Erasmiaan schreef:Simon schreef:Arjan schreef:Je hebt me verkeerd begrepen. Mijn punt is dat zoals hierboven uitgewerkt aan de hand van de DL, dat er vele ware gelovigen zijn die dit nog niet krachtig in zichzelf voelt, zoals dat bij sommige anderen wel heel krachtig is. Nu weet ik dat er kerken zijn waarin de bevinding/ervaring/gevoel een eis is (welke ook nog eens door de kerkenraad getoetst moet worden), voordat men zich een waar gelovige mag noemen, en aan het avondmaal mag (overigens, belijdenis doen, trouwen in de kerk en kinderen laten dopen is allemaal geen probleem..)
je noemt het zich passief neerleggen.. maar ik denk dat velen doodgepredikt worden omdat die eis er is, en zonder die bevinding/ervaring/gevoel worden ze bestempelt als historisch gelovige of bekommerde etc terwijl ze waar gelovig zijn.
met andere woorden, geen troost in de prediking zoals de DL dat wel geeft, maar veroordeling.
Ja, daar ben ik het wel mee eens, ja.
Je zegt eigenlijk, daar waar de bijbel leert dat de wind onzichtbaar is en waait zoals hij wil, (de Geest) daar hebben bepaalde lieden een verenging toegepast door te zeggen, nee het kan alleen zo en zo, en niet anders.
O, daar ben je het mee eens? De waarheid hoeft niet beleefd te worden? Ons hart hoeft niet (zoals bij Lydia) geopend te worden? Wij hoeven Christus niet geopenbaard te krijgen? De taal van Paulus is ons vreemd (toen het gebod gekomen is, is de zonde weder levend geworden en ik ben gestorven). Dat is toch heel bevindelijke, ondervindelijke taal. Maar dat is zogenaamd door bepaalde personen verengd? Mensen, houdt jezelf toch niet op de been met die onzin. Onze levendmaking is in haar kracht niet minder noch geringer dan de schepping of de opwekking der doden. Dacht je dat je daar niets van merkte?
@Erasmiaan
Grappig dat je onze (onderbouwde)mening als "onzin" bestempeld en vervolgens zelf met halve waarheden komt (halve waarheid is een hele leugen...). je neemt namelijk een klein gedeelte uit de DL H3/4 art 12, en niet het volledige. Er staat namelijk in dat zelfde artikel dat die werking "verborgen en onuitsprekelijk is". Dus zo heel veel merk je niet van de wedergeboorte zelf, het effect daar in tegen wel want het effect van wedergeboorte is geloof, en dat geloof heeft een vernieuwde wil. is die wil zonder zonde? sowieso niet, immers zelfs onze goede werken zijn met zonde bevlekt, en is het niet Paulus de zelf zegt, "het goede wat ik wil doen, doe ik niet en het kwade dat ik niet wil doen, doe ik wel".
Over die wil, wat is de wil van de oude mens? De HC legt het ons uit in z2 v&a 5: "ik ben van nature geneigd God en mijn naaste te haten". Als we het omdraaien zouden we dus de nieuwe wil moeten hebben: "ik wil God en mijn naaste liefhebben".
of zoals HC z33 v&a 90 het ons uitlegt: "Het is een hartelijke vreugde in God door Christus, en een ernstige lust en liefde om naar den wille Gods in alle goede werken te leven"
Dat is zichtbaar, want die mens gaat wil ineens naar de kerk (en gaat niet (meer) uit gewoonte...) die mens wil bidden tot God, en wil Zijn Naam prijzen en loven in psalmen, liederen en gezangen. die mens wil omzien naar andere mensen, en wil niet van ze stelen of hen bedriegen, ja deze mens wil goede werken doen tot eer van zijn of haar God. Of wou jij beweren dat die dingen voortkomen uit de oude wil? (God willen loven staat volgens mij haaks om God haten...) Als je deze dingen dan ziet, wie ben JIJ dan om te beoordelen dat deze mens historisch gelovig is omdat ze geen "bevinding/ervaring/gevoel" heeft gehad, zoals jij die misschien wel hebt gekend of van gehoord hebt. Wie ben JIJ om hen te veroordelen (want dat is het namelijk als je iemand historisch gelovige noemt), ben jij God?! waar haal je het lef vandaan!? je behoord gunstig te spreken, want jij kunt niet in het diepst van het hart kijken!! (DL H3/4 art 15). mocht het allemaal 1 grote leugen zijn van die mens, dan komt dat uiteindelijk heus wel aan het licht, zie het verhaal van Annanias en Safira.
om het nog duidelijker te maken het volgende. jij beweerd dat je er iets van merkt, dat het meetbaar moet zijn voordat je kunt zeggen dat het "echt" is. Lees DL H1 art 17 eens. (ik heb geen idee hoe oud je bent, maar) stel jij krijgt met je vrouw een baby, is ernstig ziek, en een week na de geboorte overlijd de baby. Dan is het toch een troost dat je weet dat die baby behouden is?! ja, je leest het goed, die is behouden, en wat is de eis om behouden te worden? goedzo, wedergeboorte. Heb jij iets bij die baby gemerkt dat ze wedergeboren was? was het meetbaar? was het aantoonbaar? was het goedgekeurd? nee heb je niet en toch is het waar, die baby is wedergeboren. En dan al die baby's van gelovige ouders die in de moederschoot al overlijden. 100% wedergeboren! 0% wat van gemerkt.
Daar nog naast, zoek je de zekerheid van je geloof in je bevinding? heb je niet genoeg aan het Woord? Kwam het Woord niet tot jou als goede boodschap? Werd Christus jou niet aangeboden in het Woord? mens, wat heb je in jezelf te zoeken? zie op Hem! vertrouw op Hem, ja geloof in Hem. Hij roept je in Zijn Woord en in de verkondiging van dat Woord. Hij roept je niet alleen, Hij biedt het je ook aan in het Woord en de verkondiging ervan. Het zou toch wat zijn dat je je zekerheid in de bevinding moet hebben en je vervolgens dement raakt. Hele zekerheid weg... gelukkig is er dan dat Woord, dat eeuwig is. Of vertrouw je Hem niet Die spreekt door het Woord en Die werkt door het Woord? is het niet genoeg? moet je wat extra's hebben ter controle? Want stel je voor dat God Zich vergist heeft door jou te roepen door de verkondiging van het Woord...
"ja nee klopt hoor...... je moet De Enige Die zonder zonde is wel even controleren met je eigen zondige hart" (ja, dat is sarcastisch)