Calvijnjaar - actie Heartcry, met reactie

[jakobmarin]

Terug naar de Christus van Calvijn

De verering van Calvijn legt volgens Arjan Baan en John Kamphuis de pijnpunten in de gereformeerde gezindte bloot.

Het jaar 2009 verdwijnt in de geschiedenisboeken als Calvijnjaar. Het wordt ons steeds duidelijker: de reformatorische gezindte doet ook aan heiligenverering. Boeken, symposia, exposities, conferenties en psalmzangavonden worden gewijd aan één man, die zelf van genade leefde. Beseffen we echter nog dat duizenden zielen dreigen verloren te gaan?

Zo’n 500 jaar geleden gebruikte de Heere Calvijn wonderlijk. Met passie bracht Calvijn de ”eenvoudige mens” terug naar de Heilige Schrift en de Heilige Schrift naar de mens. Daarvoor danken wij de Heere.

Maar waarom vinden wij de enorme aandacht voor de persoon Calvijn dan zo pijnlijk? In ieder geval om drie redenen.

In de eerste plaats om het gevaar van persoonsverheerlijking. Terwijl de Bijbel helder is over het feit dat maar één Persoon in het middelpunt mag staan: Jezus Christus, de Gekruisigde!

In de tweede plaats is de blik veelal achterwaarts gericht. Calvijn is het einde van alle tegenspraak en alles wordt met hem dichtgetimmerd. Maar zeggen wij als kinderen van de Reformatie niet ”Ecclesia reformata; semper reformanda” (De kerk is gereformeerd, om voortdurend gereformeerd te worden)? Onze vraag is: waar zien we nog iets van die voortdurende reformatie?

Er is een reformatie nodig in onze gemeentevisie en in de prediking! De gemeente van Calvijn was een belijdende, avondmaal vierende gemeente. Dat kan tegenwoordig niet van veel gemeenten meer worden gezegd. Het zijn vergaarbakken van ongelovige kerkgangers geworden; de kern van wederom geborenen is zorgwekkend klein geworden.

Broeders, besteed uw tijd goed en bezoek het komende halfjaar eens alle belijdende leden die niet deelnemen aan het heilig avondmaal en vraag waarom zij afblijven. Zo verneemt u de mogelijke ”ja maars” en kunt u hen pastoraal begeleiden vanuit de Schrift. Dat is de ware zielzorg, zoals Martin Bucer die voorstond.

Een reformatie is ook nodig omdat de prediking omtrent de heiligmaking wordt verwaarloosd. Calvijn introduceerde de uitdrukking ”duplex gratia” en legde daarmee uit dat rechtvaardiging en heiliging aan elkaar verbonden, maar onderscheiden zijn. Waarom wordt er echter nauwelijks gepreekt voor de gelovigen? Dát is de taak van de herders in de eerste plaats. Er wordt veel tijd gestoken in mensen die geen discipel willen zijn. We houden de bokken bezig, terwijl de schapen honger lijden.

In de derde plaats heeft het Calvijnjaar veel weg van intellectuele egobevrediging. Duizenden uren worden besteed aan artikelen en activiteiten, maar de schapen krijgen geen antwoorden op levensvragen. Veel herders hebben geen tijd… De hulpverlening mag de arme schapen opvangen.

De persoonlijke vragen en appellerende oproepen missen we in deze wetenschappelijke arbeid. De kloof tussen de intellectuele, geleerde herders en de eenvoudige schapen is groot. Jongelui staren ’s zondags glazig naar de preekstoel en kunnen de redeneringen van de godsman maar moeilijk volgen. Mensen zoeken naar het levende Woord van de Heere, maar ze vinden het niet. Wat doen we daarmee?

Laten we de rest van het Calvijnjaar doorbrengen in de nabijheid van de schapen, want de overste Herder verschijnt spoedig (1 Petr. 5:2-4).

De auteurs zijn respectievelijk directeur-evangelist en jongerenwerker bij Stichting HeartCry.
Bron: http://www.refdag.nl

[jakobmarin]

Laat Calvijnvieringen onverminderd doorgaan

Arjan Baan en John Kamphuis (RD van maandag) creëren valse tegenstellingen rond het Calvijnjaar, vindt Enne Koops. De herdenking van Calvijn moet vooral doorgaan.

Volgens het artikel ”Terug naar de Christus van Calvijn” van Arjan Baan en John Kamphuis van de Stichting HeartCry legt de herdenking van Calvijn de manco’s bloot waaronder de gereformeerde wereld lijdt: persoonsverheerlijking, lauwheid en intellectuele egobevrediging. Het moet maar eens gedaan zijn met die Calvijnverering, zo luidt hun hartenkreet.

Er zijn minstens drie redenen waarom ik deze zure constatering van Baan en Kamphuis niet deel: als historicus niet, als wetenschapper niet en als kerkganger niet.

In de eerste plaats is het advies om Calvijn de rest van het jaar maar te vergeten historisch onverantwoord. Kinderen leren al op de basisschool dat een samenleving die haar verleden vergeet, dat verleden moet overdoen. Heeft de kerkgeschiedenis dat niet veelvuldig bewezen? Telkens keren dezelfde dwalingen en afval terug, vaak in een ander jasje maar met dezelfde inhoud in het tasje (vgl. Psalm 78:3-8).

Appels en peren

Sterker nog, het zou een gemiste kans zijn als christenen dit jaar over de historische Calvijn zouden zwijgen. De 400-jarige betrekkingen met de Verenigde Staten en Japan en het gedachtegoed van uitgerekend Charles Darwin staan in 2009 volop in de publieke belangstelling, en dan moeten we als christenen zwijgen over Calvijn? Dat zou pas liefdeloos zijn tegenover de „duizenden zielen die verloren dreigen te gaan.”

In de tweede plaats creëren Baan en Kamphuis in hun artikel valse tegenstellingen. Dat komt doordat ze het werkterrein van de wetenschap verwarren met dat van de predikant en kerkenraad. Je maakt een valse tegenstelling als je suggereert dat mensen die boeken schrijven, symposia bezoeken en conferenties aflopen –dus wetenschappers: historici of theologen– geen oog hebben voor het zielenheil van anderen. Dat is niet alleen appels met peren vergelijken, maar ook alle Calvijnliefhebbers in het verdachtenbankje plaatsen.

En als je dan vervolgens, en dat doen de auteurs, Calvijn voor je karretje gaat spannen om het betoog te laten uitlopen op een verzameling klachten over de gemeentevisie, het avondmaal, de prediking, de heiligmaking en het huisbezoek binnen je kerkgenootschap, dan creëer je opnieuw een valse tegenstelling. Met zulke klachten moet je aankloppen bij je predikant of bij de kerkenraad en niet bij wetenschappers. Die proberen alleen het gedachtegoed van Calvijn opnieuw relevant te maken voor de huidige tijd of doen een poging een ”beeldenstorm” te ontketenen op bestaande Calvijnbeelden, om de woorden van Herman Selderhuis te gebruiken (”Het Calvijnjaar”, Transparant. Tijdschrift Vereniging van Christen-Historici, april 2009).

Ten slotte ben ik als kerkganger niet gelukkig met de hartenkreet van Baan en Kamphuis. Als ik het goed begrijp misbruiken ze Calvijn om de frustratie van zich af te schrijven over het kerkgenootschap waarvan ze lid zijn. Duidelijk is dat het gaat over een kerk waar avondmaalsmijding gangbaar is, maar de auteurs uiten hun klachten over lauwheid in de gehele ”reformatorische gezindte”. Dat is niet alleen erg ambitieus, maar ook generaliserend.

Christelijke weg

Zelf behoor ik tot een gemeente waar de avondmaalstafel weinig lege plekken kent. Ik voel me door het schrijven van Baan en Kamphuis dan ook niet persoonlijk aangevallen, maar ik kan me voorstellen dat predikanten en kerkenraden van de betrokken kerk zich op het hart getrapt voelen. Als je problemen hebt met de plaatselijke gemeente, de predikant of met het totale kerkgenootschap, dan is de christelijke weg om hen persoonlijk te benaderen. En niet, met doorzichtige verwijzingen naar je broeders en zusters, je gal te spuwen over de calvinisten als geheel.

Ik hoop dat niemand zich uit het veld laat slaan door de ‘beeldenstorm’ die Baan en Kamphuis proberen te ontketenen. Laat de Calvijnvieringen in 2009 onverminderd doorgaan. En volgend jaar begint voor historici en theologen het uitkijken naar 2017, het Lutherjaar. Niet om de persoon Luther, maar om zijn gedachtegoed en het belang daarvan voor de christenheid van vandaag.

De auteur is historicus en bereidt een proefschrift voor over de emigratie van gereformeerden, hervormden en rooms-katholieken naar Noord-Amerika (1947-1963).
bron: http://www.refdag.nl

[Dirk91]

Ben het met Arjan Baan en John Kamphuis roerend eens. Die hele 'hype' rond Calvijn heeft mij lang genoeg geduurd en ik vind het echt veel te ver gaan. Er stond eens in de krant een blokje met 'wat je moet doen om een echte calvinist te zijn'. Laat ons alsjeblieft alleen bezighouden met 'wat je moet doen om een echte Christen te zijn'.

En ik denk dat Calvijn het zelf ook met mij eens zou zijn.

Bovendien vind ik genoegde argumenten van Enne Koops zwak. Argument 1, daar heeft ze gelijk, maar strijden van dwalingen moet altijd gebeuren en niet speciaal nog eens in een Calvijn-jaar. Argument 2: dat de wereld zich zo druk maakt over Darwin, betekent toch niet meteen dat wij ons ook druk moeten gaan maken om een mens? Argument 3: daar doet ze net alsof het alleen wetenschappers zijn die met de Calvijn-hype meedoen.

Nee, belangstelling voor je geschiedenis is belangrijk maar ik vind het gewoon te ver gaan. Calvijn was een goede strijder, maar laat ons dat ook alsjeblieft blijven (of worden).

[Gian]

Calvijn moest eens weten..

[backtobasic]

Calvijn moest eens weten..

wat zou hij er van vinden denk je?

[backtobasic]

Laat Calvijnvieringen onverminderd doorgaan

Arjan Baan en John Kamphuis (RD van maandag) creëren valse tegenstellingen rond het Calvijnjaar, vindt Enne Koops. De herdenking van Calvijn moet vooral doorgaan.

Volgens het artikel ”Terug naar de Christus van Calvijn” van Arjan Baan en John Kamphuis van de Stichting HeartCry legt de herdenking van Calvijn de manco’s bloot waaronder de gereformeerde wereld lijdt: persoonsverheerlijking, lauwheid en intellectuele egobevrediging. Het moet maar eens gedaan zijn met die Calvijnverering, zo luidt hun hartenkreet.

Er zijn minstens drie redenen waarom ik deze zure constatering van Baan en Kamphuis niet deel: als historicus niet, als wetenschapper niet en als kerkganger niet.

In de eerste plaats is het advies om Calvijn de rest van het jaar maar te vergeten historisch onverantwoord. Kinderen leren al op de basisschool dat een samenleving die haar verleden vergeet, dat verleden moet overdoen. Heeft de kerkgeschiedenis dat niet veelvuldig bewezen? Telkens keren dezelfde dwalingen en afval terug, vaak in een ander jasje maar met dezelfde inhoud in het tasje (vgl. Psalm 78:3-8).

Appels en peren

Sterker nog, het zou een gemiste kans zijn als christenen dit jaar over de historische Calvijn zouden zwijgen. De 400-jarige betrekkingen met de Verenigde Staten en Japan en het gedachtegoed van uitgerekend Charles Darwin staan in 2009 volop in de publieke belangstelling, en dan moeten we als christenen zwijgen over Calvijn? Dat zou pas liefdeloos zijn tegenover de „duizenden zielen die verloren dreigen te gaan.”

In de tweede plaats creëren Baan en Kamphuis in hun artikel valse tegenstellingen. Dat komt doordat ze het werkterrein van de wetenschap verwarren met dat van de predikant en kerkenraad. Je maakt een valse tegenstelling als je suggereert dat mensen die boeken schrijven, symposia bezoeken en conferenties aflopen –dus wetenschappers: historici of theologen– geen oog hebben voor het zielenheil van anderen. Dat is niet alleen appels met peren vergelijken, maar ook alle Calvijnliefhebbers in het verdachtenbankje plaatsen.

En als je dan vervolgens, en dat doen de auteurs, Calvijn voor je karretje gaat spannen om het betoog te laten uitlopen op een verzameling klachten over de gemeentevisie, het avondmaal, de prediking, de heiligmaking en het huisbezoek binnen je kerkgenootschap, dan creëer je opnieuw een valse tegenstelling. Met zulke klachten moet je aankloppen bij je predikant of bij de kerkenraad en niet bij wetenschappers. Die proberen alleen het gedachtegoed van Calvijn opnieuw relevant te maken voor de huidige tijd of doen een poging een ”beeldenstorm” te ontketenen op bestaande Calvijnbeelden, om de woorden van Herman Selderhuis te gebruiken (”Het Calvijnjaar”, Transparant. Tijdschrift Vereniging van Christen-Historici, april 2009).

Ten slotte ben ik als kerkganger niet gelukkig met de hartenkreet van Baan en Kamphuis. Als ik het goed begrijp misbruiken ze Calvijn om de frustratie van zich af te schrijven over het kerkgenootschap waarvan ze lid zijn. Duidelijk is dat het gaat over een kerk waar avondmaalsmijding gangbaar is, maar de auteurs uiten hun klachten over lauwheid in de gehele ”reformatorische gezindte”. Dat is niet alleen erg ambitieus, maar ook generaliserend.

Christelijke weg

Zelf behoor ik tot een gemeente waar de avondmaalstafel weinig lege plekken kent. Ik voel me door het schrijven van Baan en Kamphuis dan ook niet persoonlijk aangevallen, maar ik kan me voorstellen dat predikanten en kerkenraden van de betrokken kerk zich op het hart getrapt voelen. Als je problemen hebt met de plaatselijke gemeente, de predikant of met het totale kerkgenootschap, dan is de christelijke weg om hen persoonlijk te benaderen. En niet, met doorzichtige verwijzingen naar je broeders en zusters, je gal te spuwen over de calvinisten als geheel.

Ik hoop dat niemand zich uit het veld laat slaan door de ‘beeldenstorm’ die Baan en Kamphuis proberen te ontketenen. Laat de Calvijnvieringen in 2009 onverminderd doorgaan. En volgend jaar begint voor historici en theologen het uitkijken naar 2017, het Lutherjaar. Niet om de persoon Luther, maar om zijn gedachtegoed en het belang daarvan voor de christenheid van vandaag.

De auteur is historicus en bereidt een proefschrift voor over de emigratie van gereformeerden, hervormden en rooms-katholieken naar Noord-Amerika (1947-1963).
bron: http://www.refdag.nl

Nee, want de persoon Luther was een ontzettend anti-semitisch mens
In 1543 publiceerde Luther het fel anti-joodse 'Von den Juden und ihren Lugen'. In Lutherstudies wordt het vaak gerelativeerd; een enkeling (Oberman) verbindt Luthers anti-judaisme met de rest van zijn theologie. Suss verdedigt dat Luthers 'Von den Juden ...' de uitwerking is van zijn theologisch testament. De opbouw: eerst worden de positie van de joden in Europa ten tijde van Luther geschetst (inclusief omgang met de Hebreeuwse bijbel) en de kern van Luthers theologie. Daarna inventariseert Suss alles wat Luther over de joden geschreven heeft. Dan volgt een commentaar op het beruchte 'Von den Juden ...'. Een vertaling daarvan (voor 't eerst in 't Nederlands) is opgenomen. Conclusie: Luther had een fobie voor joden en baseerde daar de meest radicale antisemitische maatregelen op. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest. Suss (oud-predikant, hervormd; nu werkzaam in de joodse gemeenschap, gepromoveerd op Luther) heeft een indrukwekkende studie geschreven, die in staat is de vaak kritiekloze 'receptie' van Luther als protestants kerkvader te veranderen.

Luther's theologisch testament.
Lezen!

[Jongere]

Ben het met Arjan Baan en John Kamphuis roerend eens. Die hele 'hype' rond Calvijn heeft mij lang genoeg geduurd en ik vind het echt veel te ver gaan. Er stond eens in de krant een blokje met 'wat je moet doen om een echte calvinist te zijn'. Laat ons alsjeblieft alleen bezighouden met 'wat je moet doen om een echte Christen te zijn'.

En ik denk dat Calvijn het zelf ook met mij eens zou zijn.

Bovendien vind ik genoegde argumenten van Enne Koops zwak. Argument 1, daar heeft ze gelijk, maar strijden van dwalingen moet altijd gebeuren en niet speciaal nog eens in een Calvijn-jaar. Argument 2: dat de wereld zich zo druk maakt over Darwin, betekent toch niet meteen dat wij ons ook druk moeten gaan maken om een mens? Argument 3: daar doet ze net alsof het alleen wetenschappers zijn die met de Calvijn-hype meedoen.

Nee, belangstelling voor je geschiedenis is belangrijk maar ik vind het gewoon te ver gaan. Calvijn was een goede strijder, maar laat ons dat ook alsjeblieft blijven (of worden).

Ik ben het niet met je eens en wel met Koops.
In het eerste stuk wordt namelijk vooral op een ander probleem ingegaan dan op het Calvijn-jaar, het Calvijn-jaar wordt slechts als kapstok gebruikt. En nog als slechte kapstok ook.
Verder ben ik het ook niet met je eens. Ik vind dat er uit het Calvijn-jaar een paar erg mooie dingen zijn gekomen. En inderdaad ook minder goede, maar het echte onderzoek naar Calvijn is zeker de moeite waard. We kunnen ook van zijn leven ontzettend veel leren.

[Jongere]

Nee, want de persoon Luther was een ontzettend anti-semitisch mens
In 1543 publiceerde Luther het fel anti-joodse 'Von den Juden und ihren Lugen'. In Lutherstudies wordt het vaak gerelativeerd; een enkeling (Oberman) verbindt Luthers anti-judaisme met de rest van zijn theologie. Suss verdedigt dat Luthers 'Von den Juden ...' de uitwerking is van zijn theologisch testament. De opbouw: eerst worden de positie van de joden in Europa ten tijde van Luther geschetst (inclusief omgang met de Hebreeuwse bijbel) en de kern van Luthers theologie. Daarna inventariseert Suss alles wat Luther over de joden geschreven heeft. Dan volgt een commentaar op het beruchte 'Von den Juden ...'. Een vertaling daarvan (voor 't eerst in 't Nederlands) is opgenomen. Conclusie: Luther had een fobie voor joden en baseerde daar de meest radicale antisemitische maatregelen op. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest. Suss (oud-predikant, hervormd; nu werkzaam in de joodse gemeenschap, gepromoveerd op Luther) heeft een indrukwekkende studie geschreven, die in staat is de vaak kritiekloze 'receptie' van Luther als protestants kerkvader te veranderen.

Luther's theologisch testament.
Lezen!

* zucht *
Dit wordt weer net zo'n verhaal als Calvijns Servet. Hier zijn we nu eenmaal goed in. Scripties schrijven over zonden van anderen.
Ik zeg niet dat je alles zonder kritiek aan moet nemen, daarom noem ik dit ook een zonde. Maar ik vind dit soort reacties in de trant van 'lees dat maar en je rekent voorgoed af met Luther' ontzettend kort door de bocht en getuigen van weinig relativeringsvermogen. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest, waar komt die bewering nou weer vandaan? Hitler haalde Luther aan ja, maar dat vind ik totaal andersom dan hoe het hier wordt gesteld. Weleens onderzocht hoe de meeste medechristenen over de Joden dachten in de tijd van Luther, backtobasic?

[Johann Gottfried Walther]

Laat Calvijnvieringen onverminderd doorgaan

Arjan Baan en John Kamphuis (RD van maandag) creëren valse tegenstellingen rond het Calvijnjaar, vindt Enne Koops. De herdenking van Calvijn moet vooral doorgaan.

Volgens het artikel ”Terug naar de Christus van Calvijn” van Arjan Baan en John Kamphuis van de Stichting HeartCry legt de herdenking van Calvijn de manco’s bloot waaronder de gereformeerde wereld lijdt: persoonsverheerlijking, lauwheid en intellectuele egobevrediging. Het moet maar eens gedaan zijn met die Calvijnverering, zo luidt hun hartenkreet.

Er zijn minstens drie redenen waarom ik deze zure constatering van Baan en Kamphuis niet deel: als historicus niet, als wetenschapper niet en als kerkganger niet.

In de eerste plaats is het advies om Calvijn de rest van het jaar maar te vergeten historisch onverantwoord. Kinderen leren al op de basisschool dat een samenleving die haar verleden vergeet, dat verleden moet overdoen. Heeft de kerkgeschiedenis dat niet veelvuldig bewezen? Telkens keren dezelfde dwalingen en afval terug, vaak in een ander jasje maar met dezelfde inhoud in het tasje (vgl. Psalm 78:3-8).

Appels en peren

Sterker nog, het zou een gemiste kans zijn als christenen dit jaar over de historische Calvijn zouden zwijgen. De 400-jarige betrekkingen met de Verenigde Staten en Japan en het gedachtegoed van uitgerekend Charles Darwin staan in 2009 volop in de publieke belangstelling, en dan moeten we als christenen zwijgen over Calvijn? Dat zou pas liefdeloos zijn tegenover de „duizenden zielen die verloren dreigen te gaan.”

In de tweede plaats creëren Baan en Kamphuis in hun artikel valse tegenstellingen. Dat komt doordat ze het werkterrein van de wetenschap verwarren met dat van de predikant en kerkenraad. Je maakt een valse tegenstelling als je suggereert dat mensen die boeken schrijven, symposia bezoeken en conferenties aflopen –dus wetenschappers: historici of theologen– geen oog hebben voor het zielenheil van anderen. Dat is niet alleen appels met peren vergelijken, maar ook alle Calvijnliefhebbers in het verdachtenbankje plaatsen.

En als je dan vervolgens, en dat doen de auteurs, Calvijn voor je karretje gaat spannen om het betoog te laten uitlopen op een verzameling klachten over de gemeentevisie, het avondmaal, de prediking, de heiligmaking en het huisbezoek binnen je kerkgenootschap, dan creëer je opnieuw een valse tegenstelling. Met zulke klachten moet je aankloppen bij je predikant of bij de kerkenraad en niet bij wetenschappers. Die proberen alleen het gedachtegoed van Calvijn opnieuw relevant te maken voor de huidige tijd of doen een poging een ”beeldenstorm” te ontketenen op bestaande Calvijnbeelden, om de woorden van Herman Selderhuis te gebruiken (”Het Calvijnjaar”, Transparant. Tijdschrift Vereniging van Christen-Historici, april 2009).

Ten slotte ben ik als kerkganger niet gelukkig met de hartenkreet van Baan en Kamphuis. Als ik het goed begrijp misbruiken ze Calvijn om de frustratie van zich af te schrijven over het kerkgenootschap waarvan ze lid zijn. Duidelijk is dat het gaat over een kerk waar avondmaalsmijding gangbaar is, maar de auteurs uiten hun klachten over lauwheid in de gehele ”reformatorische gezindte”. Dat is niet alleen erg ambitieus, maar ook generaliserend.

Christelijke weg

Zelf behoor ik tot een gemeente waar de avondmaalstafel weinig lege plekken kent. Ik voel me door het schrijven van Baan en Kamphuis dan ook niet persoonlijk aangevallen, maar ik kan me voorstellen dat predikanten en kerkenraden van de betrokken kerk zich op het hart getrapt voelen. Als je problemen hebt met de plaatselijke gemeente, de predikant of met het totale kerkgenootschap, dan is de christelijke weg om hen persoonlijk te benaderen. En niet, met doorzichtige verwijzingen naar je broeders en zusters, je gal te spuwen over de calvinisten als geheel.

Ik hoop dat niemand zich uit het veld laat slaan door de ‘beeldenstorm’ die Baan en Kamphuis proberen te ontketenen. Laat de Calvijnvieringen in 2009 onverminderd doorgaan. En volgend jaar begint voor historici en theologen het uitkijken naar 2017, het Lutherjaar. Niet om de persoon Luther, maar om zijn gedachtegoed en het belang daarvan voor de christenheid van vandaag.

De auteur is historicus en bereidt een proefschrift voor over de emigratie van gereformeerden, hervormden en rooms-katholieken naar Noord-Amerika (1947-1963).
bron: http://www.refdag.nl

Nee, want de persoon Luther was een ontzettend anti-semitisch mens
In 1543 publiceerde Luther het fel anti-joodse 'Von den Juden und ihren Lugen'. In Lutherstudies wordt het vaak gerelativeerd; een enkeling (Oberman) verbindt Luthers anti-judaisme met de rest van zijn theologie. Suss verdedigt dat Luthers 'Von den Juden ...' de uitwerking is van zijn theologisch testament. De opbouw: eerst worden de positie van de joden in Europa ten tijde van Luther geschetst (inclusief omgang met de Hebreeuwse bijbel) en de kern van Luthers theologie. Daarna inventariseert Suss alles wat Luther over de joden geschreven heeft. Dan volgt een commentaar op het beruchte 'Von den Juden ...'. Een vertaling daarvan (voor 't eerst in 't Nederlands) is opgenomen. Conclusie: Luther had een fobie voor joden en baseerde daar de meest radicale antisemitische maatregelen op. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest. Suss (oud-predikant, hervormd; nu werkzaam in de joodse gemeenschap, gepromoveerd op Luther) heeft een indrukwekkende studie geschreven, die in staat is de vaak kritiekloze 'receptie' van Luther als protestants kerkvader te veranderen.

Luther's theologisch testament.
Lezen!

Er zijn mensen die Luther maar al te graag verkeerd willen begrijpen lijkt wel.
Lees dit eens: http://www.kerkenisrael.nl/voi/voi41-1g.php
En let vooral ook op de posting van Jongere.

[backtobasic]

Nee, want de persoon Luther was een ontzettend anti-semitisch mens
In 1543 publiceerde Luther het fel anti-joodse 'Von den Juden und ihren Lugen'. In Lutherstudies wordt het vaak gerelativeerd; een enkeling (Oberman) verbindt Luthers anti-judaisme met de rest van zijn theologie. Suss verdedigt dat Luthers 'Von den Juden ...' de uitwerking is van zijn theologisch testament. De opbouw: eerst worden de positie van de joden in Europa ten tijde van Luther geschetst (inclusief omgang met de Hebreeuwse bijbel) en de kern van Luthers theologie. Daarna inventariseert Suss alles wat Luther over de joden geschreven heeft. Dan volgt een commentaar op het beruchte 'Von den Juden ...'. Een vertaling daarvan (voor 't eerst in 't Nederlands) is opgenomen. Conclusie: Luther had een fobie voor joden en baseerde daar de meest radicale antisemitische maatregelen op. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest. Suss (oud-predikant, hervormd; nu werkzaam in de joodse gemeenschap, gepromoveerd op Luther) heeft een indrukwekkende studie geschreven, die in staat is de vaak kritiekloze 'receptie' van Luther als protestants kerkvader te veranderen.

Luther's theologisch testament.
Lezen!

* zucht *
Dit wordt weer net zo'n verhaal als Calvijns Servet. Hier zijn we nu eenmaal goed in. Scripties schrijven over zonden van anderen.
Ik zeg niet dat je alles zonder kritiek aan moet nemen, daarom noem ik dit ook een zonde. Maar ik vind dit soort reacties in de trant van 'lees dat maar en je rekent voorgoed af met Luther' ontzettend kort door de bocht en getuigen van weinig relativeringsvermogen. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest, waar komt die bewering nou weer vandaan? Hitler haalde Luther aan ja, maar dat vind ik totaal andersom dan hoe het hier wordt gesteld. Weleens onderzocht hoe de meeste medechristenen over de Joden dachten in de tijd van Luther, backtobasic?

Hoe andere christenen denken of dachten zou niet van invloed moeten zijn, wat de Schrift zegt telt, en niets anders.
Anderszijds, ja, de christenen van die tijd (hmm, wat is een christen, van die van vandaag de dag zouden ook nog geen 5% ECHT christelijk zijn) waren zo vol haat tegen joden, dat de Heilige Geest daar onmogelijk in gewerkt kan hebben, m.i.
Mensen op machstposities hebben veel invloed. Ik begin steeds beter te snappen hoe zaken als Hitler's aanhang enz plaats konden vinden. de mens wil regels, en zelfs de christelijke vrijheid die ons gegeven is, lijkt al te veel verantwoordelijkheid.
Het liefst zouden we 5 keer naar Mekka willen buigen om zo de hemel te verdienen, en kosher of halal te eten
je andere wang toekeren, vriendelijk en tolerant zijn, en jezelf NIET op de eerste plaats te zetten is 1000 keer moeilijker.

[backtobasic]

Laat Calvijnvieringen onverminderd doorgaan

Arjan Baan en John Kamphuis (RD van maandag) creëren valse tegenstellingen rond het Calvijnjaar, vindt Enne Koops. De herdenking van Calvijn moet vooral doorgaan.

Volgens het artikel ”Terug naar de Christus van Calvijn” van Arjan Baan en John Kamphuis van de Stichting HeartCry legt de herdenking van Calvijn de manco’s bloot waaronder de gereformeerde wereld lijdt: persoonsverheerlijking, lauwheid en intellectuele egobevrediging. Het moet maar eens gedaan zijn met die Calvijnverering, zo luidt hun hartenkreet.

Er zijn minstens drie redenen waarom ik deze zure constatering van Baan en Kamphuis niet deel: als historicus niet, als wetenschapper niet en als kerkganger niet.

In de eerste plaats is het advies om Calvijn de rest van het jaar maar te vergeten historisch onverantwoord. Kinderen leren al op de basisschool dat een samenleving die haar verleden vergeet, dat verleden moet overdoen. Heeft de kerkgeschiedenis dat niet veelvuldig bewezen? Telkens keren dezelfde dwalingen en afval terug, vaak in een ander jasje maar met dezelfde inhoud in het tasje (vgl. Psalm 78:3-8).

Appels en peren

Sterker nog, het zou een gemiste kans zijn als christenen dit jaar over de historische Calvijn zouden zwijgen. De 400-jarige betrekkingen met de Verenigde Staten en Japan en het gedachtegoed van uitgerekend Charles Darwin staan in 2009 volop in de publieke belangstelling, en dan moeten we als christenen zwijgen over Calvijn? Dat zou pas liefdeloos zijn tegenover de „duizenden zielen die verloren dreigen te gaan.”

In de tweede plaats creëren Baan en Kamphuis in hun artikel valse tegenstellingen. Dat komt doordat ze het werkterrein van de wetenschap verwarren met dat van de predikant en kerkenraad. Je maakt een valse tegenstelling als je suggereert dat mensen die boeken schrijven, symposia bezoeken en conferenties aflopen –dus wetenschappers: historici of theologen– geen oog hebben voor het zielenheil van anderen. Dat is niet alleen appels met peren vergelijken, maar ook alle Calvijnliefhebbers in het verdachtenbankje plaatsen.

En als je dan vervolgens, en dat doen de auteurs, Calvijn voor je karretje gaat spannen om het betoog te laten uitlopen op een verzameling klachten over de gemeentevisie, het avondmaal, de prediking, de heiligmaking en het huisbezoek binnen je kerkgenootschap, dan creëer je opnieuw een valse tegenstelling. Met zulke klachten moet je aankloppen bij je predikant of bij de kerkenraad en niet bij wetenschappers. Die proberen alleen het gedachtegoed van Calvijn opnieuw relevant te maken voor de huidige tijd of doen een poging een ”beeldenstorm” te ontketenen op bestaande Calvijnbeelden, om de woorden van Herman Selderhuis te gebruiken (”Het Calvijnjaar”, Transparant. Tijdschrift Vereniging van Christen-Historici, april 2009).

Ten slotte ben ik als kerkganger niet gelukkig met de hartenkreet van Baan en Kamphuis. Als ik het goed begrijp misbruiken ze Calvijn om de frustratie van zich af te schrijven over het kerkgenootschap waarvan ze lid zijn. Duidelijk is dat het gaat over een kerk waar avondmaalsmijding gangbaar is, maar de auteurs uiten hun klachten over lauwheid in de gehele ”reformatorische gezindte”. Dat is niet alleen erg ambitieus, maar ook generaliserend.

Christelijke weg

Zelf behoor ik tot een gemeente waar de avondmaalstafel weinig lege plekken kent. Ik voel me door het schrijven van Baan en Kamphuis dan ook niet persoonlijk aangevallen, maar ik kan me voorstellen dat predikanten en kerkenraden van de betrokken kerk zich op het hart getrapt voelen. Als je problemen hebt met de plaatselijke gemeente, de predikant of met het totale kerkgenootschap, dan is de christelijke weg om hen persoonlijk te benaderen. En niet, met doorzichtige verwijzingen naar je broeders en zusters, je gal te spuwen over de calvinisten als geheel.

Ik hoop dat niemand zich uit het veld laat slaan door de ‘beeldenstorm’ die Baan en Kamphuis proberen te ontketenen. Laat de Calvijnvieringen in 2009 onverminderd doorgaan. En volgend jaar begint voor historici en theologen het uitkijken naar 2017, het Lutherjaar. Niet om de persoon Luther, maar om zijn gedachtegoed en het belang daarvan voor de christenheid van vandaag.

De auteur is historicus en bereidt een proefschrift voor over de emigratie van gereformeerden, hervormden en rooms-katholieken naar Noord-Amerika (1947-1963).
bron: http://www.refdag.nl

Nee, want de persoon Luther was een ontzettend anti-semitisch mens
In 1543 publiceerde Luther het fel anti-joodse 'Von den Juden und ihren Lugen'. In Lutherstudies wordt het vaak gerelativeerd; een enkeling (Oberman) verbindt Luthers anti-judaisme met de rest van zijn theologie. Suss verdedigt dat Luthers 'Von den Juden ...' de uitwerking is van zijn theologisch testament. De opbouw: eerst worden de positie van de joden in Europa ten tijde van Luther geschetst (inclusief omgang met de Hebreeuwse bijbel) en de kern van Luthers theologie. Daarna inventariseert Suss alles wat Luther over de joden geschreven heeft. Dan volgt een commentaar op het beruchte 'Von den Juden ...'. Een vertaling daarvan (voor 't eerst in 't Nederlands) is opgenomen. Conclusie: Luther had een fobie voor joden en baseerde daar de meest radicale antisemitische maatregelen op. In het nazisme zijn zijn opvattingen steeds herkenbaar aanwezig geweest. Suss (oud-predikant, hervormd; nu werkzaam in de joodse gemeenschap, gepromoveerd op Luther) heeft een indrukwekkende studie geschreven, die in staat is de vaak kritiekloze 'receptie' van Luther als protestants kerkvader te veranderen.

Luther's theologisch testament.
Lezen!

Er zijn mensen die Luther maar al te graag verkeerd willen begrijpen lijkt wel.
Lees dit eens: http://www.kerkenisrael.nl/voi/voi41-1g.php
En let vooral ook op de posting van Jongere.

Goed stukje op de Kerk en Israel site.
Hier een stukje:
In 1543 verschijnt zijn boekje ‘Over de Joden en hun leugens’. Die leugens betreffen de exegese van het Oude Testament: de Joden verdraaien de Schrift. In dit boek stelt hij voor: verwoesting van de huizen van de Joden, opheffing van bescherming op reis. verbod op woeker, verplichte slavenarbeid, verwoesting van hun synagogen, vernietiging van gebedenboeken en talmoedische geschriften, een leerverbod voor de rabbijnen en een verbod op godsdienstige samenkomsten.

ALs Geert Wilders nu een charismatische predikant was geweest, en dit soort opruiingen had verkondigd, wat hadden we dan gezegd?
En van Luther vinden we het okay?
Mensen alsjeblieft!
blijf kritisch ipv alles maar te volgen. de reformatie zette mensen aan het denken, en daar moeten we heel blij mee zijn, dat de macht vd katholiekje kerk gebroken werd, maar we zijn er nog lang niet!!!

[Marie-Henriëtte]

@backtobasic,

Dit is de eerste keer dat ik je ga verkondigen dat ik het een keer met je eens ben ;-). Maarten Luther was een heer die zich inderdaad niet zo netjes heeft uitgelaten over de Joodse gemeenschap. Vaak worden zijn antisemitische schrijfsels nog door veel mensen 'verdoezeld'. Maar gelukkig zijn er ook veel mensen uit gereformeerde kringen die wel erkennen dat Luther een ietsje pietsje -mag ik het zo zeggen?- antisemitische schrijfels heeft geschreven.

Laatst vertelde een reageerder op dit forum mij wel dat Luther later zijn excuses heeft aangeboden over zijn schrijfsels ten opzichte van de Joodse gemeenschap. Dat is wel netjes.

[Erasmiaan]

Het wachten is op een reactie van Luther .

Maar ik word een beetje moe van backtobasic: alle cliché's worden van stal gehaald, op elk terrein. Sommige mensen lijken daar behagen in te scheppen om alle minpunten van mensen naar voren te brengen. Eens in de zoveel tijd wordt ook bijvoorbeeld ds. Kersten weer in het verdachtenhoekje gezet vanwege zijn houding in de Tweede Wereldoorlog. Al is dat hier dan (nog) niet aan de orde.
Om op b.t.b. zijn opmerkingen in te gaan: Luther was een kind van zijn tijd. Jodenhaat was toen wijdverbreid. Vooral de verkeerde toepassing van het schriftwoord: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen heeft daar aan bijgedragen. En het mag ons wel een wonder zijn dat dat niet op onze hoofden is teruggekeerd. Verder denk ik dat we Luther maar vooral moeten beoordelen op zijn theologie en de mate waarin hij tot zegen is geweest voor vele, vele miljoenen mensen die onder het juk van de Roomse kerk verkeerden en daarvan zijn verlost, met hun nakomelingen, waarvan wij de sprekende bewijzen zijn. Luthers antisemitisme heeft God in ieder geval niet in de weg gestaan! Dwars door menselijke berekeningen en fouten heen gaat Hij door met Zijn raadsplan. Laten wij dan ook maar niet teveel terug wijzen naar de fouten van onze voorgangeren maar onze eigen wegen naspeuren. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leidt mij op de eeuwige weg.

[backtobasic]

Het wachten is op een reactie van Luther .

Maar ik word een beetje moe van backtobasic: alle cliché's worden van stal gehaald, op elk terrein. Sommige mensen lijken daar behagen in te scheppen om alle minpunten van mensen naar voren te brengen. Eens in de zoveel tijd wordt ook bijvoorbeeld ds. Kersten weer in het verdachtenhoekje gezet vanwege zijn houding in de Tweede Wereldoorlog. Al is dat hier dan (nog) niet aan de orde.
Om op b.t.b. zijn opmerkingen in te gaan: Luther was een kind van zijn tijd. Jodenhaat was toen wijdverbreid. Vooral de verkeerde toepassing van het schriftwoord: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen heeft daar aan bijgedragen. En het mag ons wel een wonder zijn dat dat niet op onze hoofden is teruggekeerd. Verder denk ik dat we Luther maar vooral moeten beoordelen op zijn theologie en de mate waarin hij tot zegen is geweest voor vele, vele miljoenen mensen die onder het juk van de Roomse kerk verkeerden en daarvan zijn verlost, met hun nakomelingen, waarvan wij de sprekende bewijzen zijn. Luthers antisemitisme heeft God in ieder geval niet in de weg gestaan! Dwars door menselijke berekeningen en fouten heen gaat Hij door met Zijn raadsplan. Laten wij dan ook maar niet teveel terug wijzen naar de fouten van onze voorgangeren maar onze eigen wegen naspeuren. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leidt mij op de eeuwige weg.

Pardon hoor, maar ik ben ook een "kind van mijn tijd".
voordeel is dat kinderen van deze tijd op zoek zijn naar de waarheid, die zich mbv internet en boeken makkelijk laat vinden.
Mensen van deze tijd lezen ook zelf de schrift, iets wat destijds niet kon en mocht!
De macht der kerken (als machts-instituut) brokkelt steeds verder af.
ALs kerken eenheid zouden zoeken ipv zich voortdurend af te scheiden en weer een nieuwe afgesplitste gemeente te vormen.(hoeveel duizenden hebben we er nu?) waren we al een stuk verder.

Hoor eens wat je zegt: " Jodenhaat was nu eenmaal in de mode."
2 enorme zonden in 1 zin.En dat voor iemand die, neem ik aan, hoort te erkennen dat naastenliefde en een God die ALTIJD dezelfde is, van toepassing is.

[Erasmiaan]

Het wachten is op een reactie van Luther .

Maar ik word een beetje moe van backtobasic: alle cliché's worden van stal gehaald, op elk terrein. Sommige mensen lijken daar behagen in te scheppen om alle minpunten van mensen naar voren te brengen. Eens in de zoveel tijd wordt ook bijvoorbeeld ds. Kersten weer in het verdachtenhoekje gezet vanwege zijn houding in de Tweede Wereldoorlog. Al is dat hier dan (nog) niet aan de orde.
Om op b.t.b. zijn opmerkingen in te gaan: Luther was een kind van zijn tijd. Jodenhaat was toen wijdverbreid. Vooral de verkeerde toepassing van het schriftwoord: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen heeft daar aan bijgedragen. En het mag ons wel een wonder zijn dat dat niet op onze hoofden is teruggekeerd. Verder denk ik dat we Luther maar vooral moeten beoordelen op zijn theologie en de mate waarin hij tot zegen is geweest voor vele, vele miljoenen mensen die onder het juk van de Roomse kerk verkeerden en daarvan zijn verlost, met hun nakomelingen, waarvan wij de sprekende bewijzen zijn. Luthers antisemitisme heeft God in ieder geval niet in de weg gestaan! Dwars door menselijke berekeningen en fouten heen gaat Hij door met Zijn raadsplan. Laten wij dan ook maar niet teveel terug wijzen naar de fouten van onze voorgangeren maar onze eigen wegen naspeuren. Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leidt mij op de eeuwige weg.

Pardon hoor, maar ik ben ook een "kind van mijn tijd".
voordeel is dat kinderen van deze tijd op zoek zijn naar de waarheid, die zich mbv internet en boeken makkelijk laat vinden.
Mensen van deze tijd lezen ook zelf de schrift, iets wat destijds niet kon en mocht!
De macht der kerken (als machts-instituut) brokkelt steeds verder af.
ALs kerken eenheid zouden zoeken ipv zich voortdurend af te scheiden en weer een nieuwe afgesplitste gemeente te vormen.(hoeveel duizenden hebben we er nu?) waren we al een stuk verder.

Hoor eens wat je zegt: " Jodenhaat was nu eenmaal in de mode."
2 enorme zonden in 1 zin.En dat voor iemand die, neem ik aan, hoort te erkennen dat naastenliefde en een God die ALTIJD dezelfde is, van toepassing is.

???