We moeten die verschillende verlangens ook maar niet tegen elkaar uitwegen. Ik denk dat ze vaak wel samen gaan trouwens.Akkoord. Alhoewel Paulus zegt dat "ontbonden te wezen en met Christus te zijn" zeer verreweg het beste is. Het is daarom denk ik nog niet zo eenvoudig om te stellen wat nu het "beste" verlangen is.
(het ging me erom dat het leek of je het ene egoïstisch vond en het andere niet)
Ik denk ook dat je dat alleen door genade kan zeggen. Hoe zou je uit jezelf kunnen goedkeuren als de Heere bijvoorbeeld je kinderen zou voorbijgaan? En ik denk ook dat het er de ene keer wel kan zijn en de andere keer niet.Uiteraard beaam ik dit. Bij de Heere is geen onrecht. Tegelijkertijd is het "goedkeuren", wat Hij doet is goed, een zaak wat enkel in de beproeving wordt geleerd. Naar mijn beleving wordt het vaak veel te makkelijk gezegd en wordt de reikwijdte van wat men zegt niet beseft.