Vervreemd van het voorgeslacht
Vervreemd van het voorgeslacht
Ik geloof dat velen uit de (Oud) Gereformeerde Gemeenten en zij die zich verwant weten met de Hervormd-Gereformeerde stroming verre vervreemd zijn van de toonaangevende figuren in hun gemeenten van pak 'm beet 50-100 jaar terug. Zijn wij veranderd?
Ds. J. Fraanje (Geref. Gem.):
"O volk des Heeren (...) hebt u met Hem voor het oordeel Gods gestaan in de vierschaar, toen de waarheid en de gerechtigheid geëist werd en dat er aan de Goddelijke gerechtigheid genoeg. gedaan moest worden ? Met uw tranen en met uw bidden en zoeken en kermen wordt Gods wet niet voldaan en de waarheid niet verklaard.
Hebt u met Hem in het oordeel gestaan en bleef er toen niets anders over dan schuld en recht en is Hij u van de Vader ontdekt tot wijsheid, tot rechtvaardigheid, tot heiligmaking, en tot een volkomen verlossing?"
Ds. W.C. Lamain (Geref. Gem.)
"Ja, er komt wel eens een lichtstraal in hun ziel, soms wel eens een opening in het evangelie, een gezicht op Christus, maar Gods recht is niet voldaan; de schuld is niet verzoend, de vloek van de wet niet opgeheven. God geeft dat volk waar Hij de hand Zijner genade aan gelegd heeft, wel eens ruimte, zeker, dat geschied, maar zij lopen met een ongeredde ziel over de wereld. En bemoediging is geen oplossing. Zij staan met alles wat zij wel eens beleven mochten toch aan hun eigen kant, en dan is maar steeds de vraag hoe het nog eens aflopen zal.
Een geopenbaarde Christus is nog geen toegepaste Christus; en een belovend God, nog geen vervullend God. In de grootste donker, en onder de zwaarste bestrijdingen, dan geloven zij het wel dat het goed voor dat volk zal uitkomen, maar de vraag is, hoe zal het met hén gaan. Het blijft een persoonlijke zaak."
Ds. G. van Reenen:
"Maar als u nu iets van deze lessen doorgeleerd hebt, door de Heilige Geest, als u daar een welgevallen krijgt in de straffen van uw ongerechtigheid als u daar de Heere in Zijn heilig recht om u te verdoemen kan billijken, ja als u alleen zulk een God, die Zijn deugden niet straffeloos laat krenken, lief krijgt, al kost het dan ook uw leven, en als u dan daar zult staan als een radeloze, die de voltrekking van zijn vonnis afwacht, die meent de genadeslag te krijgen, dán zult u tot uw eeuwige verwondering ontdekt krijgen, dat Jezus die Weg is."
Ds. I. Kievit (herv.):
"Doch daar is dan in waarheid een zondaar gekomen op de grensscheiding. Door de wet aan de wet gestorven! Hij moet aanvaarden het vonnis van de wet. Werken heeft hij niet, die kan hij dus ook niet meer aanbieden. Gerechtigheid van een ander bezit hij niet, die kan hij dus evenmin tonen. Op een Verlosser wijzen kan hij niet, want Die is in het stervensmoment niet te zien. Waarom niet? Opdat het recht van de wet vervuld wordt.
Maar dan blijft er maar een mogelijkheid over. Welke mogelijkheid? Zich onvoorwaardelijk aan de vloek van de wet prijsgeven, als de standaard van de Goddelijke rechtvaardigheid. Zich onvoorwaardelijk prijsgeven aan die God, Die toornt in grote verbolgenheid. Aan het einde van de wet staat het onverbiddelijk vonnis van de wet, dat onze ondergang eist.
Het is van zo'n groot belang dit recht te verstaan, dat wij juist daarom er wat uitvoerig bij stilstaan. Dit is te meer nodig omdat de levende kennis van deze zaken zeer schaars is in onze dagen.
Op de grensscheiding! Er is een ogenblik in Zijn toorn! Op de grensscheiding gaapt de afgrond voor de voet van de zondaar. De beloften van het Evangelie kan hij niet aangrijpen, want dan zou hij zelfs hier wet en Evangelie vermengen. En dan was hij niet aan de wet gestorven."
Ds. L. Vroegindeweij (herv.):
"Zouden sommige groepen en personen dan een nagebootst geloof hebben, dominee? Dat zou wel eens kunnen zijn, Thomas. Waaraan weet ik dan of het mijne echt is? Als je bevindelijk aan je onmacht ontdekt bent geworden, en als je niet hebt kunnen geloven tot vereniging met Christus, totdat God je het geloof gaf. Dan ga je veilig, jongen."
Ik denk dat we dit soort prediking steeds meer aan het verliezen zijn in ons kerkelijk Nederland, dat er steeds minder bevinding komt. En degenen die het niet kennen, die briesen en uiten vijandschap tegen dat soort prediking. We roemen dat we van de Gereformeerde Gemeenten komen, dat we hervormd-gereformeerd zijn. Ondertussen mag het niet meer zo nauw, hoef je geen arme en verslagene van geest te zijn om geholpen te worden en opgericht te worden. Ondertussen wordt wedergeboorte na het geloof gesteld, omdat het anders ook zo'n moeilijke weg wordt. Het is in onze tijd steeds meer: "geloof geloof" zonder te vertellen dat het geloof enkel en alleen woont in een verbroken en verslagen hart en in welke weg wij Jezus leren kennen en onze eigengerechtigheid leren kennen als zonde. De wedergeboorte en onmacht worden gezien als obstakels. Ik vraag me wel eens af: kennen we nog zielsbevindelijk om gestorven te zijn aan de wet, de vloek mogen billijken en aanvaarden en door recht verlost te worden? Zijn we niet ver af van het voorgeslacht?
Ds. J. Fraanje (Geref. Gem.):
"O volk des Heeren (...) hebt u met Hem voor het oordeel Gods gestaan in de vierschaar, toen de waarheid en de gerechtigheid geëist werd en dat er aan de Goddelijke gerechtigheid genoeg. gedaan moest worden ? Met uw tranen en met uw bidden en zoeken en kermen wordt Gods wet niet voldaan en de waarheid niet verklaard.
Hebt u met Hem in het oordeel gestaan en bleef er toen niets anders over dan schuld en recht en is Hij u van de Vader ontdekt tot wijsheid, tot rechtvaardigheid, tot heiligmaking, en tot een volkomen verlossing?"
Ds. W.C. Lamain (Geref. Gem.)
"Ja, er komt wel eens een lichtstraal in hun ziel, soms wel eens een opening in het evangelie, een gezicht op Christus, maar Gods recht is niet voldaan; de schuld is niet verzoend, de vloek van de wet niet opgeheven. God geeft dat volk waar Hij de hand Zijner genade aan gelegd heeft, wel eens ruimte, zeker, dat geschied, maar zij lopen met een ongeredde ziel over de wereld. En bemoediging is geen oplossing. Zij staan met alles wat zij wel eens beleven mochten toch aan hun eigen kant, en dan is maar steeds de vraag hoe het nog eens aflopen zal.
Een geopenbaarde Christus is nog geen toegepaste Christus; en een belovend God, nog geen vervullend God. In de grootste donker, en onder de zwaarste bestrijdingen, dan geloven zij het wel dat het goed voor dat volk zal uitkomen, maar de vraag is, hoe zal het met hén gaan. Het blijft een persoonlijke zaak."
Ds. G. van Reenen:
"Maar als u nu iets van deze lessen doorgeleerd hebt, door de Heilige Geest, als u daar een welgevallen krijgt in de straffen van uw ongerechtigheid als u daar de Heere in Zijn heilig recht om u te verdoemen kan billijken, ja als u alleen zulk een God, die Zijn deugden niet straffeloos laat krenken, lief krijgt, al kost het dan ook uw leven, en als u dan daar zult staan als een radeloze, die de voltrekking van zijn vonnis afwacht, die meent de genadeslag te krijgen, dán zult u tot uw eeuwige verwondering ontdekt krijgen, dat Jezus die Weg is."
Ds. I. Kievit (herv.):
"Doch daar is dan in waarheid een zondaar gekomen op de grensscheiding. Door de wet aan de wet gestorven! Hij moet aanvaarden het vonnis van de wet. Werken heeft hij niet, die kan hij dus ook niet meer aanbieden. Gerechtigheid van een ander bezit hij niet, die kan hij dus evenmin tonen. Op een Verlosser wijzen kan hij niet, want Die is in het stervensmoment niet te zien. Waarom niet? Opdat het recht van de wet vervuld wordt.
Maar dan blijft er maar een mogelijkheid over. Welke mogelijkheid? Zich onvoorwaardelijk aan de vloek van de wet prijsgeven, als de standaard van de Goddelijke rechtvaardigheid. Zich onvoorwaardelijk prijsgeven aan die God, Die toornt in grote verbolgenheid. Aan het einde van de wet staat het onverbiddelijk vonnis van de wet, dat onze ondergang eist.
Het is van zo'n groot belang dit recht te verstaan, dat wij juist daarom er wat uitvoerig bij stilstaan. Dit is te meer nodig omdat de levende kennis van deze zaken zeer schaars is in onze dagen.
Op de grensscheiding! Er is een ogenblik in Zijn toorn! Op de grensscheiding gaapt de afgrond voor de voet van de zondaar. De beloften van het Evangelie kan hij niet aangrijpen, want dan zou hij zelfs hier wet en Evangelie vermengen. En dan was hij niet aan de wet gestorven."
Ds. L. Vroegindeweij (herv.):
"Zouden sommige groepen en personen dan een nagebootst geloof hebben, dominee? Dat zou wel eens kunnen zijn, Thomas. Waaraan weet ik dan of het mijne echt is? Als je bevindelijk aan je onmacht ontdekt bent geworden, en als je niet hebt kunnen geloven tot vereniging met Christus, totdat God je het geloof gaf. Dan ga je veilig, jongen."
Ik denk dat we dit soort prediking steeds meer aan het verliezen zijn in ons kerkelijk Nederland, dat er steeds minder bevinding komt. En degenen die het niet kennen, die briesen en uiten vijandschap tegen dat soort prediking. We roemen dat we van de Gereformeerde Gemeenten komen, dat we hervormd-gereformeerd zijn. Ondertussen mag het niet meer zo nauw, hoef je geen arme en verslagene van geest te zijn om geholpen te worden en opgericht te worden. Ondertussen wordt wedergeboorte na het geloof gesteld, omdat het anders ook zo'n moeilijke weg wordt. Het is in onze tijd steeds meer: "geloof geloof" zonder te vertellen dat het geloof enkel en alleen woont in een verbroken en verslagen hart en in welke weg wij Jezus leren kennen en onze eigengerechtigheid leren kennen als zonde. De wedergeboorte en onmacht worden gezien als obstakels. Ik vraag me wel eens af: kennen we nog zielsbevindelijk om gestorven te zijn aan de wet, de vloek mogen billijken en aanvaarden en door recht verlost te worden? Zijn we niet ver af van het voorgeslacht?
Ik denk niet dat we ver af gaan van ons voorgeslacht als we bovenstaande stukjes afwijzen. Het is steeds meer bevinding, en steeds minder bijbel als ik enkelen van de citaten van hierboven lees. Geef mij maar de (bijbelse) leer van de reformatie. Er is behoefte aan sola scriptura, sola fide en sola gratia (aleen de schrift, alleen door het geloof en alleen uit genade), aan een gezonde prediking met wet, evangelie en het bevel tot geloof en bekering.
[Aangepast op 25/5/04 door Dathenum]
[Aangepast op 25/5/04 door Dathenum]
Ik ben bang dat je gelijk hebt... Maar Gods Woord zal toch standhouden in eeuwigheid!Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Ik denk dat we dit soort prediking steeds meer aan het verliezen zijn in ons kerkelijk Nederland, dat er steeds minder bevinding komt. En degenen die het niet kennen, die briesen en uiten vijandschap tegen dat soort prediking. We roemen dat we van de Gereformeerde Gemeenten komen, dat we hervormd-gereformeerd zijn. Ondertussen mag het niet meer zo nauw, hoef je geen arme en verslagene van geest te zijn om geholpen te worden en opgericht te worden. Ondertussen wordt wedergeboorte na het geloof gesteld, omdat het anders ook zo'n moeilijke weg wordt. Het is in onze tijd steeds meer: "geloof geloof" zonder te vertellen dat het geloof enkel en alleen woont in een verbroken en verslagen hart en in welke weg wij Jezus leren kennen en onze eigengerechtigheid leren kennen als zonde. De wedergeboorte en onmacht worden gezien als obstakels. Ik vraag me wel eens af: kennen we nog zielsbevindelijk om gestorven te zijn aan de wet, de vloek mogen billijken en aanvaarden en door recht verlost te worden? Zijn we niet ver af van het voorgeslacht?
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
RJ,
Ik geloof dat velen uit de (Oud) Gereformeerde Gemeenten en zij die zich verwant weten met de Hervormd-Gereformeerde stroming verre vervreemd zijn van de toonaangevende figuren in hun gemeenten van pak 'm beet 50-100 jaar terug. Zijn wij veranderd?
Als dit het enige was wat er over te zeggen valt zou ik moeten zeggen dat ik hier van vervreemd ben, tenminste van sommigen.
Mag ik een vervolgvraag stellen. Is het vreemd dat ik na pakweg een aantal minuten in een leesdienst weet of ik een oudvader hoor of een predikant van een 50 jaar terug? Je kan nu wel stellen dat wíj een grens gepasseerd hebben, maar moeten we niet eerlijk concluderen dat er na de afscheiding bij velen een grens gepasseerd is. Daar is het snoer ‘bevinding – theologie’ doorgesneden. Dat heeft binnen de Verlichting geleid tot een verstandsgeloof en aan de andere zijde tot een verheffen van de bevinding boven het Woord.
In het algemeen houdt ik niet zo van die uitspraken ‘volk des Heeren of volk van God’. We erkennen of volmondig dat de gedoopte gemeente een gemeente des Heeren is of men ziet de verbrokenheid van de zichtbare gemeente en spreekt van ‘hoorders’ of ‘vrienden/vriendinnen’.
Als ik eerlijk moet zijn voel ik me nog het meest thuis bij Ds. Kievit, al weet ik dat hij bepaalde zaken anders uitspreekt, maar toch Ds. Kievit spreekt over een ‘grensscheiding’. De Wet grijnst hem aan. Hij is onder de Wet zolang hij de belofte van het Evangelie nog niet door het geloof omhelsd heeft. Dat is klare taal. De andere predikanten laat ik voor hun rekening RJ. Ik heb geen zin om de onwaarheden in hun argumentatie aan te wijzen. Één voorbeeld wil ik geven. Ds. Lamain spreekt van een volk wat nog aan hun eigen kant staat en die tevens een bemoediging op de weg ontvangen. Nu zal het best zo zijn dat de man zijn beleving geschikt heeft willen maken, maar we staan nooit en te nimmer meer voor eigen rekening als we door het kleinste geloof Christus deelachtig zijn. De man had beter in zijn prediking de sleutels van het hemelrijk mogen hanteren. Juist die mensen die zo weinig de troost van het Evangelie durven toe-eigenen moeten vertroost worden uit dat Woord. Dát is zijn taak. En ten andere wijzen op het aangrijpende van het verloren gaan. Het wijzen op de radicaliteit van de zonde. Benoem de zonde! Ook dat laatste missen we zo in deze preken. Het is zo een algemeen spreken over hoe God Zijn volk leidt. Weet je ze spreken dan over een prediking van een rijke Christus en een arme zondaar, maar het zal gaan of we in de prediking een rijke Christus hebben voor een arme zondaar.
Groeten,
Ik geloof dat velen uit de (Oud) Gereformeerde Gemeenten en zij die zich verwant weten met de Hervormd-Gereformeerde stroming verre vervreemd zijn van de toonaangevende figuren in hun gemeenten van pak 'm beet 50-100 jaar terug. Zijn wij veranderd?
Als dit het enige was wat er over te zeggen valt zou ik moeten zeggen dat ik hier van vervreemd ben, tenminste van sommigen.
Mag ik een vervolgvraag stellen. Is het vreemd dat ik na pakweg een aantal minuten in een leesdienst weet of ik een oudvader hoor of een predikant van een 50 jaar terug? Je kan nu wel stellen dat wíj een grens gepasseerd hebben, maar moeten we niet eerlijk concluderen dat er na de afscheiding bij velen een grens gepasseerd is. Daar is het snoer ‘bevinding – theologie’ doorgesneden. Dat heeft binnen de Verlichting geleid tot een verstandsgeloof en aan de andere zijde tot een verheffen van de bevinding boven het Woord.
In het algemeen houdt ik niet zo van die uitspraken ‘volk des Heeren of volk van God’. We erkennen of volmondig dat de gedoopte gemeente een gemeente des Heeren is of men ziet de verbrokenheid van de zichtbare gemeente en spreekt van ‘hoorders’ of ‘vrienden/vriendinnen’.
Als ik eerlijk moet zijn voel ik me nog het meest thuis bij Ds. Kievit, al weet ik dat hij bepaalde zaken anders uitspreekt, maar toch Ds. Kievit spreekt over een ‘grensscheiding’. De Wet grijnst hem aan. Hij is onder de Wet zolang hij de belofte van het Evangelie nog niet door het geloof omhelsd heeft. Dat is klare taal. De andere predikanten laat ik voor hun rekening RJ. Ik heb geen zin om de onwaarheden in hun argumentatie aan te wijzen. Één voorbeeld wil ik geven. Ds. Lamain spreekt van een volk wat nog aan hun eigen kant staat en die tevens een bemoediging op de weg ontvangen. Nu zal het best zo zijn dat de man zijn beleving geschikt heeft willen maken, maar we staan nooit en te nimmer meer voor eigen rekening als we door het kleinste geloof Christus deelachtig zijn. De man had beter in zijn prediking de sleutels van het hemelrijk mogen hanteren. Juist die mensen die zo weinig de troost van het Evangelie durven toe-eigenen moeten vertroost worden uit dat Woord. Dát is zijn taak. En ten andere wijzen op het aangrijpende van het verloren gaan. Het wijzen op de radicaliteit van de zonde. Benoem de zonde! Ook dat laatste missen we zo in deze preken. Het is zo een algemeen spreken over hoe God Zijn volk leidt. Weet je ze spreken dan over een prediking van een rijke Christus en een arme zondaar, maar het zal gaan of we in de prediking een rijke Christus hebben voor een arme zondaar.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
"Zijn we niet ver af van het voorgeslacht? "
Het ligt er maar aan wie je met het voorgeslacht bedoelt.
Met alle respect voor de namen die je noemt; maar als het gaat om het toetsen of we ver weg zijn van het voorgeslacht, zou ik onder de term "voorgeslacht" liever de mannen van de Reformatie, Nadere Reformatie en puritanisme scharen.
Laten we ons daaraan toetsen. Niet om af te geven op de andere namen, en ook niet uit vijandschap (jammer, waarom toch direct met dat woord gekomen..), maar omdat zij naar mijn vaste overtuiging meer licht in de waarheid van Gods Woord ontvangen hebben.
Daar gaat het om; is het naar het Woord.
En dan ben ik het wel met Niek eens dat er sinds de afscheiding inderdaad gedachten binnengekomen zijn die duidelijk afwijken van de theologie van onze oudvaders.
Dat betekend overigens niet dat hiermee de prediking van Gods recht niet aan de orde zou mogen komen.
Als er 1 ding is wat niet gemist kan worden is het juist dat aspect. Zonder Gods rechtvaardigheid en heiligheid zal de prediking van Christus nooit tot Zijn(!) recht komen!
In het licht van Gods recht word duidelijk wie wij zijn als gevallen Adamskinderen, die van onszelf geen enkele bestaansgrond voor God hebben; en die de eeuwige dood verdiend hebben.
Maar als we Gods recht prediken, dienen we vervolgens ook te wijzen op Hem die op Golgotha de hitte van Gods gramschap geblust heeft. Het recht Gods is in Christus volkomen bevredigd.
En wie als een schuldige en verloren zondaar iets van Hem mag zien in de belofte van het Evangelie. die mag ervaren dat er bij God, door Christus, in een weg van recht en gerechtigheid; een onuitputtelijke en grondeloze barmhartigheid is voor goddeloze, doodschuldige Adamskinderen.
En wie iets leert kennen van Gods recht in zijn of haar leven, en daarbij iets mag kennen van de Chrisu
Het ligt er maar aan wie je met het voorgeslacht bedoelt.
Met alle respect voor de namen die je noemt; maar als het gaat om het toetsen of we ver weg zijn van het voorgeslacht, zou ik onder de term "voorgeslacht" liever de mannen van de Reformatie, Nadere Reformatie en puritanisme scharen.
Laten we ons daaraan toetsen. Niet om af te geven op de andere namen, en ook niet uit vijandschap (jammer, waarom toch direct met dat woord gekomen..), maar omdat zij naar mijn vaste overtuiging meer licht in de waarheid van Gods Woord ontvangen hebben.
Daar gaat het om; is het naar het Woord.
En dan ben ik het wel met Niek eens dat er sinds de afscheiding inderdaad gedachten binnengekomen zijn die duidelijk afwijken van de theologie van onze oudvaders.
Dat betekend overigens niet dat hiermee de prediking van Gods recht niet aan de orde zou mogen komen.
Als er 1 ding is wat niet gemist kan worden is het juist dat aspect. Zonder Gods rechtvaardigheid en heiligheid zal de prediking van Christus nooit tot Zijn(!) recht komen!
In het licht van Gods recht word duidelijk wie wij zijn als gevallen Adamskinderen, die van onszelf geen enkele bestaansgrond voor God hebben; en die de eeuwige dood verdiend hebben.
Maar als we Gods recht prediken, dienen we vervolgens ook te wijzen op Hem die op Golgotha de hitte van Gods gramschap geblust heeft. Het recht Gods is in Christus volkomen bevredigd.
En wie als een schuldige en verloren zondaar iets van Hem mag zien in de belofte van het Evangelie. die mag ervaren dat er bij God, door Christus, in een weg van recht en gerechtigheid; een onuitputtelijke en grondeloze barmhartigheid is voor goddeloze, doodschuldige Adamskinderen.
En wie iets leert kennen van Gods recht in zijn of haar leven, en daarbij iets mag kennen van de Chrisu
Juist afgelopen zondag werd bij ons nog een preek van ds Lamain gelezen. Als tussenzang mochten we zingen "Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend, waarvan in druk 't vooruitzicht mij verheugde. Uw aangezicht, in gunst tot mij gewend, schenkt mij in ''t kort verzadiging van vreugde. De lieflijkheên van 't zalig hemelleven zal eeuwiglijk Uw rechterhand mij geven". En de eerste zin daarna was: "Wat zullen er hier weinigen zijn die dìt met hun hart mochten meezingen".Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Ik geloof dat velen uit de (Oud) Gereformeerde Gemeenten en zij die zich verwant weten met de Hervormd-Gereformeerde stroming verre vervreemd zijn van de toonaangevende figuren in hun gemeenten van pak 'm beet 50-100 jaar terug. Zijn wij veranderd?
Één voorbeeld wil ik geven. Ds. Lamain spreekt van een volk wat nog aan hun eigen kant staat en die tevens een bemoediging op de weg ontvangen. Nu zal het best zo zijn dat de man zijn beleving geschikt heeft willen maken, maar we staan nooit en te nimmer meer voor eigen rekening als we door het kleinste geloof Christus deelachtig zijn. De man had beter in zijn prediking de sleutels van het hemelrijk mogen hanteren. Juist die mensen die zo weinig de troost van het Evangelie durven toe-eigenen moeten vertroost worden uit dat Woord. Dát is zijn taak.
Het was alsof ik een klap in m'n gezicht kreeg. Als ik dan hiervan vervreemd ben, kan ik daar niet rouwig om zijn...
~~Soli Deo Gloria~~
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Laat het duidelijk zijn dat ik niet Gods recht afwijs, als wel de terminologie in de prediking als zou het zijn dat er een volkje is die in de prediking nog vóór het recht staat.
Als we vóór het recht Gods, ja als God Zijn eisend recht ons toont dan is het voor eeuwig omkomen of, of in het geloof het oog mogen slaan op Jezus Christus. Dat doen we niet als 'volk' maar als een doodwaardig zondaar, een goddeloze.
Het is van tweeën een, of we zijn in deze Godsontmoeting met Zijn recht aan de voeten van Jezus gebracht of we leven voort als Farao met een 'overtuiging'. De eerste is gebracht tot het leven, de laatste is gebleven in zijn dood.
Groeten,
Als we vóór het recht Gods, ja als God Zijn eisend recht ons toont dan is het voor eeuwig omkomen of, of in het geloof het oog mogen slaan op Jezus Christus. Dat doen we niet als 'volk' maar als een doodwaardig zondaar, een goddeloze.
Het is van tweeën een, of we zijn in deze Godsontmoeting met Zijn recht aan de voeten van Jezus gebracht of we leven voort als Farao met een 'overtuiging'. De eerste is gebracht tot het leven, de laatste is gebleven in zijn dood.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Inderdaad Niek, net alsof geloven een collectief gebeuren is...Alsof 'Gods volk' de waarheid in pacht heeft: vraag het maar eens aan Gods volk...Kun je het niet beter in de Bijbel opzoeken...?
Ja, men spreekt van een Christus prediking zonder dat Hij genoemd wordt. En voor het geval mensen nu meteen beginnen te roepen dta ik negatief ben en aan het overdrijven...helaas niet, ik heb het thuis vaak genoeg mee gemaakt. Je wordt om de oren geslagen met rijmpjes en versjes, maar Christus laat men niet zien, dat is alleen voor Gods volk, en die weten het wel, he, wordt er dan nog net gezegd..
Ik heb dan inderdaad liever de puriteinen, die, al zijn ze errug scherp, en wijzen ze de zonden aan, toch ook klaarstaan met de liefde van Christus, die nou laten zien dat er vergeving mogelijk is...ja, ook voor de grootste der zondaren, ook voor degenen die zich nou geen zondaar voelen. Dan wort er gewezen op die Leraar die ons kan en wil onderwijzen, die 'nabij is de ziel die tot Hem zucht, Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht...hun bede heeft Hij nimmer afgewezen'!
Dat is dan toch veel rijker? En dat dat 50 of 100 jaar geleden niet meer zo gehoord werd...nou, dan is het toch niet moeilijk een keuze te maken? Ik ben helemaal niet tegen een bevindelijke prediking, maar dan wel graag Bijbels bevindelijk....
Ja, men spreekt van een Christus prediking zonder dat Hij genoemd wordt. En voor het geval mensen nu meteen beginnen te roepen dta ik negatief ben en aan het overdrijven...helaas niet, ik heb het thuis vaak genoeg mee gemaakt. Je wordt om de oren geslagen met rijmpjes en versjes, maar Christus laat men niet zien, dat is alleen voor Gods volk, en die weten het wel, he, wordt er dan nog net gezegd..
Ik heb dan inderdaad liever de puriteinen, die, al zijn ze errug scherp, en wijzen ze de zonden aan, toch ook klaarstaan met de liefde van Christus, die nou laten zien dat er vergeving mogelijk is...ja, ook voor de grootste der zondaren, ook voor degenen die zich nou geen zondaar voelen. Dan wort er gewezen op die Leraar die ons kan en wil onderwijzen, die 'nabij is de ziel die tot Hem zucht, Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht...hun bede heeft Hij nimmer afgewezen'!
Dat is dan toch veel rijker? En dat dat 50 of 100 jaar geleden niet meer zo gehoord werd...nou, dan is het toch niet moeilijk een keuze te maken? Ik ben helemaal niet tegen een bevindelijke prediking, maar dan wel graag Bijbels bevindelijk....
Ik mag ook graag het werk van Christus door de Heilige Geest ook graag horen van kansel, vrienden. Wat RJ citeerde is niets anders dan het werk van Christus in een zondaar.
Vervreemd van het voorgeslacht wil ik niet zeggen.
De bevindingen van oude schrijvers hoor ik nu ook nog wel vaak in de Evangelie prediking. Als ik aan oude schrijvers denk, dan denk ik o.a. aan: Van der Groe, Smijtegelg enzv. Vandaag zocht ik naar een preek van ds. D.J. Budding waarin hij zei, dat het sow proces satanswerk was. En dat het Samen op Weg was naar Rome! Maar in die preek kwamen ook dezelfde bevindingen voor zoals de oude schrijvers het in hun woorden zeiden.
Ik zal nog een aantal predikanten noemen die allemaal exact dezelfde bevindelijke taal preken, hoewel allemaal wel in eigen woorden. De één laat het wel wat duidelijker voorkomen dan de ander, maar in de weg van wedergeboorte, rechtvaardigmaking en heiligmaking is alles gelijk. Het is wel mager, dat mag gezegd worden, maar ze zijn er nog. Hoewel de ene predikant het wel schriftuurlijker kan onderbouwen dan de andere. Alle genoemde predikanten heb ik meerdere malen gehoord. Ik heb mijn eigen bevinding achteraf in hun prediking mogen herkennen. Niets iets wat ongelukkig maakt, maar het is wel een zandgrond om daarop te rusten.
Ds. W. Pieters
Ds D. Heemskerk
Ds. K. Veldman
Ds. C. Stelwagen
Ds. B. Reinders
Ds. A.C. Rijken
Ds. W. J. op ’t Hof
Ds. L. Schaafsma
Ds. W. Roos
Ds. Zweistra
Ds. Tj. de Jong
Ds. G.W. Nijhof
Ds. W.J. Teunissen
Ds. J.H.C. Olie
Ds. P. den Ouden
Ds. R.P. van Rooijen
ds. J. J. Roodsant
Ds. A. Vlietstra
Ds. A. den Hartog
Ds. M. van Kooten
Ds. G. van Wijk
Ds. L. Groenenberg
Ds. P. de Vries
Ds. J. van Rossem
Ds. N.P.J. Kleiberg
Ds. J. D. Heikamp
Ds. H. de Bode
Ds. G. Meuleman
Kand. G.J. Blankers
kand. H. Juffer
Kand. H. Lassche
Vervreemd van het voorgeslacht wil ik niet zeggen.
De bevindingen van oude schrijvers hoor ik nu ook nog wel vaak in de Evangelie prediking. Als ik aan oude schrijvers denk, dan denk ik o.a. aan: Van der Groe, Smijtegelg enzv. Vandaag zocht ik naar een preek van ds. D.J. Budding waarin hij zei, dat het sow proces satanswerk was. En dat het Samen op Weg was naar Rome! Maar in die preek kwamen ook dezelfde bevindingen voor zoals de oude schrijvers het in hun woorden zeiden.
Ik zal nog een aantal predikanten noemen die allemaal exact dezelfde bevindelijke taal preken, hoewel allemaal wel in eigen woorden. De één laat het wel wat duidelijker voorkomen dan de ander, maar in de weg van wedergeboorte, rechtvaardigmaking en heiligmaking is alles gelijk. Het is wel mager, dat mag gezegd worden, maar ze zijn er nog. Hoewel de ene predikant het wel schriftuurlijker kan onderbouwen dan de andere. Alle genoemde predikanten heb ik meerdere malen gehoord. Ik heb mijn eigen bevinding achteraf in hun prediking mogen herkennen. Niets iets wat ongelukkig maakt, maar het is wel een zandgrond om daarop te rusten.
Ds. W. Pieters
Ds D. Heemskerk
Ds. K. Veldman
Ds. C. Stelwagen
Ds. B. Reinders
Ds. A.C. Rijken
Ds. W. J. op ’t Hof
Ds. L. Schaafsma
Ds. W. Roos
Ds. Zweistra
Ds. Tj. de Jong
Ds. G.W. Nijhof
Ds. W.J. Teunissen
Ds. J.H.C. Olie
Ds. P. den Ouden
Ds. R.P. van Rooijen
ds. J. J. Roodsant
Ds. A. Vlietstra
Ds. A. den Hartog
Ds. M. van Kooten
Ds. G. van Wijk
Ds. L. Groenenberg
Ds. P. de Vries
Ds. J. van Rossem
Ds. N.P.J. Kleiberg
Ds. J. D. Heikamp
Ds. H. de Bode
Ds. G. Meuleman
Kand. G.J. Blankers
kand. H. Juffer
Kand. H. Lassche
Liever Turks dan Paaps
Hier is al zo vaak over gesproken in de discussies. Alsof je bevinding afwijst als je hier niet helemaal achter kunt staan!
Vreemd dat dergelijke uitspraken niet terug zijn te vinden bij de oudvaders. Maar wel bevinding!
Waarom staan in Gods Woord niet dergelijke uitdrukkingen? Waarom staat in de bijbel niet een schema van dergelijke bekeringen? Vroeger was ik er een groot voorstander van, maar in de loop van de tijd kon ik er niet meer mee uit de voeten. Omdat Christus Zelf er in gemist wordt.
PS.: Matthijs, zijn dit de enige predikanten uit de NHK die je bevindelijk hebt horen preken? Onlangs was ds. Groenenberg bij ons en die preekte hetzelfde als onze eigen ds.! En zeker niet die uitdrukkingen die RJ plaatste
[Aangepast op 25/5/04 door Lecram]
Vreemd dat dergelijke uitspraken niet terug zijn te vinden bij de oudvaders. Maar wel bevinding!
Waarom staan in Gods Woord niet dergelijke uitdrukkingen? Waarom staat in de bijbel niet een schema van dergelijke bekeringen? Vroeger was ik er een groot voorstander van, maar in de loop van de tijd kon ik er niet meer mee uit de voeten. Omdat Christus Zelf er in gemist wordt.
PS.: Matthijs, zijn dit de enige predikanten uit de NHK die je bevindelijk hebt horen preken? Onlangs was ds. Groenenberg bij ons en die preekte hetzelfde als onze eigen ds.! En zeker niet die uitdrukkingen die RJ plaatste
[Aangepast op 25/5/04 door Lecram]
Beste RJ, beluister eerst even navolgende lezing. deze lezing, en daarvan nr. 3
Ik denk dat je daar wel mee kan instemmen en ook de 'vijanden' van een bevindelijke prediking. Mochten ze dat niet zijn horenze misschien niet in 'onze' hoek thuis. Deze prediking is m.i. dé prediking die moet klinken vanaf onze preekstoelen en ik denk dat de prediking die jij aanhaalt niet helemaal overeenkomt met de definitie die de ds. er aan geeft. Om een voorbeeld te noemen, in onze gemeente wordt zeer regelmatig een van de door jou aangehaalde predikanten gelezen. Nou kan ik me vergissen [en dat hoop ik van harte] maar die preken gingen eigenlijk alleen maar over 'het volk des Heeren' en dat is niet de prediking die ik mis [en ik ben geen vijand van bevindelijke prediking]
Beste Matthijs, is dat lijstje van jou nou de lijst van predikanten die de HNHK vormen of een lijst van predikanten die nog bevindelijk preken? Ik zie niet zoveel verschil. Maak ook eens een lijstje die gedateerd is van voor 12 december 2003 dan kom je wat geloofwaardiger over.
[Aangepast op 26/5/04 door Egbert]
Ik denk dat je daar wel mee kan instemmen en ook de 'vijanden' van een bevindelijke prediking. Mochten ze dat niet zijn horenze misschien niet in 'onze' hoek thuis. Deze prediking is m.i. dé prediking die moet klinken vanaf onze preekstoelen en ik denk dat de prediking die jij aanhaalt niet helemaal overeenkomt met de definitie die de ds. er aan geeft. Om een voorbeeld te noemen, in onze gemeente wordt zeer regelmatig een van de door jou aangehaalde predikanten gelezen. Nou kan ik me vergissen [en dat hoop ik van harte] maar die preken gingen eigenlijk alleen maar over 'het volk des Heeren' en dat is niet de prediking die ik mis [en ik ben geen vijand van bevindelijke prediking]
Beste Matthijs, is dat lijstje van jou nou de lijst van predikanten die de HNHK vormen of een lijst van predikanten die nog bevindelijk preken? Ik zie niet zoveel verschil. Maak ook eens een lijstje die gedateerd is van voor 12 december 2003 dan kom je wat geloofwaardiger over.
[Aangepast op 26/5/04 door Egbert]
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Ja ze richten hun prediking naar de gelovigen [de gemeente] maar ging niet over de gelovigen.Oorspronkelijk gepost door lily
Egbert,
Waneer jij de bijbel goed leezd,
dan jij zal zien dat de apostelen
heb altijd naar de believers
gepreekt.
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.