddeloosheid, zijn verborgen verdorvenheden, zijn arglistig karakter, zijn onbekwaamheid. Zijn zondaarschap. Zo is hij, opknappen kan niet, al zijn werken zijn onnut, een wegwerpelijk kleed.
Is het een voorwaarde? Bij God vandaan niet. Is het een voorwaarde? Bij de mens vandaan niet, niet? Nee, wij allen moeten gaan, wij allen hebben de plicht: bekeert u, en geloof. Zou er iemand tot de zaligheid komen, zo God niet zelf deze voorwaarden werkte in de mens? Niemand, want er is niemand die God zoekt, tot niet één toe, niemand, zo God door het werk van de Heilige Geest, de zondaar, zondaar maakt, zelfkennis geeft, niet alleen zondekennis, maar ook zelfkennis, onbekwaam tot enig goed, en geneigd tot alle kwaad. Moet Jezus dan alleen aan zulke zondaars gepredikt worden? Ook, maar ook de hele gemeente. Voor wie wordt Hij dierbaar? Noodzakelijk? Voor verloren zondaren.
Die ons gegeven is, tot rechtvaardigmaking, heiligmaking, wijsheid en tot een volkomen verlossing, een volkomen Zaligmaker, voor volkomen zondaren.
Lees eens wat ik uit de DL heb gepost.
Ds. Steenblok had al problemen met dat artikel uit de DL.

Dit artikel dan:

DL 3 par 8
Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.
Ik had hier ook gereageerd maar blijkbaar is mijn reactie met de verhuizing verloren.

Ik had gezegd n.a.v. de veronderstelde problemen met de Dordtse Leerregels van dr. Steenblok: Het ligt er maar aan hoe je het leest.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
DDD
Berichten: 28479
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door DDD »

Wandelende schreef:
Huismoeder schreef:Wandelende schreef:
En hoe zit dat dan met mijn voorgaande vraag? De beloften die in de Doop zijn inbegrepen worden aan allen gedaan. In de bediening en het doen van de beloften zit geen enkel onderscheid in tussen dopelingen. Hoe zie je dan het voorstellen en welmenend aanbieden?
Je weet denk ik wel dat de beloften van de Doop in zowel de GG als de GGiN onder beheersing van de verkiezing staan. Met andere woorden: de beloften gelden niet iedere dopeling, maar alleen de uitverkorenen. Een andere opvatting wordt geleerd bij de Christelijk Gereformeerden. Zij leren, als ik me niet vergis, dat God ernstig en welmenend met de beloften komt tot elke gedoopte. Daar is het (genade)verbond dus breder dan de verkiezing.
Je geeft een kernpunt aan, precies de reden waarom ik over de Doop begon.
De Doop wordt op dit punt door (een deel van) de GGiN en de GG onderschat. Daarover zijn ellenlange discussies al terug te vinden op dit forum. Daarin zit ook het heikele punt van het aanbod van genade. Als we het bijbels laten staan, dan kan er m.i. niets anders van gemaakt worden, dan dat er onder een voorwaardelijke leer tekort wordt gedaan aan de kracht van het Evangelie en de rijkdom die er in Christus te vinden is.
Ik vind toch niet dat Huismoeder hier de GG recht doet. De meerderheid van de predikanten ziet wel degelijk beloften in de doop. Het blijft wat vaag, door het academische onderscheid tussen evangeliebeloften en verbondsbeloften, maar je kunt echt niet zeggen dat de beloften van de doop niet voor iedere dopeling zouden gelden. Er zijn een paar spraakmakende dominees die dit leren, dat wel, en daar zijn we inmiddels wat meer aan gewend, zoals ds. Verschuure, maar dit is echt niet de standaard, en zeker ook niet de standaard geweest.

Ik had er tot de discussie over de opvattingen van ds. Verschuure zelfs nog nooit van gehoord dat zoiets in de GG voorkwam.
Erskinees
Berichten: 2743
Lid geworden op: 14 jun 2018, 21:15

Re: Evangelieprediking in GGiN (uit: afscheid en intrede)

Bericht door Erskinees »

Het gaat hier om de GGiN.
Gebruikersavatar
Wandelende
Inactief
Berichten: 3076
Lid geworden op: 13 jun 2017, 06:43

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Wandelende »

DDD schreef:Ik vind toch niet dat Huismoeder hier de GG recht doet. De meerderheid van de predikanten ziet wel degelijk beloften in de doop. Het blijft wat vaag, door het academische onderscheid tussen evangeliebeloften en verbondsbeloften, maar je kunt echt niet zeggen dat de beloften van de doop niet voor iedere dopeling zouden gelden. Er zijn een paar spraakmakende dominees die dit leren, dat wel, en daar zijn we inmiddels wat meer aan gewend, zoals ds. Verschuure, maar dit is echt niet de standaard, en zeker ook niet de standaard geweest.

Ik had er tot de discussie over de opvattingen van ds. Verschuure zelfs nog nooit van gehoord dat zoiets in de GG voorkwam.
Dat is inderdaad juist, de beloften worden in de GG ook gepreekt. Tussen dominees/gemeenten zit wel een verschil in diepte, breedte, rijkdom en kracht waarin die beloften worden gepreekt. Nogmaals, daar zijn al ellenlange discussies over geweest.

Verder valt er nog veel te zeggen over de zin dat in de GG/GGiN de beloften vanuit de Doop onder beheersing van de uitverkiezing staan. Met die zinsnede wordt het Bijbelse Evangelie geen recht gedaan. Dat beperkt namelijk de prediking van het aanbod van genade.
(~)
JCRyle
Berichten: 2287
Lid geworden op: 29 mei 2017, 13:08

Re: Evangelieprediking in GGiN (uit: afscheid en intrede)

Bericht door JCRyle »

Ik deel het verslag van de ontmoetingsdag te Ede. De sprekers waren Ds. K. Veldman, Ds. A. Verschuure, Ds. C.L. Onderdelinden en Ds. H. Zweitstra. Vooral de gedeelten van Ds. Veldman en Ds. Onderdelinden wil ik onderstrepen:
„Tegenwoordig heeft men het vaak over de verantwoordelijkheid van de mens, maar men vergeet zijn doodstaat”, aldus ds. K. Veldman. Hij was woensdag een van de sprekers op de 38e Ontmoetingsdag in Ede.

De hersteld hervormde emeritus predikant, die in Canada de gemeente te Springford dient, is korte tijd in Nederland. Ds. Veldman was in 1981 ook aanwezig tijdens de eerste ontmoetingsdag in Ede. „Het is een wonder dat het nog mag voortgaan”, zei hij woensdag. Zo’n 150 mensen woonden de bijeenkomst bij.

Ds. Veldman sprak over de verschijning van de Heere Jezus aan de discipelen, naar aanleiding van Johannes 20. „Dat was een gezelschap achter gesloten deuren. De kerk is vaak een gezelschap achter gesloten deuren, afgesloten van de wereld en bevreesd voor de vorst der duisternis en voor het lijden. Dat lijkt negatief, maar is het niet. Na Zijn opstanding vertoonde de Heere Jezus Zich achter gesloten deuren. Het is nodig dat Hij Zich vertoont achter de gesloten deuren van uw hart.”

Hij vervolgde dat de Heere Jezus tot de discipelen kwam, en niet omgekeerd. „Elke daad in het geestelijke leven is een weeromstuitende daad. Hij roept, opdat ik roep. Tegenwoordig heeft men het over de verantwoordelijkheid van de mens, maar men vergeet zijn absolute doodstaat.” Ds. Veldman sprak ook over twijfel. „Twijfel lijkt de grond voor vastigheid, maar de Bijbel leert dat niet. De vaste hoop is het centrum. De Heere houdt vast.”


Liefste werk

Ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente te Capelle aan den IJssel, mediteerde over Hooglied 4:16. Hij merkte op dat de noordenwind een scherpe en de zuidenwind een zachte wind is. „De Heilige Geest begint met de noordenwind. Eerst is er de bestraffing: de ontdekking aan het ongeloof, aan de verleiders en aan dingen waarop men leunt en steunt.”

De zuidenwind, de wind van de vertroosting, noemde de predikant „het liefste werk van de Geest.” Hij vergeleek dat bij werk in de tuin. Het werk in de winter en het voorjaar is noodzakelijk, maar ander werk doet men liever.

Een kenmerk van het geloofsleven is de gemeenschap met Christus, aldus ds. Verschuure, verwijzend naar vraag en antwoord 55 van de Heidelbergse Catechismus. Hij zei het nuttiger te vinden om het daarover te hebben dan „elkaar de maat te nemen en de lat langs elkaars geestelijk leven te leggen.”

Ds. C. L. Onderdelinden, predikant van de oud gereformeerde gemeente te Rijssen, ging in op de geschiedenis van Bartimeüs in Markus 10. „U zult nooit met de blindgeborene kunnen zeggen: „Ik weet dat ik blind was en dat ik nu zie” als u niet aan uw schuld en verdoemelijke staat voor God ontdekt bent. Er is geen kennis van Christus als de kennis aan de doodstaat ontbreekt.”

Verder wees hij erop dat Bartimeüs niet lijdelijk bleef zitten afwachten toen hij wist dat de Heere Jezus eraan kwam, maar dat hij ging roepen. „Blijf roepen, ook als je een tik op je neus krijgt van iemand anders.”


„Maar God”

Ds. H. Zweistra, hersteld hervormd emeritus predikant te Urk, sprak naar aanleiding van Efeze 2:4 en 5. Hij wees op de tegenstelling tussen de eerste verzen van het hoofdstuk, waar de zonde getekend wordt, en de verzen erna. De verbinding wordt gevormd door de zinsnede: „Maar God.” Door de genade van God verandert alles, aldus ds. Zweistra.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door -DIA- »

Laag schreef:
mulder schreef:
Luther schreef:Het waren twee bijzondere diensten, met twee heldere, evenwichtige preken. De toespraak van ds. Roos was als een vaderlijke vriend. Het citaat van Spurgeon: Wat een bloem is voor een bij, is Jezus Christus voor mij.
Zou ds Mallan zijn kerkverband en zijn prediking nog herkennen? soms denk ik van niet
Zou u kunnen vertellen, waar het verschil ligt, tussen nu en ten tijde van ds Mallan?
Het hoeft niet verkeerd te zijn. Het is meer evangelisch gesproken, en dat mag, naar ik meen. Maar daar moeten we niet in doorslaan. Ik denk niet dat ds. Mallan het zo zou gezegd hebben. In een tijd als deze worden zulke opmerkingen er snel uitgepikt.
Tussen 1970 en 1973 hadden wij hier twee predikanten. Ds. J. Mijnders en ds. A. Bregman. Ds. Mijnders zou zoiets ook kunnen zeggen, hij was wat meer evangelisch gericht, maar niet in de zin als in wat we de evangelische beweging noemen. Ds. Mijnders legde andere accenten, en kwam voor de mens van vandaag meer 'liefelijk' over. Toch was er in de grond van de zaak geen verschil tussen het woord zoals ds. Bregman het preekte en zoals ds. Mijnders het preekte (en wellicht nog af en toe preekt).
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Afscheid en intrede [2]

Bericht door Jantje »

Wandelende schreef:
DDD schreef:Ik vind toch niet dat Huismoeder hier de GG recht doet. De meerderheid van de predikanten ziet wel degelijk beloften in de doop. Het blijft wat vaag, door het academische onderscheid tussen evangeliebeloften en verbondsbeloften, maar je kunt echt niet zeggen dat de beloften van de doop niet voor iedere dopeling zouden gelden. Er zijn een paar spraakmakende dominees die dit leren, dat wel, en daar zijn we inmiddels wat meer aan gewend, zoals ds. Verschuure, maar dit is echt niet de standaard, en zeker ook niet de standaard geweest.

Ik had er tot de discussie over de opvattingen van ds. Verschuure zelfs nog nooit van gehoord dat zoiets in de GG voorkwam.
Dat is inderdaad juist, de beloften worden in de GG ook gepreekt. Tussen dominees/gemeenten zit wel een verschil in diepte, breedte, rijkdom en kracht waarin die beloften worden gepreekt. Nogmaals, daar zijn al ellenlange discussies over geweest.

Verder valt er nog veel te zeggen over de zin dat in de GG/GGiN de beloften vanuit de Doop onder beheersing van de uitverkiezing staan. Met die zinsnede wordt het Bijbelse Evangelie geen recht gedaan. Dat beperkt namelijk de prediking van het aanbod van genade.
Jullie (@DDD en @Wandelende) hebben beiden helemaal gelijk. Maar ik wil daarbij ook opmerken dat ik die prediking juist in de GGiN ook terugvindt. In de bevestigingsdienst door ds. Roos van ds. Van de Kieft (maar ook eerder dit jaar van ds. Weststrate te Elspeet! Ik denk ook aan het mooie verslag wat de Hervormde predikant van die gemeente daarover schreef!) was er een ruime Evangelieprediking. Wellicht kan dit door mensen die lid zijn van de GGiN ontkend worden. Maar als ik nou de intrededienst van gisterenavond van ds. Agteresch vergelijk (en ja, met vergelijken moet je oppassen, dat besef ik me terdege!) en ik leg die naast de intrede van ds. Van de Kieft, dan is er géén verschil, echt niet. En als die er wel is, dan zou ik niet weten wát voor verschil dát dan moet zijn.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
Plaats reactie