Kind van niet-hetero ouders dopen?

[Afgewezen]

Blijmoedig, ik heb de indruk dat je van gezichtspunt wisselt. De ene keer zeg je dat het je om het kind gaat en dat je ook niet vóór lesbische ouders bent, de andere keer ga je dat laatste weer vergoelijken en vind je dat het allemaal wel erg zwaar aangezet wordt als mensen dáárom gecensureerd worden.
Wat is nu eigenlijk je punt?

[blijmoedig]

Je zegt dat kinderen ook de dupe ervan worden als de ouders het geloof vaarwel zeggen en de wereld in gaan. Stel je nu het volgende voor: Een kindje van gelovige ouders wordt gedoopt. Nog geen paar maanden later, worden zijn ouders door iets ergs dat hen in hun leven is overkomen, aperte Godloochenaars. Ze willen niets meer van God weten en komen nooit meer in de kerk. Wat betekent dit voor hun kindje? Komt zijn plaats in het Verbond hierdoor te vervallen? En zo niet, wat maakt zijn situatie dan anders, dan de situatie van een kindje van lesbische ouders?

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

[Joannah]

Blijmoedig, ik heb de indruk dat je van gezichtspunt wisselt. De ene keer zeg je dat het je om het kind gaat en dat ook ook niet vóór lesbische ouders bent, de andere keer ga je dat laatste weer vergoelijken en vind je dat het allemaal wel erg zwaar aangezet wordt als mensen dáárom gecensureerd worden.
Wat is nu eigenlijk je punt?

Ik hoop dat je dit niet als een soort beschuldiging bedoelt, WANT VERGEET NIET DAT JE ZELF OVER EEN AANTAL ZAKEN ERG VAN STANDPUNT BENT VERANDERD.
M.I. probeert Blijmoedig zich in te leven in iemands omstandigheden en daar is niets mis mee.
Persoonlijk weet ik ook van dichtbij hoe moeilijk mensen het hebben als ze anders geaard zijn, je zal er maar mee moeten leven, en als dan zelfs de kerk je verguist, kun je je voorstellen dat deze mensen niets meer van de kerk willen weten,. sommigen stappen zelfs uit het leven,
onthou dat God BARMHARTIGHEID en VERDRAAGZAAMHEID wil.

[Afgewezen]

Blijmoedig, ik heb de indruk dat je van gezichtspunt wisselt. De ene keer zeg je dat het je om het kind gaat en dat ook ook niet vóór lesbische ouders bent, de andere keer ga je dat laatste weer vergoelijken en vind je dat het allemaal wel erg zwaar aangezet wordt als mensen dáárom gecensureerd worden.
Wat is nu eigenlijk je punt?

Ik hoop dat je dit niet als een soort beschuldiging bedoelt, WANT VERGEET NIET DAT JE ZELF OVER EEN AANTAL ZAKEN ERG VAN STANDPUNT BENT VERANDERD.

Het is wat lastig als je in een discussie de ene keer het ene standpunt lanceert en - als dat zo uitkomt wellicht? - een andere keer het andere. Dat praat wat lastig.

[Afgewezen]

Je zegt dat kinderen ook de dupe ervan worden als de ouders het geloof vaarwel zeggen en de wereld in gaan. Stel je nu het volgende voor: Een kindje van gelovige ouders wordt gedoopt. Nog geen paar maanden later, worden zijn ouders door iets ergs dat hen in hun leven is overkomen, aperte Godloochenaars. Ze willen niets meer van God weten en komen nooit meer in de kerk. Wat betekent dit voor hun kindje? Komt zijn plaats in het Verbond hierdoor te vervallen? En zo niet, wat maakt zijn situatie dan anders, dan de situatie van een kindje van lesbische ouders?

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

Het punt is dat dit kind niet gedoopt is. Vanuit jouw standpunt geredeneerd heeft God dat dus (nog) niet tegen het kind gezegd.

[JolandaOudshoorn]

Je zegt dat kinderen ook de dupe ervan worden als de ouders het geloof vaarwel zeggen en de wereld in gaan. Stel je nu het volgende voor: Een kindje van gelovige ouders wordt gedoopt. Nog geen paar maanden later, worden zijn ouders door iets ergs dat hen in hun leven is overkomen, aperte Godloochenaars. Ze willen niets meer van God weten en komen nooit meer in de kerk. Wat betekent dit voor hun kindje? Komt zijn plaats in het Verbond hierdoor te vervallen? En zo niet, wat maakt zijn situatie dan anders, dan de situatie van een kindje van lesbische ouders?

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

Het gaat erom dat iemand die onder het Woord is, behoort onder het verbond. Als iemand nooit (meer) onder dat Woord komt, en er niet meer naar wil leven, tja, wat houdt dat verbond nog in??

[blijmoedig]

Blijmoedig, ik heb de indruk dat je van gezichtspunt wisselt. De ene keer zeg je dat het je om het kind gaat en dat ook ook niet vóór lesbische ouders bent, de andere keer ga je dat laatste weer vergoelijken en vind je dat het allemaal wel erg zwaar aangezet wordt als mensen dáárom gecensureerd worden.
Wat is nu eigenlijk je punt?

Ik heb mij hier met name uitgelaten over het 'lot' van het kind. Ik ben er zeer terughoudend in om wat dan maar ook te zeggen over mijn homofiele medemens. Persoonlijk ben ik niet voor homo-samenlevingsvormen, omdat ik van mening ben dat de Heere God het niet zo heeft bedoeld. Aan de andere kant kan ik wel begrijpen wat onze homofiele medemens - gezien hun geaardheid -beweegt. Ik ben dan ook van mening dat wij niet te snel met ons 'oordeel' klaar moeten staan. Misschien zouden we ook minder vaak de term 'zondaar' moeten gebruiken, maar hen moeten zien als 'mens', die net als ieder van ons tegen zonden heeft te strijden. En die net als ieder van ons behoefte heeft aan aandacht en liefde.

[blijmoedig]

Je zegt dat kinderen ook de dupe ervan worden als de ouders het geloof vaarwel zeggen en de wereld in gaan. Stel je nu het volgende voor: Een kindje van gelovige ouders wordt gedoopt. Nog geen paar maanden later, worden zijn ouders door iets ergs dat hen in hun leven is overkomen, aperte Godloochenaars. Ze willen niets meer van God weten en komen nooit meer in de kerk. Wat betekent dit voor hun kindje? Komt zijn plaats in het Verbond hierdoor te vervallen? En zo niet, wat maakt zijn situatie dan anders, dan de situatie van een kindje van lesbische ouders?

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

Het punt is dat dit kind niet gedoopt is. Vanuit jouw standpunt geredeneerd heeft God dat dus (nog) niet tegen het kind gezegd.

In mijn casus was het kindje al gedoopt...

[Joannah]

Je zegt dat kinderen ook de dupe ervan worden als de ouders het geloof vaarwel zeggen en de wereld in gaan. Stel je nu het volgende voor: Een kindje van gelovige ouders wordt gedoopt. Nog geen paar maanden later, worden zijn ouders door iets ergs dat hen in hun leven is overkomen, aperte Godloochenaars. Ze willen niets meer van God weten en komen nooit meer in de kerk. Wat betekent dit voor hun kindje? Komt zijn plaats in het Verbond hierdoor te vervallen? En zo niet, wat maakt zijn situatie dan anders, dan de situatie van een kindje van lesbische ouders?

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

Het gaat erom dat iemand die onder het Woord is, behoort onder het verbond. Als iemand nooit (meer) onder dat Woord komt, en er niet meer naar wil leven, tja, wat houdt dat verbond nog in??

totdat iemand geloofs- en schuldbelijdenis heeft gedaan is hij nog niet in het "verbond", volgens mij....

[blijmoedig]

Blijmoedig, ik heb de indruk dat je van gezichtspunt wisselt. De ene keer zeg je dat het je om het kind gaat en dat ook ook niet vóór lesbische ouders bent, de andere keer ga je dat laatste weer vergoelijken en vind je dat het allemaal wel erg zwaar aangezet wordt als mensen dáárom gecensureerd worden.
Wat is nu eigenlijk je punt?

Ik hoop dat je dit niet als een soort beschuldiging bedoelt, WANT VERGEET NIET DAT JE ZELF OVER EEN AANTAL ZAKEN ERG VAN STANDPUNT BENT VERANDERD.

Het is wat lastig als je in een discussie de ene keer het ene standpunt lanceert en - als dat zo uitkomt wellicht? - een andere keer het andere. Dat praat wat lastig.

Hierop kan ik alleen maar antwoorden dat het eveneens lastig discussieren is als mensen niet goed lezen. Of alleen maar lezen wat ze willen lezen.

[Afgewezen]

Aan de andere kant kan ik wel begrijpen wat onze homofiele medemens - gezien hun geaardheid -beweegt.

Ik ook. Maar ons begrip moet ons niet van de rechte weg afbrengen, niet voor onszelf, maar ook niet voor een ander.

[Auto]

Dat kind in jouw omschreven casus valt dan inderdaad uit het verbond. Dat is niet de schuld van de kerk, maar van de ouders. Het verbond heeft twee partijen, lees het doopformulier er maar eens op na.

Het doopformulier is mij zeerwel bekend. Toch waag ik ten zeerste te betwijfelen of het klopt wat jij zegt. Het is volkomen waar dat wij mensen onbetrouwbaar zijn. En veranderlijk. Maar de Heere God is de Getrouwe en de Onveranderlijke. Bij mij gaat het er dan echt niet in dat wanneer de Heere God bij de doop tot een kindje zegt: "Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij!", dat hij daar vervolgens op terug zou komen, door wat de ouders dan ook maar zouden hebben gedaan. Daarmee maak je het Verbond tot iets waardeloos. En daarmee maak je de Heere God tot een 'wispelturig God'. Wij zijn geen gelijke contractspartij met God! Nu niet. En nooit niet. Als het dus van ons zou afhangen, dan zou er helemaal geen Verbond kunnen bestaan. Niet door onze gehoorzaamheid, of goede daden. Alleen door God's grote Barmhartigheid en Trouw. En het verzoenend lijden en sterven van de Heere Jezus.

Het gaat erom dat iemand die onder het Woord is, behoort onder het verbond. Als iemand nooit (meer) onder dat Woord komt, en er niet meer naar wil leven, tja, wat houdt dat verbond nog in??

totdat iemand geloofs- en schuldbelijdenis heeft gedaan is hij nog niet in het "verbond", volgens mij....

Inderdaad volgens jou en laten we het daar maar op houden.

[Afgewezen]

Het punt is dat dit kind niet gedoopt is. Vanuit jouw standpunt geredeneerd heeft God dat dus (nog) niet tegen het kind gezegd.

In mijn casus was het kindje al gedoopt...

O sorry, je hebt gelijk. In dat geval, even uitgaande van het gegeven dat dit kind inderdaad 'in het verbond' is, dan verandert dat niet (meer) door het gedrag van de ouders, denk ik. Alleen is het de vraag hoe de 'invulling' daarvan in het leven van dit kind eruit gaat zien (zoiets merkte Jolanda Oudshoorn ook al op).

Edit> Ga je echter van het standpunt uit dat het "kind geheiligd is in de 'gelovige' ouders", dan kun je je afvragen in hoeverre hiervan in dit geval nog sprake is.

[blijmoedig]

Aan de andere kant kan ik wel begrijpen wat onze homofiele medemens - gezien hun geaardheid -beweegt.

Ik ook. Maar ons begrip moet ons niet van de rechte weg afbrengen, niet voor onszelf, maar ook niet voor een ander.

Maar de vraag is, wat is de 'rechte weg'? Hoe ziet die weg er nu praktisch uit? Als je zegt dat we niet van de rechte weg mogen worden afgebracht dan kan ik het daar alleen maar mee eens zijn. Maar tegelijkertijd heb ik geen idee hoe dit er dan in de weerbarstige praktijk van alle dag uit zou moeten zien. Persoonlijk ben ik in mijn eigen leven al druk doende om te proberen steeds meer te worden zoals de Heere Jezus en de vruchten van de Heilige Geest in mij te laten groeien, dat ik weinig energie overhoud om te zoeken naar de splinter in de ogen van anderen. En nee, dat bedoel ik niet persoonlijk. Dit is alleen hoe ik hierzelf in sta.

[Afgewezen]

Aan de andere kant kan ik wel begrijpen wat onze homofiele medemens - gezien hun geaardheid -beweegt.

Ik ook. Maar ons begrip moet ons niet van de rechte weg afbrengen, niet voor onszelf, maar ook niet voor een ander.

Maar de vraag is, wat is de 'rechte weg'? Hoe ziet die weg er nu praktisch uit? Als je zegt dat we niet van de rechte weg mogen worden afgebracht dan kan ik het daar alleen maar mee eens zijn. Maar tegelijkertijd heb ik geen idee hoe dit er dan in de weerbarstige praktijk van alle dag uit zou moeten zien. Persoonlijk ben ik in mijn eigen leven al druk doende om te proberen steeds meer te worden zoals de Heere Jezus en de vruchten van de Heilige Geest in mij te laten groeien, dat ik weinig energie overhoud om te zoeken naar de splinter in de ogen van anderen. En nee, dat bedoel ik niet persoonlijk. Dit is alleen hoe ik hierzelf in sta.

Ik denk dat je het eigenlijk wel weet: We worstelen allemaal met onze verborgen zonden. Daarvoor hoeft de gemeente ons niet te censureren, dat is een zaak tussen God en ons hart. Maar gaat het om een openbare zonde, dan heeft de gemeente de taak op te treden. Als ik in mijn hart overspel pleeg, dan doe ik zonde tegenover God. Maar ga ik een avondje uit met de man van een ander, dan wordt het tijd dat de gemeente optreedt.