Anonieme brieven

[Mara]

Meteen maar een topic van maken dan.
Wij zijn ook wel eens geschaad door een anonieme brief.
Iemand had een ernstige beschuldiging geuit over mijn a.s man en mij.
Wij moesten bij de kerkenraad komen en men vertelde ons over deze brief, of dat waar was ?
Nee, het was niet waar.
Maar er kwam zoveel gezeur en gezanik, welles nietes van, dat het flink bakkeleien werd.
Zelfs onze ouders werden er bij betrokken.
Ik vond het heel erg dat een k.r. op basis van geroddel uit een anonieme brief, ons vragen ging stellen over ons leven.
Wij konden met open vizier ontkennen dat het niet waar was.
Toch bleef de achterdocht.
Ik heb dat ook gezegd, dat jullie met een anonieme brief aan de gang gaan, ons op het matje roepen, wij ontkennen het, toch geloven jullie ons kennelijk niet.
Vele jaren later hadden wij een gesprek met een ouderling, die destijds in de k.r. zat en hij vond het verschrikkelijk dat dat gebeurd was.
Het was vals geroddel. Zij waren er inmiddels achter wie het was.
Wij ook (voor 99% dan)
Wij waren nog jong en onervaren, zal ik maar zeggen, nu zou zoiets mij echt niet overkomen.
Maar wat vinden jullie van het gegeven dat een k.r. met een anonieme brief aan de gang gaat ?

[memento]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

[Orchidee]

Ik heb het nog nooit "bij de hand gehad" dus kan er niet over mee praten.
Ik vind anonieme brieven/mails of what ever toch misselijk

[artistiek]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Het is zelfs zo dat men on-ondertekende brieven als niet geschreven mag beschouwen.

[Luther]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Precies.
Datzelfde moet gelden voor een ondertekende brief die over een derde gaat en waarbij is komen vast te staan dat de brievenschrijver nog niet de weg van Mattheüs 18 heeft bewandeld.

[Marco]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Precies.
Datzelfde moet gelden voor een ondertekende brief die over een derde gaat en waarbij is komen vast te staan dat de brievenschrijver nog niet de weg van Mattheüs 18 heeft bewandeld.

Niet helemaal: de schrijver van die ondertekende brief dient bezocht te worden (de anonieme ook maar dat is wat lastiger)...

[memento]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Precies.
Datzelfde moet gelden voor een ondertekende brief die over een derde gaat en waarbij is komen vast te staan dat de brievenschrijver nog niet de weg van Mattheüs 18 heeft bewandeld.

Er zijn uitzonderingen waarin de weg van Mattheüs 18 NIET bewandeld mag worden, namelijk lopende misdrijven tegen mensen die zich niet kunnen verweren (kinderen, gehandicapten). Ik denk concreet aan incest. In zo'n geval is er maar 1 weg: niet praten, maar aangifte.

[Willem]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Precies..

En negeren van annonieme brieven betekent ook dat het niet wordt doorvertelt aan anderen.

Datzelfde moet gelden voor een ondertekende brief die over een derde gaat en waarbij is komen vast te staan dat de brievenschrijver nog niet de weg van Mattheüs 18 heeft bewandeld.
Er zijn uitzonderingen waarin de weg van Mattheüs 18 NIET bewandeld mag worden, namelijk lopende misdrijven tegen mensen die zich niet kunnen verweren (kinderen, gehandicapten). Ik denk concreet aan incest. In zo'n geval is er maar 1 weg: niet praten, maar aangifte.

Dan hoeft de brief ook niet naar de kerkenraad, maar kan de brief idd regelrecht naar politie/justitie.

[refo]

De matt 18 procedure kan ook door de kerkenraad worden gedaan.
Het zou wat vreemd zijn als een bepaalde misstand niet wordt aangepakt, omdat iemand de 'dader' niet durft aan te spreken. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Ook kan de procedure overgeslagen worden als het gaat om iets openlijks.

[Mara]

We hadden wel speurneuzen bij de k.r.
Ze waren er nl al snel achter dat het een vrouw was (handschrift)
Ook stonden er dingen in vermeld, die dan wel klopten, maar weinig mensen konden weten.
Het was iemand die mij goed kende.
En dan op een misselijke wijze pootje wilde haken, wat dus gelukt is.
Toen wij er vrijwel zeker van waren, wie het was, bleek dat ze meer kunstjes had geflikt.
Ik heb het inmiddels achter me gelaten, de vrouw leeft niet meer.
Ze heeft een smartelijk ziekbed gehad, van vergeving vragen, noch aan die al die andere mensen, noch aan mij, was geen sprake.
Zoiets gebeurt alleen in boeken, denk ik.

[Luther]

Als het goed is, negeert een kerkenraad anonieme brieven.

Precies.
Datzelfde moet gelden voor een ondertekende brief die over een derde gaat en waarbij is komen vast te staan dat de brievenschrijver nog niet de weg van Mattheüs 18 heeft bewandeld.

Er zijn uitzonderingen waarin de weg van Mattheüs 18 NIET bewandeld mag worden, namelijk lopende misdrijven tegen mensen die zich niet kunnen verweren (kinderen, gehandicapten). Ik denk concreet aan incest. In zo'n geval is er maar 1 weg: niet praten, maar aangifte.

Daar heb je uiteraard gelijk in, maar dan spreek je van een misdrijf. Daar gaat het in Matth. 18 niet in eerste instantie over.
Off-topic: alleen het slachtoffer van incest kan aangifte doen. Uit de statistieken bliijkt dat dat in 93.6% van de gevallen niet gebeurd.

[Jongere]

We hadden wel speurneuzen bij de k.r.
Ze waren er nl al snel achter dat het een vrouw was (handschrift)
Ook stonden er dingen in vermeld, die dan wel klopten, maar weinig mensen konden weten.
Het was iemand die mij goed kende.
En dan op een misselijke wijze pootje wilde haken, wat dus gelukt is.
Toen wij er vrijwel zeker van waren, wie het was, bleek dat ze meer kunstjes had geflikt.
Ik heb het inmiddels achter me gelaten, de vrouw leeft niet meer.
Ze heeft een smartelijk ziekbed gehad, van vergeving vragen, noch aan die al die andere mensen, noch aan mij, was geen sprake.
Zoiets gebeurt alleen in boeken, denk ik.

En de vergeving van jouw kant, is die er gekomen? Als ze dat nog heeft mogen horen voor haar overlijden, heeft ze nog iets mogen zien van wie God is. Hij wil ons vergeving schenken, terwijl wij het uit onszelf nooit aan hem zouden vragen. We zouden nog liever sterven.
Je kunt niet zo makkelijk van een ziekbed af, maar anderen kunnen er wel naar toe. Wat een wonder dat Gods vergeving eenzijdige vergeving is. Hij zoekt ons op op ons ziekbed, zelfs op onze doodsbaar. En Hij leert ons bidden: 'Vergeef ons, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.'

[Josephus]

Hij wil ons vergeving schenken, terwijl wij het uit onszelf nooit aan hem zouden vragen.

Maar Hij vergeeft ons uiteindelijk pas als we daar daadwerkelijk om gevraagd hebben. Er gaat dus wel wat aan vergeving vooraf.
En m.i. is het bij mensen onderling net zo. Je moet de bereidheid hebben om te vergeven, maar je kunt pas daadwerkelijk vergeven als de ander bereid is jouw vergeving te ontvangen.

[refo]

Tegenwoordig moet je je in Nederland als slachtoffer van een misdrijf ook nog verantwoorden.
Dat blijkt op dit forum niet anders.

[Jongere]

Misschien moeten we maar eens een topic openen over vergeving. Ik ben het niet eens met je zienswijze, Josephus. Denk aan de gedachte van Rom. 5:8. Dit klinkt wellicht bovenmenselijk, maar laten we niet vergeten dat het hier om iets gaat wat alleen in het koninkrijk van God mogelijk is: door het werk van Gods Geest.
Refo, ik zou willen dat je nu eindelijk eens normaal ging discussieren op het forum. In vrijwel alle topics plaats je een statement en verdwijn je weer. Ook met jou ben ik het overigens niet eens. Slachtoffer is niet iets wat je bent waarna je in die positie kunt gaan zitten. Je bent altijd een mens die als naaste tegenover anderen staat. God ziet ons als naaste van de ander, niet als slachtoffer.

Laat overigens duidelijk zijn dat ik nergens beweer dat het hier om iets makkelijks gaat. Of dat iedereen het zomaar kan.

Wat heel mooi is om te lezen over vergeving zijn de boeken van Miroslav Volf. Dat is iemand die uit ervaring kan spreken.