JCRyle schreef:Levensgevaarlijk dit op één hoop schuiven van de drie stukken die gekend moeten worden tot zaligheid. Daar is een orde in de wijze waarin het geleerd en doorleefd wordt. Dat is niet schematisch, dat is niet hypercalvinistisch, dat is de gewone weg die God ons voorhoud in de Schrift. Dat is niet het op een hoop schuiven, dat is Bijbels-evenwichtig. Is het uit elkaar trekken van de hoofdzaken? Nee. Want het vloeit uit elkaar voort en vloeit in elkaar over. Het is verbonden aan elkaar.
Geef eens Bijbelse voorbeelden waar het precies zo gaat als jij vindt dat het gaat de drie stukken worden gekend door ieder kind van God. Ik weet niet wat ik verkeerd zeg.
Lees het boek Handelingen alleen al en je zult vele voorbeelden vinden.
Welke gedeelten?
Neem alleen al de preek van Petrus en de reactie erop. Daarnaast kan je denken aan de bekering van Saulus.
Ter aanvulling: Aan het begin van het draadje werd door jou wijlen Ds. Beekhuis aangehaald. Gisteren las ik de eerste preek weer eens in de prekenbundel 'Genade alleen' (Deze zal ongetwijfeld bij je bekend zijn). Mag ik je deze aanraden om te lezen? Hierin wordt de benodigde ellendekennis helder verwoordt.
Ze hebben mij eens uitgelegd dat de oorspronkelijke betekenis van het woord Zonde letterlijk betekent "" je doel missen"" en daar wordt je ellendig van, hier op aarde en uiteindelijk in de eeuwige verlorenheid zonder God "" de hel""
Maar dat God niet wil dat een ieder persoon, zijn doel zou missen, Gaf God zijn eigen Zoon (tweede Adam), zodat de Zonde van die ene mens (Adam) Die zijn Doel miste, Om samen met eva te heersen op aarde, weer hersteld zou worden, en verzoening mogelijk zou, zijn vergeving, herstel, voor een ieder die dat gelooft, die zou niet in zijn zonde blijven, maar vergeving ontvangen, en gaan regeren met Christus.
Zonder het besef dat er een vader is die van je houd, als wees rond dolen, op deze aarde, is oa. je Doel missen, en zo te sterven is het allerergste wat een mens maar kan overkomen.
Maar dit hoeft dus niet, je hoeft niet te blijven zondigen, maar je kunt leven Als een kind dat zegt Papa, vader..
Jezus kreeg wat ik had verdiend, en ik kreeg wat Hij had verdiend .
Ze hebben mij eens uitgelegd dat de oorspronkelijke betekenis van het woord Zonde letterlijk betekent "" je doel missen"" en daar wordt je ellendig van, hier op aarde en uiteindelijk in de eeuwige verlorenheid zonder God "" de hel""
Maar dat God niet wil dat een ieder persoon, zijn doel zou missen, Gaf God zijn eigen Zoon (tweede Adam), zodat de Zonde van die ene mens (Adam) Die zijn Doel miste, Om samen met eva te heersen op aarde, weer hersteld zou worden, en verzoening mogelijk zou, zijn vergeving, herstel, voor een ieder die dat gelooft, die zou niet in zijn zonde blijven, maar vergeving ontvangen, en gaan regeren met Christus.
Zonder het besef dat er een vader is die van je houd, als wees rond dolen, op deze aarde, is oa. je Doel missen, en zo te sterven is het allerergste wat een mens maar kan overkomen.
Maar dit hoeft dus niet, je hoeft niet te blijven zondigen, maar je kunt leven Als een kind dat zegt Papa, vader..
Wedergeboorte.......en Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.
kanttekening schreef:47) den Geest der aanneming
Hierdoor wordt verstaan de genadige werking des Heiligen Geestes door de predikatie des heiligen Evangelies, die de harten der gelovigen verkwikt en van hunne aanneming tot kinderen verzekert; waartoe ook de volgende werkingen dienen. Zie Gal. 4:6; Ef. 4:30.
Het is geen eigen werk maar het soevereine werk van Gods Geest.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Kijk, straks komt David op de troon, dat is een geschonken koning, een type van Christus. Christus was Koning en Priester tegelijk. Hij is op Golgotha gestorven, daar heeft Hij het recht voldaan. En Hij heeft al de zonden van ondankbaarheid en ongehoorzaamheid en van een slordige levenswandel, en overtredingen van Gods Woord en wet op Zich genomen, en een gerechtigheid verworven waarmee wij voor God kunnen bestaan. Nu is er vergeving mogelijk om het offer van Christus. Maar het gaat wel in een bepaalde weg: De weg van schuldbelijden!
Dat is geen voorwaarden stellen zo ze tegenwoordig zeggen, want voor velen ligt het allemaal klaar, dat weet u wel. We hebben toch de beloften? Dan zeggen ze: U stelt voorwaarden, je moet eerst dit hebben en je moet kennis hier aan hebben en kennis daar aan hebben ... ach mensen.
De bevinding is uiteraard geen grond, maar het gaat niet zónder bevinding. En er komt geen mens in de hemel die niet voor God in de schuld is gekomen, en zijn schuld gemijnd heeft, en geroepen heeft door genade, óm genade. Dan ligt het verloren, is het niet? Wij hebben alleen maar schuld. En kijk, dan die beleving, dat we zeggen: O, ik ben een rebel, ik ben in opstand gekomen. Ik heb mijzelf koning gemaakt; een ongekroonde koning ben ik.
Maar nu moeten we ontkroond, onttroond en ontvroomd worden. Het is kort gezegd, en daar heel wat aan vooraf. Daar zijn standen in het leven, u weet het, maar de eerste vraag is: Bent u nu een onderdaan van de Koning der koningen?
Prima stukje. M.i. geeft juist de opmerking dat je ontvroomd moet worden de relatieve betekenis van bevinding aan. Ik zal daarin wel een iets te absolute consequentie aan verbinden.
Herman schreef:Prima stukje. M.i. geeft juist de opmerking dat je ontvroomd moet worden de relatieve betekenis van bevinding aan. Ik zal daarin wel een iets te absolute consequentie aan verbinden.
Ik vrees van ook. Bevinding is zeker geen grond, daarin ben ik het met je eens. Bevinding is evenmin een verdienste om op te bouwen. Ook onder de bevinding moet de grond vandaan gehaald worden. Maar zoals terecht gezegd wordt gaat het zonder de bevinding niet.
Er zijn er ook die op de bevinding bouwen en dit als hét belangrijkste van het geloof en de preek achten. En dat is wel heel erg gevaarlijk. Sommigen keuren een preek pas goed als er dát gepreekt wordt wat zij onder bevinding verstaan. En als dat niet gebeurt, en er wordt nadrukkelijk op onze eigen verantwoordelijkheid gewezen, dan worden ze boos en zien ze het als 'lichte' prediking en is het voorwerpelijk, terwijl ze vinden dat het onderwerpelijk moet zijn (of net andersom). Dat is een foute uitgangspositie. God moet centraal staan, en dan volgt vanzelf de bevinding van Gods volk. Niet andersom!
Als de weg ter ontkoming gepredikt wordt, volgt de bevinding automatisch wel.
@huisman @JCRyle
Ik heb diep nagedacht over dit thema, wat drijft mij, hoe denkt ik er over en hoe denkt de Bijbel erover.
Alledrie of niet een is dit Bijbels? Ja, je ziet dat steeds terug, we hebben het over het zaad der wedergeboorte, wat is dat? alles wat we nodig hebben, in beginsel. zoals wedergeboorte werking van de Geest is, is zondekennis een vrucht van de wedergeboorte en geen voorwaarde om tot Christus te komen.
Als je gaat preken zoals het laatste stukje wat je plaatste ( je hebt geen bron vermeld, maar ik denk wel te weten van wie het is) dan gaan mensen zoeken naar zondekennis, als je aan hen vraagt ben jij een door en door goed mens zullen ze nee zeggen, als je vraagt ben je zondaar, zullen ze ja zeggen, als zij genodigd worden om tot de Heere Jezus te gaan zullen ze zeggen jamaar ik moet eerst zondaar voor God worden, zo wordt het middel, zondekennis, het doel, het is ook zo dat die zondekennis ook nog aan een bepaald keurmerk moet voldoen.
Even terugkomen op dominee Beekhuis, hij zong idd meer klaagliederen, andere predikanten zullen misschien meer op de fluit spelen, dat is verschillend per predikant, toch speelde hij evenzo ook op de fluit, dat kan niemand ontkennen.
Als de Heere Jezus ons nodigt, zit er geen voorwaarde aan, je zult niet gaan als je Hem niet nodig hebt, maar Hij nodigt en lokt en roept ons toe laat je met God verzoenen en niet krijg zondekennis, want met zondekennis ga je verloren. Je kunt je leven lang blijven wroeten of je zondekennis hebt en of het wel echt is, maar nooit tot Christus gaan.
Ik zie Zacheus na dat hij gehoorzaamde zijn zonden belijden.
Ik zie Petrus na zijn bekering neerknielen: Heere ga uit van mij want ik ben een zondig mens, als je de weldaden van de Heere ziet en bovenal als je ziet wat het Hem gekost heeft dan zie je je zonden het meest, (zie het avondmaalsformulier) maar je ziet ze niet zoals God ze ziet,want je zonden zijn veel en veel dieper en erger dan je ooit zal zien en Zijn goedheid is groter dan wij ooit zullen weten op deze aarde.
Nu nog de tekst, wie gezond zijn hebben de Medicijnmeester niet nodig, als mensen tegen je zeggen joh je ziet er zo slecht uit tegenwoordig, ga eens naar de dokter, dan zul je ws toch even gaan, net als Barmhartige, ze had niets te zeggen, maar ze was meegegaan omdat Christiana het gezegd had.
Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Kijk, straks komt David op de troon, dat is een geschonken koning, een type van Christus. Christus was Koning en Priester tegelijk. Hij is op Golgotha gestorven, daar heeft Hij het recht voldaan. En Hij heeft al de zonden van ondankbaarheid en ongehoorzaamheid en van een slordige levenswandel, en overtredingen van Gods Woord en wet op Zich genomen, en een gerechtigheid verworven waarmee wij voor God kunnen bestaan. Nu is er vergeving mogelijk om het offer van Christus. Maar het gaat wel in een bepaalde weg: De weg van schuldbelijden!
Dat is geen voorwaarden stellen zo ze tegenwoordig zeggen, want voor velen ligt het allemaal klaar, dat weet u wel. We hebben toch de beloften? Dan zeggen ze: U stelt voorwaarden, je moet eerst dit hebben en je moet kennis hier aan hebben en kennis daar aan hebben ... ach mensen.
De bevinding is uiteraard geen grond, maar het gaat niet zónder bevinding. En er komt geen mens in de hemel die niet voor God in de schuld is gekomen, en zijn schuld gemijnd heeft, en geroepen heeft door genade, óm genade. Dan ligt het verloren, is het niet? Wij hebben alleen maar schuld. En kijk, dan die beleving, dat we zeggen: O, ik ben een rebel, ik ben in opstand gekomen. Ik heb mijzelf koning gemaakt; een ongekroonde koning ben ik.
Maar nu moeten we ontkroond, onttroond en ontvroomd worden. Het is kort gezegd, en daar heel wat aan vooraf. Daar zijn standen in het leven, u weet het, maar de eerste vraag is: Bent u nu een onderdaan van de Koning der koningen?
Het is een zuiver citaat.
Alleen van wíe is het citaat? Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar...
Kijk, straks komt David op de troon, dat is een geschonken koning, een type van Christus. Christus was Koning en Priester tegelijk. Hij is op Golgotha gestorven, daar heeft Hij het recht voldaan. En Hij heeft al de zonden van ondankbaarheid en ongehoorzaamheid en van een slordige levenswandel, en overtredingen van Gods Woord en wet op Zich genomen, en een gerechtigheid verworven waarmee wij voor God kunnen bestaan. Nu is er vergeving mogelijk om het offer van Christus. Maar het gaat wel in een bepaalde weg: De weg van schuldbelijden!
Dat is geen voorwaarden stellen zo ze tegenwoordig zeggen, want voor velen ligt het allemaal klaar, dat weet u wel. We hebben toch de beloften? Dan zeggen ze: U stelt voorwaarden, je moet eerst dit hebben en je moet kennis hier aan hebben en kennis daar aan hebben ... ach mensen.
De bevinding is uiteraard geen grond, maar het gaat niet zónder bevinding. En er komt geen mens in de hemel die niet voor God in de schuld is gekomen, en zijn schuld gemijnd heeft, en geroepen heeft door genade, óm genade. Dan ligt het verloren, is het niet? Wij hebben alleen maar schuld. En kijk, dan die beleving, dat we zeggen: O, ik ben een rebel, ik ben in opstand gekomen. Ik heb mijzelf koning gemaakt; een ongekroonde koning ben ik.
Maar nu moeten we ontkroond, onttroond en ontvroomd worden. Het is kort gezegd, en daar heel wat aan vooraf. Daar zijn standen in het leven, u weet het, maar de eerste vraag is: Bent u nu een onderdaan van de Koning der koningen?
Mooi citaat.
Wat betreft de voorwaarde, er is geen enkele voorwaarde voor een onbekeerde om tot Christus de toevlucht te mogen nemen. Ook geen ellendekennis. Is iemand bang geen ellendekennis te hebben? Dan moet je juist naar Christus toe, Hij is het die dat geeft.
Wel is het zo dat ieder kind van God alle 3 de stukken beleefd heeft.
Kijk, straks komt David op de troon, dat is een geschonken koning, een type van Christus. Christus was Koning en Priester tegelijk. Hij is op Golgotha gestorven, daar heeft Hij het recht voldaan. En Hij heeft al de zonden van ondankbaarheid en ongehoorzaamheid en van een slordige levenswandel, en overtredingen van Gods Woord en wet op Zich genomen, en een gerechtigheid verworven waarmee wij voor God kunnen bestaan. Nu is er vergeving mogelijk om het offer van Christus. Maar het gaat wel in een bepaalde weg: De weg van schuldbelijden!
Dat is geen voorwaarden stellen zo ze tegenwoordig zeggen, want voor velen ligt het allemaal klaar, dat weet u wel. We hebben toch de beloften? Dan zeggen ze: U stelt voorwaarden, je moet eerst dit hebben en je moet kennis hier aan hebben en kennis daar aan hebben ... ach mensen.
De bevinding is uiteraard geen grond, maar het gaat niet zónder bevinding. En er komt geen mens in de hemel die niet voor God in de schuld is gekomen, en zijn schuld gemijnd heeft, en geroepen heeft door genade, óm genade. Dan ligt het verloren, is het niet? Wij hebben alleen maar schuld. En kijk, dan die beleving, dat we zeggen: O, ik ben een rebel, ik ben in opstand gekomen. Ik heb mijzelf koning gemaakt; een ongekroonde koning ben ik.
Maar nu moeten we ontkroond, onttroond en ontvroomd worden. Het is kort gezegd, en daar heel wat aan vooraf. Daar zijn standen in het leven, u weet het, maar de eerste vraag is: Bent u nu een onderdaan van de Koning der koningen?
Het is een zuiver citaat.
Alleen van wíe is het citaat? Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar...
Mannetje schreef: Nu weet ik nog het doel niet waarmee je de schaal postte.
Wil je daar ook nog antwoord op geven?
ik dacht hetzelfde te lezen maar dan in normaal nederlands.
Ik las echt iets heel anders. Hoewel er best verschil is tussen de mensen die zich buiten het Koninkrijk van God, kun je ze niet op een schaal indelen van dichterbij of verder weg.
Evenzo voor de mensen binnen Zijn Koninkrijk.
Er is één scheiding, die werkelijk iets zegt: binnen of buiten het Koninkrijk.
Ieder binnen het Koninkrijk heeft (enige) kennis van zowel zijn ellende, als zijn verlossing, als zijn dankbaarheid. Of dat nu iemand is die schuchter is, het van zichzelf niet hardop durft te zeggen of dat het iemand is die met Paulus zegt: "Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij."
Ieder buiten het Koninkrijk heeft geen echte kennis van zowel zijn ellende, als zijn verlossing, als zijn dankbaarheid. En of dat nu een atheïstische hardliner is, iemand die zich ten onrechte rijk rekent of iemand die zichzelf met wat lijdelijkheid buiten het Koninkrijk van God houdt.
Mannetje schreef: Nu weet ik nog het doel niet waarmee je de schaal postte.
Wil je daar ook nog antwoord op geven?
ik dacht hetzelfde te lezen maar dan in normaal nederlands.
Ik las echt iets heel anders. Hoewel er best verschil is tussen de mensen die zich buiten het Koninkrijk van God, kun je ze niet op een schaal indelen van dichterbij of verder weg.
Evenzo voor de mensen binnen Zijn Koninkrijk.
Er is één scheiding, die werkelijk iets zegt: binnen of buiten het Koninkrijk.
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt, toch zegt de Heere Zelf tegen iemand: "Gij zijt niet ver van het Koninkrijk Gods"...
Mannetje schreef:@Eilander: De Heere Jezus kon en mocht dat zeggen, daarin kunnen en mogen wij niet volgen.
Helder. Ik ben het met je eens dat we geen rust mogen geven voor iemand kan zeggen met bewustheid in Christus te zijn overgegaan, toch is er wel degelijk verschil. Pas geleden sprak ik nog iemand die dagelijks worstelt met de vraag: 'hoe krijg ik vergeving?' die haast niet durft te gaan slapen... Je mag tegen zo iemand niet zeggen 'het komt wel goed', maar alleen wijzen op Christus.
En toch is het anders dan dat iemand onverschilligheid uitstraalt, al is het ook in de kerk.
Daarom kon Spurgeon ook zijn boekje 'Rondom de enge poort' schrijven.
