Wij moesten vroeger altijd een beetje lachen om wat een oudvader (Aegidius Francken?) zei. "Zullen de Joden terugkeren naar hun land? Antwoord: ganselijk niet." We moesten daarom lachen omdat we het in onze tijd zien gebeuren, tegen alle verwachting in.Posthoorn schreef:Er is geen enkele reden om de landbelofte uit te zonderen van de 'geestelijke' vervulling in het NT. Dat doe je alleen maar omdat je er nu eenmaal van overtuigd bent dat de OT landbelofte toch echt een letterlijke vervulling moet krijgen, om welke reden dan ook. Vandaar dat we idd. in een kringetje ronddraaien.eilander schreef:Dan draai je wel in een kringetje rond natuurlijk. Want als je de landbelofte niet onder de schaduwachtige dingen vat, is de uitkomst ook anders.
Hier wreekt zich weer dat we verschillende uitgangspunten hebben over de eenheid tussen OT en NT. Ik stel voor om die discussie niet opnieuw te doen. Maar ook dat geeft een verschillende uitkomst.
Maar blijkbaar wordt dat niet door iedereen gezien als een vervulling van de landbelofte, die overigens door veruit de meeste oudvaders wél werd gezien.
Dat vind ik altijd het meest bijzondere in deze discussie. Wat oudvaders etc. allemaal door het geloof zagen, waarvan in de praktijk totaal niets te zien was... daarvan kunnen we nu wel een deel zien. En dan nóg kun je niet op dezelfde manier de Bijbel lezen als ook oudvaders als à Brakel die lazen. En McCheyne bijvoorbeeld, die zelf in Israël is geweest en de belabberde toestand in dat land heeft gezien.
Als ik zeg dat de beloften uit het OT, die nog niet vervuld zijn, dus nog openstaan, wat zeg jij dan?Posthoorn schreef:Wat dat met de eenheid van OT en NT te maken heeft, ontgaat me eigenlijk. Het zijn juist vaak chiliasten die de eenheid tussen OT en NT ontkennen. Daar doe ik dus niet aan mee.