Erdee
Re: Erdee
Ik denk terug...
Jaren 80... 70... 60... 50... en verder heugt de tijd me niet.
Ik heb een ontwikkeling gezien.
Een ontwikkeling dat andere samenlevingsvormen hun intrede deden.
Was dat normaal? Was dat schokkend?
Eerst zagen we een enorme toename van het aantal echtscheidingen.
Een verschijnsel dat we bijna alleen kenden uit de film- en artiestenwereld.
Het werd door de massa (eerst geleidelijk) overgenomen.
Onder het motto dat men beter kon scheiden dan lijden.
Was dat goed?
De ontwikkelingen gingen verder. Er kwam, zeker na de jaren 60, een enorme
geboortebeperking.
De gevolgen daarvan bleken ontwrichtend voor de samenleving, wat men te laat
inzag, als men het al wilde zien. We voelen het aan den lijve.
Er zijn te weinig jongeren om de ouderen te verzorgen.
In de tweede helft van de jaren 60 volgde de explosieve seksuele revolutie.
Scheiden werd normaal.
Seksualiteit voor het huwelijk werd meer normaal.
Homoseksualiteit werd normaal.
Sommigen gingen zo ver om ook pedofilie als een gezonde anders-geaardheid te zien.
Daar keerde zich echter de praktische publieke opinie tegen, want er werden
kinderen misbruikt. (al snel ging men inzien dat pedofilie toch anders was dan homofilie,
voornamelijk omdat zich daar de publieke opinie tegen verzette). Kinderen konden immers
slachtoffer worden van deze nieuwe vrijheid. Was dat een min of meer selectieve
verontwaardiging? Want het ene is tegennatuurlijk en het andere in feite ook. Maar daar
spreekt niemand over. Tenminste ik hoor er weinig over.
We nemen aan dat het verschijnsel homofilie er ook was voor de jaren 60.
Toch was het toen voor de, toen nog meest zich christelijk noemende Nederlander,
iets wat men nog wel eens met sodomitische zonden in verband bracht.
Het christendom ging snel op zijn retour. Kerken liepen leeg, om te beginnen met de
kerken die geen boodschap meer hadden dan een sociaal evangelie, in hoofdzaak de
grote kerken die nu nog steeds verder leeglopen: de RKK en de voorlopers van de PKN.
Met het verwerpen van het christendom werd Nederland een seculiere staat.
Was in de jaren 60 bijna iedereen nog op een of andere wijze bij een kerk betrokken, of
dan toch wel in naam, en men was meest nog gedoopt, enz. De jaren daarna zou dat
ook snel veranderen.
Merkwaardigerwijs (of ligt er een verband?) zagen we als een gelijk-opgaande trend (om zo
te zeggen) met de ontkerstening de openbaarheid van de homofilie toenemen. Was het instituut
kerk een weerhouder geweest?
Er was ineens geen sprake meer van sodomitsche zonden. Die bestonden niet.
En daarbij kwam de propaganda van het gelijkheidsdenken en de emancipatie van de
vrouw op, en zo ging het verder: abortus, euthanasie... een zelfmoordpil, hulp bij zelfdoding,
een leven dan men in eigen hand wilde nemen.
Zien we de ontwrichting van de samenleving? Of zijn we er aan gewend geraakt?
Ik bedoel nu niet (misschien moeten we dat op een refoforum van nu erbij zeggen) om de
anders-geaarde mens te veroordelen.
Wel merken we op dat het verschijnsel meer en meer gemeengoed en algemeen wordt.
En wee de mens die een homohuwelijk niet als een volwaardige vorm van samenleven acht!
Wee die mens! Denk aan de felheid van een actiegroep (belangengroep is teveel gezegd) als
het COC.
Hoe lang mag de homoseksuele praktijk nog vanaf de kansel, op grond van Gods Woord als
zonde worden aangemerkt?
Zien we dat er wat gaande is in dit land, in deze wereld? Zaken die we eerder niet in zo'n mate
kenden. In beperkte mate kwam het wel eens openbaar.
In het jaar 1730 werden -tot grote ontsteltenis van kerk en overheid en vele onderdanen- tal van
personen ontdekt die de 'zeer gruwelijke en perverse zonde van homoseksuele praxis' bedreven.
Deze zonde werd voorheen wel in het roomse en wulpse Italië gezien, maar kwam in het
gereformeerd geachte Nederland zelden openbaar. Vanwege deze uiterste goddeloosheid ging er
een schokgolf door Nederland: Zou God nu Nederland gaan omkeren gelijk eertijds Sodom en
Gomorra? Of ten prooi vallen aan vijanden?
Deze zorgwekkende toestand werd de aanleiding om een boek uit het Duits te vetalen met
negen boet- en biddagpreken. Het boek is vanwege te actualiteit onlangs opnieuw uitgegeven
en in de huidige spelling herdrukt. Het is het boek van de Duitse prediker Conrad Mel, met de
titel: Het gruwelijke Sodom gestraft.
Uit dit boek zien we hoe men in 1730 enorm schrok van wat wij nu allemaal normaal moeten
gaan vinden.
Wat ik merk, is dat doorslaan heel makkelijk is. Begrip en medeleven kan zomaar omslaan in
een vijandige benadering. Het tegengaan van een homoseksuele praxis is zonde geworden.
Is dat in feite niet de zaak omdraaien? Met ons allen hebben we de wereld als het ware omgekeerd.
Wat vroeger zonde was wordt nu gepropageerd, en als geen zonde meer beschouwd.
Merken we wat de ontwrichting van de huwelijksmoraal ons bracht? Een ongekende vergrijzing,
mensen die de dood zoeken en (nog) niet vinden. Kinderen (zielen voor een eeuwigheid geschapen)
wordt het leven benomen eer ze het levenslicht aanschouwen.
Is wellicht een verband tussen de ontkerkelijking, het toenemende aantal echtscheidingen,
de anders-geaarde mens die zich in de praktijk moet kunnen uitleven, het kapen van het huwelijk
voor mensen van hetzelfde geslacht? Het doden van kinderen in de moederschoot, het doden van
een leven dat geen nut meer heeft? Is het wellicht (mede) te wijten aan de kerkverlating en het daarmee zich steeds verder gaande verzet tegen de oude gereformeerde leer?
Ik wil niet de kerk vrijpleiten, maar wel zeggen dat het me toeschijnt dat de afval van de kerk deze
samenleving als vandaag zich manifesteert sterk heeft bevorderd.
Als we geen zwarte piet meer mogen zeggen, als de firma Buys zijn product een andere naam gaf,
als een spel een andere naam moet krijgen, als genderneutraliteit een begrip wordt, kan dan onze onbegrensde vrijheid en tolerantie (anderzijds intolerantie) niet een roede worden die zich tegen
ons kan keren?
Mag de gereformeerde leer nog gepreekt worden? Of moet een dominee oppassen, als hij b.v., over
het 7e gebod of uit de geschiedenis van Lot preekt? Is dat de vrijheid die we zoeken?
We zien nog wat anders in het gelijkheidsdenken: De imam die niet in deze tijd past, en de jihad verkondigd, kan zomaar gelijk gesteld worden met een gereformeerd prekende dominee.
Jaren 80... 70... 60... 50... en verder heugt de tijd me niet.
Ik heb een ontwikkeling gezien.
Een ontwikkeling dat andere samenlevingsvormen hun intrede deden.
Was dat normaal? Was dat schokkend?
Eerst zagen we een enorme toename van het aantal echtscheidingen.
Een verschijnsel dat we bijna alleen kenden uit de film- en artiestenwereld.
Het werd door de massa (eerst geleidelijk) overgenomen.
Onder het motto dat men beter kon scheiden dan lijden.
Was dat goed?
De ontwikkelingen gingen verder. Er kwam, zeker na de jaren 60, een enorme
geboortebeperking.
De gevolgen daarvan bleken ontwrichtend voor de samenleving, wat men te laat
inzag, als men het al wilde zien. We voelen het aan den lijve.
Er zijn te weinig jongeren om de ouderen te verzorgen.
In de tweede helft van de jaren 60 volgde de explosieve seksuele revolutie.
Scheiden werd normaal.
Seksualiteit voor het huwelijk werd meer normaal.
Homoseksualiteit werd normaal.
Sommigen gingen zo ver om ook pedofilie als een gezonde anders-geaardheid te zien.
Daar keerde zich echter de praktische publieke opinie tegen, want er werden
kinderen misbruikt. (al snel ging men inzien dat pedofilie toch anders was dan homofilie,
voornamelijk omdat zich daar de publieke opinie tegen verzette). Kinderen konden immers
slachtoffer worden van deze nieuwe vrijheid. Was dat een min of meer selectieve
verontwaardiging? Want het ene is tegennatuurlijk en het andere in feite ook. Maar daar
spreekt niemand over. Tenminste ik hoor er weinig over.
We nemen aan dat het verschijnsel homofilie er ook was voor de jaren 60.
Toch was het toen voor de, toen nog meest zich christelijk noemende Nederlander,
iets wat men nog wel eens met sodomitische zonden in verband bracht.
Het christendom ging snel op zijn retour. Kerken liepen leeg, om te beginnen met de
kerken die geen boodschap meer hadden dan een sociaal evangelie, in hoofdzaak de
grote kerken die nu nog steeds verder leeglopen: de RKK en de voorlopers van de PKN.
Met het verwerpen van het christendom werd Nederland een seculiere staat.
Was in de jaren 60 bijna iedereen nog op een of andere wijze bij een kerk betrokken, of
dan toch wel in naam, en men was meest nog gedoopt, enz. De jaren daarna zou dat
ook snel veranderen.
Merkwaardigerwijs (of ligt er een verband?) zagen we als een gelijk-opgaande trend (om zo
te zeggen) met de ontkerstening de openbaarheid van de homofilie toenemen. Was het instituut
kerk een weerhouder geweest?
Er was ineens geen sprake meer van sodomitsche zonden. Die bestonden niet.
En daarbij kwam de propaganda van het gelijkheidsdenken en de emancipatie van de
vrouw op, en zo ging het verder: abortus, euthanasie... een zelfmoordpil, hulp bij zelfdoding,
een leven dan men in eigen hand wilde nemen.
Zien we de ontwrichting van de samenleving? Of zijn we er aan gewend geraakt?
Ik bedoel nu niet (misschien moeten we dat op een refoforum van nu erbij zeggen) om de
anders-geaarde mens te veroordelen.
Wel merken we op dat het verschijnsel meer en meer gemeengoed en algemeen wordt.
En wee de mens die een homohuwelijk niet als een volwaardige vorm van samenleven acht!
Wee die mens! Denk aan de felheid van een actiegroep (belangengroep is teveel gezegd) als
het COC.
Hoe lang mag de homoseksuele praktijk nog vanaf de kansel, op grond van Gods Woord als
zonde worden aangemerkt?
Zien we dat er wat gaande is in dit land, in deze wereld? Zaken die we eerder niet in zo'n mate
kenden. In beperkte mate kwam het wel eens openbaar.
In het jaar 1730 werden -tot grote ontsteltenis van kerk en overheid en vele onderdanen- tal van
personen ontdekt die de 'zeer gruwelijke en perverse zonde van homoseksuele praxis' bedreven.
Deze zonde werd voorheen wel in het roomse en wulpse Italië gezien, maar kwam in het
gereformeerd geachte Nederland zelden openbaar. Vanwege deze uiterste goddeloosheid ging er
een schokgolf door Nederland: Zou God nu Nederland gaan omkeren gelijk eertijds Sodom en
Gomorra? Of ten prooi vallen aan vijanden?
Deze zorgwekkende toestand werd de aanleiding om een boek uit het Duits te vetalen met
negen boet- en biddagpreken. Het boek is vanwege te actualiteit onlangs opnieuw uitgegeven
en in de huidige spelling herdrukt. Het is het boek van de Duitse prediker Conrad Mel, met de
titel: Het gruwelijke Sodom gestraft.
Uit dit boek zien we hoe men in 1730 enorm schrok van wat wij nu allemaal normaal moeten
gaan vinden.
Wat ik merk, is dat doorslaan heel makkelijk is. Begrip en medeleven kan zomaar omslaan in
een vijandige benadering. Het tegengaan van een homoseksuele praxis is zonde geworden.
Is dat in feite niet de zaak omdraaien? Met ons allen hebben we de wereld als het ware omgekeerd.
Wat vroeger zonde was wordt nu gepropageerd, en als geen zonde meer beschouwd.
Merken we wat de ontwrichting van de huwelijksmoraal ons bracht? Een ongekende vergrijzing,
mensen die de dood zoeken en (nog) niet vinden. Kinderen (zielen voor een eeuwigheid geschapen)
wordt het leven benomen eer ze het levenslicht aanschouwen.
Is wellicht een verband tussen de ontkerkelijking, het toenemende aantal echtscheidingen,
de anders-geaarde mens die zich in de praktijk moet kunnen uitleven, het kapen van het huwelijk
voor mensen van hetzelfde geslacht? Het doden van kinderen in de moederschoot, het doden van
een leven dat geen nut meer heeft? Is het wellicht (mede) te wijten aan de kerkverlating en het daarmee zich steeds verder gaande verzet tegen de oude gereformeerde leer?
Ik wil niet de kerk vrijpleiten, maar wel zeggen dat het me toeschijnt dat de afval van de kerk deze
samenleving als vandaag zich manifesteert sterk heeft bevorderd.
Als we geen zwarte piet meer mogen zeggen, als de firma Buys zijn product een andere naam gaf,
als een spel een andere naam moet krijgen, als genderneutraliteit een begrip wordt, kan dan onze onbegrensde vrijheid en tolerantie (anderzijds intolerantie) niet een roede worden die zich tegen
ons kan keren?
Mag de gereformeerde leer nog gepreekt worden? Of moet een dominee oppassen, als hij b.v., over
het 7e gebod of uit de geschiedenis van Lot preekt? Is dat de vrijheid die we zoeken?
We zien nog wat anders in het gelijkheidsdenken: De imam die niet in deze tijd past, en de jihad verkondigd, kan zomaar gelijk gesteld worden met een gereformeerd prekende dominee.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Erdee
Waarom deze zaken aanhalen? Dit is toch van een heel andere orde?-DIA- schreef:
Ik wil niet de kerk vrijpleiten, maar wel zeggen dat het me toeschijnt dat de afval van de kerk deze
samenleving als vandaag zich manifesteert sterk heeft bevorderd.
Als we geen zwarte piet meer mogen zeggen, als de firma Buys zijn product een andere naam gaf,
als een spel een andere naam moet krijgen, als genderneutraliteit een begrip wordt, kan dan onze onbegrensde vrijheid en tolerantie (anderzijds intolerantie) niet een roede worden die zich tegen
ons kan keren?
En we moeten de kerk inderdaad niet vrijpleiten. Hoe lang had Nederland kolonieen in Zuid-Oost-Azie en hoe lang heeft het geduurd voor Christelijk Nederland zending ging bedrijven in het eigen koninkrijk? En nog steeds kunnen we kijken naar onze kerken? Welk percentage van de Nederlanders is van Afrikaanse of Aziatische afkomst en welk percentage van de mensen in onze kerken? Wordt een donkere persoon in de kerk nog steeds aangegaapt? Checken we nog steeds onze portemonee in onze broekzak als we langs een donkere jongen lopen?
We hebben harde woorden over echtscheidingen, maar hoeveel buitenechtelijke kinderen werden er ook in de 18e en 19e eeuw geboren? En hoe hebben we deze kinderen behandeld? Waren zij niet vaak het slachtoffer van de zonde van de ouders? Is dat rechtvaardig? Had de zonde van Sodom niet ook te maken met de omgang met de vreemdeling in de poorten, het niet zorgen voor de armen en behoeftigen? Ook de behoeftigen in de zin van hen die het Evangelie niet kennen?
Laten we zonde inderdaad als zonde blijven benoemen (en daar valt ook de wreedheid van Jan Pietersz Coen onder, of benamingen voor Afrikaanse mensen, die ze zelf niet op prijs stellen) maar ook inderdaad de seksuele zonden en het gebrek aan benoemen daarvan. Ik denk dat de mensen van het RD een poging doen hiermee oprecht om te gaan. Ze zullen hun fouten maken, maar ik denk dat ze zich er in ieder geval sterk van bewust zijn dat we van het verleden kunnen leren, maar dat er ook veel fouten gemaakt zijn en dat er zelfs systematische fouten in het denken waren in de tijd van oprichting (of de tijd van de reformatie of de oudvaders).
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Re: Erdee
En gelukkig maar. Dat betekent dat we in Nederland nog steeds vrijheid van godsdienst hebben.-DIA- schreef:De imam die niet in deze tijd past, en de jihad verkondigd, kan zomaar gelijk gesteld worden met een gereformeerd prekende dominee.
Re: Erdee
Nee, het is wat anders, maar niet dat het helemaal niet bij deze veranderingen hoort. Even wat breder denken, en dan heb ik nog maar een paar dingen genoemd.parsifal schreef:Waarom deze zaken aanhalen? Dit is toch van een heel andere orde?-DIA- schreef:
Ik wil niet de kerk vrijpleiten, maar wel zeggen dat het me toeschijnt dat de afval van de kerk deze
samenleving als vandaag zich manifesteert sterk heeft bevorderd.
Als we geen zwarte piet meer mogen zeggen, als de firma Buys zijn product een andere naam gaf,
als een spel een andere naam moet krijgen, als genderneutraliteit een begrip wordt, kan dan onze onbegrensde vrijheid en tolerantie (anderzijds intolerantie) niet een roede worden die zich tegen
ons kan keren?
En we moeten de kerk inderdaad niet vrijpleiten. Hoe lang had Nederland kolonieen in Zuid-Oost-Azie en hoe lang heeft het geduurd voor Christelijk Nederland zending ging bedrijven in het eigen koninkrijk? En nog steeds kunnen we kijken naar onze kerken? Welk percentage van de Nederlanders is van Afrikaanse of Aziatische afkomst en welk percentage van de mensen in onze kerken? Wordt een donkere persoon in de kerk nog steeds aangegaapt? Checken we nog steeds onze portemonee in onze broekzak als we langs een donkere jongen lopen?
We hebben harde woorden over echtscheidingen, maar hoeveel buitenechtelijke kinderen werden er ook in de 18e en 19e eeuw geboren? En hoe hebben we deze kinderen behandeld? Waren zij niet vaak het slachtoffer van de zonde van de ouders? Is dat rechtvaardig? Had de zonde van Sodom niet ook te maken met de omgang met de vreemdeling in de poorten, het niet zorgen voor de armen en behoeftigen? Ook de behoeftigen in de zin van hen die het Evangelie niet kennen?
Laten we zonde inderdaad als zonde blijven benoemen (en daar valt ook de wreedheid van Jan Pietersz Coen onder, of benamingen voor Afrikaanse mensen, die ze zelf niet op prijs stellen) maar ook inderdaad de seksuele zonden en het gebrek aan benoemen daarvan. Ik denk dat de mensen van het RD een poging doen hiermee oprecht om te gaan. Ze zullen hun fouten maken, maar ik denk dat ze zich er in ieder geval sterk van bewust zijn dat we van het verleden kunnen leren, maar dat er ook veel fouten gemaakt zijn en dat er zelfs systematische fouten in het denken waren in de tijd van oprichting (of de tijd van de reformatie of de oudvaders).
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Erdee
Voor het RD vind ik dit een opvallende bijdrage. Sommige zullen het een hellend vlak noemen of een schuivend paneel.
-
Dodo
- Berichten: 5647
- Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
- Locatie: dodo.refoforum@gmail.com
Re: Erdee
Vandaag in het vierde deel van de krant een erg flauw artikel over budgetteren en letten op je uitgaven. Ik hou toch al niet zo van die gewild-grappige, veel te persoonlijke bijdragen van medewerkers, maar deze vond ik echt niets toevoegen. En dan Ikea de schuld geven van het te veel geld uitgeven, maar op de foto staat bijvoorbeeld dat ze wel bodylotion van 17.50 koopt, sushi gaat eten = 36,88 en een dagje naar Scheveningen gaat = 52,30. Maar waar ze van schrikt is wat de supermarkt kost.
Wat mij betreft een verspilde kans om echt iets over budgetteren te laten zien.
Wat mij betreft een verspilde kans om echt iets over budgetteren te laten zien.
Re: Erdee
Eens, daarnaast lijkt het meer een blog dan een echt journalistenartikel. Wie haalt het in zijn hoofd om verwijzingen naar familieleden er in te zetten? .........Dodo schreef:Vandaag in het vierde deel van de krant een erg flauw artikel over budgetteren en letten op je uitgaven. Ik hou toch al niet zo van die gewild-grappige, veel te persoonlijke bijdragen van medewerkers, maar deze vond ik echt niets toevoegen. En dan Ikea de schuld geven van het te veel geld uitgeven, maar op de foto staat bijvoorbeeld dat ze wel bodylotion van 17.50 koopt, sushi gaat eten = 36,88 en een dagje naar Scheveningen gaat = 52,30. Maar waar ze van schrikt is wat de supermarkt kost.
Wat mij betreft een verspilde kans om echt iets over budgetteren te laten zien.
Re: Erdee
Mij bekruipt een twijfelachtig gevoel bij het lezen van de ingezonden brief van ds. A. Schreuder (11-05). Om verslaggeving rondom overlijden "christelijk entertainment" te noemen, dat lijkt me (ook) zout in de wonde strooien voor nabestaanden.
Was dit idd entertainment? Ik moest ook even slikken bij het artikel op PuntUit, zeker toen de namen van de overledenen genoemd werden. Anderzijds waren deze twee overlijdens toch wel onderwerpen die de gereformeerde gezindte bezighielden (en hopelijk nog bezighouden) . Ik zou hier *niet* inhoudelijk willen discussiëren over deze specifieke sterfgevallen. Dat is niet piëteitsvol richting de nabestaanden. Ook denk ik er geen goed aan te doen om het te hebben over een al dan niet oppervlakkige toon van de geinterviewde jongeren.
Wel ben ik benieuwd naar jullie mening: is het idd een soort zoeken van entertainment om zulke ernstige gebeurtenissen aan te grijpen voor een krantenartikel?
Was dit idd entertainment? Ik moest ook even slikken bij het artikel op PuntUit, zeker toen de namen van de overledenen genoemd werden. Anderzijds waren deze twee overlijdens toch wel onderwerpen die de gereformeerde gezindte bezighielden (en hopelijk nog bezighouden) . Ik zou hier *niet* inhoudelijk willen discussiëren over deze specifieke sterfgevallen. Dat is niet piëteitsvol richting de nabestaanden. Ook denk ik er geen goed aan te doen om het te hebben over een al dan niet oppervlakkige toon van de geinterviewde jongeren.
Wel ben ik benieuwd naar jullie mening: is het idd een soort zoeken van entertainment om zulke ernstige gebeurtenissen aan te grijpen voor een krantenartikel?
Re: Erdee
Zijn uitgangspunt was dat de ernst van de dood wat werd weggeduwd. En van daaruit volgt dan zijn commentaar. Ik kan dat wel begrijpen. De christelijke hoop functioneert het best in relatie tot de dood als de laatste verschrikking. Wanneer je daarin eenzijdigheid waarneemt, dan kan je een geïsoleerd gesprek over de hoop niet meer meemaken.
Over het begrip entertainment. Dat geeft aan dat de innerlijke distantie al wel heel groot is ten opzichte van het rd. De vorm matcht niet meer met de inhoud en daar heeft hij wel een punt. Hoe ga je daar gewetensvol mee om.
Van mij had het artikel op puntuit niet gehoeven.
Over het begrip entertainment. Dat geeft aan dat de innerlijke distantie al wel heel groot is ten opzichte van het rd. De vorm matcht niet meer met de inhoud en daar heeft hij wel een punt. Hoe ga je daar gewetensvol mee om.
Van mij had het artikel op puntuit niet gehoeven.
Re: Erdee
Ik vind het een ergerlijke ingezonden brief.
Het was een heel prudent artikel. Het commentaar daarop komt van een dominee die in een gemeente stond waar aanwezigen bij een begrafenis soms schaamteloos onder druk worden gezet om zich zorgen te maken over hun eeuwige bestemming, zonder dat er iets van de troost van het Evangelie aan de orde komt. Ik weet dat uit mijn nabije omgeving. Men noemt dat dan een roepstem, maar die roepstem moet kennelijk nog naargeestig worden aangedikt. Alsof de nabestaanden op een begrafenis nog wat extra zouden moeten worden gewaarschuwd. Van het kenmerk van de rechtvaardigen dat zij tijd en wijze weten, is daarbij niets te merken. In dat licht is het op zijn zachtst gezegd merkwaardig om uitgerekend dit artikel van weinig respect en weinig invoelingsvermogen te vinden getuigen.
En dan zomaar te spreken over sensatie is mijns inziens ongepast.
Maar het toppunt wel is dat er zo oppervlakkig gesproken zou worden in het artikel. Inderdaad ontbreekt persoonlijke manipulatie en de neiging om alle troost aan bijzondere ervaringen van de predikant op te hangen geheel. Ik ben het met Herman eens dat dit wel eens de aanleiding kan zijn voor zo´n zelfprofilerend ingezonden schrijven. Het is een voluit gereformeerd artikel en ik vind het werkelijk ongehoord dat een predikant zoiets op durft te schrijven.
Het was een heel prudent artikel. Het commentaar daarop komt van een dominee die in een gemeente stond waar aanwezigen bij een begrafenis soms schaamteloos onder druk worden gezet om zich zorgen te maken over hun eeuwige bestemming, zonder dat er iets van de troost van het Evangelie aan de orde komt. Ik weet dat uit mijn nabije omgeving. Men noemt dat dan een roepstem, maar die roepstem moet kennelijk nog naargeestig worden aangedikt. Alsof de nabestaanden op een begrafenis nog wat extra zouden moeten worden gewaarschuwd. Van het kenmerk van de rechtvaardigen dat zij tijd en wijze weten, is daarbij niets te merken. In dat licht is het op zijn zachtst gezegd merkwaardig om uitgerekend dit artikel van weinig respect en weinig invoelingsvermogen te vinden getuigen.
En dan zomaar te spreken over sensatie is mijns inziens ongepast.
Maar het toppunt wel is dat er zo oppervlakkig gesproken zou worden in het artikel. Inderdaad ontbreekt persoonlijke manipulatie en de neiging om alle troost aan bijzondere ervaringen van de predikant op te hangen geheel. Ik ben het met Herman eens dat dit wel eens de aanleiding kan zijn voor zo´n zelfprofilerend ingezonden schrijven. Het is een voluit gereformeerd artikel en ik vind het werkelijk ongehoord dat een predikant zoiets op durft te schrijven.
Re: Erdee
Ik vind deze reactie bepaald niet minder ongehoord.DDD schreef:Ik vind het een ergerlijke ingezonden brief.
Het was een heel prudent artikel. Het commentaar daarop komt van een dominee die in een gemeente stond waar aanwezigen bij een begrafenis soms schaamteloos onder druk worden gezet om zich zorgen te maken over hun eeuwige bestemming, zonder dat er iets van de troost van het Evangelie aan de orde komt. Ik weet dat uit mijn nabije omgeving. Men noemt dat dan een roepstem, maar die roepstem moet kennelijk nog naargeestig worden aangedikt. Alsof de nabestaanden op een begrafenis nog wat extra zouden moeten worden gewaarschuwd. Van het kenmerk van de rechtvaardigen dat zij tijd en wijze weten, is daarbij niets te merken. In dat licht is het op zijn zachtst gezegd merkwaardig om uitgerekend dit artikel van weinig respect en weinig invoelingsvermogen te vinden getuigen.
En dan zomaar te spreken over sensatie is mijns inziens ongepast.
Maar het toppunt wel is dat er zo oppervlakkig gesproken zou worden in het artikel. Inderdaad ontbreekt persoonlijke manipulatie en de neiging om alle troost aan bijzondere ervaringen van de predikant op te hangen geheel. Ik ben het met Herman eens dat dit wel eens de aanleiding kan zijn voor zo´n zelfprofilerend ingezonden schrijven. Het is een voluit gereformeerd artikel en ik vind het werkelijk ongehoord dat een predikant zoiets op durft te schrijven.
Re: Erdee
Dat was te verwachten, hoewel ik meen dat jij je zelf gewoonlijk niet minder duidelijk uitdrukt. Maar het staat je vrij om inhoudelijk je mening over de vraag van Roeliene te geven, en mijn mening te laten voor wat die is.
Hoewel het je vrij staat om ook te reageren op mijn bijdrage, want ik vind zelf dat ik dingen zeg die ter zake doen in dit gesprek. Ik betwijfel of mijn woorden nu groter zijn dan die van de geachte dominee, die ik omwille van zijn google-resultaten maar niet steeds bij naam zal noemen.
Hoewel het je vrij staat om ook te reageren op mijn bijdrage, want ik vind zelf dat ik dingen zeg die ter zake doen in dit gesprek. Ik betwijfel of mijn woorden nu groter zijn dan die van de geachte dominee, die ik omwille van zijn google-resultaten maar niet steeds bij naam zal noemen.
Re: Erdee
Inderdaad een geachte dominee! Laten we het daar maar op houden. En gun ook hem de ruimte om zijn zorg te delen. Hij doet het in ieder geval met open vizier, en niet op een forum. Navolgenswaardig toch?DDD schreef:Dat was te verwachten, hoewel ik meen dat jij je zelf gewoonlijk niet minder duidelijk uitdrukt. Maar het staat je vrij om inhoudelijk je mening over de vraag van Roeliene te geven, en mijn mening te laten voor wat die is.
Hoewel het je vrij staat om ook te reageren op mijn bijdrage, want ik vind zelf dat ik dingen zeg die ter zake doen in dit gesprek. Ik betwijfel of mijn woorden nu groter zijn dan die van de geachte dominee, die ik omwille van zijn google-resultaten maar niet steeds bij naam zal noemen.