Jij hebt je mening gegeven over de column van ds Belder (toch wel een verschil)Tiberius schreef:Je bedoelt, denk ik, de mening van DDD over ds Van Boven, niet mijn mening.
Ik heb hier alleen mijn mening over ds Belder gegeven.
Columns
Re: Columns
Re: Columns
Dan heten wij allemaal Ad AnkerAd Anker schreef:
Ik heb overigens mijn naam gewijzigd, ik zou het prettig vinden wanneer velen zouden volgen.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
-
- Berichten: 691
- Lid geworden op: 30 sep 2014, 13:27
Re: Re : Columns
Ik ben het wel eens met ds Belder. Er worden hier misschien geen scheldwoorden gebruikt maar we reageren soms wel onnodig hard op elkaar. Het is dan op het randje. In die zin denk ik dat wij forummers wel degelijk iets aan deze feedback van ds Belder hebben.Auto schreef:Uit de column van ds Belder
Op de (a)sociale media schelden we naar hartenlust. Zelfs op refoforum sluipen koppensnellers rond. Anoniem natuurlijk.
Met de anonimiteit daarentegen heb ik geen problemen. Ik vind het zelfs wel prettig dat ik niet weet wie de anderen zijn. Ik let zo meer op de argumenten.
Re: Re : Columns
Dat vind ik dan juist weer van niet.Pimpelmees schreef:Ik ben het wel eens met ds Belder. Er worden hier misschien geen scheldwoorden gebruikt maar we reageren soms wel onnodig hard op elkaar. Het is dan op het randje. In die zin denk ik dat wij forummers wel degelijk iets aan deze feedback van ds Belder hebben.
Het is toch een discussieforum, niet een plaats waar iedereen het met elkaar eens is en er alleen zoetsappig gepraat wordt, al gebeurd dat natuurlijk wel en is ook helemaal niets mis mee, maar een stevige discussie vind ik juist interessant en leerzaam, en een standpunt mag ook best stevig verdedigd worden toch?
Re: Columns
Bovendien, "soms onnodig hard reageren" op elkaar, veelal in de hitte van de discussie, is denk ik wel wat anders dan de classificatie "rondsluipende, anonieme koppensnellers".
Re: Columns
Ten diepste is dat denk ik toch wat ds. Belder bedoeld. Er zitten er op dit forum die hun forumgenoten met een andere opvatting/mening niet dulden en trachten ze te "snellen". Dat dat dan niet direct dmv schelden, intimidatie etc gebeurd maar door andere methoden is wat moeilijker te traceren. Er zit nog een wereld aan ruimte tussen je eigen opvatting huldigen en het neerhalen van een ander (incl. zijn/haar argumenten)Tiberius schreef:Bovendien, "soms onnodig hard reageren" op elkaar, veelal in de hitte van de discussie, is denk ik wel wat anders dan de classificatie "rondsluipende, anonieme koppensnellers".
Re: Columns
Ten diepste nog wel. Ben jij ds Belder zelf?
Het ergste wat hier gebeurt ( met een t) is dat sommigen (ik noem geen namen) alle predikanten afkraken op een paar na, die door hem zijn geapprobeerd (met een d). En als je er over doorvraagt dan krijg je opmerkingen van: ik hoor hier niet meer, de oude leer wordt niet meer herkend, en dergelijke.
DDD heeft nu eens zo een preek gehoord en heeft daar zo zijn bedenkingen bij. Koppensnellen zo je wilt. Maar wat geeft dat?
En zo'n column moet je ook weer niet te serieus nemen. Er is een deadline en je MOET wat inleveren.
Het ergste wat hier gebeurt ( met een t) is dat sommigen (ik noem geen namen) alle predikanten afkraken op een paar na, die door hem zijn geapprobeerd (met een d). En als je er over doorvraagt dan krijg je opmerkingen van: ik hoor hier niet meer, de oude leer wordt niet meer herkend, en dergelijke.
DDD heeft nu eens zo een preek gehoord en heeft daar zo zijn bedenkingen bij. Koppensnellen zo je wilt. Maar wat geeft dat?
En zo'n column moet je ook weer niet te serieus nemen. Er is een deadline en je MOET wat inleveren.
-
- Berichten: 691
- Lid geworden op: 30 sep 2014, 13:27
Re: Columns
Erik had het over het soms onnodig hard reageren van forumgenoten op elkaar. Ik denk wel degelijk dat we dat moeten zien te voorkomen, hoe verhit de discussie ook is. Anders houden we een soort (intellectuele) machocultuur over.refo schreef:Ten diepste nog wel. Ben jij ds Belder zelf?
Het ergste wat hier gebeurt ( met een t) is dat sommigen (ik noem geen namen) alle predikanten afkraken op een paar na, die door hem zijn geapprobeerd (met een d). En als je er over doorvraagt dan krijg je opmerkingen van: ik hoor hier niet meer, de oude leer wordt niet meer herkend, en dergelijke.
DDD heeft nu eens zo een preek gehoord en heeft daar zo zijn bedenkingen bij. Koppensnellen zo je wilt. Maar wat geeft dat?
En zo'n column moet je ook weer niet te serieus nemen. Er is een deadline en je MOET wat inleveren.
Re: Columns
Maar wat is hard reageren? Ik heb een heel mild karakter, denk ik. Maar dat zal niet iedereen op dit forum met mij eens zijn.
Re: Columns
Zonder je in real life te kennen, zou ik je aan de hand van je bijdrage's ook zo typeren.
Mild dus.
Mild dus.
-
- Berichten: 726
- Lid geworden op: 10 jul 2010, 11:10
Re: Columns
Over het algemeen vind ik de columns op www.habakuk.nu de moeite waard van lezen meer dan waard. Zoals deze bijvoorbeeld: http://www.habakuk.nu/opinies/item/4209 ... roege-kerk
Hier beneden is het niet.
Re: Columns
Uit de Gelderlander, zomaar een moeder:
Wij-wij
Job (12) kent de woorden k**-Marokkaan, kankerl*l en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet. Gaat thuis de bel, dan roept hij 'mama open doen'.
Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen. Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand. Job snapt niet wat een homo is, laat staan wat hetero betekent. Hij maakt evenmin onderscheid tussen dik, dun, rijk, arm, Tokkie of elite.
Job kijkt op niemand neer - vanuit zijn rolstoel kijkt hij altijd omhoog. Aan zijn hemel staat de zon of het regent. Job zegt sorry als hij je pijn heeft gedaan. Dankjewel als je hem helpt. En toont belangstelling door te vragen 'hoe is het met jou'? Kijkt hij voetbal op televisie, dan juicht hij bij ieder doelpunt, ongeacht de clubkleuren.
Job is kampioen in het delen van blijdschap. Het veld op stormen zou hij niet kunnen - vanwege die rolstoel. Spelers van de tegenpartij slaan al helemaal niet; hij heeft een lage spierspanning. Het is dat krakkemikkige lijf, waardoor hij bijna niks kan.
Job moet altijd wachten. Op eten, op gezelschap, op de taxi, op een nieuwe rolstoel, op iemand die zijn luier verschoont. Toch voelt hij zich nooit tekort gedaan. Zal nimmer klagen. Wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media.
En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.
Deze column heeft mij wel geraakt.
Wij-wij
Job (12) kent de woorden k**-Marokkaan, kankerl*l en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet. Gaat thuis de bel, dan roept hij 'mama open doen'.
Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen. Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand. Job snapt niet wat een homo is, laat staan wat hetero betekent. Hij maakt evenmin onderscheid tussen dik, dun, rijk, arm, Tokkie of elite.
Job kijkt op niemand neer - vanuit zijn rolstoel kijkt hij altijd omhoog. Aan zijn hemel staat de zon of het regent. Job zegt sorry als hij je pijn heeft gedaan. Dankjewel als je hem helpt. En toont belangstelling door te vragen 'hoe is het met jou'? Kijkt hij voetbal op televisie, dan juicht hij bij ieder doelpunt, ongeacht de clubkleuren.
Job is kampioen in het delen van blijdschap. Het veld op stormen zou hij niet kunnen - vanwege die rolstoel. Spelers van de tegenpartij slaan al helemaal niet; hij heeft een lage spierspanning. Het is dat krakkemikkige lijf, waardoor hij bijna niks kan.
Job moet altijd wachten. Op eten, op gezelschap, op de taxi, op een nieuwe rolstoel, op iemand die zijn luier verschoont. Toch voelt hij zich nooit tekort gedaan. Zal nimmer klagen. Wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media.
En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.
Deze column heeft mij wel geraakt.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: Columns
Hele mooie column inderdaad.Mara schreef:Uit de Gelderlander, zomaar een moeder:
Wij-wij
Job (12) kent de woorden k**-Marokkaan, kankerl*l en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet. Gaat thuis de bel, dan roept hij 'mama open doen'.
Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen. Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand. Job snapt niet wat een homo is, laat staan wat hetero betekent. Hij maakt evenmin onderscheid tussen dik, dun, rijk, arm, Tokkie of elite.
Job kijkt op niemand neer - vanuit zijn rolstoel kijkt hij altijd omhoog. Aan zijn hemel staat de zon of het regent. Job zegt sorry als hij je pijn heeft gedaan. Dankjewel als je hem helpt. En toont belangstelling door te vragen 'hoe is het met jou'? Kijkt hij voetbal op televisie, dan juicht hij bij ieder doelpunt, ongeacht de clubkleuren.
Job is kampioen in het delen van blijdschap. Het veld op stormen zou hij niet kunnen - vanwege die rolstoel. Spelers van de tegenpartij slaan al helemaal niet; hij heeft een lage spierspanning. Het is dat krakkemikkige lijf, waardoor hij bijna niks kan.
Job moet altijd wachten. Op eten, op gezelschap, op de taxi, op een nieuwe rolstoel, op iemand die zijn luier verschoont. Toch voelt hij zich nooit tekort gedaan. Zal nimmer klagen. Wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media.
En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.
Deze column heeft mij wel geraakt.
Re: Columns
Ik volg haar al een paar jaar via haar site: http://www.annemariehaverkamp.nl/. Niet altijd even sterk, maar vaak wel raak.Wim Anker schreef:Hele mooie column inderdaad.Mara schreef:Uit de Gelderlander, zomaar een moeder:
Wij-wij
Job (12) kent de woorden k**-Marokkaan, kankerl*l en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet. Gaat thuis de bel, dan roept hij 'mama open doen'.
Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen. Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand. Job snapt niet wat een homo is, laat staan wat hetero betekent. Hij maakt evenmin onderscheid tussen dik, dun, rijk, arm, Tokkie of elite.
Job kijkt op niemand neer - vanuit zijn rolstoel kijkt hij altijd omhoog. Aan zijn hemel staat de zon of het regent. Job zegt sorry als hij je pijn heeft gedaan. Dankjewel als je hem helpt. En toont belangstelling door te vragen 'hoe is het met jou'? Kijkt hij voetbal op televisie, dan juicht hij bij ieder doelpunt, ongeacht de clubkleuren.
Job is kampioen in het delen van blijdschap. Het veld op stormen zou hij niet kunnen - vanwege die rolstoel. Spelers van de tegenpartij slaan al helemaal niet; hij heeft een lage spierspanning. Het is dat krakkemikkige lijf, waardoor hij bijna niks kan.
Job moet altijd wachten. Op eten, op gezelschap, op de taxi, op een nieuwe rolstoel, op iemand die zijn luier verschoont. Toch voelt hij zich nooit tekort gedaan. Zal nimmer klagen. Wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media.
En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.
Deze column heeft mij wel geraakt.
Is ze niet net aan een vaste column in het RD begonnen?
Re: Columns
Met enige verbazing de column Liever zoete lach over Trump dan zuur van azijn op RD.nl gelezen.
Waarin het geniale filmpje van Lubach positief wordt beoordeeld.
Andersom is het nl. niet zozeer het geval. Lubach heeft het geloof losgelaten, zoals hij zei bij de eo en voelde zich daarna bevrijd.
Ik ben het trouwens van harte eens met de schrijver van deze column.
Sinds de aantreding van Trump viert satire hoogtij en wordt zelfs per ongeluk een foto van de nep-Trump in een krant geplaatst, ipv de echte.
Waarin het geniale filmpje van Lubach positief wordt beoordeeld.
Andersom is het nl. niet zozeer het geval. Lubach heeft het geloof losgelaten, zoals hij zei bij de eo en voelde zich daarna bevrijd.
Ik ben het trouwens van harte eens met de schrijver van deze column.
Sinds de aantreding van Trump viert satire hoogtij en wordt zelfs per ongeluk een foto van de nep-Trump in een krant geplaatst, ipv de echte.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon