Prikpil falende ouders

[eilander]

De angst dat dat verder kan gaan en bv een christelijke opvoeding ook als mishandeling aangemerkt kan worden is in dat opzicht geen probleem.
Dan bén je al als falende ouder aangemerkt en zijn je kinderen al weg.
In dat (gelukkig nog virtuele geval) vind je het misschien wel een prettig idee dat er niet meer kinderen komen.

Dat laatste kun je niet menen! Als het inderdaad zo ver zou komen, kun je toch niet toestaan dat de overheid vertelt dat je geen kinderen meer mag opvoeden, enkel en alleen omdat je ze bij de Bijbelse beginselen wil opvoeden?!
"Zie, de kinderen zijn een erfdeel des Heeren, en des buiks vrucht is een beloning." Daar mag een overheid niet in ingrijpen.

[refo]

De angst dat dat verder kan gaan en bv een christelijke opvoeding ook als mishandeling aangemerkt kan worden is in dat opzicht geen probleem.
Dan bén je al als falende ouder aangemerkt en zijn je kinderen al weg.
In dat (gelukkig nog virtuele geval) vind je het misschien wel een prettig idee dat er niet meer kinderen komen.

Dat laatste kun je niet menen! Als het inderdaad zo ver zou komen, kun je toch niet toestaan dat de overheid vertelt dat je geen kinderen meer mag opvoeden, enkel en alleen omdat je ze bij de Bijbelse beginselen wil opvoeden?!
"Zie, de kinderen zijn een erfdeel des Heeren, en des buiks vrucht is een beloning." Daar mag een overheid niet in ingrijpen.

Je leest niet goed.
Het gaat om een denkbeeldige situatie.
Al je kinderen worden je dan al afgenomen.
Vanwege een verkeerde definitie van 'falende ouders'
Dan ben je blij als er niet meer komen, denk.
Ik denk dat je dan niet niet zegt: wat ben ik toch rijk gezegend met al die kinderen in een staatsinrichting.
Want een kind is pas een beloning en erfdeel in je eigen huis.


De vraag is nu, februari 2011: moeten falende ouders nog kinderen KRIJGEN. Dan zeg ik nee.
Dat voorkomt een hoop problemen, vooral voor de kinderen. Want die ouders behandelen ze niet als erfdeel des Heeren.

[eilander]

@refo, ik meen wel goed gelezen te hebben. Ik meen zelfs dat ik je reactie ook wel begrepen heb. Maar als je eerste kind is afgenomen omdat je je kinderen een godsdienstige opvoeding geeft, kun je onmogelijk een ingreep toestaan om geen kinderen meer te krijgen.
Natuurlijk zijn we het er over eens dat de overheid dit niet mag doen. Maar áls het al zover zou komen, over die situatie hebben we het nu. Jij zegt: wees dan toch nog maar blij dat er in ieder geval niet meer komen. Ik zeg: je mag dit ingrijpen van de overheid niet toestaan, maar Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen.

En over je vraag anno febr. 2011: daar heb ik eerder in dit topic iets over gezegd. We moeten dit veel breder zien dan het symptoom bestrijden.

[memento]

Ik ben positief over deze maatschappelijke discussie. En wel om twee dingen:
1. De centrale rol van het gezin is weer onderwerp van discussie. Er begint weer oog voor te komen, dat bepaalde maatschappelijke problemen ontstaan in het gezin, en dat het de taak van de overheid is om in te grijpen daar waar het in het gezin fout gaat. De basisgedachte is wel goed, namelijk: Het gezin is lang onderschat, maar heeft grote maatschappelijke invloed. Dit opent deuren om losse relaties, en snel en gemakkelijk scheiden ter discussie te stellen. Het heeft immers negatieve maatschappelijke gevolgen.
2. In dit voorstel wordt onbewust uitgegaan van de rechten van het ongeboren kind. Momenteel is de juridische regel dat hetgeen niet bestaat ook nog geen rechten heeft. Een ongeboren kind is daarmee rechteloos. Toch vinden veel mensen dat ook het ongeboren kind zekere rechten heeft, waarvan één recht is om niet geboren te worden in een gezin waarin hij/zij geen goede opvoeding en warmte krijgt. De discussie over de rechten van het ongeboren kind zou ik graag gevoerd zien. Het opent de deur om abortus ter discussie te stellen.

Kortom, laat het ethische debat, laat het normen en waarden debat, maar komen!

[eilander]

Ik ben positief over deze maatschappelijke discussie. En wel om twee dingen:
1. De centrale rol van het gezin is weer onderwerp van discussie. Er begint weer oog voor te komen, dat bepaalde maatschappelijke problemen ontstaan in het gezin, en dat het de taak van de overheid is om in te grijpen daar waar het in het gezin fout gaat. De basisgedachte is wel goed, namelijk: Het gezin is lang onderschat, maar heeft grote maatschappelijke invloed. Dit opent deuren om losse relaties, en snel en gemakkelijk scheiden ter discussie te stellen. Het heeft immers negatieve maatschappelijke gevolgen.
2. In dit voorstel wordt onbewust uitgegaan van de rechten van het ongeboren kind. Momenteel is de juridische regel dat hetgeen niet bestaat ook nog geen rechten heeft. Een ongeboren kind is daarmee rechteloos. Toch vinden veel mensen dat ook het ongeboren kind zekere rechten heeft, waarvan één recht is om niet geboren te worden in een gezin waarin hij/zij geen goede opvoeding en warmte krijgt. De discussie over de rechten van het ongeboren kind zou ik graag gevoerd zien. Het opent de deur om abortus ter discussie te stellen.

Kortom, laat het ethische debat, laat het normen en waarden debat, maar komen!

Op zich wel eens, maar ik ben minder positief over de richting van dit debat. Je ziet welke reflexen dat tegenwoordig in ons oproept: harde maatregelen, zonder de problemen breder te zien. Ik ben bang dat de aversie tegen Bijbelse beginselen zo groot is, dat men de waarde van het gezin en de beschermwaardigheid van ongeboren leven niet in een discussie wil toelaten.

[helma]

De angst dat dat verder kan gaan en bv een christelijke opvoeding ook als mishandeling aangemerkt kan worden is in dat opzicht geen probleem.
Dan bén je al als falende ouder aangemerkt en zijn je kinderen al weg.
In dat (gelukkig nog virtuele geval) vind je het misschien wel een prettig idee dat er niet meer kinderen komen.

Dat laatste kun je niet menen! Als het inderdaad zo ver zou komen, kun je toch niet toestaan dat de overheid vertelt dat je geen kinderen meer mag opvoeden, enkel en alleen omdat je ze bij de Bijbelse beginselen wil opvoeden?!
"Zie, de kinderen zijn een erfdeel des Heeren, en des buiks vrucht is een beloning." Daar mag een overheid niet in ingrijpen.

Je leest niet goed.
Het gaat om een denkbeeldige situatie.
Al je kinderen worden je dan al afgenomen.
Vanwege een verkeerde definitie van 'falende ouders'
Dan ben je blij als er niet meer komen, denk.
Ik denk dat je dan niet niet zegt: wat ben ik toch rijk gezegend met al die kinderen in een staatsinrichting.
Want een kind is pas een beloning en erfdeel in je eigen huis.

Toch dachten Amra en Jochebed er anders over....

[vlinder]

Ow ja? En wat te denken van chronisch zieken? of elke ouder met een IQ van onder de 120? Al die domkoppen komen toch maar op het speciaal onderwijs terecht. Hebben we geen geld voor.

IQ van 120 is HBO niveau en daar hoef je nog lang niet voor naar het speciale onderwijs....Dat is pas bij IQ tussen de 85 en de 100.

Wat refo schetst zei ik gister thuis ook. Er is al eens een voorstel gedaan dat kinderen onder de 12 jaar niet meer mee mogen naar godsdienstige en religieuze bijeenkomsten omdat ze beïnvloed en gehersenspoeld zouden worden. Eerst moesten ze de vrijheid krijgen om zelf te ontwikkelen en daarna zelf een keuze maken voor een religie of levensbeschouwing. Als je in dat opzicht kijkt naar deze maatregel is vrij makkelijk te stellen dat je dan als ouder faalt. Ik denk dat de satan ook in dezen voorbereidingen treft.

Maar ik ben het met eilander en Helma eens dat het krijgen van kinderen niet van maatregelen van de regering af kan hangen.

[Mara]

Maar wanneer is nu de NOODZAAK om oppas te vragen ??
Dat vraag ik me echt af.
Sommige ouders gaan van alles en nog wat doen, paar keer per week, m.i. is dit niet gerechtvaardigd.
Voor mij geldt dit alleen als het echt noodzakelijk is, je er beslist niet onderuit kan, sociaal verplicht is.
Dus een avondje leuk met je man aan de zwier, hoort er wat mij betreft niet bij.
Je hebt dat in verkeringstijd, als de kindjes er nog niet zijn en als ze oud genoeg zijn om alleen te blijven, daartussen moet je dit beperken.
Maar nogmaals, wij voelden dat niet als verplichting, maar als vanzelfsprekend.
Dus valt dat niet moeilijk.

Moet er persé een noodzaak zijn dan voor oppas???
Ik vind het prettig om bijv met mijn man samen naar een bruiloft te gaan. Is dit noodzakelijk? Nee, maar wel erg fijn! Zie het probleem dan niet zo om een oppas in te schakelen. wij hebben wat meisjes uit de kerk als oppas, ze vinden het heerlijk, lekker chipje, colaatje, beetje op de bank hangen.... En een avondje met je man 'aan de zwier'....(ik ga er maar van uit dat dit bijv ook een etentje samen kan zijn) kan zeer opbouwend zijn voor je relatie, júist als je volop in de kleine kinderen (al dan niet met problemen) zit!
En nee, natuurlijk hoeft dit niet wekelijks......maar om nou te zeggen: alleen samen de deur uit in noodsituaties gaat me wel ver hoor.....

Nou dat bouwen hoeft toch niet perse bij een etentje in een restaurant
Enne... aan de zwier was niet letterlijk
Met ons huwelijk is niks mis, over een paar maandjes 31 jaar happy together

Nee, natuurlijk hoeft dat niet persé bij een etentje, maar het kán wel!
Je wekt bij mij de suggestie (door in zo'n 3 postings te moeten zeggen dat je nooit oppas hebt gevraagd uitlsuitend om zeer dringende redenen) dat je jouw norm voor wat betreft het vragen van oppas als de norm gaat bestempelen.
Prima als jij het geen probleem vond om alleen naar een huwelijksfeest te gaan of whatever, maar mensen die wel af en toe een oppas hebben zijn niet per definitie minder betrokken ouders. Dat bedoelde ik alleen maar te zeggen.

O van mij mag dat hoor
Het is ONZE norm. Wat een ander doet, moet een ander weten.
Mijn ouders waren vroeger nogal eens naar de kerk doordeweeks en moesten de oudere broers en zussen oppassen, nou dat was geen genoegen
Ik wist niet dat ik zoveel vaders en moeders had.

[Mara]

Dit past wel in ons huidige politieke klimaat: bij problemen zullen we niet schromen hard in te grijpen. De tijd van pappen en nathouden is voorbij.

Achterliggende problemen zijn veel groter en moeilijker op te lossen. Behalve dat de oplossing toch ook weer makkelijk is: terug naar de beginselen van Gods Woord.

Je kunt dit probleem naar mijn mening niet los zien van het verband. Kinderen krijgen hoort niet meer bij het huwelijk alleen (vandaar verhalen over een jonge moeder die van drie verschillende vaders kinderen krijgt), door minder sociale controle en minder gezag wordt niemand meer weerhouden van te trouwen (soms zou dat nl. wel verstandiger zijn), door ontkerkelijking en individualisering worden "moeilijke" gezinnen ook niet meer opgevangen door hun omgeving cq. de kerk.

Kinderen zijn allang geen reden om te trouwen.
Soms zie je een stel trouwen, met 3 kinderen er achter
Ook komen er steeds meer gemengde gezinnen, kindjes hebben soms idd 6 opa's en oma's !
Of 2 moeders, 2 vaders...
Als je een kind wilt adopteren moet je door een papiermolen wat niet normaal is, maar iedereen mag zomaar kinderen "nemen". Zo wordt dat genoemd.

[Bonny]

Paul Vlaardingerbroek, hoogleraar familierecht aan de Universiteit van Tilburg, wil falende ouders het recht laten ontzeggen om het gezin met meer kinderen uit te breiden.
Vlaardingerbroek „Bij ouders die eerder in de fout zijn gegaan, kun je wel toezicht plaatsen als een nieuw kind wordt geboren. Maar willen we zo'n kind dat risico laten lopen?”, citeert het AD Vlaardingerbroek.

Wat denken we hiervan??

Moeilijk. Ja en ook weer nee. Eerst moet er een duidelijke definite van "falende ouders" zijn. Het gaat vaak om gezinnen uit een laag milieu, verstandelijk beperkt, werkloos, weinig of geen verstand van opvoeden, hygiëne etc. Dan kan ik me er wat van indenken. Anders is het 'dweilen met de kraan open'...

Ow ja? En wat te denken van chronisch zieken?

Daar had ik het niet over. Het gaat hierbij om gezinnen in schrijnende zaken, waarbij werkloosheid, laagopgeleid, mishandeling en verslaving hand in hand gaan. Hierdoor zijn ouders niet in staat om voor de kinderen te zorgen. Dat is dan al gebleken omdat de meeste kinderen al uit huis geplaatst zijn.

of elke ouder met een IQ van onder de 120? Al die domkoppen komen toch maar op het speciaal onderwijs terecht. Hebben we geen geld voor.

Je draaft een beetje door. Het gaat mij om wat ik hier net boven heb geschreven.

[Willem]

Wat denken we hiervan??

Moeilijk. Ja en ook weer nee. Eerst moet er een duidelijke definite van "falende ouders" zijn. Het gaat vaak om gezinnen uit een laag milieu, verstandelijk beperkt, werkloos, weinig of geen verstand van opvoeden, hygiëne etc. Dan kan ik me er wat van indenken. Anders is het 'dweilen met de kraan open'...

Ow ja? En wat te denken van chronisch zieken?

Daar had ik het niet over. Het gaat hierbij om gezinnen in schrijnende zaken, waarbij werkloosheid, laagopgeleid, mishandeling en verslaving hand in hand gaan. Hierdoor zijn ouders niet in staat om voor de kinderen te zorgen. Dat is dan al gebleken omdat de meeste kinderen al uit huis geplaatst zijn.

of elke ouder met een IQ van onder de 120? Al die domkoppen komen toch maar op het speciaal onderwijs terecht. Hebben we geen geld voor.

Je draaft een beetje door. Het gaat mij om wat ik hier net boven heb geschreven.

Ik probeer aan te geven hoe moeilijk - lees: onmogelijk - het is hiervoor criteria aan te leggen. Als dit gepraat is dus enkel hypothetisch en derhalve niet zo zinvol.