Kruis om nek of pols: Symbolisch

[jvdg]

Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals.
Valse schroomheid belet mij hun af te vragen waarom ze met dit kruis openlijk belijden waarom ze dit "symbool" dragen.
Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis.

En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Moet ik dan mijn dogma's op hen loslaten en hen loslaten, of moet ik meegaan met hun belijdenis?

Ik doe het laatste, uit liefde, die Hij ook aan mij betoont.
Of huichel ik om mee te doen?

Hoe denken jullie over de straatevangelisten?

[Joannah]

Waren de apostelen zelf geen straatevangelisten?
Waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over.

[-DIA-]

Ik ken het dillemma heel goed en van nabij.

Ik kan er vaak niet op ingaan. Omdat ik weet dat het vaak toch op niets uitloopt.

Aan de andere kant drukt (als het goed is) de ziel van je medemens op reis naar
de eeuwigheid.

En dan ze laten gaan en niks zeggen uit vrees voor een zuur gezicht?
(Wat wat ligt er gevoeliger dan de 'godsdienst' van de mens!)

Ik vrees dat ik hiet voor een dillemma sta waar ik met mezelf nooit uitkom
en wat ik van mezelf ook nooit kan.

Dan mag de bede wel zijn: Uw vrijmoedige Geest ondersteune mij.
En dan toch weer jezelf terug krijgen: Mens, wie denk je wel dat je bent, om
anderen daarop aan te spreken.

Dan klap je snel dicht. Ik vrees dat ik hierin ook niet de enige ben, maar
ik denk wel dat het juichtende christendom eerder de mond zal opendoen
dan een mens die is opgevoed onder de zuivere waarheid.

[Eppo Gremdaat]

Hoe kom je er toch bij dat het `juichend christendom`niet bij de waarheid zou zijn opgevoed, heb je je weleens echt verdiept in mensen en er mee gesproken die tot dat juichend christendom (wat een uitdrukking, zeg) behoren? zou dat niet onder de `zuivere waarheid`(wat is dat?) voorkomen, het juichend christendom. Als je echt onder de zuivere waarheid bent opgevoed, hoor je er toch juist bij?!
`O Jezus, hoe vertrouwd en goed, klinkt mij uw Naam in `t oor`(zing je dat weleens, Dia?)

[vlinder]

Ik heb weleens zitten twijfelen om een kettinkje om mijn nek te doen op mijn werk zodat mensen vragen kunnen stellen als ze die hebben op gebied van geloof e.d. Ik heb het niet gedaan. Ik voel me vaak al zo'n Petrus. Ik moet al vaak spreken terwijl ik het zo moeilijk vind dus als mensen dan ook nog vragen hebben, hoe zal ik ze antwoorden?

[vogeltje]

Ik draag vaak mijn 'kruisje'. Maar ook wel eens dagen niet. Wil ook wel eens een andere ketting om.
Ik snap eigenlijk het dilemma niet zo goed.
Ook niet wat DIA precies wil zeggen.

[Marnix]

Dan klap je snel dicht. Ik vrees dat ik hierin ook niet de enige ben, maar
ik denk wel dat het juichtende christendom eerder de mond zal opendoen
dan een mens die is opgevoed onder de zuivere waarheid.

En waarom is dat zo? En is het hebben van vrijmoedigheid Bijbels, of is het gebrek aan vrijmoedigheid juist Bijbels?

p.s. ik heb nog steeds moeite met het denigrerende in de term "Juichend christendom" waar het verblijd zijn, juichen enz in Hem toch vaak in de Bijbel voorkomt. Maar voor sommigen zijn juichende christenen per definitie blijkbaar heel verdacht.

[memento]

Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals.
Valse schroomheid belet mij hun af te vragen waarom ze met dit kruis openlijk belijden waarom ze dit "symbool" dragen.
Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis.

En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Moet ik dan mijn dogma's op hen loslaten en hen loslaten, of moet ik meegaan met hun belijdenis?

Ik doe het laatste, uit liefde, die Hij ook aan mij betoont.
Of huichel ik om mee te doen?

Hoe denken jullie over de straatevangelisten?

Jvdg, ik zou niet zo snel conclusies trekken, zonder te vragen. In onze refo-zuil denken we nogal in hokjes: hokje goed (= refo), hokje juichend christendom (= alle christenen die niet-refo zijn) en hokje wereld. Wie echter met mensen in gesprek gaat, zal zien dat die hokjes vaak niet terecht zijn. Veel refo's, die we in het hokje "goed" gestopt hebben, kennen de Heere Jezus niet, en houden doen alleen maar wat uiterlijke plichtsbetrachtingen. En al die mensen in het hokje "juichend christendom"? Spreek eens met ze. Dan zal je zien, dat er oprechte christenen tussen zitten, die helemaal niet zo ingaan tegen wat wij dogmatisch onderschrijven.

Kortom, ga het inhoudelijke gesprek aan. En als je na die gesprekken denkt: "Ja, maar van al dat juichend christendom, is maar 1 op de 10 echt bekeerd", denk dan eens aan onze gezindte: Is het aantal daar hoger?

[JolandaOudshoorn]

Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals.
Valse schroomheid belet mij hun af te vragen waarom ze met dit kruis openlijk belijden waarom ze dit "symbool" dragen.
Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis.

En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Moet ik dan mijn dogma's op hen loslaten en hen loslaten, of moet ik meegaan met hun belijdenis?

Ik doe het laatste, uit liefde, die Hij ook aan mij betoont.
Of huichel ik om mee te doen?

Hoe denken jullie over de straatevangelisten?

Onlangs was ik in Dordrecht aan het winkelen, waar in een van de winkelstraten straatevangelisten aan het werk waren. Ik kreeg een flyer aangeboden met daarop de vraag: weet u de weg tot God? Ik antwoordde: Ja, die ken ik. De man vroeg: welke is dat dan. Ik antwoordde: Jezus, Hij is de Weg, de Waarheid en het leven. Verheigd antwoorde hij: dat doet mijn hart zo goed, dat je dat zegt. Hij is de Enige!
We hebben elkaar Gods zegen toegewenst. Ik kan niet anders dan veel respect hebben voor deze man, ik zou het niet kunnen. Mijn taak ligt ook bij de kinderevangelisatie, in de vorm van de VBW.
Laten we deze mensen maar opdragen aan de troon van God en bidden of de folders die zij uitdelen tot zegen mag zijn!

[jvdg]

Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals.
Valse schroomheid belet mij hun af te vragen waarom ze met dit kruis openlijk belijden waarom ze dit "symbool" dragen.
Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis.

En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Moet ik dan mijn dogma's op hen loslaten en hen loslaten, of moet ik meegaan met hun belijdenis?

Ik doe het laatste, uit liefde, die Hij ook aan mij betoont.
Of huichel ik om mee te doen?

Hoe denken jullie over de straatevangelisten?

Jvdg, ik zou niet zo snel conclusies trekken, zonder te vragen. In onze refo-zuil denken we nogal in hokjes: hokje goed (= refo), hokje juichend christendom (= alle christenen die niet-refo zijn) en hokje wereld. Wie echter met mensen in gesprek gaat, zal zien dat die hokjes vaak niet terecht zijn. Veel refo's, die we in het hokje "goed" gestopt hebben, kennen de Heere Jezus niet, en houden doen alleen maar wat uiterlijke plichtsbetrachtingen. En al die mensen in het hokje "juichend christendom"? Spreek eens met ze. Dan zal je zien, dat er oprechte christenen tussen zitten, die helemaal niet zo ingaan tegen wat wij dogmatisch onderschrijven.

Kortom, ga het inhoudelijke gesprek aan. En als je na die gesprekken denkt: "Ja, maar van al dat juichend christendom, is maar 1 op de 10 echt bekeerd", denk dan eens aan onze gezindte: Is het aantal daar hoger?

@memento, jij moet niet zo snel conclusies trekken.
Klaarblijkelijk heb je m'n posting niet eens (of gedeeltelijk) gelezen.
Ik heb nl. geen conclusies getrokken, en mensen in hokjes stoppen is me een gruwel.
Ik weet ook niet hoe dat moet of kan.

[memento]

@memento, jij moet niet zo snel conclusies trekken.
Klaarblijkelijk heb je m'n posting niet eens (of gedeeltelijk) gelezen.
Ik heb nl. geen conclusies getrokken, en mensen in hokjes stoppen is me een gruwel.
Ik weet ook niet hoe dat moet of kan.

Ik citeer: Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals. (...) Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis. En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Dat is toch wel sterk hokjes-denken... (kruisje om je nek = dogmatiek zal dus wel niet kloppen)

[jvdg]

@memento, jij moet niet zo snel conclusies trekken.
Klaarblijkelijk heb je m'n posting niet eens (of gedeeltelijk) gelezen.
Ik heb nl. geen conclusies getrokken, en mensen in hokjes stoppen is me een gruwel.
Ik weet ook niet hoe dat moet of kan.

Ik citeer: Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals. (...) Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis. En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Dat is toch wel sterk hokjes-denken... (kruisje om je nek = dogmatiek zal dus wel niet kloppen)

Dat bedoel ik, het tweede deel van de posting heb je overgeslagen.

[memento]

@memento, jij moet niet zo snel conclusies trekken.
Klaarblijkelijk heb je m'n posting niet eens (of gedeeltelijk) gelezen.
Ik heb nl. geen conclusies getrokken, en mensen in hokjes stoppen is me een gruwel.
Ik weet ook niet hoe dat moet of kan.

Ik citeer: Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals. (...) Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis. En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Dat is toch wel sterk hokjes-denken... (kruisje om je nek = dogmatiek zal dus wel niet kloppen)

Dat bedoel ik, het tweede deel van de posting heb je overgeslagen.

Neehoor, want in je 2e gedeelte ontkracht je je hokjes-denken van het eerste gedeelte helemaal niet. Je vraag is alleen: hoe moet ik ermee omgaan, in plaats van: is mijn hokjesdenken wel correct.

Ik zou zeggen: Als het mogelijk is, gewoon het gesprek aangaan. Niet meteen vanuit de gedachte: Hullie zitten verkeerd, maar gewoon eerst eens luisteren. Pas als je weet wat de ander echt geloofd, kan je pas het gesprek over "waarheid" gaan voeren. En soms kom je tot de verrassende ontdekking dat dat dan helemaal niet meer nodig is...

(En: Mocht ik je helemaal verkeerd begrepen hebben, zou je dan je openingspost willen toelichten, want deze is nogal warrig en onduidelijk geschreven).

[albion]

Hoe kom je er toch bij dat het `juichend christendom`niet bij de waarheid zou zijn opgevoed, heb je je weleens echt verdiept in mensen en er mee gesproken die tot dat juichend christendom (wat een uitdrukking, zeg) behoren? zou dat niet onder de `zuivere waarheid`(wat is dat?) voorkomen, het juichend christendom. Als je echt onder de zuivere waarheid bent opgevoed, hoor je er toch juist bij?!
`O Jezus, hoe vertrouwd en goed, klinkt mij uw Naam in `t oor`(zing je dat weleens, Dia?)

Wat ik niet begrijp is hoe jij er bij komt dat andere geen andere of eigen mening mogen hebben. Als jij denkt dat het juichend christendom de zuivere waarheid is dan is dat jouw gedachte, maar dan moet je dat niet reflecteren op een ander die het toevallig niet zo vind.

[jvdg]

@memento, jij moet niet zo snel conclusies trekken.
Klaarblijkelijk heb je m'n posting niet eens (of gedeeltelijk) gelezen.
Ik heb nl. geen conclusies getrokken, en mensen in hokjes stoppen is me een gruwel.
Ik weet ook niet hoe dat moet of kan.

Ik citeer: Meer en meer zie ik "vogels" van diverse pluimage getooid met een kruisje om nek of hals. (...) Ik vrees (en weet) dat vele antwoorden zich laten beantwoorden dat Jezus Christus hun redder is, iemand die door Zijn handel en wandel ten voorbeeld is om te leven naar Zijn getuigenis. En hun verklaring druist in tegen alles wat wij dogmatisch onderschrijven.

Dat is toch wel sterk hokjes-denken... (kruisje om je nek = dogmatiek zal dus wel niet kloppen)

Dat bedoel ik, het tweede deel van de posting heb je overgeslagen.

Neehoor, want in je 2e gedeelte ontkracht je je hokjes-denken van het eerste gedeelte helemaal niet. Je vraag is alleen: hoe moet ik ermee omgaan, in plaats van: is mijn hokjesdenken wel correct.

Ik zou zeggen: Als het mogelijk is, gewoon het gesprek aangaan. Niet meteen vanuit de gedachte: Hullie zitten verkeerd, maar gewoon eerst eens luisteren. Pas als je weet wat de ander echt geloofd, kan je pas het gesprek over "waarheid" gaan voeren. En soms kom je tot de verrassende ontdekking dat dat dan helemaal niet meer nodig is...

(En: Mocht ik je helemaal verkeerd begrepen hebben, zou je dan je openingspost willen toelichten, want deze is nogal warrig en onduidelijk geschreven).

Daar heb je gelijk in, na mijn posting te hebben herlezen, maar ik dacht dat je intentie wel begrepen zou hebben.
Mijn angst is juist dat ik "anders" gelovigen teveel volg om de lieve vrede wil.
Ik heb daar in mijn ziekenhuiservaringen al op gewezen, maar ook het nut daarvan aangegeven.
Maar ik kan me voorstellen dat je je dat niet meer kunt herinneren.

Juist mijn mind staat open voor allen die hun geloof in Jezus Christus belijden, hoe dan ook, onder die voorwaarde dat Hij het middelpunt in hun leven is en de enige Zaligmaker.
Dan is er vaak (h)erkenning.

Maar ik geef toe, ik heb me nogal ongelukkig (min of meer cynisch) uitgedrukt.