Verontrustende berichten

[Maanenschijn]

Is de berijming van ds. Meeuse niet een vervangende optie?

Volgens mij heeft ds. Vreugdenhul dat ook weleens geopperd. Ik zou er een voorstander van zijn als Reformatorische gemeenten hieruit zouden gaan zingen.

Met ons gezin zingen we 's zondagsavons deze berijming, vers voor vers. Erg mooi en opvallend hoe meer de psalmen gaan leven. Vooral ook voor de jeugd. We zingen deze ritmisch, bij piano begeleiding en dat gaat uitstekend wat betreft rijm en klemtoon.

[GGotK]

Is de berijming van ds. Meeuse niet een vervangende optie?

Wat betreft het gebruik van deze psalmberijming: ik hoop dat ze allereerst dienen zal om het zingen van de psalmen weer tot een goede gewoonte te maken. 'Eenmaal zingen is tweemaal bidden', zei Augustinus. Luther raadde het zingen van een psalmvers aan met name ook als de duivel je de baas wil spelen. Hij gaat ervoor op de vlucht. God zal het zingen van de psalmen gebruiken om Zijn Woord niet alleen in onze mond te leggen, maar Hij zal het ook in zondaarsharten leggen, tot eer van Zijn Naam. Dit hoop ik allermeest. Deze psalmbundel is in de eerste plaats bedoeld voor huiselijk gebruik, voor gebruik op zangverenigingen en voor psalmzangavonden. Het zou in strijd zijn met de bedoeling van deze psalmberijming als er een onheilige twist over zou ontstaan.

Laat in onze gezinnen, op onze verenigingen en op onze scholen de psalmen niet verdrongen worden door andere liederen, zeker niet als die doordrenkt zijn van remonstrantisme. Goede geestelijke liederen zijn bijzonder waardevol. Laat die gezongen worden, maar geef de psalmen de eerste plaats. Want dan zingen we wat God ons in de mond legt. En in het hart. Hij Zelf zegene daartoe dit werk.

Goes, 30 augustus 2011

CJM - SOLI DEO GLORIA!

[Luther]

Is de berijming van ds. Meeuse niet een vervangende optie?

Absoluut!
Ik zou graag zien dat die berijming naast 1773 gebruikt zou mogen worden.
Tegelijk weet ik dat elk woord dat je in een gemeente besteed aan liturgische veranderingen grote, negatieve krachten losmaken, die zelfs scheurend kunnen werken. Daarom zou ik er niet aan beginnen. Maar ik realiseer me wel dat we daarmee allerlei vreemde verzen blijven zingen, die langzamerhand niemand meer begrijpt, of waardoor men op het verkeerde been wordt gezet.
Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.
Zo kan ik hier tientallen voorbeelden geven, en dat vind ik toch wel een serieus probleem, dat alleen maar groter wordt, naarmate de taalkloof groter wordt.

[J.C. Philpot]

Laat in onze gezinnen, op onze verenigingen en op onze scholen de psalmen niet verdrongen worden door andere liederen, zeker niet als die doordrenkt zijn van remonstrantisme.

Nu zingen we een psalmberijming die doordrenkt is van remonstrantisme. Of in ieder geval die mede gedicht is door remonstranten.

Dat erkend ds Meeuwse ook: http://www.psalmboek.nl/cj-meeuse-verantwoording.php

[Erasmiaan]

Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.

Ik hoop dat dit een overdrijving is en dat je het niet werkelijk meent, anders zou ik het toch wel heel erg vinden.

[ZWP]

Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.

Ik hoop dat dit een overdrijving is en dat je het niet werkelijk meent, anders zou ik het toch wel heel erg vinden.

De laatste drie zinnen:

Schoon ik, van allen kant,
Geweldig aangerand
En fel geprangd moog' wezen.

Dat is inderdaad niet de meest makkelijke tekst, gecombineerd met het feit dat 'aangerand' een heel andere betekenis heeft gekregen.

[Erasmiaan]

Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.

Ik hoop dat dit een overdrijving is en dat je het niet werkelijk meent, anders zou ik het toch wel heel erg vinden.

De laatste drie zinnen:

Schoon ik, van allen kant,
Geweldig aangerand
En fel geprangd moog' wezen.

Dat is inderdaad niet de meest makkelijke tekst, gecombineerd met het feit dat 'aangerand' een heel andere betekenis heeft gekregen.

Ja dat is waar, maar om het vers dan maar niet te laten zingen... Bovendien hebben we nog steeds prangende vragen en geeft Van Dale voor aanranden het volgende op: "overvallen met misdadige of onzedelijke bedoelingen". Ik ontken niet dat in normaal spraakgebruik aanranden vooral de laatste (onzedelijke) betekenis heeft, maar in het geheel van de psalm kun je het wel ongeveer begrijpen. Ongetwijfeld hebben velen niet mijn taalgevoel, enz., enz., maar ik vind het nog steeds geen reden om niet te laten zingen en ook best schokkend.

[ZWP]

De laatste drie zinnen:

Schoon ik, van allen kant,
Geweldig aangerand
En fel geprangd moog' wezen.

Dat is inderdaad niet de meest makkelijke tekst, gecombineerd met het feit dat 'aangerand' een heel andere betekenis heeft gekregen.

Ja dat is waar, maar om het vers dan maar niet te laten zingen... Bovendien hebben we nog steeds prangende vragen en geeft Van Dale voor aanranden het volgende op: "overvallen met misdadige of onzedelijke bedoelingen". Ik ontken niet dat in normaal spraakgebruik aanranden vooral de laatste (onzedelijke) betekenis heeft, maar in het geheel van de psalm kun je het wel ongeveer begrijpen. Ongetwijfeld hebben velen niet mijn taalgevoel, enz., enz., maar ik vind het nog steeds geen reden om niet te laten zingen en ook best schokkend.

Als we dit vers zingen, zing ik uiteraard mee. Zelf opgeven zou ik minder snel doen.
Maar hoe komt het toch dat we dit willen blijven zingen, terwijl het er over eens zijn dat '1773' een verouderd taalkleed heeft?

Hoe komt dat "elk woord dat je in een gemeente besteed aan liturgische veranderingen grote, negatieve krachten losmaken, die zelfs scheurend kunnen werken" zoals Luther zegt? Waarom zijn we zo bang geworden?

[Geert]

De laatste drie zinne

Hoe komt dat "elk woord dat je in een gemeente besteed aan liturgische veranderingen grote, negatieve krachten losmaken, die zelfs scheurend kunnen werken" zoals Luther zegt? Waarom zijn we zo bang geworden?

Ik denk dat je eerst moet bedenken waarom je iets wil veranderen. Is dat om de dienst aantrekkelijker te maken? Wordt de vorm gewijzigd voor de jeugd? Wat is de reden? Snappen we de psalmen niet meer? Ik ben nog niet zo oud, maar toen ik jonger was legde de meester, ouderling, etc. de moeilijke woorden meestal netjes uit. Bevordert denk ik ook het begrijpen van de Bijbel. En ontwikkelt je taalgevoel, of in elk geval je taalbegrip.

Ik probeer soms ook eens "elders" te kerken als dat zo uitkomt. Deze zomer was ik in een gemeente waar men alles uit de kast had getrokken qua veranderingen. Volgens mij, maar dat is mijn mening, allen zaken die, ondanks dat ik die niet gewoon ben, er best mee door konden. Beamers, kindernevendienst, attributen op de kansel om zaken te verduidelijken, gezangen, opwekkingsliederen, dienst duurde niet te lang, kortom aan alles gedacht. Toen ik om mij heen keek naar de hoorders, zag ik dat minimaal 90 procent van hen reeds de 50 was gepasseerd. Was dit nu in één kerk, maar het valt mij bij meerderen op waar ik ben geweest.

Nu is mijn stelling misschien wat boud en ben ik te traditioneel ingesteld, maar volgens mij bereik je weinig tot niets met al liturgische veranderingen. Misschien zelfs wel het tegenovergesteld?

[Luther]

Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.

Ik hoop dat dit een overdrijving is en dat je het niet werkelijk meent, anders zou ik het toch wel heel erg vinden.

Nee, ik overdrijf helaas niet, en ik meen het werkelijk, en ik ben het ook eens dat ik het erg vind. Maar met name voor de klas heb ik gemerkt wat dit doet. Ik wil alleen al de mogelijkheid voorkomen dat een leerling op de gedachte komt van de onzedelijke betekenis van 'aangerand'. Gelukkig is Psalm 83 heel onbekend, maar ten aanzien van het 8e vers geldt exact hetzelfde.
De taal is zo veranderd en helaas ook beladen met allerlei ongewenste associaties, dat ik het werkelijk lastig vind om dit nog op te geven.

[Luther]

Als we dit vers zingen, zing ik uiteraard mee. Zelf opgeven zou ik minder snel doen.
Maar hoe komt het toch dat we dit willen blijven zingen, terwijl het er over eens zijn dat '1773' een verouderd taalkleed heeft?

Hoe komt dat "elk woord dat je in een gemeente besteed aan liturgische veranderingen grote, negatieve krachten losmaken, die zelfs scheurend kunnen werken" zoals Luther zegt? Waarom zijn we zo bang geworden?

Precies om de reden die @Geert (welkom hier) laat zien:

Ik denk dat je eerst moet bedenken waarom je iets wil veranderen. Is dat om de dienst aantrekkelijker te maken? Wordt de vorm gewijzigd voor de jeugd? Wat is de reden? Snappen we de psalmen niet meer? Ik ben nog niet zo oud, maar toen ik jonger was legde de meester, ouderling, etc. de moeilijke woorden meestal netjes uit. Bevordert denk ik ook het begrijpen van de Bijbel. En ontwikkelt je taalgevoel, of in elk geval je taalbegrip.

Ik probeer soms ook eens "elders" te kerken als dat zo uitkomt. Deze zomer was ik in een gemeente waar men alles uit de kast had getrokken qua veranderingen. Volgens mij, maar dat is mijn mening, allen zaken die, ondanks dat ik die niet gewoon ben, er best mee door konden. Beamers, kindernevendienst, attributen op de kansel om zaken te verduidelijken, gezangen, opwekkingsliederen, dienst duurde niet te lang, kortom aan alles gedacht. Toen ik om mij heen keek naar de hoorders, zag ik dat minimaal 90 procent van hen reeds de 50 was gepasseerd. Was dit nu in één kerk, maar het valt mij bij meerderen op waar ik ben geweest.

Nu is mijn stelling misschien wat boud en ben ik te traditioneel ingesteld, maar volgens mij bereik je weinig tot niets met al liturgische veranderingen. Misschien zelfs wel het tegenovergesteld?

Ik sprak slechts over de mogelijkheid om naast 1773 ook de berijming van ds. Meeuse te gebruiken, en @Geert heeft het over de jeugd, aantrekkelijkheid, gewoon uitleggen, gezangen, attributen, beamers, opwekking, etc. etc.
Op de een of andere manier roept elke vinger die je naar de liturgie uitsteekt deze reacties op. En dat wordt doorgaans zo'n onheilige strijd, dat het totaal het doel mist.
En uiteraard gaat @Geert nu reageren: Ja, maar veranderingen beginnen altijd klein. Maar van het één komt het ander, je betreedt een hellend vlak. En daar heeft hij de geschiedenis ook nog voor een fors deel aan zijn kant.

[liz boer]

Ik vind bijv. Psalm 3:3 een heel mooie Psalm, maar in welk verband dan ook zal ik 'm nooit opgeven vanwege de laatste twee zinnen.

Ik hoop dat dit een overdrijving is en dat je het niet werkelijk meent, anders zou ik het toch wel heel erg vinden.

Nee, ik overdrijf helaas niet, en ik meen het werkelijk, en ik ben het ook eens dat ik het erg vind. Maar met name voor de klas heb ik gemerkt wat dit doet. Ik wil alleen al de mogelijkheid voorkomen dat een leerling op de gedachte komt van de onzedelijke betekenis van 'aangerand'. Gelukkig is Psalm 83 heel onbekend, maar ten aanzien van het 8e vers geldt exact hetzelfde.
De taal is zo veranderd en helaas ook beladen met allerlei ongewenste associaties, dat ik het werkelijk lastig vind om dit nog op te geven.

Op de zs gave neen paar jongens lacherig psalm 83 vers 8 op, ook dat moet ook echt veranderd worden.
Psalm 47 : 4 is er ook zo een.

[liz boer]

De laatste drie zinne

Hoe komt dat "elk woord dat je in een gemeente besteed aan liturgische veranderingen grote, negatieve krachten losmaken, die zelfs scheurend kunnen werken" zoals Luther zegt? Waarom zijn we zo bang geworden?

Ik denk dat je eerst moet bedenken waarom je iets wil veranderen. Is dat om de dienst aantrekkelijker te maken? Wordt de vorm gewijzigd voor de jeugd? Wat is de reden? Snappen we de psalmen niet meer? Ik ben nog niet zo oud, maar toen ik jonger was legde de meester, ouderling, etc. de moeilijke woorden meestal netjes uit. Bevordert denk ik ook het begrijpen van de Bijbel. En ontwikkelt je taalgevoel, of in elk geval je taalbegrip.

Ik probeer soms ook eens "elders" te kerken als dat zo uitkomt. Deze zomer was ik in een gemeente waar men alles uit de kast had getrokken qua veranderingen. Volgens mij, maar dat is mijn mening, allen zaken die, ondanks dat ik die niet gewoon ben, er best mee door konden. Beamers, kindernevendienst, attributen op de kansel om zaken te verduidelijken, gezangen, opwekkingsliederen, dienst duurde niet te lang, kortom aan alles gedacht. Toen ik om mij heen keek naar de hoorders, zag ik dat minimaal 90 procent van hen reeds de 50 was gepasseerd. Was dit nu in één kerk, maar het valt mij bij meerderen op waar ik ben geweest.

Nu is mijn stelling misschien wat boud en ben ik te traditioneel ingesteld, maar volgens mij bereik je weinig tot niets met al liturgische veranderingen. Misschien zelfs wel het tegenovergesteld?

Al zijn de psalmen van 1773 mij lief, er valt daar ook wel iets op af te dingen, ze zijn niet volmaak.

[Erskinees]

Van psalm 22 vers 8 schiet ik ook - heel kinderlijk, ik weet het - altijd nog in de lach.
Dat we een Bijbel met uitleg gebruiken vind ik al heel wat, maar daar kan ik nog in meekomen omdat we zo toch de meest betrouwbare vertaling blijven gebruiken bij gebrek aan beter. Maar er bestaan nu dus ook psalmboekjes met uitleg (!). Dat zou toch niet nodig moeten zijn.

[liz boer]

Van psalm 22 vers 8 schiet ik ook - heel kinderlijk, ik weet het - altijd nog in de lach.
Dat we een Bijbel met uitleg gebruiken vind ik al heel wat, maar daar kan ik nog in meekomen omdat we zo toch de meest betrouwbare vertaling blijven gebruiken bij gebrek aan beter. Maar er bestaan nu dus ook psalmboekjes met uitleg (!). Dat zou toch niet nodig moeten zijn.

Er zijn uitlegboekjes, maar ik vind ze nog teleurstellend, er blijft veel liggen, bovendien hebbben we straks een tas met uitlegboeken bij ons als we ter kerke gaan.