Matt 16:18-19: de rots is Petrus !

[Zonderling]

Deze petra slaat echt op Petrus, en niet op zijn belijdenis. Taaltechnisch kan dat niet.

Het is een metonymia, een stijlfiguur zoals we duizenden malen in de Bijbel aantreffen.
Iets anders wordt genoemd dan het werkelijke voorwerp vanwege de betrekking tussen beide.

Net als 'poorten der hel' trouwens. Neem je die poorten ook letterlijk? (nee), of is dat ook een metonymia? (ja).

[memento]

Deze petra slaat echt op Petrus, en niet op zijn belijdenis. Taaltechnisch kan dat niet.

Het is een metonymia, een stijlfiguur zoals we duizenden malen in de Bijbel aantreffen.
Iets anders wordt genoemd dan het werkelijke voorwerp vanwege de betrekking tussen beide.

Die worden heel specifiek gebruikt, en zijn gemakkelijk te herkennen (iig voor de oorspronkelijke lezers). Hier geeft de tekst geen enkele aanleiding om van een metonymia te spreken (ook al zou ik dat theologisch misschien wel liever gehad hebben).

Daarnaast: Als Jezus hier op de belijdenis van Petrus had willen wijzen, had dat véél duidelijker en eenvoudiger gekund. Waarom de woordspeling op Petrus naam, als Petrus niet relevant is, maar alleen zijn belijdenis?

Ook Darby kende de grondtalen hoor. Verder denk ik dat je sneer naar Darby een verklaring vraagt.

Darby kende de grondtalen wel, maar liet zeer sterk zijn overtuigingen heersen over de uitleg van de Schrift.

[Zonderling]

Deze petra slaat echt op Petrus, en niet op zijn belijdenis. Taaltechnisch kan dat niet.

Het is een metonymia, een stijlfiguur zoals we duizenden malen in de Bijbel aantreffen.
Iets anders wordt genoemd dan het werkelijke voorwerp vanwege de betrekking tussen beide.

Die worden heel specifiek gebruikt, en zijn gemakkelijk te herkennen (iig voor de oorspronkelijke lezers). Hier geeft de tekst geen enkele aanleiding om van een metonymia te spreken (ook al zou ik dat theologisch misschien wel liever gehad hebben).

Daarnaast: Als Jezus hier op de belijdenis van Petrus had willen wijzen, had dat véél duidelijker en eenvoudiger gekund. Waarom de woordspeling op Petrus naam, als Petrus niet relevant is, maar alleen zijn belijdenis?

1. Metonymia zijn niet altijd gemakkelijk te herkennen, b.v.: 'die wordt zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid'. Het woord geloof is een metonymia en staat voor: de gerechtigheid van Christus aangegrepen door het geloof.

2. Christus zegt niet: 'op u, Petrus'. Nee, Christus zegt: "Ik zeg u, dat gij zijt Petrus", JUIST om aan te geven dat hij zo heet vanwege de zojuist afgelegde belijdenis. En JUIST DAAROM moeten we ook het woord 'petra' zo lezen. Het tekstverband geeft ALLE REDEN om zowel de naam Petrus als het woord petra te betrekken op Petrus' belijdenis. Over die belijdenis gaat het zelfs nog door in vers 20 (dus ná de passage die nu in discussie is).

3. Ik zeg niet dat Petrus niet relevant is, maar zijn belijdenis is nog veel relevanter. Juist daarom wijst Christus hem op zijn naam.

We mogen de passage niet isoleren van het hele verband (vers 13-20).

[memento]

1. Metonymia zijn niet altijd gemakkelijk te herkennen, b.v.: 'die wordt zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid'. Het woord geloof is een metonymia en staat voor: de gerechtigheid van Christus aangegrepen door het geloof.

Als een metonymia niet gemakkelijk te herkennen is, moet je je afvragen of hij wel klopt...

2. Christus zegt niet: 'op u, Petrus'. Nee, Christus zegt: "Ik zeg u, dat gij zijt Petrus", JUIST om aan te geven dat hij zo heet vanwege de zojuist afgelegde belijdenis. En JUIST DAAROM moeten we ook het woord 'petra' zo lezen. Het tekstverband geeft ALLE REDEN om zowel de naam Petrus als het woord petra te betrekken op Petrus' belijdenis. Over die belijdenis gaat het zelfs nog door in vers 20 (dus ná de passage die nu in discussie is).

Taaltechnisch is er geen link. Er staat: Jij bent petrus, en op deze petra (terugslaand op petrus) zal Ik mijn kerk bouwen. Als petrus/petra op de belijdenis had moeten slaan, zou je een andere zinsconstructie verwachten.

3. Ik zeg niet dat Petrus niet relevant is, maar zijn belijdenis is nog veel relevanter. Juist daarom wijst Christus hem op zijn naam.

Niemand ontkent dat de belijdenis van Petrus niet erg belangrijk is. Maar dan nog moeten we blijven lezen wat er staat. Zeker als we zien dat tot de komst van Paulus Petrus inderdaad een hoeksteen van de christelijke kerk is geweest (zie Handelingen)

Tenslotte: Ik ben erg huiverig voor de Schrift-uitleg zoals je hier geeft. Het introduceert namelijk een grote willekeur in je uitleg. Of, heel negatief gezegd: Staat iets je inhoudelijk niet aan, dan zeg je dat je niet moet lezen wat er staat, maar dat we hier met een moeilijk te herkennen stijlfiguur te maken hebben.

[parsifal]

Ook Darby kende de grondtalen hoor. Verder denk ik dat je sneer naar Darby een verklaring vraagt.

Darby kende de grondtalen wel, maar liet zeer sterk zijn overtuigingen heersen over de uitleg van de Schrift.

Geeft deze discussie niet juist aan dat hij daar niet erg consequent in was?

[Zonderling]

1. Metonymia zijn niet altijd gemakkelijk te herkennen, b.v.: 'die wordt zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid'. Het woord geloof is een metonymia en staat voor: de gerechtigheid van Christus aangegrepen door het geloof.

Als een metonymia niet gemakkelijk te herkennen is, moet je je afvragen of hij wel klopt...

De Schrift is zijn eigen uitlegger.

2. Christus zegt niet: 'op u, Petrus'. Nee, Christus zegt: "Ik zeg u, dat gij zijt Petrus", JUIST om aan te geven dat hij zo heet vanwege de zojuist afgelegde belijdenis. En JUIST DAAROM moeten we ook het woord 'petra' zo lezen. Het tekstverband geeft ALLE REDEN om zowel de naam Petrus als het woord petra te betrekken op Petrus' belijdenis. Over die belijdenis gaat het zelfs nog door in vers 20 (dus ná de passage die nu in discussie is).

Taaltechnisch is er geen link. Er staat: Jij bent petrus, en op deze petra (terugslaand op petrus) zal Ik mijn kerk bouwen. Als petrus/petra op de belijdenis had moeten slaan, zou je een andere zinsconstructie verwachten.

Hallo.... Christus wijst Petrus op zijn naam Petrus = rots VANWEGE zijn belijdenis.
Dit valt onmogelijk te ontkennen.
Knip dan deze tekst maar uit dit tekstgedeelte en plak hem ergens anders neer, dan zou je gelijk hebben.

Ook zou de typische manier van spreken: "Ik zeg u dat gij zijn Petrus... en op deze petra..." je aan het denken moeten zetten. In jouw opvatting zou er gewoon kunnen staan: 'Op jou, Petrus, zal ik Mijn Gemeente bouwen.' Maar dat staat er nou juist niet.

Tenslotte: Ik ben erg huiverig voor de Schrift-uitleg zoals je hier geeft. Het introduceert namelijk een grote willekeur in je uitleg. Of, heel negatief gezegd: Staat iets je inhoudelijk niet aan, dan zeg je dat je niet moet lezen wat er staat, maar dat we hier met een moeilijk te herkennen stijlfiguur te maken hebben.

ABSOLUUT NIET, ER IS EEN VERBAND TUSSEN 3 OPEENVOLGENDE VERZEN, DAT IS HET ENIGE DAT IK ZEG.
Dat is niet willekeurig, nogmaals: absoluut niet. De context waarin de woorden en zinnen geplaatst worden, geeft ook de betekenis aan die woorden en zinnen.
Bovendien geldt hier de regel dat Schrift met Schrift vergeleken moet worden.

N.B. Ik heb geen moeite met de stelling dat petra op Petrus slaat als dat dan maar is VANWEGE die belijdenis van Petrus dat Christus de Zoon is van de levende God. Dat verband moeten we vasthouden, het gaat niet om Petrus' persoon in de eerste plaats, maar om wat hij (met de andere apostelen) belijdt.

Terecht is ook gezegd dat Petrus zijn naam heeft van petra en niet andersom !! Denk er maar eens over na.

Lees ook Calvijn eens !!

[mayflower]

Om van Matt 16:18 tot het pausdom te komen, heb je méér nodig (en dat méér geeft de Schrift niet, het spreekt het eerder tegen, zie bv Petrus die door Paulus bestraft wordt, Petrus die niet de leiding heeft op het apostelconvent, etc).

Helaas het volgende alleen in het engels:

Peter Not Infallible?

As a biblical example of papal fallibility, Fundamentalists like to point to Peter’s conduct at Antioch, where he refused to eat with Gentile Christians in order not to offend certain Jews from Palestine (Gal. 2:11–16). For this Paul rebuked him. Did this demonstrate papal infallibility was non-existent? Not at all. Peter’s actions had to do with matters of discipline, not with issues of faith or morals.

Furthermore, the problem was Peter’s actions, not his teaching. Paul acknowledged that Peter very well knew the correct teaching (Gal. 2:12–13). The problem was that he wasn’t living up to his own teaching. Thus, in this instance, Peter was not doing any teaching; much less was he solemnly defining a matter of faith or morals.

Fundamentalists must also acknowledge that Peter did have some kind of infallibility—they cannot deny that he wrote two infallible epistles of the New Testament while under protection against writing error. So, if his behavior at Antioch was not incompatible with this kind of infallibility, neither is bad behavior contrary to papal infallibility in general.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tatian the Syrian
"Simon Cephas answered and said, ‘You are the Messiah, the Son of the living God.’ Jesus answered and said unto him, ‘Blessed are you, Simon, son of Jonah: flesh and blood has not revealed it unto thee, but my Father which is in heaven. And I say unto thee also, that you are Cephas, and on this rock will I build my Church; and the gates of hades shall not prevail against it" (The Diatesseron 23 [A.D. 170]).


Tertullian
"Was anything withheld from the knowledge of Peter, who is called ‘the rock on which the Church would be built’ [Matt. 16:18] with the power of ‘loosing and binding in heaven and on earth’ [Matt. 16:19]?" (Demurrer Against the Heretics 22 [A.D. 200]).

"[T]he Lord said to Peter, ‘On this rock I will build my Church, I have given you the keys of the kingdom of heaven [and] whatever you shall have bound or loosed on earth will be bound or loosed in heaven’ [Matt. 16:18–19]. . . . What kind of man are you, subverting and changing what was the manifest intent of the Lord when he conferred this personally upon Peter? Upon you, he says, I will build my Church; and I will give to you the keys" (Modesty 21:9–10 [A.D. 220]).


The Letter of Clement to James
"Be it known to you, my lord, that Simon [Peter], who, for the sake of the true faith, and the most sure foundation of his doctrine, was set apart to be the foundation of the Church, and for this end was by Jesus himself, with his truthful mouth, named Peter" (Letter of Clement to James 2 [A.D. 221]).


The Clementine Homilies
"[Simon Peter said to Simon Magus in Rome:] ‘For you now stand in direct opposition to me, who am a firm rock, the foundation of the Church’ [Matt. 16:18]" (Clementine Homilies 17:19 [A.D. 221]).


Origen
"Look at [Peter], the great foundation of the Church, that most solid of rocks, upon whom Christ built the Church [Matt. 16:18]. And what does our Lord say to him? ‘Oh you of little faith,’ he says, ‘why do you doubt?’ [Matt. 14:31]" (Homilies on Exodus 5:4 [A.D. 248]).


Cyprian of Carthage
"The Lord says to Peter: ‘I say to you,’ he says, ‘that you are Peter, and upon this rock I will build my Church, and the gates of hell will not overcome it. And to you I will give the keys of the kingdom of heaven . . . ’ [Matt. 16:18–19]. On him [Peter] he builds the Church, and to him he gives the command to feed the sheep [John 21:17], and although he assigns a like power to all the apostles, yet he founded a single chair [cathedra], and he established by his own authority a source and an intrinsic reason for that unity. Indeed, the others were that also which Peter was [i.e., apostles], but a primacy is given to Peter, whereby it is made clear that there is but one Church and one chair. . . . If someone does not hold fast to this unity of Peter, can he imagine that he still holds the faith? If he [should] desert the chair of Peter upon whom the Church was built, can he still be confident that he is in the Church?" (The Unity of the Catholic Church 4; 1st edition [A.D. 251]).

"There is one God and one Christ, and one Church, and one chair founded on Peter by the word of the Lord. It is not possible to set up another altar or for there to be another priesthood besides that one altar and that one priesthood. Whoever has gathered elsewhere is scattering" (Letters 43[40]:5 [A.D. 253]).

"There [John 6:68–69] speaks Peter, upon whom the Church would be built, teaching in the name of the Church and showing that even if a stubborn and proud multitude withdraws because it does not wish to obey, yet the Church does not withdraw from Christ. The people joined to the priest and the flock clinging to their shepherd are the Church. You ought to know, then, that the bishop is in the Church and the Church in the bishop, and if someone is not with the bishop, he is not in the Church. They vainly flatter themselves who creep up, not having peace with the priests of God, believing that they are
secretly [i.e., invisibly] in communion with certain individuals. For the Church, which is one and Catholic, is not split nor divided, but it is indeed united and joined by the cement of priests who adhere one to another" (ibid., 66[69]:8).


Firmilian
"But what is his error . . . who does not remain on the foundation of the one Church which was founded upon the rock by Christ [Matt. 16:18], can be learned from this, which Christ said to Peter alone: ‘Whatever things you shall bind on earth shall be bound also in heaven; and whatever you loose on earth, they shall be loosed in heaven’ [Matt. 16:19]" (collected in Cyprian’s Letters 74[75]:16 [A.D. 253]).

"[Pope] Stephen . . . boasts of the place of his episcopate, and contends that he holds the succession from Peter, on whom the foundations of the Church were laid [Matt. 16:18]. . . . [Pope] Stephen . . . announces that he holds by succession the throne of Peter" (ibid., 74[75]:17).


Ephraim the Syrian
"[Jesus said:] ‘Simon, my follower, I have made you the foundation of the holy Church. I betimes called you Peter, because you will support all its buildings. You are the inspector of those who will build on earth a Church for me. If they should wish to build what is false, you, the foundation, will condemn them. You are the head of the fountain from which my teaching flows; you are the chief of my disciples’" (Homilies 4:1 [A.D. 351]).


Optatus
"You cannot deny that you are aware that in the city of Rome the episcopal chair was given first to Peter; the chair in which Peter sat, the same who was head—that is why he is also called Cephas [‘Rock’]—of all the apostles; the one chair in which unity is maintained by all" (The Schism of the Donatists 2:2 [A.D. 367]).


Ambrose of Milan
"[Christ] made answer: ‘You are Peter, and upon this rock will I build my Church. . . . ’ Could he not, then, strengthen the faith of the man to whom, acting on his own authority, he gave the kingdom, whom he called the rock, thereby declaring him to be the foundation of the Church [Matt. 16:18]?" (The Faith 4:5 [A.D. 379]).

"It is to Peter that he says: ‘You are Peter, and upon this rock I will build my Church’ [Matt. 16:18]. Where Peter is, there is the Church. And where the Church is, no death is there, but life eternal" (Commentary on Twelve Psalms of David 40:30 [A.D. 389]).


Pope Damasus I
"Likewise it is decreed . . . that it ought to be announced that . . . the holy Roman Church has not been placed at the forefront [of the churches] by the conciliar decisions of other churches, but has received the primacy by the evangelic voice of our Lord and Savior, who says: ‘You are Peter, and upon this rock I will build my Church, and the gates of hell will not prevail against it; and I will give to you the keys of the kingdom of heaven. . . . ’ [Matt. 16:18–19]. The first see, therefore, is that of Peter the apostle, that of the Roman Church, which has neither stain nor blemish nor anything like it" (Decree of Damasus 3 [A.D. 382]).


Jerome
"‘But,’ you [Jovinian] will say, ‘it was on Peter that the Church was founded’ [Matt. 16:18]. Well . . . one among the twelve is chosen to be their head in order to remove any occasion for division" (Against Jovinian 1:26 [A.D. 393]).

"I follow no leader but Christ and join in communion with none but your blessedness [Pope Damasus I], that is, with the chair of Peter. I know that this is the rock on which the Church has been built. Whoever eats the Lamb outside this house is profane. Anyone who is not in the ark of Noah will perish when the flood prevails" (Letters 15:2 [A.D. 396]).


Augustine
"If the very order of episcopal succession is to be considered, how much more surely, truly, and safely do we number them [the bishops of Rome] from Peter himself, to whom, as to one representing the whole Church, the Lord said, ‘Upon this rock I will build my Church, and the gates of hell shall not conquer it.’ Peter was succeeded by Linus, Linus by Clement. ... In this order of succession a Donatist bishop is not to be found" (Letters 53:1:2 [A.D. 412]).


Council of Ephesus
"Philip, the presbyter and legate of the Apostolic See [Rome], said: ‘There is no doubt, and in fact it has been known in all ages, that the holy and most blessed Peter, prince and head of the apostles, pillar of the faith, and foundation of the Catholic Church, received the keys of the kingdom from our Lord Jesus Christ, the Savior and Redeemer of the human race, and that to him was given the power of loosing and binding sins: who down even to today and forever both lives and judges in his successors’" (Acts of the Council, session 3 [A.D. 431]).


Sechnall of Ireland
"Steadfast in the fear of God, and in faith immovable, upon [Patrick] as upon Peter the [Irish] church is built; and he has been allotted his apostleship by God; against him the gates of hell prevail not" (Hymn in Praise of St. Patrick 3 [A.D. 444]).


Pope Leo I
"Our Lord Jesus Christ . . . has placed the principal charge on the blessed Peter, chief of all the apostles. . . . He wished him who had been received into partnership in his undivided unity to be named what he himself was, when he said: ‘You are Peter, and upon this rock I will build my Church’ [Matt. 16:18], that the building of the eternal temple might rest on Peter’s solid rock, strengthening his Church so surely that neither could human rashness assail it nor the gates of hell prevail against it" (Letters 10:1 [A.D. 445]).


Council of Chalcedon
"Wherefore the most holy and blessed Leo, archbishop of the great and elder Rome, through us, and through this present most holy synod, together with the thrice blessed and all-glorious Peter the apostle, who is the rock and foundation of the Catholic Church, and the foundation of the orthodox faith, has stripped him [Dioscorus] of the episcopate" (Acts of the Council, session 3 [A.D. 451]).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Clement of Alexandria
"[T]he blessed Peter, the chosen, the preeminent, the first among the disciples, for whom alone with himself the Savior paid the tribute [Matt. 17:27], quickly g.asped and understood their meaning. And what does he say? ‘Behold, we have left all and have followed you’ [Matt. 19:27; Mark 10:28]" (Who Is the Rich Man That Is Saved? 21:3–5 [A.D. 200]).


Tertullian
"For though you think that heaven is still shut up, remember that the Lord left the keys of it to Peter here, and through him to the Church, which keys everyone will carry with him if he has been questioned and made a confession [of faith]" (Antidote Against the Scorpion 10 [A.D. 211]).

"[T]he Lord said to Peter, ‘On this rock I will build my Church, I have given you the keys of the kingdom of heaven [and] whatever you shall have bound or loosed on earth will be bound or loosed in heaven’ [Matt. 16:18–19]. . . . Upon you, he says, I will build my Church; and I will give to you the keys, not to the Church" (Modesty 21:9–10 [A.D. 220]).


The Letter of Clement to James
"Be it known to you, my lord, that Simon [Peter], who, for the sake of the true faith, and the most sure foundation of his doctrine, was set apart to be the foundation of the Church, and for this end was by Jesus himself, with his truthful mouth, named Peter, the first fruits of our Lord, the first of the apostles; to whom first the Father revealed the Son; whom the Christ, with good reason, blessed; the called, and elect" (Letter of Clement to James 2 [A.D. 221]).


Origen
"f we were to attend carefully to the Gospels, we should also find, in relation to those things which seem to be common to Peter . . . a great difference and a preeminence in the things [Jesus] said to Peter, compared with the second class [of apostles]. For it is no small difference that Peter received the keys not of one heaven but of more, and in order that whatsoever things he binds on earth may be bound not in one heaven but in them all, as compared with the many who bind on earth and loose on earth, so that these things are bound and loosed not in [all] the heavens, as in the case of Peter, but in one only; for they do not reach so high a stage with power as Peter to bind and loose in all the heavens" (Commentary on Matthew 13:31 [A.D. 248]).


Cyprian of Carthage
"The Lord says to Peter: ‘I say to you,’ he says, ‘that you are Peter, and upon this rock I will build my Church.’ . . . On him [Peter] he builds the Church, and to him he gives the command to feed the sheep [John 21:17], and although he assigns a like power to all the apostles, yet he founded a single chair [cathedra], and he established by his own authority a source and an intrinsic reason for that unity. Indeed, the others were that also which Peter was [i.e., apostles], but a primacy is given to Peter, whereby it is made clear that there is but one Church and one chair. So too, all [the apostles] are shepherds, and the flock is shown to be one, fed by all the apostles in single-minded accord. If someone does not hold fast to this unity of Peter, can he imagine that he still holds the faith? If he [should] desert the chair of Peter upon whom the Church was built, can he still be confident that he is in the Church?" (The Unity of the Catholic Church 4; 1st edition [A.D. 251]).


Cyril of Jerusalem
"The Lord is loving toward men, swift to pardon but slow to punish. Let no man despair of his own salvation. Peter, the first and foremost of the apostles, denied the Lord three times before a little servant girl, but he repented and wept bitterly" (Catechetical Lectures 2:19 [A.D. 350]).

"[Simon Magus] so deceived the city of Rome that Claudius erected a statue of him. . . . While the error was extending itself, Peter and Paul arrived, a noble pair and the rulers of the Church, and they set the error aright. . . . [T]hey launched the weapon of their like-mindedness in prayer against the Magus, and struck him down to earth. It was marvelous enough, and yet no marvel at all, for Peter was there—he that carries about the keys of heaven [Matt. 16:19]" (ibid., 6:14).

"In the power of the same Holy Spirit, Peter, both the chief of the apostles and the keeper of the keys of the kingdom of heaven, in the name of Christ healed Aeneas the paralytic at Lydda, which is now called Diospolis [Acts 9:32–34]" (ibid., 17:27).


Ephraim the Syrian
"[Jesus said:] Simon, my follower, I have made you the foundation of the holy Church. I betimes called you Peter, because you will support all its buildings. You are the inspector of those who will build on Earth a Church for me. If they should wish to build what is false, you, the foundation, will condemn them. You are the head of the fountain from which my teaching flows; you are the chief of my disciples. Through you I will give drink to all peoples. Yours is that life-giving sweetness which I dispense. I have chosen you to be, as it were, the firstborn in my institution so that, as the heir, you may be executor of my treasures. I have given you the keys of my kingdom. Behold, I have given you authority over all my treasures" (Homilies 4:1 [A.D. 351]).


Ambrose of Milan
"[Christ] made answer: ‘You are Peter, and upon this rock will I build my Church. . . .’ Could he not, then, strengthen the faith of the man to whom, acting on his own authority, he gave the kingdom, whom he called the rock, thereby declaring him to be the foundation of the Church [Matt. 16:18]?" (The Faith 4:5 [A.D. 379]).


Pope Damasus I
"Likewise it is decreed . . . that it ought to be announced that . . . the holy Roman Church has been placed at the forefront not by the conciliar decisions of other churches, but has received the primacy by the evangelic voice of our Lord and Savior, who says: ‘You are Peter, and upon this rock I will build my Church, and the gates of hell will not prevail against it; and I will give to you the keys of the kingdom of heaven . . . ’ [Matt. 16:18–19]. The first see, therefore, is that of Peter the apostle, that of the Roman Church, which has neither stain nor blemish nor anything like it" (Decree of Damasus 3 [A.D. 382]).


Jerome
"‘But,’ you [Jovinian] will say, ‘it was on Peter that the Church was founded’ [Matt. 16:18]. Well . . . one among the twelve is chosen to be their head in order to remove any occasion for division" (Against Jovinian 1:26 [A.D. 393]).

"Simon Peter, the son of John, from the village of Bethsaida in the province of Galilee, brother of Andrew the apostle, and himself chief of the apostles, after having been bishop of the church of Antioch and having preached to the Dispersion . . . pushed on to Rome in the second year of Claudius to overthrow Simon Magus, and held the sacerdotal chair there for twenty-five years until the last, that is the fourteenth, year of Nero. At his hands he received the crown of martyrdom being nailed to the cross with his head towards the ground and his feet raised on high, asserting that he was unworthy to be crucified in the same manner as his Lord" (Lives of Illustrious Men 1 [A.D. 396]).


Pope Innocent I
"In seeking the things of God . . . you have acknowledged that judgment is to be referred to us [the pope], and have shown that you know that is owed to the Apostolic See [Rome], if all of us placed in this position are to desire to follow the apostle himself [Peter] from whom the episcopate itself and the total authority of this name have emerged" (Letters 29:1 [A.D. 408]).


Augustine
"Among these [apostles] Peter alone almost everywhere deserved to represent the whole Church. Because of that representation of the Church, which only he bore, he deserved to hear ‘I will give to you the keys of the kingdom of heaven’" (Sermons 295:2 [A.D. 411]).

"Some things are said which seem to relate especially to the apostle Peter, and yet are not clear in their meaning unless referred to the Church, which he is acknowledged to have represented in a figure on account of the primacy which he bore among the disciples. Such is ‘I will give unto you the keys of the kingdom of heaven,’ and other similar passages. In the same way, Judas represents those Jews who were Christ’s enemies" (Commentary on Psalm 108 1 [A.D. 415]).

"Who is ignorant that the first of the apostles is the most blessed Peter?" (Commentary on John 56:1 [A.D. 416]).


Council of Ephesus
"Philip, presbyter and legate of [Pope Celestine I] said: ‘We offer our thanks to the holy and venerable synod, that when the writings of our holy and blessed pope had been read to you . . . you joined yourselves to the holy head also by your holy acclamations. For your blessednesses is not ignorant that the head of the whole faith, the head of the apostles, is blessed Peter the apostle’" (Acts of the Council, session 2 [A.D. 431]).

"Philip, the presbyter and legate of the Apostolic See [Rome] said: ‘There is no doubt, and in fact it has been known in all ages, that the holy and most blessed Peter, prince and head of the apostles, pillar of the faith, and foundation of the Catholic Church, received the keys of the kingdom from our Lord Jesus Christ, the Savior and Redeemer of the human race, and that to him was given the power of loosing and binding sins: who down even to today and forever both lives and judges in his successors’" (ibid., session 3).


Pope Leo I
"Our Lord Jesus Christ . . . has placed the principal charge on the blessed Peter, chief of all the apostles, and from him as from the head wishes his gifts to flow to all the body, so that anyone who dares to secede from Peter’s solid rock may understand that he has no part or lot in the divine mystery. He wished him who had been received into partnership in his undivided unity to be named what he himself was, when he said: ‘You are Peter, and upon this rock I will build my Church’ [Matt. 16:18], that the building of the eternal temple might rest on Peter’s solid rock, strengthening his Church so surely that neither could human rashness assail it nor the gates of hell prevail against it" (Letters 10:1 [A.D. 445).

"Our Lord Jesus Christ . . . established the worship belonging to the divine [Christian] religion. . . . But the Lord desired that the sacrament of this gift should pertain to all the apostles in such a way that it might be found principally in the most blessed Peter, the highest of all the apostles. And he wanted his gifts to flow into the entire body from Peter himself, as if from the head, in such a way that anyone who had dared to separate himself from the solidarity of Peter would realize that he was himself no longer a sharer in the divine mystery" (ibid., 10:2–3).

"Although bishops have a common dignity, they are not all of the same rank. Even among the most blessed apostles, though they were alike in honor, there was a certain distinction of power. All were equal in being chosen, but it was given to one to be preeminent over the others. . . . [So today through the bishops] the care of the universal Church would converge in the one See of Peter, and nothing should ever be at odds with this head" (ibid., 14:11).

[Joannah]

Petrus had het ROTS-vaste vertrouwen en geloof, wat het fundament van de Gemeente is, en waar nog steeds op gebouwd wordt.een ieder die ditzelfde geloof en vertrouwen heeft in Christus, wordt deel van die Gemeente, en bouwt daarmee verder tot het voleindigd zal zijn.
Zo zie ik het ongeveer.

[memento]

N.B. Ik heb geen moeite met de stelling dat petra op Petrus slaat als dat dan maar is VANWEGE die belijdenis van Petrus dat Christus de Zoon is van de levende God. Dat verband moeten we vasthouden, het gaat niet om Petrus' persoon in de eerste plaats, maar om wat hij (met de andere apostelen) belijdt.

Volgens mij is dat de juiste uitleg ja. Petrus geldt hier als voorbeeld. Op mensen als Petrus, namelijk op mensen die zo'n belijdenis kennen, wordt de gemeente gebouwd. De bedoeling van het gedeelte is duidelijk: Wij moeten worden als Petrus, belijdende die belijdenis.

Aardig is trouwens dat "Petrus" onbepaald is. Een theoretisch mogelijke vertaling is (alhoewel onwaarschijnlijk, omdat Petrus elders al de naam Petrus krijgt): Jij bent een rots, en op deze rots zal Ik... Op basis waarvan je zou kunnen zeggen: iedereen die gelooft wat Petrus geloofde, wordt een Petrus, wordt een rots. Dan zou Gods kerk bestaan uit rotsmannen.

[Jager]

Mayflower, eerst zeg je dat Petrus zelf daadwerkelijk wordt bedoeld. Nu haal je ook nog een aantal citaten aan waarmee je lijkt aan te geven dat je gelooft dat Petrus in leerstellig opzicht niet (nooit) kon dwalen. Op het eerste gezicht vanuit een pro-RK standpunt (term 'papal infallibility'). Zie jij de paus nu dan ook als de 'opvolger' van Petrus?

[Bert Mulder]

Ik val hier Zonderling geheel bij.

Mayflower, mijn vriend, wil je naar het zuurdesem van Rome terug? Dit doet me verdriet...

vergelijk hier 1 Kor 3, daar de Schrift de Schrift verklaard:

4 Want als de een zegt: Ik ben van Paulus; en een ander: Ik ben van Apollos; zijt gij niet vleselijk?

5 Wie is dan Paulus, en wie is Apollos, anders dan dienaars, door welke gij geloofd hebt, en dat, gelijk de Heere aan een iegelijk gegeven heeft?

6 Ik heb geplant, Apollos heeft nat gemaakt; maar God heeft den wasdom gegeven.

7 Zo is dan noch hij, die plant, iets, noch hij, die nat maakt, maar God, Die den wasdom geeft.

8 En die plant, en die nat maakt, zijn een; maar een iegelijk zal zijn loon ontvangen naar zijn arbeid.

9 Want wij zijn Gods medearbeiders; Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij.

10 Naar de genade Gods, die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fondament gelegd; en een ander bouwt daarop. Maar een iegelijk zie toe, hoe hij daarop bouwe.

11 Want niemand kan een ander fondament leggen, dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus.
12 En indien iemand op dit fondament bouwt: goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi, stoppelen;

13 Eens iegelijks werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren, dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens iegelijks werk is, zal het vuur beproeven.

14 Zo iemands werk blijft, dat hij daarop gebouwd heeft, die zal loon ontvangen.

15 Zo iemands werk zal verbrand worden, die zal schade lijden; maar zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur.

16 Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont?

[Rens]

Petrus had het ROTS-vaste vertrouwen en geloof, wat het fundament van de Gemeente is, en waar nog steeds op gebouwd wordt.een ieder die ditzelfde geloof en vertrouwen heeft in Christus, wordt deel van die Gemeente, en bouwt daarmee verder tot het voleindigd zal zijn.
Zo zie ik het ongeveer.

kan ik wel in meegaan.

[mayflower]

Mayflower, eerst zeg je dat Petrus zelf daadwerkelijk wordt bedoeld. Nu haal je ook nog een aantal citaten aan waarmee je lijkt aan te geven dat je gelooft dat Petrus in leerstellig opzicht niet (nooit) kon dwalen. Op het eerste gezicht vanuit een pro-RK standpunt (term 'papal infallibility'). Zie jij de paus nu dan ook als de 'opvolger' van Petrus?

Beste vrienden,

Het enige wat ik probeer te behandelen is een juiste uitleg van Mattheus 16:18, en niet een discussie over de RKK zelf, omdat ik qoutes tegen kwam, zoals van de vroege kerkvaders; Tertullian, Clement, Origen, Cyprian of Carthage, en ook Darby (vergadering der gelovigen), Carson (evangelical), Hendrikson (presbyterian)..etc, die niet tot mijn verbazing de uitleg volgen van bijv. Calvijn, maar de rots zien als Petrus, en niet als de belijdenis van Petrus.

[mayflower]

Ik val hier Zonderling geheel bij.

Mayflower, mijn vriend, wil je naar het zuurdesem van Rome terug? Dit doet me verdriet...

vergelijk hier 1 Kor 3, daar de Schrift de Schrift verklaard:

4 Want als de een zegt: Ik ben van Paulus; en een ander: Ik ben van Apollos; zijt gij niet vleselijk?

5 Wie is dan Paulus, en wie is Apollos, anders dan dienaars, door welke gij geloofd hebt, en dat, gelijk de Heere aan een iegelijk gegeven heeft?

6 Ik heb geplant, Apollos heeft nat gemaakt; maar God heeft den wasdom gegeven.

7 Zo is dan noch hij, die plant, iets, noch hij, die nat maakt, maar God, Die den wasdom geeft.

8 En die plant, en die nat maakt, zijn een; maar een iegelijk zal zijn loon ontvangen naar zijn arbeid.

9 Want wij zijn Gods medearbeiders; Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij.

10 Naar de genade Gods, die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fondament gelegd; en een ander bouwt daarop. Maar een iegelijk zie toe, hoe hij daarop bouwe.

11 Want niemand kan een ander fondament leggen, dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus.
12 En indien iemand op dit fondament bouwt: goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi, stoppelen;

13 Eens iegelijks werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren, dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens iegelijks werk is, zal het vuur beproeven.

14 Zo iemands werk blijft, dat hij daarop gebouwd heeft, die zal loon ontvangen.

15 Zo iemands werk zal verbrand worden, die zal schade lijden; maar zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur.

16 Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont?

Beste vriend,

Ik weet niet waar ik geschreven heb, dat ik terug naar Rome ben gegaan ?
Het fundament heeft een tweevoudige betrekking, namelijk op de Here Jezus Christus (1 Kor. 3:11), en de apostelen (Efeze 2:20).

[Bert Mulder]

Ik val hier Zonderling geheel bij.

Mayflower, mijn vriend, wil je naar het zuurdesem van Rome terug? Dit doet me verdriet...

vergelijk hier 1 Kor 3, daar de Schrift de Schrift verklaard:

4 Want als de een zegt: Ik ben van Paulus; en een ander: Ik ben van Apollos; zijt gij niet vleselijk?

5 Wie is dan Paulus, en wie is Apollos, anders dan dienaars, door welke gij geloofd hebt, en dat, gelijk de Heere aan een iegelijk gegeven heeft?

6 Ik heb geplant, Apollos heeft nat gemaakt; maar God heeft den wasdom gegeven.

7 Zo is dan noch hij, die plant, iets, noch hij, die nat maakt, maar God, Die den wasdom geeft.

8 En die plant, en die nat maakt, zijn een; maar een iegelijk zal zijn loon ontvangen naar zijn arbeid.

9 Want wij zijn Gods medearbeiders; Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij.

10 Naar de genade Gods, die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fondament gelegd; en een ander bouwt daarop. Maar een iegelijk zie toe, hoe hij daarop bouwe.

11 Want niemand kan een ander fondament leggen, dan hetgeen gelegd is, hetwelk is Jezus Christus.
12 En indien iemand op dit fondament bouwt: goud, zilver, kostelijke stenen, hout, hooi, stoppelen;

13 Eens iegelijks werk zal openbaar worden; want de dag zal het verklaren, dewijl het door vuur ontdekt wordt; en hoedanig eens iegelijks werk is, zal het vuur beproeven.

14 Zo iemands werk blijft, dat hij daarop gebouwd heeft, die zal loon ontvangen.

15 Zo iemands werk zal verbrand worden, die zal schade lijden; maar zelf zal hij behouden worden, doch alzo als door vuur.

16 Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt, en de Geest Gods in ulieden woont?

Beste vriend,

Ik weet niet waar ik geschreven heb, dat ik terug naar Rome ben gegaan ?
Het fundament heeft een tweevoudige betrekking, namelijk op de Here Jezus Christus (1 Kor. 3:11), en de apostelen (Efeze 2:20).

Dat doet me goed dat te horen, mijn vriend...

Ik reageerde zo, daar ik andere vrienden heb, die naar het Roomse zeerdesem terug gegaan zijn...