Gedachten in de nacht... ter overdenking
Geplaatst: 22 jun 2010, 02:14
Het is nu nacht... In de natuur, maar om ons heen is het in het geestelijke ook nachtelijk duister. Het verontrustende is dat er zo weinig opgemerkt wordt.
Is er nog een stem die zich eens verheft, dan ergert men er zich aan, of legt die het zwijgen op.
De tijden die we beleven zijn donker, en als we opmerken, kunnen we de voetstappen van de naderende Christus in Zijn rechtvaardige oordelen steeds
duidelijker horen.
In DE SAAMBINDER schreef ds. G.J. van Aalst een lezenswaardig artikel, dat mijns inziens verdiend in een breder publiek te worden gelezen.
Ik zal het ter bezinning in zijn geheel overtypen. Misschien is het voor deze of gene tot lering of onderwijzing.
Soms ben ik blij als er nog wat gezegd wordt, maar anderzijds denk ik ook wel eens: hoe lang wordt een christen die geen water bij de wijn wenst te doen nog
geduld, en hem het zwijgen opgelegd? Ik denk dat dit voor een goed verstaander duidelijk kan zijn.
CITAAT UIT DE SAAMBINDER:
DE MACHT VAN DE HOMOLOBBY
‘Onbestaanbaar, een weerzinwekkend commentaar, hoogmoedig, arrogant’. Uit alle hoeken van de samenleving kwam er heftige kritiek op het commentaar dat het RD schreef naar aanleiding van het bezoek van de secretaris-generaal van de VN aan Malawi om het moderne standpunt over homoseksualiteit uit te leggen.
Nederlandse homo-organisaties reageerden furieus, overwogen een proces tegen de krant en wilden een protestdemonstratie houden. Via moderne communicatiemiddelen ontving het RD grove verwensingen. Maar ook christenen waren verbolgen, tot leden van onze eigen gemeenten toe. Een ontwikkeling die aandacht vraagt. Waar ook vragen bij zijn te stellen.
WAAR GAAT HET OM?
Eerst even de feiten. De secretaris-generaal van de VN, Ban Ki Moon, bezocht bijna twee weken geleden Malawi om zijn afkeer van de strenge homowetten in dat land te uiten. In dit Afrikaanse land is discriminatie van homoseksuelen verboden, maar openlijke uitingen van homoseksualiteit, zoals het homohuwelijk, zijn streng verboden.
Duie strenge wetten zijn volgens de VN niet meer van deze tijd. Dat discriminatie van homo’s verboden is, vindt de internationale organisatie vanzelfsprekend. Maar even vanzelfsprekend vind ze dat homo’s hun geaardheid ook mogen uitleven. Om dat laatste te bereiken reisde Ban Ki Moon naar Malawi.
INDRUK
Dat laatste heeft de commentaarschrijver duidelijk willen maken. Niet meen en niet minder. Hij schreef dat het jammer is dat de president van Malawi zo snel door de knieën is gegaan voor de homopropaganda van de secretaris-generaal van de VN.
Helaas werd daarbij de indruk gewekt, dat de krant daarmee ook impliciet bepleitte dat de forse gevangenisstraffen die aan de twee homo’s waren opgelegd te rechtvaardigen waren. De hoofdredactie heeft zowel in de eigen krant als tegenover andere dagbladen en de radio gezegd dat deze verbinding ongelukkig was. Die indruk had niet moeten worden gewekt. Zonder de straf als zodanig voor onze rekening te willen nemen tekenen we wel aan dat het tweetal niet is veroordeeld vanwege hun geaardheid, maar vanwege hun openlijke uitleving van hun geaardheid.
WORSTELING
Wel homoseksueel zijn, maar niet toegeven aan de verlangens, dat is kortweg het standpunt dat we op grond van de Bijbel (moeten) innemen. Dat dit voor mensen met een homoseksuele geaardheid een weg van een stille strijd is, weten we uit de pastorale praktijk maar al te goed. We mogen mensen die deze worsteling in hun leven meemaken nooit afschrijven. Helaas gebeurt dat wel. Ook onder kerkleden van onze gemeenten. Dat is beslist nooit goed te keuren.
GEEN MISVERSTAND
Mensen die homoseksueel zijn, hebben ons hartelijk meeleven nodig. Laat dat duidelijk zijn en op geen enkele manier in twijfel worden getrokken. Elk mens – met welke geaardheid ook – is en blijft onze naaste, die we naar Gods gebod moeten liefhebben. Ons past als zondaren naast elkaar te blijven zitten. Elke zonde – van welke aard dan ook – blijft zonde, die we in ons eigen leven, en dat van anderen moeten afkeuren. Het verschil tussen zondaar en zonde moeten we in het gesprek helder houden. Daarom moeten we op grond van de Heilige Schrift de homoseksuele praxis beslist afwijzen. De Bijbel is daar duidelijk over. Leest u maar eens war bijvoorbeeld Paulus schrijft in Rom. 1 : 27. Daarom is het homohuwelijk ook tegen het Woord van god. Ook daar mag geen misverstand over bestaan.
SECULIER PROTEST
Wanneer we dat in ogenschouw nemen, dan is het opmerkelijk en ontzettend dat het RD-commentaar nier alleen vanuit seculiere hoek veel protest kreeg, maar ook vanuit kringen die zich altijd hebben willen beroepen op de Bijbel.
Homobelangenorganisaties eb politici spraken hun schande erover uit. Ze verlangden actie. Het vuur werd daarbij aangewakkerd door de moderne communicatiemiddelen, zoals twitter, waarbij een uit het verband gerukte zin werd doorgestuurd. Men was niet bereid tot nadere toelichting te lezen. Er moest één ding gebeuren: Het RD moest excuses maken. Dreigementen werden niet geschuwd..
FANATIEKE TOON EN HEFTIGHEID
Tekenend is dat voor een afwijkend schriftuurlijk standpunt ten aanzien van homoseksualiteit in onze samenleving steeds minder plaats is. Dat is, met het oog op de toekomst, bijzonder verontrustend. De homolobby wil dat iedereen denkt zoals zij. Wie dat niet doet moet beslist het zwijgen worden opgelegd.
SCHOKKEND
Dat deze gedachten in de niet-kerkelijke wereld heersen, weten we al langer. Schokkend is wel de fanatieke toon en de heftigheid van de reacties. De seculiere opinieleiders zeggen dat orthodoxe christenen intolerant zijn omdat ze zich beroepen op de Bijbelse normen. Maar hun eigen tolerantie geldt alleen voor hen die net zo seculier denken als zij.
CHRISTELIJKE MEDIA
Onthutsend is echter de felle kritiek die het RD kreeg vanuit christelijke kring. Zowel de hoofdredactie van het Nederlands Dagblad als de directeur van de Evangelische Omroep distantieerden zich op twitter en in de krant van het commentaar. Sterker, het RD werd blikvernauwing en liefdeloosheid verweten.
NAUWELIJKS BEGRIP
Dat is schrikken. Natuurlijk mag er kritiek zijn. Dat kan ook heel gezond zijn. Maar de scherpte van deze reacties geeft te denken. Op zijn minst mag er van de zijde van de opinieleiders die de Bijbel serieus willen nemen, begrip zijn voor oprecht verzet tegen de missiedrang van de homolobby. Daar was nauwelijks iets van te vinden. Enige clementie met de naaste broeder, het RD, was er evenmin. Uit de verschillende reacties klonk alleen maar afschuw: “Is dat nu christelijk, liefdevol met elkaar omgaan?”
VERANDERING
Opvallend was, dat in het Nederlands Dagblad de christelijke gereformeerde theoloog ds. S. Paas aangaf het ook te betreuren dat de Malawische president was gezwicht voor de druk van de VN om de twee homo’s gratie te verlenen. Evenzo was het opmerkelijk dat het Katholiek Nieuwsblad schreef dat het RD-commentaar ‘niet respectloos was tegenover homo’s.’ Dat vinden de protestants christelijke media juist wel! Hoe kan dat? Wat is hier aan het veranderen? Voorheen was er op het punt van homoseksualiteit behoorlijke eenstemmigheid tussen EO, ND en RD. Dit lijkt te veranderen. Komen we ook hierin steeds meer alleen te staan?
OOK BINNEN EIGEN KRING
Nog meer stemt tot nadenken dat ook binnen de reformatorische wereld stevige kritiek is geuit. Ook mensen uit onze eigen gemeenten maken direct het verwijt van arrogantie, liefdeloosheid en onbarmhartigheid als de homoseksuele praktijk duidelijk wordt afgewezen. Sommigen luistern of lezen niet eens wat er bedoeld wordt, maar nemen onmiddellijk het woord ‘onchristelijk’ in de mond.
Daarvan is pas sprake als men de homofiele naaste vanwege zijn geaardheid afwijst; toch niet als men de praktijk veroordeeld! Krijgt het ontkerstende denken over homoseksualiteit onder ons ook steeds meer vat? Daarmee wordt dan tegelijk het Bijbels denken over dit thema afgewezen. En hiermee het gezag van de heilige Schrift ondermijnt. Dat zal men waarschijnlijk niet zo beseffen, maar het gebeurt ondertussen wel.
ZWARE TIJDEN…
Laten we toch biddend waakzaam zijn. Daarbij de apostolische oproep bedenkend: En weet dit, dat in het laatste der dagen zullen ontstaan zware tijden, want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelf… lasteraars… onheilig… zonder natuurlijke liefde... Wreed… meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods.
(2 Tim. 3 : 1-4)
Is er nog een stem die zich eens verheft, dan ergert men er zich aan, of legt die het zwijgen op.
De tijden die we beleven zijn donker, en als we opmerken, kunnen we de voetstappen van de naderende Christus in Zijn rechtvaardige oordelen steeds
duidelijker horen.
In DE SAAMBINDER schreef ds. G.J. van Aalst een lezenswaardig artikel, dat mijns inziens verdiend in een breder publiek te worden gelezen.
Ik zal het ter bezinning in zijn geheel overtypen. Misschien is het voor deze of gene tot lering of onderwijzing.
Soms ben ik blij als er nog wat gezegd wordt, maar anderzijds denk ik ook wel eens: hoe lang wordt een christen die geen water bij de wijn wenst te doen nog
geduld, en hem het zwijgen opgelegd? Ik denk dat dit voor een goed verstaander duidelijk kan zijn.
CITAAT UIT DE SAAMBINDER:
DE MACHT VAN DE HOMOLOBBY
‘Onbestaanbaar, een weerzinwekkend commentaar, hoogmoedig, arrogant’. Uit alle hoeken van de samenleving kwam er heftige kritiek op het commentaar dat het RD schreef naar aanleiding van het bezoek van de secretaris-generaal van de VN aan Malawi om het moderne standpunt over homoseksualiteit uit te leggen.
Nederlandse homo-organisaties reageerden furieus, overwogen een proces tegen de krant en wilden een protestdemonstratie houden. Via moderne communicatiemiddelen ontving het RD grove verwensingen. Maar ook christenen waren verbolgen, tot leden van onze eigen gemeenten toe. Een ontwikkeling die aandacht vraagt. Waar ook vragen bij zijn te stellen.
WAAR GAAT HET OM?
Eerst even de feiten. De secretaris-generaal van de VN, Ban Ki Moon, bezocht bijna twee weken geleden Malawi om zijn afkeer van de strenge homowetten in dat land te uiten. In dit Afrikaanse land is discriminatie van homoseksuelen verboden, maar openlijke uitingen van homoseksualiteit, zoals het homohuwelijk, zijn streng verboden.
Duie strenge wetten zijn volgens de VN niet meer van deze tijd. Dat discriminatie van homo’s verboden is, vindt de internationale organisatie vanzelfsprekend. Maar even vanzelfsprekend vind ze dat homo’s hun geaardheid ook mogen uitleven. Om dat laatste te bereiken reisde Ban Ki Moon naar Malawi.
INDRUK
Dat laatste heeft de commentaarschrijver duidelijk willen maken. Niet meen en niet minder. Hij schreef dat het jammer is dat de president van Malawi zo snel door de knieën is gegaan voor de homopropaganda van de secretaris-generaal van de VN.
Helaas werd daarbij de indruk gewekt, dat de krant daarmee ook impliciet bepleitte dat de forse gevangenisstraffen die aan de twee homo’s waren opgelegd te rechtvaardigen waren. De hoofdredactie heeft zowel in de eigen krant als tegenover andere dagbladen en de radio gezegd dat deze verbinding ongelukkig was. Die indruk had niet moeten worden gewekt. Zonder de straf als zodanig voor onze rekening te willen nemen tekenen we wel aan dat het tweetal niet is veroordeeld vanwege hun geaardheid, maar vanwege hun openlijke uitleving van hun geaardheid.
WORSTELING
Wel homoseksueel zijn, maar niet toegeven aan de verlangens, dat is kortweg het standpunt dat we op grond van de Bijbel (moeten) innemen. Dat dit voor mensen met een homoseksuele geaardheid een weg van een stille strijd is, weten we uit de pastorale praktijk maar al te goed. We mogen mensen die deze worsteling in hun leven meemaken nooit afschrijven. Helaas gebeurt dat wel. Ook onder kerkleden van onze gemeenten. Dat is beslist nooit goed te keuren.
GEEN MISVERSTAND
Mensen die homoseksueel zijn, hebben ons hartelijk meeleven nodig. Laat dat duidelijk zijn en op geen enkele manier in twijfel worden getrokken. Elk mens – met welke geaardheid ook – is en blijft onze naaste, die we naar Gods gebod moeten liefhebben. Ons past als zondaren naast elkaar te blijven zitten. Elke zonde – van welke aard dan ook – blijft zonde, die we in ons eigen leven, en dat van anderen moeten afkeuren. Het verschil tussen zondaar en zonde moeten we in het gesprek helder houden. Daarom moeten we op grond van de Heilige Schrift de homoseksuele praxis beslist afwijzen. De Bijbel is daar duidelijk over. Leest u maar eens war bijvoorbeeld Paulus schrijft in Rom. 1 : 27. Daarom is het homohuwelijk ook tegen het Woord van god. Ook daar mag geen misverstand over bestaan.
SECULIER PROTEST
Wanneer we dat in ogenschouw nemen, dan is het opmerkelijk en ontzettend dat het RD-commentaar nier alleen vanuit seculiere hoek veel protest kreeg, maar ook vanuit kringen die zich altijd hebben willen beroepen op de Bijbel.
Homobelangenorganisaties eb politici spraken hun schande erover uit. Ze verlangden actie. Het vuur werd daarbij aangewakkerd door de moderne communicatiemiddelen, zoals twitter, waarbij een uit het verband gerukte zin werd doorgestuurd. Men was niet bereid tot nadere toelichting te lezen. Er moest één ding gebeuren: Het RD moest excuses maken. Dreigementen werden niet geschuwd..
FANATIEKE TOON EN HEFTIGHEID
Tekenend is dat voor een afwijkend schriftuurlijk standpunt ten aanzien van homoseksualiteit in onze samenleving steeds minder plaats is. Dat is, met het oog op de toekomst, bijzonder verontrustend. De homolobby wil dat iedereen denkt zoals zij. Wie dat niet doet moet beslist het zwijgen worden opgelegd.
SCHOKKEND
Dat deze gedachten in de niet-kerkelijke wereld heersen, weten we al langer. Schokkend is wel de fanatieke toon en de heftigheid van de reacties. De seculiere opinieleiders zeggen dat orthodoxe christenen intolerant zijn omdat ze zich beroepen op de Bijbelse normen. Maar hun eigen tolerantie geldt alleen voor hen die net zo seculier denken als zij.
CHRISTELIJKE MEDIA
Onthutsend is echter de felle kritiek die het RD kreeg vanuit christelijke kring. Zowel de hoofdredactie van het Nederlands Dagblad als de directeur van de Evangelische Omroep distantieerden zich op twitter en in de krant van het commentaar. Sterker, het RD werd blikvernauwing en liefdeloosheid verweten.
NAUWELIJKS BEGRIP
Dat is schrikken. Natuurlijk mag er kritiek zijn. Dat kan ook heel gezond zijn. Maar de scherpte van deze reacties geeft te denken. Op zijn minst mag er van de zijde van de opinieleiders die de Bijbel serieus willen nemen, begrip zijn voor oprecht verzet tegen de missiedrang van de homolobby. Daar was nauwelijks iets van te vinden. Enige clementie met de naaste broeder, het RD, was er evenmin. Uit de verschillende reacties klonk alleen maar afschuw: “Is dat nu christelijk, liefdevol met elkaar omgaan?”
VERANDERING
Opvallend was, dat in het Nederlands Dagblad de christelijke gereformeerde theoloog ds. S. Paas aangaf het ook te betreuren dat de Malawische president was gezwicht voor de druk van de VN om de twee homo’s gratie te verlenen. Evenzo was het opmerkelijk dat het Katholiek Nieuwsblad schreef dat het RD-commentaar ‘niet respectloos was tegenover homo’s.’ Dat vinden de protestants christelijke media juist wel! Hoe kan dat? Wat is hier aan het veranderen? Voorheen was er op het punt van homoseksualiteit behoorlijke eenstemmigheid tussen EO, ND en RD. Dit lijkt te veranderen. Komen we ook hierin steeds meer alleen te staan?
OOK BINNEN EIGEN KRING
Nog meer stemt tot nadenken dat ook binnen de reformatorische wereld stevige kritiek is geuit. Ook mensen uit onze eigen gemeenten maken direct het verwijt van arrogantie, liefdeloosheid en onbarmhartigheid als de homoseksuele praktijk duidelijk wordt afgewezen. Sommigen luistern of lezen niet eens wat er bedoeld wordt, maar nemen onmiddellijk het woord ‘onchristelijk’ in de mond.
Daarvan is pas sprake als men de homofiele naaste vanwege zijn geaardheid afwijst; toch niet als men de praktijk veroordeeld! Krijgt het ontkerstende denken over homoseksualiteit onder ons ook steeds meer vat? Daarmee wordt dan tegelijk het Bijbels denken over dit thema afgewezen. En hiermee het gezag van de heilige Schrift ondermijnt. Dat zal men waarschijnlijk niet zo beseffen, maar het gebeurt ondertussen wel.
ZWARE TIJDEN…
Laten we toch biddend waakzaam zijn. Daarbij de apostolische oproep bedenkend: En weet dit, dat in het laatste der dagen zullen ontstaan zware tijden, want de mensen zullen zijn liefhebbers van zichzelf… lasteraars… onheilig… zonder natuurlijke liefde... Wreed… meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods.
(2 Tim. 3 : 1-4)