De radicaliteit van zonde en genade

[Marnix]

Bekeringsgeschiedenissen zijn aan ds. Van Gelder niet besteed. „Het wordt vaak allemaal zo mooi. Van Petrus en Paulus lees ik ook geen uitgebreide bekeringsgeschiedenissen in de Bijbel. De Bijbel zegt heel kort hoe ze geroepen zijn, waar ze gewerkt hebben, en wat de vrucht op hun werk was. Dat is genoeg. Hoe de Heere met Zijn kinderen en knechten handelt, is heel persoonlijk.”

Pffff... ik ben gelukkig niet de enige die niet van bekeringsgeschiedenissen houdt.

Mag ik weten waarom niet?

Dat staat erbij: "Het wordt vaak allemaal zo mooi. (...) Hoe de Heere met Zijn kinderen en knechten handelt, is heel persoonlijk."

Dat het mooi is klopt. Dat het per persoon heel erg verschilt klopt volgens mij ook. Maar dat het heel persoonlijk is? Waar staat dat? De Bijbel staat vol prachtige bekeringsgeschiedenissen. Paulus vertelt onomwonden van zijn bekering bijvoorbeeld.

Ik ervaar juist dat het fijn is om Gods grote daden die Hij doet, met elkaar te delen. Een bekeringsgeschiedenis kan je juist heel erg helpen om weer echt te beseffen: God is aan het werk, om ons heen, door mensen heen. Ik snap vooral niet: "Het wordt vaak allemaal zo mooi". Dat is het toch ook? Wat is daar mis mee? Of ben je bang dat je jezelf daarmee gaat vergelijken en het dan wat tegenvalt, zo gewoon lijkt? Is dat wel zo? Of lijkt dat zo omdat je dat verhaal al goed kent?

[Afgewezen]

Wat een enorm fijn interview met ds. Van Gelder!
Deze man is echt helemaal los van wat de mensen (collega's) van hem vinden. Heerlijk die rechtlijnige eenvoud, gevoed door de puriteinen.
Jammer dat hij met emeritaat gaat.

Ik kan me helemaal vinden in deze reactie. Daarbij bedenkend dat hij in het verleden (Gouda) werd beticht van een steenblokkiaanse prediking en de laatste jaren als zijnde 'links' werd bestempeld (ondanks dat zijn prediking altijd hetzelfde was). Ds van Gelder is niet in een hokje te plaatsen, en dat is een verademing voor een kerkverband.

Ja, dat las ik pas ook in het proefschrift van Jan Zwemer. Ik had echt zoiets van: huh? Dit interview is in ieder geval erg aansprekend.

Hoe jong zijn jullie! Ik heb de kwestie-Van Gelder, weliswaar als kind, maar toch heel bewust meegemaakt.
En, ik moet eerlijk zeggen, zijn tegenstanders hadden niet geheel ongelijk...

[sherlock]

Hoe jong zijn jullie! Ik heb de kwestie-Van Gelder, weliswaar als kind, maar toch heel bewust meegemaakt.
En, ik moet eerlijk zeggen, zijn tegenstanders hadden niet geheel ongelijk...

Die laatste zin is je persoonlijke opvatting. De Generale Synode heeft destijds namelijk geen aanleiding gezien om de bezwaarden tegen van Gelder in hun gelijk te stellen.
Gisterenavond in de officiele afscheidsdienst van Gelder is hij ook zelf nog kort op deze kwestie ingegaan(heeft een behoorlijke impact gehad deze kwestie op hem bleek, wat me ook logisch lijkt). Daarbij gaf hij aan ervan overtuigd te zijn vanaf het begin tot heden in zijn prediking altijd dezelfde 'koers heeft gevaren' en gaf daarbij enkele voorbeelden van teksten aan van zijn eerste preken waarbij hij aangaf deze lijn te hebben vastgehouden. Aangezien ikzelf ruim 10 jaar van Gelder als voorganger heb gehad kan ik me daar volledig invinden.
Altijd komen de volgende facetten terug; dood-leven, Adam-Christus, wet-evangelie. De verlorenheid van de mens en de mogelijkheid en de noodzaak van verzoening door Christus als de Fontein tegen de zonde en tegen de onreinheid.

[refo]

Hoe jong zijn jullie! Ik heb de kwestie-Van Gelder, weliswaar als kind, maar toch heel bewust meegemaakt.
En, ik moet eerlijk zeggen, zijn tegenstanders hadden niet geheel ongelijk...

Die laatste zin is je persoonlijke opvatting. De Generale Synode heeft destijds namelijk geen aanleiding gezien om de bezwaarden tegen van Gelder in hun gelijk te stellen.
Gisterenavond in de officiele afscheidsdienst van Gelder is hij ook zelf nog kort op deze kwestie ingegaan(heeft een behoorlijke impact gehad deze kwestie op hem bleek, wat me ook logisch lijkt). Daarbij gaf hij aan ervan overtuigd te zijn vanaf het begin tot heden in zijn prediking altijd dezelfde 'koers heeft gevaren' en gaf daarbij enkele voorbeelden van teksten aan van zijn eerste preken waarbij hij aangaf deze lijn te hebben vastgehouden. Aangezien ikzelf ruim 10 jaar van Gelder als voorganger heb gehad kan ik me daar volledig invinden.
Altijd komen de volgende facetten terug; dood-leven, Adam-Christus, wet-evangelie. De verlorenheid van de mens en de mogelijkheid en de noodzaak van verzoening door Christus als de Fontein tegen de zonde en tegen de onreinheid.

Bezwaarden krijgen nooit gelijk....
Maar ze hadden niet helemaal ongelijk.
Iets dergelijks staat ook wel in de acta.

[Afgewezen]

Hoe jong zijn jullie! Ik heb de kwestie-Van Gelder, weliswaar als kind, maar toch heel bewust meegemaakt.
En, ik moet eerlijk zeggen, zijn tegenstanders hadden niet geheel ongelijk...

Die laatste zin is je persoonlijke opvatting.

Klopt. Laat ik voorop stellen dat ik ds. Van Gelder als predikant hoog heb staan. Verder heb ik me later uitvoerig in de kwestie verdiept, dus ik weet er wel het een en ander van.
Maar waarin ik vind dat zijn tegenstanders toch een beetje gelijk hadden, is zijn voorwaardelijkheid. Je 'moet' eerst dit, dan ben je pas 'geschikt' voor... Al zijn goede bedoelingen ten spijt, maar voor mij heeft dit ontzettend belemmerend gewerkt.

[Luther]

Hoe jong zijn jullie! Ik heb de kwestie-Van Gelder, weliswaar als kind, maar toch heel bewust meegemaakt.
En, ik moet eerlijk zeggen, zijn tegenstanders hadden niet geheel ongelijk...

Die laatste zin is je persoonlijke opvatting.

Klopt. Laat ik voorop stellen dat ik ds. Van Gelder als predikant hoog heb staan. Verder heb ik me later uitvoerig in de kwestie verdiept, dus ik weet er wel het een en ander van.
Maar waarin ik vind dat zijn tegenstanders toch een beetje gelijk hadden, is zijn voorwaardelijkheid. Je 'moet' eerst dit, dan ben je pas 'geschikt' voor... Al zijn goede bedoelingen ten spijt, maar voor mij heeft dit ontzettend belemmerend gewerkt.

Ik begrijp je wel een beetje.
De kwestie Van Gelder had echter meer met de karaktertrekken van hem te maken, dan met de daadwerkelijke prediking.

[Afgewezen]

De kwestie Van Gelder had echter meer met de karaktertrekken van hem te maken, dan met de daadwerkelijke prediking.

Nou, dát is niet helemaal waar. Er was een bepaalde ligging in Gouda ontstaan, die echt niet goed was. Het was vooral de inhoud van de prediking van ds. Van Gelder die niet gepruimd werd. Alleen, die prediking had ook weer een keerzijde en daar wees ik op.
Maar het is onterecht het conflict voornamelijk te wijten aan het karakter van ds. Van Gelder.
Het is interessant te lezen wat A. van der Schans over deze kwestie schrijft: "Als student in Gouda heb ik deze tumultueuze jaren van nabij meegemaakt, en reeds toen begrepen dat niet alleen de persoon en de prediking van de toenmalige Goudse predikant (ds. Van Gelder Afg.) de wezenlijke inhoud van het conflict was, maar een botsing tussen twee richtingen in het kerkgenootschap. Het evangelisch-gezinde Gouda was onder de prediking van ds. H. Rijksen te duidelijk uit het gareel van het kerkverband gaan lopen."

[Oude Paden]

Om even op het topictitel in te gaan:

Het woord radicaliteit, is dat nog van toepassing op de huidige prediking?
Moeten we niet eerlijk constateren dat in onze gezindte van links tot rechts weinig "radicaals" te horen is!

Even buiten de discussie houdend dat de Bijbel uiteraard het enige richtsnoer van de prediking moet zijn.....

Ik lees nu b.v. de brieven van Ds. Ledeboer, preken van Ds. Moorrees, Brieven van Rutherford e.a.
Hierin straalt echte radicaliteit door! En dan bedoel ik ook in uitdrukkingen en prediking (en gevoelsmatig zeg ik dat het ook vanuit het hart is, al kan ik dat niet beoordelen).

Onbekeerden worden aangesproken als duivelskinderen, de zonde is een kankergezwel, ongeloof een verotte vrucht van de oude mens, ons hart een moordkuil, onze dagelijkse zonden als een pest voor ons en de naaste, onze afkeer van vrije genade een dodelijke voortwoekerende ongeneselijke ziekte. Gods toorn als een brandende hel enz. enz.

Onze oudvaders waren echt radicaal!
Willen wij dit nog? Vinden wij het grof taalgebruik? Vinden we het te overdreven? Hoe komt het dat er over het algemeen zo "zoetsappig" word gepreekt en geschreven?

Het zijn zomaar wat vragen die bij me opkomen.
Niet met het doel om met zware termen "zo rechts mogelijk" te willen zijn.
Ik denk nl. dat onze oudvaders dit vanuit de overtuiging en beleving naar voren brachten.
De walgelijkheid van een mens in zijn bestaan en daartegenover de verheven majesteit van het Goddelijke wezen!

[Johann Gottfried Walther]

De bijbel is soms heel radicaal denk alleen maar aan:
Indien iemand den Heere Jezus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha.
Vandaag nog een preek over gehoord, nou die was zeker radicaal hoor Oude Paden,
maar er was ook evangelie.

Daarom zonde EN genade?!

[raka]

Om even op het topictitel in te gaan:

Het woord radicaliteit, is dat nog van toepassing op de huidige prediking?
Moeten we niet eerlijk constateren dat in onze gezindte van links tot rechts weinig "radicaals" te horen is!

Even buiten de discussie houdend dat de Bijbel uiteraard het enige richtsnoer van de prediking moet zijn.....

Ik lees nu b.v. de brieven van Ds. Ledeboer, preken van Ds. Moorrees, Brieven van Rutherford e.a.
Hierin straalt echte radicaliteit door! En dan bedoel ik ook in uitdrukkingen en prediking (en gevoelsmatig zeg ik dat het ook vanuit het hart is, al kan ik dat niet beoordelen).

Onbekeerden worden aangesproken als duivelskinderen, de zonde is een kankergezwel, ongeloof een verotte vrucht van de oude mens, ons hart een moordkuil, onze dagelijkse zonden als een pest voor ons en de naaste, onze afkeer van vrije genade een dodelijke voortwoekerende ongeneselijke ziekte. Gods toorn als een brandende hel enz. enz.

Onze oudvaders waren echt radicaal!
Willen wij dit nog? Vinden wij het grof taalgebruik? Vinden we het te overdreven? Hoe komt het dat er over het algemeen zo "zoetsappig" word gepreekt en geschreven?

Het zijn zomaar wat vragen die bij me opkomen.
Niet met het doel om met zware termen "zo rechts mogelijk" te willen zijn.
Ik denk nl. dat onze oudvaders dit vanuit de overtuiging en beleving naar voren brachten.
De walgelijkheid van een mens in zijn bestaan en daartegenover de verheven majesteit van het Goddelijke wezen!

De radicaliteit van zonde en genade, worden niet meer of minder met radicale woorden zoals jij die definieert, het gaat om de bevindelijke radicaliteit. Oftewel anders gezegd, met radicale woorden, kan zelfs de diepte en intentie van de radicaliteit van zonde en genade niet beschreven worden. Soms kun je juist met fijnheid van woorden de radicaliteit van zonden scherper uitdrukken dan met allerlei wapengekletter. Het is een illusie (en zondig denken) dat we door donderpreken de walgelijkheid van een mens groter kunnen maken en God er meer door zullen verheerlijken.


Bovendien denk ik dat ds Van Gelder hier ook bedoelde: tis niets of alles, tis dood of leven, juist zonder allerlei franje in woordgebruik er omheen die afdoen aan de radicaliteit van zonde en genade.

In de hedendaagse prediking is niet het euvel het gebrek aan radicale woorden, maar gebrek aan bevindelijkheid. Het is allemaal vrij grijs geworden, de inleving en doorleving van zonden, de inleiding in de zoete verbondgeheimenissen van Christus en noem maar op. Toch zijn er in Nederland nog verrassend veel predikers die zwart laten wat zwart is, en wit noemen wat wit is.
We moeten trouwens ook maar eens teruggaan hoe Christus Zelve predikte.
Radicaliteit van zonde en genade komt niet tot uiting in radicale woorden, maar in zuivere woorden (alhoewel dit soms best samen kan vallen).

[Mister]

Quis non fleret? Vroeger was alles beter. Ik geloof er niets van. Links en rechts lijkt niet meer te deugen. Nergens is het zoals het wezen moet. Treurnis alom. Is daar reden toe? Nee, geheel niet. Donderpreken wennen gauw. Mensen zitten er zeer gemoedelijk onder. Niet goed. Maar je trekt maar weinig mensen met dergelijke preken. De diepte en de radicaliteit van zonde en genade zitten niet in een ijdel verhaal van woorden.

[raka]

Quis non fleret? Vroeger was alles beter. Ik geloof er niets van. Links en rechts lijkt niet meer te deugen. Nergens is het zoals het wezen moet. Treurnis alom. Is daar reden toe? Nee, geheel niet. Donderpreken wennen gauw. Mensen zitten er zeer gemoedelijk onder. Niet goed. Maar je trekt maar weinig mensen met dergelijke preken. De diepte en de radicaliteit van zonde en genade zitten niet in een ijdel verhaal van woorden.

om in het kader van het topic te blijven, heeft ds v Gelder ook wel dit gezegd:

"Soms vrees ik dat de Heere de kandelaar verplaatst naar andere werelddelen.”

[albion]

Donderpreken wennen gauw. Mensen zitten er zeer gemoedelijk onder. Niet goed. Maar je trekt maar weinig mensen met dergelijke preken. De diepte en de radicaliteit van zonde en genade zitten niet in een ijdel verhaal van woorden.

Ik vraag me af of dit waar is.

De ds. brengt het Woord niet verder dan het gehoor maar het is de Heilige Geest die het toepast. En in de bijbel had je zonen van Boanerges waaronder mensen bekeerd werden.
Het Woord moet gebracht worden. Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten. (mijn voorstelling van een zachtmoedige prediking komt hier niet mee overeen).

[JolandaOudshoorn]

Onbekeerden worden aangesproken als duivelskinderen, de zonde is een kankergezwel, ongeloof een verrotte vrucht van de oude mens, ons hart een moordkuil, onze dagelijkse zonden als een pest voor ons en de naaste, onze afkeer van vrije genade een dodelijke voortwoekerende ongeneselijke ziekte. Gods toorn als een brandende hel enz. enz.

Onze oudvaders waren echt radicaal!
Willen wij dit nog? Vinden wij het grof taalgebruik? Vinden we het te overdreven? Hoe komt het dat er over het algemeen zo "zoetsappig" word gepreekt en geschreven?

Wat mij betreft mag deze boodschap nog steeds van de kansel klinken. Want mi ligt het ook zo radicaal. Zonder Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. Ik vind het daarom ook zo huiveringwekkend dat mensen berusten in hun onbekeerlijkheid. Dat ze er zich bij neerleggen en een dodelijke lijdelijkheid aanhangen. Want wanneer je dit echt goed tot je door laat dringen....

[refo]

Donderpreken wennen gauw. Mensen zitten er zeer gemoedelijk onder. Niet goed. Maar je trekt maar weinig mensen met dergelijke preken. De diepte en de radicaliteit van zonde en genade zitten niet in een ijdel verhaal van woorden.

Ik vraag me af of dit waar is.

De ds. brengt het Woord niet verder dan het gehoor maar het is de Heilige Geest die het toepast. En in de bijbel had je zonen van Boanerges waaronder mensen bekeerd werden.
Het Woord moet gebracht worden. Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten. (mijn voorstelling van een zachtmoedige prediking komt hier niet mee overeen).

Dat de ds het Woord niet verder brengt dan het gehoor is een wijdverbreid misverstand. Als hij bij je op de koffie komt zal dat zo zijn. Als hij in dienst van zijn Zender op de preekstoel staat is hij daar echter de verkondiger van goede boodschap en uitdeler van menigerlei genade. Het gaat niet aan om te zeggen: verder dan het gehoor kan hij het niet brengen. Ik geef toe: ze zeggen het zelf ook zo. Dat zal dan de voornaamste reden zijn dat de Geest niet werkt. Hij is namelijk bescheiden: Hij wil niet op de voorgrond staan ten koste van het Woord. Het Woord is het voertuig waarmee de genade wordt gewerkt. Inderdaad, ook weer door Hem. Maar ga het niet uit elkaar trekken.
Voor je het weet gaan we leren dat de Geest ook wel zonder de prediking kracht kan doen. Je zou zelfs heel zwart-wit kunnen stellen dat de zgn 'naprediker' niet bestaat. Wie zich tijdens de preek niet bekeert, wordt dat ook niet door de week.
Het is de vraag of onbekeerden 'duivelskinderen' zijn. Ik weet wel zeker van níét. Daarom riepen de profeten in het OT ook steeds op tot bekering: omkering naar hetgeen Israel eens was op grond van Zijn beloften: Gods volk.