Klaagvrouwen/-mannen

[jvdg]

We leven in een gebroken wereld.
Er is nameloos veel verdriet.
Veel van dat verdriet is aangedaan door mensen aan mensen die weerloos waren, en ik denk daarbij o.a. aan het sexueel- en machtsmisbruik van kinderen, wat thans in het middelpunt van de belangstelling staat, zich uitstrekkend over een periode van zo'n 60 jaar.

Velen van die slachtoffers lijden aan de gevolgen hiervan gedurende hun hele leven.
Schuld, angst, psychische storingen etc. zijn vaak het gevolg.
En moet ik vergeven?
Ik heb het een en ander gehoord van mensen die dit in vertrouwen meedeelden.
De schrik slaat je om het hart als je hoort wat velen in hun jeugd hebben moeten ervaren.

Velen hebben het aangedurfd om met hun problemen naar buiten te treden en hebben hulp gezocht middels therapie.
Bij een groot aantal slachtoffers heeft de therapie geen baat gehad.
Mij is gebleken dat een aantal therapeuten hebben geconstateerd dat ze, na een intensief en diepgravend traject, machteloos stonden om daadwerkelijk hulp te kunnen bieden.

Sommige therapeuten hebben hun cliënten verwezen naar "professionele" klaagvrouwen/-mannen, welke middels een luisterend oor en meeleven resultaten hebben mogen bereiken.
Ik heb begrepen dat sommige kerken ook daadwerkelijk zulke helpers hebben aangesteld om die nood te lenigen.
Lijkt me een prachtig initiatief.

De vraag die ik jullie wil voorleggen is of het inschakelen van zo'n klaagvrouw/-man een bijbelse manier van helpen is.

[henriët]

We leven in een gebroken wereld.
Er is nameloos veel verdriet.
Veel van dat verdriet is aangedaan door mensen aan mensen die weerloos waren, en ik denk daarbij o.a. aan het sexueel- en machtsmisbruik van kinderen, wat thans in het middelpunt van de belangstelling staat, zich uitstrekkend over een periode van zo'n 60 jaar.

Velen van die slachtoffers lijden aan de gevolgen hiervan gedurende hun hele leven.
Schuld, angst, psychische storingen etc. zijn vaak het gevolg.
En moet ik vergeven?
Ik heb het een en ander gehoord van mensen die dit in vertrouwen meedeelden.
De schrik slaat je om het hart als je hoort wat velen in hun jeugd hebben moeten ervaren.

Velen hebben het aangedurfd om met hun problemen naar buiten te treden en hebben hulp gezocht middels therapie.
Bij een groot aantal slachtoffers heeft de therapie geen baat gehad.
Mij is gebleken dat een aantal therapeuten hebben geconstateerd dat ze, na een intensief en diepgravend traject, machteloos stonden om daadwerkelijk hulp te kunnen bieden.

Sommige therapeuten hebben hun cliënten verwezen naar "professionele" klaagvrouwen/-mannen, welke middels een luisterend oor en meeleven resultaten hebben mogen bereiken.
Ik heb begrepen dat sommige kerken ook daadwerkelijk zulke helpers hebben aangesteld om die nood te lenigen.
Lijkt me een prachtig initiatief.

De vraag die ik jullie wil voorleggen is of het inschakelen van zo'n klaagvrouw/-man een bijbelse manier van helpen is.

Het schijnt dat er met emdr therapie veel goede resultaten worden geboekt, dat is een wat nieuwere manier van hulp wanneer er sprake is van misbruik.

[Bonny]

In de geschiedenis van Jarius lezen we ook een stukje over klaagvrouwen. Volgens mij was Jezus daar niet zo positief over. ikzelf heb dat fenomeen in die geschiedenis altijd wat hypocriet gevonden. Wel weeklagen, maar het niet echt menen.

Ik hoop dat slachtoffers hier iets aan hebben. Werkelijke compassie en niet omdat het je 'baan' is, of ben ik nou te cynisch?

[jvdg]

In de geschiedenis van Jarius lezen we ook een stukje over klaagvrouwen. Volgens mij was Jezus daar niet zo positief over. ikzelf heb dat fenomeen in die geschiedenis altijd wat hypocriet gevonden. Wel weeklagen, maar het niet echt menen.

Ik hoop dat slachtoffers hier iets aan hebben. Werkelijke compassie en niet omdat het je 'baan' is, of ben ik nou te cynisch?

Ja, je bent te cynisch.
Heb je er ervaring mee?

Je hebt het nu over "ingehuurde" klaagvrouwen die cachet aan de zaak gaven.
Ik heb het over klaagvrouwen met echte compassie voor de slachtoffers en dit werk uit "roeping" verrichten.
Mss. te hoog gegrepen: vanuit pastorale zorg en liefde.

[Bonny]

In de geschiedenis van Jarius lezen we ook een stukje over klaagvrouwen. Volgens mij was Jezus daar niet zo positief over. ikzelf heb dat fenomeen in die geschiedenis altijd wat hypocriet gevonden. Wel weeklagen, maar het niet echt menen.

Ik hoop dat slachtoffers hier iets aan hebben. Werkelijke compassie en niet omdat het je 'baan' is, of ben ik nou te cynisch?

Ja, je bent te cynisch.
Heb je er ervaring mee?

Je hebt het nu over "ingehuurde" klaagvrouwen die cachet aan de zaak gaven.
Ik heb het over klaagvrouwen met echte compassie voor de slachtoffers en dit werk uit "roeping" verrichten.
Mss. te hoog gegrepen: vanuit pastorale zorg en liefde.

Geen ervaring mee hoor . Ach, misschien kan het ook goed gaan. Maar in dit soort zaken moeten we voorzichtig zijn, op alle fronten

[jvdg]

In de geschiedenis van Jarius lezen we ook een stukje over klaagvrouwen. Volgens mij was Jezus daar niet zo positief over. ikzelf heb dat fenomeen in die geschiedenis altijd wat hypocriet gevonden. Wel weeklagen, maar het niet echt menen.

Ik hoop dat slachtoffers hier iets aan hebben. Werkelijke compassie en niet omdat het je 'baan' is, of ben ik nou te cynisch?

Ja, je bent te cynisch.
Heb je er ervaring mee?

Je hebt het nu over "ingehuurde" klaagvrouwen die cachet aan de zaak gaven.
Ik heb het over klaagvrouwen met echte compassie voor de slachtoffers en dit werk uit "roeping" verrichten.
Mss. te hoog gegrepen: vanuit pastorale zorg en liefde.

Geen ervaring mee hoor . Ach, misschien kan het ook goed gaan. Maar in dit soort zaken moeten we voorzichtig zijn, op alle fronten

Zeker, natuurlijk.
Maar ik vroeg alleen maar een mening in de hoop dat mensen die er ervaring meehebben zouden reageren.

[henriët]

ik weet t niet Jan,
ik geloof dat ik wat huiverig ben voor klaagvrouwen zeg maar, waarom weet ik niet zo goed, ik denk op basis van gevoel
het beste is toch om therapie te krijgen, verwerken zeg maar dmv gesprekken oid.
ook al lijkt t dat het niet heilzaam is, toch kun je dat later misschien wel zeggen.

Met zulksoort ingrijpende problematieken kun je niet binnen een jaar klaar zijn en 'resultaat'hebben.
Daarnaast,
(sexueel) misbruik draag je heel je leven als een litteken met je mee.
Door therapie, kan het litteken genezen, maar het is en blijft een litteken.

[jvdg]

ik weet t niet Jan,
ik geloof dat ik wat huiverig ben voor klaagvrouwen zeg maar, waarom weet ik niet zo goed, ik denk op basis van gevoel
het beste is toch om therapie te krijgen, verwerken zeg maar dmv gesprekken oid.
ook al lijkt t dat het niet heilzaam is, toch kun je dat later misschien wel zeggen.

Met zulksoort ingrijpende problematieken kun je niet binnen een jaar klaar zijn en 'resultaat'hebben.
Daarnaast,
(sexueel) misbruik draag je heel je leven als een litteken met je mee.
Door therapie, kan het litteken genezen, maar het is en blijft een litteken.

Ik weet het ook niet hoor, henriët.
Dezer dagen werd ik ermee geconfronteerd.
Daarom probeerde ik reacties uit te lokken om te bezien in hoeverre zulk pastoraat zin kan hebben.

[henriët]

ik weet t niet Jan,
ik geloof dat ik wat huiverig ben voor klaagvrouwen zeg maar, waarom weet ik niet zo goed, ik denk op basis van gevoel
het beste is toch om therapie te krijgen, verwerken zeg maar dmv gesprekken oid.
ook al lijkt t dat het niet heilzaam is, toch kun je dat later misschien wel zeggen.

Met zulksoort ingrijpende problematieken kun je niet binnen een jaar klaar zijn en 'resultaat'hebben.
Daarnaast,
(sexueel) misbruik draag je heel je leven als een litteken met je mee.
Door therapie, kan het litteken genezen, maar het is en blijft een litteken.

Ik weet het ook niet hoor, henriët.
Dezer dagen werd ik ermee geconfronteerd.
Daarom probeerde ik reacties uit te lokken om te bezien in hoeverre zulk pastoraat zin kan hebben.

Nog even terug naar je eerste posting, daar trof me de zin over dat therapie vaak geen baat heeft gehad.
Ik durf te stellen, dat dan de persoon zich of niet heeft kunnen uiten (er nog niet aan toe was) of dat de therapie niet voldoende/afdoende/ de juiste therapie is geweest.

[gertje]

We leven in een gebroken wereld.
Er is nameloos veel verdriet.
Veel van dat verdriet is aangedaan door mensen aan mensen die weerloos waren, en ik denk daarbij o.a. aan het sexueel- en machtsmisbruik van kinderen, wat thans in het middelpunt van de belangstelling staat, zich uitstrekkend over een periode van zo'n 60 jaar.

Velen van die slachtoffers lijden aan de gevolgen hiervan gedurende hun hele leven.
Schuld, angst, psychische storingen etc. zijn vaak het gevolg.
En moet ik vergeven?
Ik heb het een en ander gehoord van mensen die dit in vertrouwen meedeelden.
De schrik slaat je om het hart als je hoort wat velen in hun jeugd hebben moeten ervaren.

Velen hebben het aangedurfd om met hun problemen naar buiten te treden en hebben hulp gezocht middels therapie.
Bij een groot aantal slachtoffers heeft de therapie geen baat gehad.
Mij is gebleken dat een aantal therapeuten hebben geconstateerd dat ze, na een intensief en diepgravend traject, machteloos stonden om daadwerkelijk hulp te kunnen bieden.

Sommige therapeuten hebben hun cliënten verwezen naar "professionele" klaagvrouwen/-mannen, welke middels een luisterend oor en meeleven resultaten hebben mogen bereiken.
Ik heb begrepen dat sommige kerken ook daadwerkelijk zulke helpers hebben aangesteld om die nood te lenigen.
Lijkt me een prachtig initiatief.

De vraag die ik jullie wil voorleggen is of het inschakelen van zo'n klaagvrouw/-man een bijbelse manier van helpen is.

Als therapie niet helpt, wat verwacht men dan van een klaagvrouw of man, wat is de meerwaarde? of begrijp ik het niet?

[jvdg]

Als therapie niet helpt, wat verwacht men dan van een klaagvrouw of man, wat is de meerwaarde? of begrijp ik het niet?

De meerwaarde zou kunnen zijn, mits er vertrouwen is, dat erover gesproken kan worden zonder "remmingen" met mensen die pastoraal toegerust zijn en bekend met de problematiek.
Noem het voor mijn part opbiechten.
Temeer daar de slachtoffers ook de schuld naar zichzelf toetrekken.
Een troostrijk woord, begrip en meeleven kan dan mss. van grote waarde zijn.

Ik tast ook in het duister hoor.

[henriët]

Als therapie niet helpt, wat verwacht men dan van een klaagvrouw of man, wat is de meerwaarde? of begrijp ik het niet?

De meerwaarde zou kunnen zijn, mits er vertrouwen is, dat erover gesproken kan worden zonder "remmingen" met mensen die pastoraal toegerust zijn en bekend met de problematiek.
Noem het voor mijn part opbiechten.
Temeer daar de slachtoffers ook de schuld naar zichzelf toetrekken.
Een troostrijk woord, begrip en meeleven kan dan mss. van grote waarde zijn.

Ik tast ook in het duister hoor.

Nee, en toch geloof ik daar niet in.
Het lijkt me dat je het dan in stand houdt.
Je kunt erover praten, maar dat alleen helpt niet. Het moet verwerkt worden en dat moet gedaan worden onder leiding van deskundigen.
Therapeuten worden daar jaren voor opgeleid, dat kun je als 'leek'niet er zomaar even bijdoen..
natuurlijk kun je meeleven/meehuilen/ meeluisteren, maar dat 'lost het probleem niet op'
dan ga je doen aan verzachten, maar de angel moet eruit.

[gertje]

Als therapie niet helpt, wat verwacht men dan van een klaagvrouw of man, wat is de meerwaarde? of begrijp ik het niet?

De meerwaarde zou kunnen zijn, mits er vertrouwen is, dat erover gesproken kan worden zonder "remmingen" met mensen die pastoraal toegerust zijn en bekend met de problematiek.
Noem het voor mijn part opbiechten.
Temeer daar de slachtoffers ook de schuld naar zichzelf toetrekken.
Een troostrijk woord, begrip en meeleven kan dan mss. van grote waarde zijn.

Ik tast ook in het duister hoor.

Nee, en toch geloof ik daar niet in.
Het lijkt me dat je het dan in stand houdt.
Je kunt erover praten, maar dat alleen helpt niet. Het moet verwerkt worden en dat moet gedaan worden onder leiding van deskundigen.
Therapeuten worden daar jaren voor opgeleid, dat kun je als 'leek'niet er zomaar even bijdoen..
natuurlijk kun je meeleven/meehuilen/ meeluisteren, maar dat 'lost het probleem niet op'
dan ga je doen aan verzachten, maar de angel moet eruit.

Ja juist, deze mening deel ik. Het is een ander verhaal als er naast een therapei mensne zijn die een luisterend oor bieden, altijd waardevol denk.

[Joannah]

Ik denk dat als de misbruiker(op een andere plaats) gewoon door gaat met zijn misbruik en niet gestraft wordt, het slachtoffer nog meer te lijden zal hebben, het bijna zal aanvoelen alsof hij/zij iets fout gedaan heeft, ipv de pleger.
Verder blijft het een zeer ernstige, moeilijk kwestie, die wat mij betreft met levenslang bestraft wordt.Het slachtoffer heeft tenslotte ook levenslang gekregen.
Van een kind blijf je af.

[MarthaMartha]

ik weet t niet Jan,
ik geloof dat ik wat huiverig ben voor klaagvrouwen zeg maar, waarom weet ik niet zo goed, ik denk op basis van gevoel
het beste is toch om therapie te krijgen, verwerken zeg maar dmv gesprekken oid.
ook al lijkt t dat het niet heilzaam is, toch kun je dat later misschien wel zeggen.

Met zulksoort ingrijpende problematieken kun je niet binnen een jaar klaar zijn en 'resultaat'hebben.
Daarnaast,
(sexueel) misbruik draag je heel je leven als een litteken met je mee.
Door therapie, kan het litteken genezen, maar het is en blijft een litteken.

Ik weet het ook niet hoor, henriët.
Dezer dagen werd ik ermee geconfronteerd.
Daarom probeerde ik reacties uit te lokken om te bezien in hoeverre zulk pastoraat zin kan hebben.

de klaagvrouwen van nu krijgen een cursus (PPH - psychisch pastorale hulpverlening). Zij kunnen uitstekend mensen terzijde staan in moeilijke periodes van het leven. Het is waar dat je bij ingrijpende problematiek een andere therapie nodig hebt. Maar dan is er vaak ook het doel van gedragsverandering (hoe ga je met dingen om, hoe kijk je problemen in de ogen, hoe kun je leren dingen een plek te geven, hoe kun je leven met littekens, etc.) Klaagvrouwen worden vaak ingezet in situaties waarin gedragsverandering niet het eerste doel is. Denk bijvoorbeeld aan rouw, dat is een moeilijke periode waar je doorheen moet. Een klaagvrouw kan je daarin bijstaan (omdat zij bijvoorbeeld wél de tijd en het geduld heeft om 20 keer naar hetzelfde verhaal te luisteren, terwijl de omgeving het na drie keer wel gehad heeft). Kortom, de inzet van de hedendaagse klaagvrouwen waardeer ik positief. Ze leren ons ook oog te hebben voor elkaar in moeilijke periodes. Is de problematiek te zwaar? Is er sprake van conflicten? relatieproblemen? trauma's? ga dan in therapie!