Een blad dat de vragen en verlangens van mijn generatie op een open manier aan de orde stelt.

In een ander interview vertellen tweelingzussen, opgegroeid in een oud-gereformeerd milieu, over hun opvoeding en ontwikkeling. Dan komen vragen aan bod die vele dertigers en veertigers hebben. Hoe word je een authentiek mens? Neem je alles wat je in je jeugd is bijgebracht klakkeloos over? Of zet je je af tegen je ouders? Onze lezers kiezen waarschijnlijk vaak een derde weg. Ze maken eigen keuzes, maar verlangen tegelijk naar een open gesprek met bijvoorbeeld hun ouders. Nu heerst in orthodox-christelijke kring nogal eens de gedachte: Dit ligt gevoelig, dus daar hebben we het niet over. Denk aan kwesties als verandering van kerkgenootschap, gezinsvorming, carrièrekeuzes, mediagebruik of uiterlijke zaken als de broek of de hoed voor vrouwen.

Wat een vreselijke horizontale formule voor een blad wat zich christelijk noemt.

Marja Verhoeve: „Wij willen onze lezers aan het denken zetten. Onder hun huid kruipen. Zo biedt ons eerste nummer een interview met schrijfster Franca Treur en haar broer Harmen. Beiden zijn opgegroeid in een reformatorisch milieu. Zij gelooft niet meer, hij juist wel. Hun twee openhartige levensverhalen laten we naast elkaar staan. We geven daar als redactie geen oordeel over.

Dan word blijkbaar verzwegen dat God wel een oordeel heeft. Als je een waarachtig christen bent, ben je niet neutraal zonder oordeel. Maar dan heb je een afkeer van zonde, en ben je bewogen met de ziel van je naaste.

En dan een filmrubriek en een tamelijk expliciete serie foto’s van een danseres. Wat moet je daar nu van denken? Hoe kunnen tamelijk expliciete foto's samengaan met Gods heiligheid?

Daarnaast inbreng van Cocky Drost, een christelijke relatie deskundige die vind dat het je eigen keus moet zijn of wel of niet aan seks voor het huwelijk doet (https://www.cockydrost.nl/blog/ware-lie ... t-seks-is/). Is dat een visie die je in een dergelijk blad moet propageren onder de christelijke jonge mensen?

Van dr Huigen weten we dat hij bijbelse waarheden ter discussie stelt, en vooral het liefst geen antwoorden geeft over schepping, homoseksualiteit, vrouw in het ambt, enzovoorts.

Ik ben bang dat dit blad wederom bijdraagt aan de afbraak van bijbelgetrouwe kerken in Nederland, en een post-modern "christelijk" gedachtengoed zonder zondebesef, bekering en waarheid infecteert in de gedachtenwereld van velen. Als mijn vrees gegrond is, is het een zielsverwoestend blad, en wens ik dat het snel ter ziele gaat.

J.C. Philpot schreef:

Een blad dat de vragen en verlangens van mijn generatie op een open manier aan de orde stelt.

In een ander interview vertellen tweelingzussen, opgegroeid in een oud-gereformeerd milieu, over hun opvoeding en ontwikkeling. Dan komen vragen aan bod die vele dertigers en veertigers hebben. Hoe word je een authentiek mens? Neem je alles wat je in je jeugd is bijgebracht klakkeloos over? Of zet je je af tegen je ouders? Onze lezers kiezen waarschijnlijk vaak een derde weg. Ze maken eigen keuzes, maar verlangen tegelijk naar een open gesprek met bijvoorbeeld hun ouders. Nu heerst in orthodox-christelijke kring nogal eens de gedachte: Dit ligt gevoelig, dus daar hebben we het niet over. Denk aan kwesties als verandering van kerkgenootschap, gezinsvorming, carrièrekeuzes, mediagebruik of uiterlijke zaken als de broek of de hoed voor vrouwen.

Wat een vreselijke horizontale formule voor een blad wat zich christelijk noemt.

Marja Verhoeve: „Wij willen onze lezers aan het denken zetten. Onder hun huid kruipen. Zo biedt ons eerste nummer een interview met schrijfster Franca Treur en haar broer Harmen. Beiden zijn opgegroeid in een reformatorisch milieu. Zij gelooft niet meer, hij juist wel. Hun twee openhartige levensverhalen laten we naast elkaar staan. We geven daar als redactie geen oordeel over.

Dan word blijkbaar verzwegen dat God wel een oordeel heeft. Als je een waarachtig christen bent, ben je niet neutraal zonder oordeel. Maar dan heb je een afkeer van zonde, en ben je bewogen met de ziel van je naaste.

En dan een filmrubriek en een tamelijk expliciete serie foto’s van een danseres. Wat moet je daar nu van denken? Hoe kunnen tamelijk expliciete foto's samengaan met Gods heiligheid?

Daarnaast inbreng van Cocky Drost, een christelijke relatie deskundige die vind dat het je eigen keus moet zijn of wel of niet aan seks voor het huwelijk doet (https://www.cockydrost.nl/blog/ware-lie ... t-seks-is/). Is dat een visie die je in een dergelijk blad moet propageren onder de christelijke jonge mensen?

Van dr Huigen weten we dat hij bijbelse waarheden ter discussie stelt, en vooral het liefst geen antwoorden geeft over schepping, homoseksualiteit, vrouw in het ambt, enzovoorts.

Ik ben bang dat dit blad wederom bijdraagt aan de afbraak van bijbelgetrouwe kerken in Nederland, en een post-modern "christelijk" gedachtengoed zonder zondebesef, bekering en waarheid infecteert in de gedachtenwereld van velen. Als mijn vrees gegrond is, is het een zielsverwoestend blad, en wens ik dat het snel ter ziele gaat.

Beste Philpot, afgezien op wat ik nu heb gelezen kan ik me vinden in jouw zorg. Ik heb het idee dat Johannes Visscher van het RD die zorg ook deelt. Maar omdat hij de enige is van wie ik er inhoudelijk wat van lees kan ik mijn oordeel daar niet (volledig) op baseren. Omdat ik erover ben begonnen hier verplicht ik mezelf ertoe om een exemplaar te gaan aanschaffen. Ik kan mijn aanvankelijke mening dan zonodig bijstellen. Wordt wellicht vervolgd.

Stof schreef:Alhoewel de hoofdredacteur het tijdschrift niet met een krant wil associëren toch even in dit draadje vanwege het kranteninterview:

https://www.rd.nl/boeken/christelijk-ma ... -1.1608392.

Iemand al kennis genomen van het tijdschrift? En? De redacteur lijkt niet erg enthousiast. Ds. A. Huijgen laat zich er op twitter wel enthousiast over uit.

De redacteur stelt zeldzaam domme vragen. Ergerlijk, mijns inziens. De kortzichtigheid druipt er mijns inziens vanaf. Zo'n vraag als over het ND: dat is toch een zeldzaam benepen vraag? Ik begrijp eerlijk niet hoe zo'n artikel gepubliceerd kan worden. Vanwege de discussie over dans en drama in de CGK vond ik de foto van een danseres juist wel grappig. Ook kunstzinnige dans ligt in delen van de reformatorische wereld wel gevoelig, heb ik het idee. Dat blijkt wel uit de vraagstelling.

Dan vind ik de reactie van Philpot beter, al ben ik het niet met hem eens. Wat bedoel je met 'expliciete foto's? Dans is toch nooit naakt? Ik denk dat ik het magazine graag zou lezen. Het lijkt me een leuk Sinterklaascadeau.

Ik weet verschillende mensen die van het ND zijn overgestapt naar het RD en het is ook heus een goede krant, maar soms staan er van die dingen in waarvan je je afvraagt in wat voor wereld zo'n redacteur leeft. Dat vind ik in dit artikel ook. In ieder geval zijn de antwoorden ter zake en bemoedigend.


.

Dit blad komt beslist niet positief over. Het werkt (als ik het zo allemaal lees) meer aan verdere vervreemding van het reformatorisch gedachtengoed. En door dit soort publicaties wordt een groep mensen uit reformatorische kring, naar ik vrees, die al van alle zijden bestreden worden, nog verder in een hoek gedrukt te worden. Het is geen reformatorisch blad. Het is ook niet neutraal. Dit geeft me zorg.

Het is ook niet bedoeld als een reformatorisch blad, maar als een blad voor alle christenen. In veel opzichten hebben christenen uit reformatorische en uit evangelische en uit middenorthodoxe kring immers met dezelfde problemen te maken. En er verschijnen nauwelijks bladen die daarop op een zinvolle manier ingaan. Misschien de Elisabethbode, maar die richt zich toch veel op ouderen.

De Saambinder houdt zich bezig met discussies op de vierkante millimeter of met discussies in zevenmijlslaarzen, afhankelijk van het onderwerp. Naarmate het onderwerp onbelangrijker is, wordt er meer ruimte voor ingeruimd.

De Terdege is een goed blad, maar heeft veel gevoeligheden, en richt zich op mensen van 12 tot 112, en slaat dus veel thema's over.

De Gezinsgids is een iets conservatiever en ouder alternatief daarvoor. Daarvoor geldt hetzelfde, misschien in nog wel sterkere mate.

CV Koers is veel meer een opinieblad. De Wekker en de Waarheidsvriend houden zich soms wel met de genoemde onderwerpen bezig, maar heel sterk vanuit een theologisch perspectief.

De Eva en de Visie komen nog het meest in de buurt qua thema's, maar hebben ook een heel specifieke focus, en vooral de Visie heeft maar korte artikelen. Ik zou geen beter alternatief weten.

Ik vind het erg jammer dat sommigen hier ieder medium dat iets breder is dan de rechterflank van de bevindelijk gereformeerden zo kritisch bejegenen, terwijl kritische zelfreflectie al snel in de categorie nestbevuilen wordt geplaatst.

DDD schreef:De redacteur stelt zeldzaam domme vragen. Ergerlijk, mijns inziens. De kortzichtigheid druipt er mijns inziens vanaf.

Ik zat het ook met verbazing te lezen. Geen toonbeeld van goede journalistieke kwaliteit.

Is dit reclame?
https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/fa ... -1.1608609

-DIA- schreef:Is dit reclame?
https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/fa ... -1.1608609

Hoe bedoel je reclame?

-DIA- schreef:Is dit reclame?
https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/fa ... -1.1608609

Ja ik verbaasde er me ook over, pas ook zo'n artikel.

Het KN was een instituut. Niks mis mee toch om daarover wat vragen en antwoorden te publiceren?

Prachtig artikel van Laurens van der Tang

Geytenbeekje schreef:

-DIA- schreef:Is dit reclame?
https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/fa ... -1.1608609

Ja ik verbaasde er me ook over, pas ook zo'n artikel.

Wat maakt dat het je verbaast?

Bonny schreef:

Geytenbeekje schreef:

-DIA- schreef:Is dit reclame?
https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/fa ... -1.1608609

Ja ik verbaasde er me ook over, pas ook zo'n artikel.

Wat maakt dat het je verbaast?

Na, omdat het RK is.