Geachte forummers.
Het is vandaag 17 Tishri, Israël viert in deze dagen het loofhuttefeest:

7. Het Loofhuttenfeest:
33 En de Heer sprak tot Mozes, zeggende:
‘34 Spreek tot de kinderen Israëls, zeggende: Op den vijftienden dag dezer zevende maand is het feest der Loofhutten voor den Heer, zeven dagen.
35 De eerste dag zal heilig zijn, op welken gij samenkomt; geen dienstwerk zult gij doen.
36 Zeven dagen zult gij aan den Heer offeren; de achtste dag zal ook heilig zijn, op welken gij samenkomt, en gij zult uw offer den Heer brengen, want het is de dag der vergadering; geen dienstwerk zult gij doen.
37 Dit zijn de feesten des Heren, welke gij voor heilig zult houden en op welke gij zult samenkomen, om aan den Heer te offeren brandoffer, spijsoffer, drankoffer, slachtoffer en andere offers, elk op zijnen dag;
38 behalve de sabbatten des Heren, en uwe gaven, en alle geloften en vrijwillige gaven, welke gij den Heer geven zult.
39 Maar op den vijftienden dag der zevende maand, als gij de opbrengst van het land hebt ingezameld, zult gij het feest des Heren houden zeven dagen lang; op den eersten dag is het sabbat, en op den achtsten dag is het ook sabbat.
40 En gij zult op den eersten dag nemen vruchtdragende takken van schone bomen, palmtakken en twijgen van dichte bomen, alsook beekwilgen; en zeven dagen zult gij vrolijk zijn voor den Heer, uwen God.
41 En alzo zult gij den Heer dat feest jaarlijks houden, zeven dagen. Dit zal ene eeuwige inzetting zijn voor uwe nakomelingen, om het in de zevende maand zo te vieren.
42 Zeven dagen zult gij in loofhutten wonen; wie een inboorling in Israël is, zal in loofhutten wonen,
43 opdat uwe nakomelingen weten, dat Ik de kinderen Israëls heb laten wonen in hutten, toen Ik hen uit Egypteland voerde, Ik, de Heer, uw God’.

Dit feest wijst op de tijd van Israëls heerlijkheid in de laatste dagen en vormt een passend en schoon besluit van de feestencyclus. De oogst was binnen, het werk gedaan en de voorraadschuren waren ruim voorzien en Jahweh wilde dat Zijn volk aan hun blijdschap uiting zou geven. Van de dagen van Jozua tot Nehemia werd het Loofhuttenfeest geen enkele maal gevierd Neh. ( 8:18 ). Welk een verkwikking moet het geweest zijn voor de teruggekeerde ballingen die hun harpen aan de wilgen van Babel gehangen hadden om zich nu weer in de schaduw van de wilgen van Kanaän te bevinden. Het Loofhuttenfeest is een type van de tijd wanneer de herstelde stammen van Israël zullen rusten in die loofhutten in het duizendjarig rijk. Jahweh, de God van Israël, zal dit voor hen tot stand brengen in het land dat Hij gezworen heeft voor eeuwig naan Abraham en zijn zaad te zullen geven. Zalig ogenblijk wanneer zij die op de aarde zijn en zij die in de hemel zijn elkaar zullen ontmoeten zoals aangeduid wordt door de ‘eerste dag’en de ‘achtste dag’ van het loofhutten feest: (Hos.2:20,21) ‘In dien tijd, spreekt de Heer, zal Ik verhoren; Ik zal den hemel verhoren, en de hemel zal de aarde verhoren; en de aarde zal het koren, den most en de olie verhoren, en die zullen Jizreël verhoren’.

Er is een tekst in het laatste hoofdstuk van Zacharia, die heel duidelijk bewijs dat de ware viering van het Loofhuttenfeest tot de laatste dagen behoort: 16: ‘En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten’.

Wat een schouwspel! En dat wil men geheel ten onrechte van zijn bijzondere schoonheid beroven door het te verklaren met behulp van z.g.n.’vergeestelijken’! Jeruzalem betekent Jeruzalem, volken betekenen volken, en het Loofhuttenfeest het Loofhuttenfeest. En het loofhuttenfeest zal nog eens in Kanaän worden gevierd, en de verloste volken zullen daarheen trekken om aan de heerlijke en heilige feestelijkheden deel te nemen. De lijdenstijd van Jeruzalem zal dan ten einde zijn, het krijgsrumoer zal verstommen. De zwaarden en speren zullen omgesmeed woerden tot vreedzame landbouwwerktuigen. De Israëlieten zullen rusten onder de schaduw van hun wijnstokken en vijgebomen, en de gehele aardezal zich verblijden in de heerschappij van de ‘Vredevorst’.De onfeilbare bladzijden van de Schrift stellen dit in het vooruitzicht; de typen schaduwen het af , de profeten voorzeggen het, het geloof neemt het aan, en de hoop ziet er naar uit.

Bronvermelding: C.H.Mackintosh aant.op Leviticus
criticus

criticus schreef:Geachte forummers.
Het is vandaag 17 Tishri, Israël viert in deze dagen het loofhuttefeest:

7. Het Loofhuttenfeest:
33 En de Heer sprak tot Mozes, zeggende:
‘34 Spreek tot de kinderen Israëls, zeggende: Op den vijftienden dag dezer zevende maand is het feest der Loofhutten voor den Heer, zeven dagen.
35 De eerste dag zal heilig zijn, op welken gij samenkomt; geen dienstwerk zult gij doen.
36 Zeven dagen zult gij aan den Heer offeren; de achtste dag zal ook heilig zijn, op welken gij samenkomt, en gij zult uw offer den Heer brengen, want het is de dag der vergadering; geen dienstwerk zult gij doen.
37 Dit zijn de feesten des Heren, welke gij voor heilig zult houden en op welke gij zult samenkomen, om aan den Heer te offeren brandoffer, spijsoffer, drankoffer, slachtoffer en andere offers, elk op zijnen dag;
38 behalve de sabbatten des Heren, en uwe gaven, en alle geloften en vrijwillige gaven, welke gij den Heer geven zult.
39 Maar op den vijftienden dag der zevende maand, als gij de opbrengst van het land hebt ingezameld, zult gij het feest des Heren houden zeven dagen lang; op den eersten dag is het sabbat, en op den achtsten dag is het ook sabbat.
40 En gij zult op den eersten dag nemen vruchtdragende takken van schone bomen, palmtakken en twijgen van dichte bomen, alsook beekwilgen; en zeven dagen zult gij vrolijk zijn voor den Heer, uwen God.
41 En alzo zult gij den Heer dat feest jaarlijks houden, zeven dagen. Dit zal ene eeuwige inzetting zijn voor uwe nakomelingen, om het in de zevende maand zo te vieren.
42 Zeven dagen zult gij in loofhutten wonen; wie een inboorling in Israël is, zal in loofhutten wonen,
43 opdat uwe nakomelingen weten, dat Ik de kinderen Israëls heb laten wonen in hutten, toen Ik hen uit Egypteland voerde, Ik, de Heer, uw God’.

Dit feest wijst op de tijd van Israëls heerlijkheid in de laatste dagen en vormt een passend en schoon besluit van de feestencyclus. De oogst was binnen, het werk gedaan en de voorraadschuren waren ruim voorzien en Jahweh wilde dat Zijn volk aan hun blijdschap uiting zou geven. Van de dagen van Jozua tot Nehemia werd het Loofhuttenfeest geen enkele maal gevierd Neh. ( 8:18 ). Welk een verkwikking moet het geweest zijn voor de teruggekeerde ballingen die hun harpen aan de wilgen van Babel gehangen hadden om zich nu weer in de schaduw van de wilgen van Kanaän te bevinden. Het Loofhuttenfeest is een type van de tijd wanneer de herstelde stammen van Israël zullen rusten in die loofhutten in het duizendjarig rijk. Jahweh, de God van Israël, zal dit voor hen tot stand brengen in het land dat Hij gezworen heeft voor eeuwig naan Abraham en zijn zaad te zullen geven. Zalig ogenblijk wanneer zij die op de aarde zijn en zij die in de hemel zijn elkaar zullen ontmoeten zoals aangeduid wordt door de ‘eerste dag’en de ‘achtste dag’ van het loofhutten feest: (Hos.2:20,21) ‘In dien tijd, spreekt de Heer, zal Ik verhoren; Ik zal den hemel verhoren, en de hemel zal de aarde verhoren; en de aarde zal het koren, den most en de olie verhoren, en die zullen Jizreël verhoren’.

Er is een tekst in het laatste hoofdstuk van Zacharia, die heel duidelijk bewijs dat de ware viering van het Loofhuttenfeest tot de laatste dagen behoort: 16: ‘En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden den Koning, den HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der loofhutten’.

Wat een schouwspel! En dat wil men geheel ten onrechte van zijn bijzondere schoonheid beroven door het te verklaren met behulp van z.g.n.’vergeestelijken’! Jeruzalem betekent Jeruzalem, volken betekenen volken, en het Loofhuttenfeest het Loofhuttenfeest. En het loofhuttenfeest zal nog eens in Kanaän worden gevierd, en de verloste volken zullen daarheen trekken om aan de heerlijke en heilige feestelijkheden deel te nemen. De lijdenstijd van Jeruzalem zal dan ten einde zijn, het krijgsrumoer zal verstommen. De zwaarden en speren zullen omgesmeed woerden tot vreedzame landbouwwerktuigen. De Israëlieten zullen rusten onder de schaduw van hun wijnstokken en vijgebomen, en de gehele aardezal zich verblijden in de heerschappij van de ‘Vredevorst’.De onfeilbare bladzijden van de Schrift stellen dit in het vooruitzicht; de typen schaduwen het af , de profeten voorzeggen het, het geloof neemt het aan, en de hoop ziet er naar uit.

Bronvermelding: C.H.Mackintosh aant.op Leviticus
criticus

Let wel, er staat de OVERGEBLEVENEN der heidenen!

Let wel, er staat de OVERGEBLEVENEN der heidenen!

Zeker, zoals er ook overblijfsel van Israël staat. Maar dat neemt niet weg dat het niet over enkelingen, maar over een grote menigte die reprensentatief voor Israël en hele volken staat. Als wij geloven dat God Zijn kerk behoudt weten wij ook dat daar niet elk belijdend lid onder verstaan moet worden h.gr.criticus

“Izaac da Costa: “Joden verwachten herstel maar kennen de Hersteller niet. Wij kennen de Hersteller maar verwachten herstel niet.”

Deut. 16:14 (en 14:22-27) Kan je je voorstellen een opdracht om vrolijk te zijn. Hét feest, het loofhuttenfeest, kent een gebod tot vrolijkheid:
“Gij zult vrolijk zijn op uw feest (ja het word took nog ONS feest genoemd, want een geschenk, we krijgen het in eigen handen). En niet alleen jijzelf ook het personeel, de gastarbeider of de asielzoeker, en weduwen en wezen onder ons, vieren het feest mee.” “Niet met lege handen weliswaar, breng mee wat de Heere u gegeven hebt, en geniet ervan voor het Aangezicht van de Heere.”
Dat doen we vanavond op onze eigen manier. In afwachting van de komst van de Heere Jezus en het herstel van alles, ook van het loofhuttenfeest in het land. Ik zie er naar uit.!
Laat deze viering een klein voorproefje mogen zijn van de vernieuwde aarde. We wonen in ‘tijdelijke’ hutten, we slaan onze pinnen niet te vast in. We zijn op weg naar het beloofde Koninkrijk. Waar Jesjoea de grote Tegenwoordige/Aanwezige zal zijn.
Laten we Paulus gehoorzamen vanavond (en niet alleen vanavond): “ Verblijd u in de hoop!!” Rom 12:12a
Dat is in de geest die heerlijkheid al naar je toehalen. Wij vertegenwoordigen eigenlijk het komende Koninkrijk. Wij zijn als het goed is de personificatie van de hoop van de hele schepping. Als wij geen blijdschap hebben om de hoop van deze wereld, wie dan wel, wat blijft er dan over? Nepblijdschap of opgeklopte blijdschap om dingen/ervaringen die voorbijgaan?
Op dit feest nu gericht op de heerlijke Messiaanse tijd met Jesjoea als Koning aanwezig; tegenwoordig, weer bij ons. Dat betekent “parousia’ trouwens.
(Niet zoals overal over Thess. wordt gedacht, zijn binnenkomst, intocht of aankomst. Maar zijn ‘tegenwoordigheid’ )
Er komt zo’n heerlijke tijd voor Israël en die met haar door Jesjoea verbonden zijn én die geschreven staan ten leven te Jeruzalem.
Jes. 4:2 en 3: “Te dien dage zal des Heeren spruit/plant (Tsemach) tot sieraad en tot Kavod (heerlijkheid) en de vrucht van de aarde tot voortreffelijkheid en tot versiering ....voor hen die het ontkomen zullen in Israël. En het zal geschieden dat de overgeblevene in Sion en de overgelatene in Jeruzalem zal heilig geheten worden, een ieder, die geschreven is ten leven te Jeruzalem.”(dat laatste niet verder op ingaan, maar wel wezenlijk; waar je ingeschreven bent; In Babylon/Rome of in Jeruzalem.

De loofhut een garantie van de tijd van Herstel, zoals door de profeten van Oude en Nieuwe Verbond geleerd. Ja ook nieuwe. Het is niet zo dat de profeten het hebben over de aarde met Israel en haar Messias in het middelpunt en Openbaring gaat over de bestemming; de hemel.
Dat is uberhaupt een misvatting. Niet de hemel is onze bestemming, maar het Koninkrijk van God.
Er staat in Lukas in gelijkenis, een zoon ging uit om het Koninkrijk te ontvangen en weder te keren Lukas 19:12.
(Als je profeten en Openbaring bestudeert dan zul je zien dat de beelden van de toekomst van Openbaring en de profeten parallel lopen)

Jullie weten ondertussen allemaal wel dat er staat in Zacharia 14:16;
“Dat de overgebleven heidenen (nadat dus het oordeel over Babylon, Rome is voltrokken en volgens Openb. 1/3 deel van de mensheid is omgekomen) die tegen Jeruzalem gekomen zullen zijn, van jaar tot jaar optrekken zullen om aan te bidden de Koning, de Heere der heirscharen en om te vieren het feest der loofhutten.”
Dat zal me wat zijn, geen wereldwijde vuurwerk zoals bij de eeuwwisseling en elk jaar tijdens het midwinterfeest/oudnieuwjaar, maar optrekken naar Jeruzalem om de Heere te aanbidden, geweldig.

Dat doen we vanavond op onze eigen manier. In afwachting van de komst van de Heere Jezus en het herstel van alles, ook van het loofhuttenfeest in het land. Ik zie er naar uit.!

En waarom vanavond, het Loofhuttenfeest begint toch op de 15e Tishri en duurt toch zeven dagen? Of is het toch zo dat dit feest alleen bij Israël en niet bij de Gemeente past zoals 4 en 5 mei alleen bij Nederland passen? Het heeft altijd rampzalige gevolgen zowel voor de Gemeente als voor Israël gehad als de Gemeente haar eigen identiteit vergat en in de huid van Israël kroop.

(Niet zoals overal over Thess. wordt gedacht, zijn binnenkomst, intocht of aankomst. Maar zijn ‘tegenwoordigheid’ )

In de Thess. brieven heeft het woord parousia evanals in Matt. 24 de betekenis van komst of toekomst. In o.a. 2 Kor.10: 10 en in Fill.2:12 wordt het idd. gebruikt voor tegenwoordigheid.
m.vr.gr: criticus

criticus schreef:

Dat doen we vanavond op onze eigen manier. In afwachting van de komst van de Heere Jezus en het herstel van alles, ook van het loofhuttenfeest in het land. Ik zie er naar uit.!

En waarom vanavond, het Loofhuttenfeest begint toch op de 15e Tishri en duurt toch zeven dagen? Of is het toch zo dat dit feest alleen bij Israël en niet bij de Gemeente past zoals 4 en 5 mei alleen bij Nederland passen? Het heeft altijd rampzalige gevolgen zowel voor de Gemeente als voor Israël gehad als de Gemeente haar eigen identiteit vergat en in de huid van Israël kroop.

(Niet zoals overal over Thess. wordt gedacht, zijn binnenkomst, intocht of aankomst. Maar zijn ‘tegenwoordigheid’ )

In de Thess. brieven heeft het woord parousia evanals in Matt. 24 de betekenis van komst of toekomst. In o.a. 2 Kor.10: 10 en in Fill.2:12 wordt het idd. gebruikt voor tegenwoordigheid.
m.vr.gr: criticus

Ik dacht het hele citaat van Da Costa was, maar alleen de bovenste regel is van hem. De rest is van een ander, sorry, ik had het kritischer moeten lezen, voordat ik het plaatste. Het gaaat hier om een gemeente die in Nederland het loofhuttenfeest wil vieren Dat verklaart "waarom vanavond".

Hieronder nog een citaat van Da Costa:
Izaac da Costa zegt zo treffend: “ Het kleine zendingswerk is geschiedt, het grote moet nog geschieden en het zal geschieden door Israël. God zal dit volk tot een volk van zendelingen maken, die de wereld zullen overstromen met geloof (gelijk zij het nu doen met ongeloof). Heerlijke tijd die wij verwachten en biddend werkend inwachten want men moet niet stil zitten, nee maar al het werk van de chr. kerk is nog slechts een feest der eerstelingen, een Pinksterfeest (een sjavoe’ot), de zending van Israël zal het loofhuttenfeest, het feest van de volle oogst zijn.
De vroege regen is er, de spade regen zal komen. Nu liggen nog de volken op hun droesem, maar Israel zal de grote hefboom van al de volken zijn.

Ik dacht het hele citaat van Da Costa was, maar alleen de bovenste regel is van hem. De rest is van een ander, sorry, ik had het kritischer moeten lezen, voordat ik het plaatste. Het gaaat hier om een gemeente die in Nederland het loofhuttenfeest wil vieren Dat verklaart "waarom vanavond".

Dat zal vermoedelijk wel een messiaanse gemeente geweest zijn, en dan is er niets mis mee.De Jood blijft ook na zijn bekering een Jood die een andere relatie met de Tora heeft dan de gelovigen uit de heidenen die nooit onder de wet geweest zijn. criticus